Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
maar vroeg of laat breekt de zon toch weer door ....
Het leven gaat niet altijd over rozen. In ieders leven is dit wel het geval Ook al heb je er niet voor gekozen. Je geraakt soms in een zeer diep dal. Dan zit alles tegen. En loop je tegen alle muren. Geen enkel zonnestraaltje meer, alleen maar regen En sta je voor de heetste vuren.
Maar op de reis door het leven, Moet je weer de weg omhoog vinden. Dan wendt je op een gegeven moment jouw steven. En dan zie je de echte vrienden. Ze geven je dan dat ene zetje Waar je zo op hebt gewacht. Het is niet altijd een pretje. Maar dan breekt de zon weer door, Soms veel sneller dan je hebt gedacht...
dat kleine stukje geluk maak het niet stuk zoek in al het negatieve altijd door naar het positieve zoek en jij zal vinden jou kracht ook op momenten, momenten vol onmacht voel jij tranen opkomen laat ze lopen ,laat ze stromen het mag het is goed het geeft jou het teken dat jij je gevoel heb ontmoet negeer het dan ook niet want geloof mij als ik zeg ieder mens kent verdriet het is echt niet erg als een ander het bij jou ziet accepteer van alles een stuk van al wat je meemaakt soms iets leed,soms wat geluk neem het met jou mee in jouw leven het zal jou karakter een heel stuk sterkte geven om op een dag te vinden.. "het grootste geluk"
Vrienden zijn er om je te steunen Om jou te troosten en tegen ze aan te leunen Vrienden zijn er om jou te helpen Die jou pijn voor even doet verhelpen Vrienden zijn er om jou blij te maken Om jou kwaadheid weg te kraken Vrienden zijn er om jou lief te hebben En ze zullen alles voor jou overhebben Vrienden zijn er om jou niet te bedriegen Vrienden zullen ook nooit tegen jou liegen Vrienden zijn er om jou tips te geven En zij zullen jou alles wat je gedaan hebt vergeven Ware vrienden leer je kennen met de tijd Want ook al doe je iets verkeerd ze willen je niet kwijt
Weet je wat een ieder verdient In tijd van nood een echte vriend Alleen is dit niet altijd de realiteit Want op slechte momenten hebben velen geen tijd
Vrienden zijn er genoeg in het leven Als er vrolijke dingen zijn te beleven Maar op momenten van bittere nood Mijden ze je als de pest of de dood
Echte vrienden leer je kennen in tijden dat het wat slechter gaat Steun en toeverlaat heb je dan nodig overal waar je staat Een opbeurend woord kan je door een diep dal halen Waardoor de wereld misschien even een beetje gaat stralen
Ieder opbeurend woord kan een lichtpuntje zijn En verzacht in sommige gevallen wat pijn Pijn en verdriet kan men vaak niet overnemen Verzachten is dan ook vaak al een zegen
Het is niet voor niets dat er wordt gezegd Een vriend is er altijd eerlijk en oprecht Een vriend is pas een vriend Als hij met je lacht maar ook met je grient...
Wees niet bang voor tranen stop angst niet weg laat 't verdriet maar komen want gevoelens zijn oprecht. Er komt een tijd dat de zon weer gaat schijnen en dat tranen, de angst en ook het verdriet langzaam gaan verdwijnen.....
Even weggeweest, maar nu ben ik er terug, dit weekend ging vliegensvlug, Twee dagen met familie en vrienden lekker feest gevierd ze hadden zelfs mijn hele huis versierd vanaf nu zal heel de straat wel weten dat ik voortaan 'Sarah' zal heten ...
Lieve blogvrienden, vandaag en morgen ben ik er even niet want er staan twee dagen feest in het verschiet...
De pagina's van de vorige vijftig jaar ritselend glijden ze van elkaar Ik ben nu en dan verbaasd over al wat er langs is geraasd.
Een beetje aangedaan, soms met een traan bevlekt, of met gelach gevuld of met geluk bedekt Elke pagina vertelt haar verhaal over verdriet of geluk met allemaal.
Soms was een pagina kort met doffe kracht Plannen gestopt ... zeer onverwacht Soms was een pagina lang en boeiend, over onze diepe liefde, een leven lang groeiend .
Soms zie ik een bladzijde met enige schrik Was dat toen? Was dat ik ? Die keer toen ik te weinig gaf en teveel greep Soms iets niet zag of niet begreep.
Momenten, even er tussen uit, even van huis, of knusjes in de zetel, onderuitgezakt voor de buis, Zo vertelt elk hoofdstuk, klein of groot, hoe ik verdriet had of hoe ik genoot.
Het eerste deel van mijn boek is nu uit en heeft me aan het denken gebracht, Maar ik treuzel niet te lang, want er is een nieuw deel dat op me wacht! Vol verwachting, bladzijden nog even onbeschreven, hopelijk met gul genieten en rijk van leven ...
Maar wat er ook in mijn volgend boek wordt getekend en beschreven... ik geniet van het nu en wat het straks me nog zal geven. En mogen de hoofdstukken van mijn komende vijftig jaar een boek vol geluk vormen, zonnig en klaar !
Lieve vrienden, Ter gelegenheid van mijn 50ste verjaardag heb ik hier een traktatie voor jullie Gebak en koffie Geniet er van en tot zondag !!!
Het leven is soms één groot mysterie, het is maar goed dat we niets van tevoren weten.. En dat we op oudere leeftijd, soms wat dingen gaan vergeten.. Het leven is vol verrassingen.. Op oudere leeftijd komen de aanpassingen..
Het leven is te kort om ruzie te maken.. Want leven doen we maar één keer, al doet het soms naar meer smaken.. We hebben veel keuzes, alleen één ding staat vast.. We zijn op deze aarde alleen maar te gast...
Soms zitten de mooie momenten in een heel klein hoekje. Wees blij met een lieve lach van een vriend die er voor je is. De mooist momenten kan je niet eisen die krijg je...
is soms moeilijk, maar ....dan is er die vriend ... die staat altijd voor je klaar ...
het leven is soms moeilijk te begrijpen, je wilt iets nemen maar je kunt het niet grijpen. Het leven is soms moeilijk uit te leggen, maar toch probeer je dat ene ding te zeggen. Het leven is soms moeilijk te omschrijven je wil weg maar langs de andere kant wil je ook blijven. en soms kan je de dingen niet krijgen die je wil, en dan snap je soms niet eens de zin het leven heeft punten en dalen soms kun je de dromen die je voor ogen ziet niet halen en dan zie je het soms eens zwart maar toch er zijn vrienden die je altijd redden uit dat donkere gat !
