Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
De kleine dingen, Laten je door het leven zingen. Soms zijn ze zo klein Dat ze moeilijk te zien zijn.
De kleine dingen, ze zijn niet te bedwingen Een knuffel, een kus, een lach Je krijgt ze elke dag.
De kleine dingen zijn belangrijk Je merkt het vaak gelijk. Of doet het je niets, Als ze zeggen: leuke klerenof zoiets?
Door die kleine dingen, leer je snel. Zijn het mijn vrienden eigenlijk wel? Ze hoeven soms alleen maar te luisteren Of wat liefs te fluisteren.
Die kleine dingen, moet jezelf ook kunnen geven Een fout van een ander kunnen vergeven. Of de zon zien schijnen, Dat alleen al laat je zorgen verdwijnen.
Zorg dat die kleine dingen tellen. Dat je ze na kunt vertellen. Met een mooie herinnering Want het is jouw eigen ding.
Zie de kleine dingen in het leven. Ze verzachten de pijn voor even. Het brengt het geluk met zich mee, Zeg tegen die kleine dingen dus geen NEE!!!
Achter elke regenboog ligt een droom verborgen maar vind je 'm niet maak je dan geen zorgen want niet in het vinden maar in het zoeken zullen al je dromen je hart bezoeken
Vriendschap is een prachtig woord, Misschien wel het mooiste op aarde En voor wie het met verstand gebruiken kan Heeft het een onschatbare waarde
Vriendschap is een prachtig woord Een vriend die heb je nodig Zolang er vrienden voor je zijn Wordt al de rest overbodig
Vriendschap is een prachtig woord Een vriend,een steun,een helpende hand Iemand, waar je op kan bouwen Een vriend,een glimlach,en een dank Iemand, die je kan vertrouwen...
Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je aan je werk begint Een vogeltje dat zijn mooiste liedje zingt Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, zomaar uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort...
en je ziet vaak mooiere dingen dan met je ogen open ....
Strek je armen, Sluit je ogen Stel je voor dat je die sterren in wijde bogen In je handen kon warmen. Je vingers verbranden aan die mooie zon Stel je voor dat dat kon... Je snijden aan de scherpe randen van een ster! Maar met je ogen open Zie je kleine glimmende knopen. En denk je: 't is toch een wonder Het ziet er veel mooier uit Als je je ogen sluit.
Heel soms is't leven een hel iedereen weet dat immers wel Heel soms zijn er zo'n slechte dagen waar sommigen zich moeilijk doorheen slagen
Niet alles is altijd rozegeur en maneschijn Goede en kwade tijden zullen er overal zijn Vechten voor liefde en geluk doet iedereen "Samen" lukt alles beter als "alleen"
Met liefde & een warm hart Ruimdenkend, niet alleen wit of zwart Met praten,elkaar begrijpen en zoveel meer Heeft een mens al snel veel minder zeer...
Als een druppel in de zee het land probeert te pakken Trekt de zee haar mee, en verplicht haar terug te zakken Zoals de maan haar controleert ,soms ver weg en soms dichtbij Zorgt een moeder voor haar kind, zoals de maan voor haar getij Soms eb en soms vloed Soms willen we niet maar het moet. Aanbid de krachten der natuur De machten van de maan De schepper van het uur Dit is slechts een deel Van het o zo groot geheel Sterren en planeten, zwarte gaten en kometen Er is miljarden malen meer Onze nietigheid doet zeer Wen aan het idee We zijn slechts een druppel in de zee...
Nergens schijnt de zon Laat de gordijnen maar dicht De regen in je hart Vecht om een klein straaltje licht De dag verliest z'n gloed En je verliest al haast de moed Nee, je gelooft er niet meer in Maar,toch komt 't goed, want
Vriendschap,is goud waard Ook al zie je elkaar niet elke dag 't Zijn de echte vrienden die je altijd steunen - en weet ... Dat een vriend je nooit vergeet...
