Wat vinden jullie van mijn nieuw adoptiekindje, is wel geen bloemstukje maar ik wil ze toch eens laten zien. het is een schatje genaamd Ember een Ragdoll van bijna 4 maand
De verhaaltjes over onze gevleugelde vrienden, zij plezant om te lezen, ik heb er ook eentje. Zondagmiddag hadden we besloten om er een lekker luie dag van te maken, na de voorbije drukke weken heeft mijne schat dat wel verdiend. Onze tuin is dit jaar maar aangelegd (door mijne schat) en we hebben dus nog niet veel schaduw van onze boom, en soms is het niet te doen in onze tuin (veel te warm) . Niet getreurd dan zoeken we schaduw op in de buurt. Omdat hij maandag terug vol goede moed aan de slag zou kunnen gaan, gingen we met onze opplooizeteltjes op pad langs de nete, vonden een prachtig plaatsje in de schaduw van een paar bomen, en genoten van de rust en de prachtige natuur. Schatje deed een dutje en ik las een boek. Na een tijd kregen we zin in een ijsje en we stapten op richting cremerie in Lier. Schat een lekkere coupe met aardbeien en slagroom en voor mij een lekker appetaart met koffie heerlijk!!! Plots paniek de tafel naast ons, een mama met haar twee kleine kindjes, er was juist naast hun tafel een klein vogeltje gevallen. De mama raapte het op en liet het zien aan de twee klein maannen. Natuurlijk die vier kleine kinderhandjes grabbelden om dat kleine pluisje te kunnen strelen, nadat ze het een tijdje bepoteld hadden kon mijne schat (een echte vogelliefhebber en kenner) het niet meer aanzien en stond recht. Zei heel rustig tegen de mama en haar kroost dat het kleine musje nu doodsangsten uitstond, en beter ergens op een rustige plaats kon bekomen, de dienster bracht een doos om het musje in te zetten. Mijn schat vond het beter dat wij het mee naar huis namen (trouwens die mama wist niet wat ze er mee zou moeten aanvangen) om te verzorgen en rustig enkele dagen te laten bekomen om daarna weer vrij te laten. Nadat we beloofd hadden dat ze gerust met de kleintjes mocht langskomen om te kijken naar het musje stapte zij op met haar twee kapoenen. Wij namen het musje mee, thuisgekomen zette mijn schat het pluisje in een vogelkooitje, we zagen wel dat er iets aan het pootje mankeerde, maar besloten om het eerst maar eens een nacht te laten rusten. Maandagmorgen hoorden we het al piepen vanaf het zonlicht binnen scheen in de keuken, schat vond dat een goed teken en we stonden op om te zien, hij gaf het pluisje wat te drinken met een druppelteller terwijl ik het bekje openhield, nog een beetje gemalen voer en het beestje kon weer rusten, dat deden we s'avonds nog eens en het leek eroip dat het beestje het zou halen, welliswaar met een lamme poot, want die hing daar maar gewoon. Maar vanmorgen bij het opstaan lag het beestje in een hoekje van de kooi, het is vannacht gestorven. Spijtig maar het had misschien toch niet zo goed overleefd in de vrije natuur met zijn gebroken pootje. We hebben ons best gedaan, maar het heeft niet mogen zijn Nog een prettige dag voor mijn bezoekers
