Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
50 jaar geleden, Beloofden ze elkaar trouw, En nu ... 50 jaar later, Zijn ze nog steeds gelukkig samen, Als man en vrouw. Een gouden huwelijkspaar, Dat moet gevierd worden, nietwaar? Wij nodigen U van harte uit, Op het Jubileumfeest Van de gouden bruidegom en bruid. Wij vinden het zeker heel fijn, Als jullie er bij kunnen zijn.
Het begon met de uitnodiging voor het eerste Communiefeest van mijn zoon Ik wilde zo graag iets anders dan de anderen ik begon in gedachten wat te spelen met woorden en dit was het resultaat:
Dag lieve mensen allemaal, al spreek ik nog in kindertaal, ik weet zeker dat je dit wel zal verstaan: Vandaag wil ik feesten, maar niet alleen, wees welkom, beste vrienden, één voor één. Zorg voor een vrolijk en fris gezicht, en denk maar dat het kermis is. Voel je gerust als thuis, welkom ben je in ons huis. Wij gaan om 16.00 uur samen aan de tafel, wij gaan eten en drinken, praten en spelen, maar vooral lachen en vrienden zijn. Want als meer mensen met meer mensen eens vrienden wilden zijn, dan zouden er veel minder mensen met pijn en zorgen zijn. Dag wereld, dag mensen, dag vrienden allemaal, wij groeten U en wensen U een fijn onthaal.
Hallo iedereen, welkom op mijn blog. Ik maak regelmatig zelf gelegenheidsgedichten en velen hebben al gezegd hoe doe je dat toch? Ik haal veel inspiratie uit liedjes en teksten die ik hier en daar lees en dan komt de fantasie vanzelf. Mensen zegden me dat ik maar moest beginnen met een boek te maken, maar dat is wat hoog gegrepen. Daarom wil ik hier op mijn nieuwe blog een aantal van mijn werkjes neerschrijven, zodat iedereen er mee kan van genieten en eventueel inspiratie opdoen om zelf ook aan de slag te gaan. Ik wens U veel plezier/ Besoto
