Ik krijg haast medelijden met de azuurwaterjuffers die momenteel rond de vijver cirkelen. Ze zijn nu volop op kleur gekomen maar dat heeft ook zo z'n nadelen. De mussen doen allerlei acrobatische vluchten boven water daarbij zichzelf lancerend vanop rietstengels om juffertjes te verschalken. En alsof dat nog niet erg genoeg was loert er ook gevaar van onder water: met name de kikkers lusten ook wel zo'n vliegend proteïnehapje!

20-05-2019 om 11:49 geschreven door Roger

Vorig jaar waren ze massaal aanwezig. Dit jaar heb ik eergisteren de eerste exemplaren zien rondfladderen. Eigenlijk hadden de mussen ze eerst gezien. Toen ik de mussen acrobatische kunstjes zag doen net boven het wateroppervlak ben ik eens gaan kijken, en ja hoor. Net uitgekomen, vliegen ze nog zeer onhandig rond. Ook de mooie blauwe kleur komt pas na enkele uren. Het exemplaar op de foto is nauwelijks enkele uren oud en probeert heel hard om niet op te vallen.

19-05-2019 om 08:35 geschreven door Roger

Allemaal groene kikkers op een hoopje, hou ze maar eens uit mekaar ! Poelkikkers, bastaardkikkers en meerkikkers. En iedereen doet het met iedereen !

16-05-2019 om 09:06 geschreven door Roger

Dit akeleitje waarvan ik de naam kwijt ben komt elk jaar trouw terug. De meeste akeleien hebben pasteltinten maar deze knalt er vrolijk op los met zijn fel kleurenpalet. Akeleien kruisen ook heel makkelijk onderling maar daar heeft deze geen last van (of het plantje heeft heel sterke dominante genen) !

13-05-2019 om 07:56 geschreven door Roger

Als je de bloeiwijze van Allium (sierui) eens van dichtbij bekijkt zie je pas echt wat voor kleine kunstwerkjes het zijn.

11-05-2019 om 09:04 geschreven door Roger

In iedere groep is er wel een clown terug te vinden. Bij de groene kikkers is dit niet anders. Wat moet je anders denken bij het zien van dit beestje met zijn vrolijke bolletjespak ?

08-05-2019 om 08:33 geschreven door Roger

Robertskruid (Geranium robertianum) is een inlandse plant die het zowel in de zon als in de schaduw naar zijn zin heeft mits de grond maar voedselrijk genoeg is. Veel tuiniers beschouwen dit plantje als onkruid en verwijderen het rigoureus. Bij mij is het ook spontaan overal opgeschoten maar op de plekken waar ze niet in de weg staan laat ik ze rustig betijen. De roze bloemetjes zijn maar een paar mm groot maar hebben toch hun charme en de plant bloeit bovendien heel lang.

05-05-2019 om 00:00 geschreven door Roger

Salvia microphylla 'Hot Lips' is in bloei gekomen en zal dit volhouden tot de eerste vorst in november. Dit heestertje bloeit met rood-witte bloemen. In het begin zijn de bloemen alleen rood, maar de bovenkant wordt snel wit.
Bij warme nachten verdwijnt de witte kleur bijna, maar als de temperatuur weer iets daalt, komt de witte kleur weer terug.

De hoogte van Salvia microphylla 'Hot Lips' ligt tussen de 40 en 50 cm. Salie staat bij voorkeur op een plek uit de oostenwind in de zon in doorlatende, vruchtbare, vochtige grond. Zoals met alle vaste Salvia's is de winterhardheid maar zozo maar deze komt toch al een jaar of 5 telkens terug zonder winterbescherming. 

01-05-2019 om 08:26 geschreven door Roger

De bloemen van de boompioen vind ik persoonlijk één van de hoogtepunten van het voorjaar. Het kan soms een paar jaar duren voor de plant in bloei komt. Geduld is hier een schone zaak, de plant houdt niet van verplanten. Eens aangeslagen gaat een boompioen echter een mensenleven lang mee ! 

29-04-2019 om 07:46 geschreven door Roger

Het bonte zandoogje passeert zo nu en dan eens op Bernerhof. Dit exemplaar heeft problemen met de wind gehad zo te zien. Hij (of zij) ziet er een beetje verhakkeld uit. Het gekke is dat vlinders daar blijkbaar geen grote problemen mee hebben. Ik heb al exemplaren gezien waarvan de vleugels half weg waren en die toch nog behoorlijk rondfladderden. Ik zie het zo direct niet nadoen door een vliegtuig. Nog maar eens een bewijs hoe knap de natuur in mekaar steekt.

27-04-2019 om 08:32 geschreven door Roger

Voor een keertje eens geen macro opname. Wel een koppel eendjes die al enkele weken hier komen overnachten. Tegen valavond komen ze aangevlogen en landen op de vijver. Na wat ronddobberen is het tijd om aan land te komen om een plaatsje te zoeken voor de nacht. Tegen 's morgens zijn ze meestal reeds weg. Net voor de foto genomen werd stonden ze in opperste verbazing aan de kippenren te kijken, omgekeerd hadden de kippetjes ook wel intersse in hun kwakende bezoekers !

