Besoto

Welkom op mijn blog!

Inhoud blog

	fijne nieuwe maand
	afscheid
	laatste rapportendag
	letterpiramide
	cryptofoto
	pictokraker
	verborgen woord
	doorstreeppuzzel
	mooie zondag
	weekendgroetjes

Beste blogvrienden,
het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.

Mijn favorieten

	marianne
	dieneke
	ria marcoen
	aldake
	rozemarijn
	vivi
	moni
	veveke
	elisa en juliette
	frieda

Mijn favorieten

	wiely
	vrolijke bloggers
	patty en freddy
	ani
	derktje
	klaproosje
	georgette
	finistera

Besoto

hebt U ideetjes, laat ze maar komen ....

27-04-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

het verhaal van de klokkenmaker...

dit verhaal geeft mooi weer hoe belangrijk elk onderdeel wel is voor het goed functioneren van een geheel, schrijver mij niet bekend:

Er was eens een zeer bekwaam, ja, een volmaakt klokkenmaker.
Natuurlijk was de klok, door hem gemaakt, ook volmaakt.
Hij alleen bezat de passende sleutel en alleen hij kon de klok ermee opwinden.

Toen hij dit deed, kwam er een zacht geruis uit de klok, voortgebracht door de vele bewegende en draaiende deeltjes. Het bijzondere was echter, dat uit dit geruis stemmen klonken, die de klokkenmaker kon verstaan.

De uurwijzer verweet de minuutwijzer dat hij veel te hard liep en zich spoedig dood zou lopen. Maar deze schold de uurwijzer uit voor luiaard.
Ook de secondewijzer deed een duit in het zakje en beweerde dat hij alleen de goede snelheid had. De tandradertjes waren het helemaal niet met elkaar eens. Zij die linksom draaiden waren ervan overtuigd, dat alleen zij de goede richting hadden gekozen. Doch de anderen beweerden juist het tegenovergestelde.

Zelfs was er een, die een heen en weer gaande beweging maakte, die dan met de een en dan met de ander goede maatjes was. Kortom iedereen had met iedereen ruzie. De oude klokkenmaker echter glimlachte om al die drukte.
Hij wist dat alles goed was en dat ieder onderdeeltje, het grootste zowel als het kleinste zich slechts zo kon bewegen als waarvoor hij het gemaakt had.

Van de hun voorgeschreven weg konden ze nog geen tienduizendste millimeter afwijken, immers dan zou de klok niet meer precies de tijd aangeven, zou de klok niet volmaakt zijn.

Tot zover het sprookje. Net als alle andere sprookjes bevat ook dit sprookje een boodschap. We kunnen er vanuit verschillende invalshoeken naar kijken. We kunnen de klok zien als het Universum, de wereld, een volk, een groep of een familie.

Ieder heeft zijn eigen functie. Ieder is nodig om, op zijn of haar geheel eigen wijze, een bijdrage te leveren voor het goed functioneren van het geheel.
Uiteindelijk kunnen we komen tot een houding, zoals door de klokkenmaker wordt aangegeven en weten dat ieder zijn eigen weg heeft te gaan.

Geef hier uw reactie door