heb je niet altijd te kiezen, maar probeer steeds om door te gaan en de moed niet te verliezen ....

In het leven moet je de weg gaan die voor je ligt
Lang niet altijd is dat de weg van je eigen keuze.
Vaak wordt de weg, je door het leven aangewezen.
En soms lijkt dat leven een haakse bocht te nemen.

De toekomst past niet bij het verleden.
Je herkent jezelf niet.
Je bent een vreemdeling op het podium van je eigen bestaan
Je hebt geen uitzicht meer, en je vraagt je af hoe het verder moet.

Je hebt alleen maar jezelf en daarmee moet je het doen.
Soms zou je willen vluchten, ver weg
Maar zoals een wandelaar in de zon
kan je niet vluchten voor je eigen schaduw..

Je moet daarmee vrede sluiten.
Dan pas komt er weer licht en lucht.
Je ziet kleine pijltjes die je de richting aanwijzen.
Je kunt weer leven, al is het maar voor één dag.
En stilaan worden dagen weken en weken maanden.

Soms is het goed om stil te staan en achterom te kijken.
En dan zie je jouw weg, die je zelf niet hebt gekozen,
maar die je is aangewezen.
Misschien zie je dan een rode draad, en put je daaruit de moed
om met vertrouwen de toekomst tegemoet te gaan. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

auteur onbekend