24-04-2019 om 08:42 geschreven door Roger

Gisteren de eerste libel van het jaar op Bernerhof gezien. Het beestje was pas aan zijn of haar libellenleven begonnen na eerst een jaartje onder water de vijver onveilig te hebben gemaakt. De vleugeltjes glansden nog nagelnieuw en het beestje moest nog op kleur komen.Toch kon je al sporen van rood onderscheiden. Dat maakte het voor mij makkelijk want zoveel rode juffers of libellen zijn er niet. Het betreft met een zeer grote waarschijnlijkheid dan ook een vuurjuffer. Die komen bij goed weer nog wel eens meer vroeg op het seizoen voor. Ik had er vrijdag ll. ook al eentje gezien maar kon er toen geen foto van nemen, nu dus wel !

22-04-2019 om 07:55 geschreven door Roger

Deze poelkikker wou kost wat kost op de foto. Ik kreeg er een gratis kwaakconcert voor in de plaats. Zo was ik ineens ook zeker dat het een poelkikker en geen bastaardkikker was. Die kwaken namelijk anders en hebben geen witte kwaakblaas zoals onze poelkikker.

20-04-2019 om 08:57 geschreven door Roger

 twee eendjes op de foto landen al enkele weken tegen de avondschemering op de tuinvijver om daar de nacht door te brengen. Het is alleszins een vreemde combinatie, ten eerste zijn het alle twee mannetjes en ten tweede zijn ze niet helemaal van dezelfde soort. De linkse is een 100% wilde eend, de rechtse is een zogenaamde parkeend. Dat laatste is een kruising tussen een wilde eend en andere eendensoort. Blijkbaar kunnen beide heren het goed met elkaar vinden en ze worden ook minder en minder schuw. Gisteren kwamen ze op klaarlichte dag langs en lieten zich zelfs door de Berners niet afschrikken. Die Berners hebben natuurlijk wel een uiterst verzorgde opvoeding gekregen en vallen geen eendjes lastig!

17-04-2019 om 08:19 geschreven door Roger

Elk bloemetje is nietig klein, toch is een stuk van de tuin in een blauwe wolk gehuld door honderden bloemetjes van de vergeet-me-nietjes ! Eens je ze in de tuin hebt raak je ze nooit meer kwijt, maar dat is niet erg. Ze laten zich vlot verwijderen daar waar ze niet nodig zijn, in het gazon bvb. Ze woekeren eigenlijk maar ze zijn nooit echt lastig, maar wel zo mooi !

15-04-2019 om 08:46 geschreven door Roger

Dit mannetje kleine watersalamander moet met al zijn charmes bovenhalen om te trachten mevrouw te verleiden. Hopelijk voor hem lukt het want de concurrentie is groot !

13-04-2019 om 08:34 geschreven door Roger

Vuurwantsen vallen op door hun kleur, je kan er niet naast kijken. Meestal betekenen felle kleuren in de natuur : opgepast ik ben gevaarlijk of giftig. Niet zo in het geval van de vuurwants, ze zijn totaal ongevaarliijk, zelfs niet schadelijk. Soms zie je ze massaal aan de voet van lindenbomen. Ze zuigen het sap uit af­gevallen bladeren of vruchten van de bomen. Ze blijven ook buitenshuis. Ze vangen wordt wel afgeraden, ze hebben een steeksnuit waarmee ze kunnen prikken. En om zich te beschermen, verspreiden ze een stinkende stof. Dat laatste moet vogels op afstand houden om niet opgegeten te worden.

11-04-2019 om 09:15 geschreven door Roger

Deze 8 potige lievertjes zitten met tientallen onder en tussen de planken van het vlonderterras. Deze kleine spinnetjes (hooguit 5 mm) maken geen web maar gaan zelf actief op jacht naar kleine prooien. Bij het minste gevaar duiken ze bliksemsnel weer weg tussen de terrasplanken. Er zijn tientallen verschillende soorten renspinnetjes actief in onze streken maar de meeste zijn op zicht alleen niet op naam te brengen. Deze zouden buxusrenspinnetjes kunnen zijn maar zeker is dat allerminst !

09-04-2019 om 08:57 geschreven door Roger

De meeste Viburnums kan je met je ogen toe lokaliseren. Volg gewoon je neus en je komt er vanzelf. Viburnum burkwoodii is hierop geen uitzondering, zijn zoete geur lokt niet alleen insecten !

07-04-2019 om 08:58 geschreven door Roger

Welk beestje dit is weet ik niet. Het zat gisteren op de Helleborus te zonnen. Aan de hele korte sprieten op de kop en de vorm van de poten vermoed ik een soort van roofvlieg, maar daar alleen van zijn er ook al zo'n kleine 150 verschillende soorten in onze contreien actief. Misschien dat het mysterie nog wel eens opgelost raakt. Ideeën en suggesties welkom.

06-04-2019 om 11:53 geschreven door Roger