Eenvoud was jouw leven,
Vlijtig jouw hand,
Rust is je gegeven,
In een ander vaderland.

06-01-2007 om 11:08 geschreven door André & Ida

Nu ben je zeker aangekomen
in de hemel van je dromen,
in het land vol zonneschijn
waar pijn en tranen niet meer zijn,
een land dat niet is uit te leggen
want onze taal kan het niet zeggen.

Misschien als vlinders konden spreken
of 't stromend water in de beken,
misschien de zachte zomerwind
of een pasgeboren kind,

als wij hun taal eens horen konden
werden wij nu met jou verbonden.

05-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Voor duizend dingen zijn geen woorden
de horizon verdwenen in het niet.
De tijd gaat ongemerkt verloren,
ik ben gevangen in bevroren verdriet.

Verdriet is tijdloos, zonder maat.
De dagen van niets tot niets.
De klok die al zo lang stilstaat,
wil verder , maar kan het niet.

De mensen om mij heen gaan door.
De tijd heelt alle wonden!
Niemand begrijpt wat ik verloor,
toen we verslagen bij jou stonden.

03-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Mamma is het woord
waar het leven mee begint
mamma is het woord
dat hoort bij ieder kind.

Een woord om zacht te zeggen
niet om luid te schreeuwen
het hoeft niets uit te leggen
en gaat door alle eeuwen.

Mamma is het woord
waar de mensheid mee begint
mamma is een ander woord
voor liefste.

                                            Toon Hermans

01-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida