Je was zo welkom;
We hadden je zo verwacht.
Maar,hoe onrechtvaardig,
't ging anders dan gedacht.
We blijven nu achter,verdrietig
en verward,maar met jou
herinnering in ons hart!

24-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Opa

Onze opa was een opa zoals geen ander.
Altijd stond hij voor je klaar.
Gezellig kletsen over van alles en nog
wat,iedereen was graag daar.

Een betere opa konden we ons niet
wensen.
Nu is er een groot verdriet,een
enorm gemis maar hij weet gelukkig ook
dat hij voor altijd in onze gedachten is.

23-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Een leven is als een
zijdendraad.
Een ieder
weet dat ooit het
draadje breken gaat.

22-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Treur niet

Ik heb jullie hier verlaten
treur niet om mijn heengaan.
Ik ging niet naar de kerk
geloofde wel in God.
Heb gepoogd hier goed te leven
zeker naar Zijn grootste gebod.
Het is de naastenliefde denk
daar in Godsnaam aan.Zij die
dit eerlijk geven kunnen rustig
sterven gaan.

21-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Leven

leven zo mooi
liefde zo warm
vriendschap zo fijn
afscheid zo'n pijn
leven zo kort

20-04-2007 om 11:09 geschreven door André & Ida

Als je mij nog iets wilt geven
Dan zou ik vragen
Sterf niet met mij,
omhels het leven.
Je mag bedroefd zij
maar wanhoop niet,
verdrink niet in tè groot verdriet

Als je mij nog iets wilt schenken
dan zou ik willen;
blijf toekomst zien,
blijf hoopvol denken
zodat je uitgroeit
en voluit leeft,
het leven alle kansen geeft.

19-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

ik zal je wolk zijn in de lucht
ik zal je schouder zijn als je huilt
ik zal je stemmen horen als je me roept
ik ben jouw engel
en wanneer al je hoop weg is, ben ik er
hoe ver je ook bent, ik ben dichtbij
                 het maakt niet uit wie je bent
                  ik ben jouw engel

18-03-2007 om 18:09 geschreven door André & Ida

Als ik morgen
het pad zal betreden
wat mij leidt naar het licht
zal ik even omzien
de gezichten in mijn gedachten opnemen
van ieder die aan mij zal denken  

17-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als ik morgen
de zon niet meer zal zien
en mijn hoofd zal buigen
de poort van onsterfelijkheid betreed
zal ik even omkijken
en iedereen die ik achterlaat
een laatste groet schenken  

16-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Handen
                                         
Gelukkig is de mens die tot het einde
handen mag voelen die goed doen.

De hand die met aandacht wast.
De hand die met zorg aankleedt.
De hand die met liefde kamt.
De hand die met tact aanraakt.
De hand die met het hart troost.

Geen mens kan leven
zonder die hand,
die teder is,
die behoedt,
die beschermt
en bemoediging uitstraalt.

Tot het einde toe
verlangt de mens naar die hand,
totdat er die Andere Hand is,
die alle wonden geneest,
die alle pijn heelt,
die alle tranen wist

15-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Afscheid

Het is tijd voor mij te gaan
nu geen tranen meer
kijk naar de hemel en geloof
eens zien we elkaar weer.

Tijd voor mij jou te verlaten
geen verdriet meer en geen pijn
                              kijk naar de regenboog en weet
                              ik zal er altijd zijn.

                                  Het zal niet eeuwig duren
                                eens komt er een moment
                                      dat ik je weer zal vasthouden
                                     dat je weer bij me bent.

14-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Sta aan mijn graf zonder verdriet,
Ik ben niet daar, ik slaap er niet.
Ik ben de wolken, door wind gezaaid,
De sneeuw met diamant bezaaid.
Ik ben de zon op het volle koren,
de stilte van het ochtendgloren,
waarin jij, die de dag begint,
de cirkelvlucht van de vogels vindt.
Ik ben de lenteregen o zo zacht,
de sterrenschittering in de nacht.
Sta aan mijn graf zonder een traan,
Ik ben niet daar, niet doodgegaan.

13-03-2007 om 12:49 geschreven door André & Ida

09-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

08-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Cool Slideshows

07-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

06-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

05-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

03-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

02-03-2007 om 21:46 geschreven door André & Ida

Dood

Je lichaam was warm.

Je lichaam is koud.

Je mond was zo zacht.

Je lippen zijn koud.

Je ogen zo helder en diep.

Je ogen zijn koud,

kleine vensters van de nacht.

Alles valt stil.

Wie kan je nog strelen,

nog zeggen, dat hij van je houdt.

Je bent zo eindeloos ver.

Je hart is stilgelegd?

Je benen worden stijf.

Je armen, je mooie handen, je ogen.

Alles valt stil.

Daareven was je nog hier.

Eén moment en je huis was leeg,

je lichaam verlaten.

Ben je nu zo ver weg, onbereikbaar ver?

Of hoor je mijn roepen.

Misschien zie je mijn tranen.

Ik weet het niet.

Waarom laat je mij dood

en kies je zelf het leven?

01-03-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida