Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Wees niet bang als je eens heel diep valt in het leven, En denkt: ik kan het niet meer aan, Want dan is er altijd iemand die je moed zal geven Met vrienden om je heen zal het weer gaan.
Iedereen heeft iemand nodig, ook al denk je soms, ik kan het wel alleen, Er zijn van die momenten in het leven, daar kom je zonder vrienden niet doorheen .
Vriendschap kun je echt niet kopen, daar mag je enkel maar op hopen, Vriendschap is de bron van ons bestaan, zonder vrienden kunnen we het niet aan ...
Het leven is mooi, het zit vaak in kleine dingen, Ook al denk je soms niet dat ze er zijn , Maar ze verdringen wel een groot verdriet, En brengen jou weer wat zonneschijn, Wie wil oogsten moet eerst zaaien, Dat is een spreuk die nog altijd geldt, Het is een wijsheid voor het leven, En ons reeds van kleinsaf meegegeven, Onthou heel goed deze woorden, En wacht maar af wat het je brengt, Ze helpen jou op zoek naar het geluk, Geniet van alle kleine dingen, je leven kan niet meer stuk, Want het leven is net als een mooie schilderij, Kleuren vervagen, maar de waarde stijgt en maakt je blij ....
Een vriend is in het leven heel wat waard Want vriendschap is toch het zout op aard Al kan een mens nog zo veel ontberen Alleen zijn is zo moeilijk om te leren Goede vriendschap wordt door niets geëvenaard Zelfs al heeft men rijkdom en roem vergaard Een vriend waarop je kan vertrouwen Een vriend waar je kan op bouwen Een vriend, misschien al vanaf in je jeugd, Dat schenkt je heel wat levensvreugd .....
Diep in mij zit een stil plekje Waar nog nooit iemand is gekomen Dat is echt mijn persoonlijk stekje Daar kan ik heerlijk ontspannen dromen
Misschien dat ik er ooit iemand toelaat Maar voor nu is het nog verboden terrein Alhoewel het wel de goede kant op gaat Ben ik nog lang niet daar waar ik wil zijn
Maar geldt dat niet voor ons allemaal? Zijn we niet allen ergens naar op weg? Allemaal figuranten in hetzelfde verhaal Of is het wazig wat ik nu zeg?
Feit is dat we meer rust zouden kennen Net als begrip en onderling vertrouwen Als we niet zo hard aan elkaar voorbij zouden rennen En werkelijk op elkaar konden bouwen
Voorlopig zal dit nog toekomstmuziek zijn Tot we werkelijk anderen dichtbij durven laten Als we niet bang meer zijn voor pijn Zullen we eerlijk over gevoelens met elkaar praten
Dit beseffende werk ik door aan mijn eigen weg Daar kan ik tenslotte wat aan doen En misschien dat ik dan over een tijdje zeg Ook het gras aan deze zijde is mooi groen!
houden van is erg groot het is voor eeuwig het gaat nooit dood het kent geen regels en geen tijd geen berouw en geen spijt het maakt je warm het maakt je blij het is iets voor jou en het komt van mij
voel je je even teneer geslagen doet je hart even pijn is de realiteit aan het vervagen ben je het zat om alleen te zijn
ben je bang om je te binden is de lust om door te gaan verdwenen kan je je strijdlust even niet vinden laat dan niet je gevoel verstenen
laat niet de hoop varen ga niet naar liefde op zoek ooit zal de ware ontwaren vriendschap komt uit een onverwachte hoek
hou dat gegeven in jouw gedachten laat het over aan de spontaniteit ga niet wanhopig naar liefde smachten dan worden je angsten bewaarheid
ga eens even voor de spiegel staan en kijk eens positief naar je eigen ogen het wordt tijd om naar buiten te gaan het is tijd om je tranen te drogen...
hoe mooi is vriendschap als je de ander in zijn waarde laat op de zelfde lijn kunt praten en steeds weet waar je staat
hoe mooi is vriendschap als je een ander vrolijk kleurt en met een paar woordjes iemand zomaar hebt opgebeurd
hoe mooi is vriendschap als je de ander de ruimte geeft om te kunnen ademen zodat die voelt ik...... leef
hoe mooi is vriendschap als je bij die ander steeds jezelf mag zijn je vriend,die er voor je is als je lacht maar zeker bij verdriet en pijn... anoniem
dwing jezelf eens voor de spiegel te gaan staan als je zelfvertrouwen heel even is verdwenen een stem fluistert ..kijk je zelf eens heel goed aan je heb pure wilskracht en goedheid in je genen
blijf immer in jezelf geloven jouw hart is namelijk van goud laat het innerlijke vuur nooit doven anders wordt je van binnen zo koud
zie je de flikkering in je ogen trek je schouders op en blijf even zo staan jouw spiegelbeeld heeft nimmer gelogen dat is jouw kracht om door het leven te gaan ...
Ben jij anders dan een ander ja natuurlijk, jij bent jij want ieder mens is apart geschapen uit een ander hoopje klei kijk gerust eens in de spiegel naar het kunstwerk dat je bent jouw gezicht, jouw lijf en leden jouw karakter, jouw talent zie je wel ,je bent een wonder niets aan jou is saai en grijs wees maar blij en blijf bijzonder zing gewoon je eigenwijs...
Wie veel geleden heeft die schenkt begrip Als reddingsboei van meerder stuurloos schip Voor anker daar waar de stroming fel woedt Wacht hij gedwee, hulpvaardig en vol moed
De ondervinding heeft hem zo geleerd Dat het geluk hem veilig heeft gemeerd Doordat er plots hulp kwam van buiten uit Echte vriendschap, liefde, het kost geen rooie duit
In zware tijden helpen wij elkaar Is dat geen over rijkelijk gebaar Zou je nog kiezen voor een effen zee Indien je de storm meester kan met twee
Ook met drie en meer vaart het bootje wel Zolang elk zich maar goed voelt in zijn vel Niet omdat ik, jij, of hij meer wil zijn Neen, maar samen vrienden zijn, dat is fijn...
broos en sterk,zacht en wild geluk speelt soms een grimmig spel heel bitter of soms mild geluk is als een kinderlach een blijde mond, stralende ogen geluk is plotseling op een dag beseffen dat gevoelens niet bedrogen. geluk is soms een warme blik uit ogen zo vertrouwd en weten, heel sterk een ogenblik hoeveel je van elkaar houdt. geluk is als een zeepbel...kijk ze schittert in de zon houd je dit vast,dan ben je rijk ik wil zo graag dat iedereen dit kon...
De wind waait door je haren De zon schijnt warm op je rug Het ruikt naar bloemen in de lente Dit alles smaakt naar meer
Maar wat is liefde zonder liefste Wat is vriendschap zonder vrienden Wat is vakantie zonder gezelschap En wat is een feest zonder volk
Je hebt iemand nodig om echt te leven Iemand om alles mee te delen Iemand om mee te lachen en te praten Iemand om echt mee gelukkig te zijn
Een vriend is een paradijs Het is de zon en de schaduw Het is water en het is vuur Het is je mond en je hart Een echte vriend is je leven Want alleen ben je niets...
Zing het lied van je ziel, laat je drijven op de vleugels van je geest, laat je gevoelens niet verstoren luister naar de tonen van de liefde en laat de wereld jouw emoties horen.
Leef jouw leven, zoek jouw passie, blijf diegene, die een ieder kent, diegene die je werkelijk bent.
Jouw voorkomen, vormt een plaats van waarde, van geluk en dankbaarheid., tegenover alle vrienden op deze wondermooie aarde.
De kracht van menselijkheid, die ligt in jouw ziel, accepteer daarom je leven. accepteer jezelf, want het leven duurt maar even.
De waarden van het leven zijn ons allemaal gegeven 'T zit hem in de kleine dingen die ons dagelijks omringen Zoals je haren wapperend in de wind en je voeten dansend in de regen dat je kunt liefhebben lachen, huilen dat je gewoon eens lekker boos kunt zijn het leven heeft pas echte waarde als je gewoon jezelf kunt zijn....
een verschil van warm en kou ... ik geef om jou ....
Vriendschap is vaak zonder woorden, verlegen als een kind. 't Is vragen zonder antwoorden, vanzelfsprekend als de wind.
Vrienden zijn is heel normaal, maar zonder kan er geen een. Nodig hebben we het allemaal, alleen is maar alleen.
Praten over vriendschap is tegenwoordig taboe. Emotie en gevoelens vinden we maar een gedoe.
Maar toch is het fijn om te horen, dat er iemand voor je is. Dat er iemand is, als je even iemand mist.
Het is fijn om te horen, het voelt goed als je het weet. Dat je er echt niet alleen voor staat, als je dat even vergeet.
Dat zeggen is soms erg zwaar, maar het niet zeggen is een gemis. Soms heb je geen mooie woorden klaar, maar wat echt belangrijk is:
Vriendschap is geen lang verhaal. In vier woorden vertel je het helemaal. Vier woorden, elf letters. Een verschil van warm en kou. Vier woorden, elf letters.
