Soms kijk ik even terug

Soms kijk ik even vlug
op m'n leventje weer terug.
Bij die of gene kans,
naar waar ging toen de balans ?
'k Deed vaak verkeerde stappen
en incasseerde zware klappen.
Die had ik dan wellicht verdiend,
'k heb het later nooit écht uitgekiend.
Dat hoeft ook niet, da's tijd verloren,
ik keek altijd weer gauw naar voren.
Gepoetste schoenen, proper hemd,
altijd hoopvol, blij gestemd.
Goede humor, brede lach,
open hemel, mooie dag.
Nu zeg ik monter en voluit:
"ik kijk alleen nog maar vooruit !"

28 Maart 2014

31-10-2020 om 21:03 geschreven door Bisschops Ludo

Kerstavond

kerstavond met je allerliefste schat

je wenst toch niks anders dan alleen maar dat

‘k hoef geen opgesmukte

‘k zoek met haar geen drukte

‘k hoef helemaal geen pakje

geen duit in een zakje

‘k heb geen wilde dromen

muziek mag binnenstromen

‘k wil zelfs zingen

‘k zou kunnen swingen

maar dan enkel met jou

m’n kleine lieve vrouw

want jij, in ’t wit of in het zwart

jij bent het vrouwtje van mijn hart

Ludo

Sint-Job-in-‘t-Goor

24 december 2019

31-10-2020 om 20:58 geschreven door Bisschops Ludo

Keer op keer.

een voorrecht hier rond te mogen struinen

langs kastelen met de allermooiste tuinen

langs prachtige abdijen en kerken

omgeven met graven en eeuwenoude zerken

langs dorpen waar de tijd bleef stille staan

waar mensen voor een klappekke bij de buren gaan

waar iedereen in de verkeerde richting rijdt

en men graag nog zelf een trui of sjaaltje breit

dominees doen hier 's zondags nog hun zeg

elkeen heeft rond huis en tuin een heg

de pubs zitten 's avonds steeds gezellig vol

de buiken staan, wellicht daardoor, ferm bol

klokken luiden hier de hele nacht nog door

waar, in Godsnaam, dient dat nog voor?

en al is 't hier steevast wisselvallig weer

ik kom telkens gaarne terug... keer op keer

Castle Rising Castle, 21 augustus 2017

31-10-2020 om 20:56 geschreven door Bisschops Ludo

‘k voel me een zigeuner af en toe

‘k voel me een zigeuner af en toe

ik word dat reizen toch nooit moe

’t is weliswaar soms best vermoeiend

maar dan ook altijd uitermate boeiend

je ziet hoe mensen leven, hoe ze werken

je leert van hun geloof en van hun kerken

je ziet hun houten huisjes en hun paleizen

waar men je af en toe de weg moet wijzen

en al blijkt zo’n stad ook wel eens een flop

van zó te reizen steek je altijd heel wat op

en ja, akkoord, soms is ’t wel eens plezant

tussen ’t schoon volk op een zonnig strand

maar weer thuis ben je zoiets gauw vergeten

onthou je enkel waar je lekker hebt gegeten

zulke reisjes heb ik ooit ook wel gedaan

maar op deze wijze ga ‘k er veel liever tegenaan

‘k hanteer mijn atlas, gidsen en een aanstiplijst

en rij waarnaar de naald van ’t kompas wijst

kilometers malen is best leutig, echt geen kwaal

en ‘k heb liever m’n banden dan m’n kopje kaal…

Ludo, 17 augustus 2016

31-10-2020 om 20:52 geschreven door Bisschops Ludo

Mijn spiegel

‘k sprak in mijn spiegel nog vandaag:

goh, … wat zie ‘k haar graag!

en ’t is misschien wel waar

ik vind het nog steeds raar

diegene die je bovenal het liefste ziet

die zie je soms in dagen niet

maar als zij er dan toch is

dan is ’t gedaan met dat gemis

dan heeft ze echt geen keus

de eerste zoen is op haar neus

dat neusje heeft al veel geroken

en niet enkel en alleen bij ’t koken

dat neusje dient tot meer dan enkel dat

dat neusje weet zeer snel wanneer en wat

een probleempje of een slecht gevoel

zij weet het allerbest wat ik dan voel

’t is niet aan veel gegeven

zich zo snel in te leven

ik ben tenslotte niet zo doorzichtig

en in mijn taalgebruik niet steeds omzichtig

ik zeg gewoon waar ‘t mij omgaat

‘k voeg niet steeds woorden bij m’n daad

zoek bij zo ’n vent maar je geluk …

toch is ze op mij nog even … tuk

Ludo B.

31-10-2020 om 20:50 geschreven door Bisschops Ludo

Juweeltjes

iedere schelp is een juweel

en aan de kust zie je d’r veel

lang, geribbeld of een karakolleke

vaak plat maar soms ook een bolleke

miljoenen van die schepsels op één strand

vaak nog bedolven onder ’t zand

de meesten bestonden ooit ‘uit twee’

in hele grote hoor je zelfs de zee

vele landen van dit continent

kregen bezoek van deze vent

soms was ’t er koud, vaak ook warmer

zo’n land maak ik dan telkens armer

op ieder strand pik ik immers schelpen

bij later heimwee kunnen die wat helpen

zo rond een kaars in een glazen schaal

‘k vind ze dan prachtig, allemaal!

hier in Ierland is er strand en zee

dus pik ik hier… wéér schelpen mee!

Ludo Bisschops

Ierland 2016

31-10-2020 om 20:48 geschreven door Bisschops Ludo

Jouw lach

jouw lach, je lieve ogen

hebben een bijzonder vermogen

ze maakten een einde aan het dromen

ze lieten m’n bloed weer sneller stromen

de kuiltjes in mijn wangen

raakten door jou bevangen

’t waren jouw, immer lieve, woorden

die mij van in ’t begin bekoorden

’t was jouw stralende lach

vanaf de allereerste dag

’t waren je, oneindig lieve, blikken

die m’n hartje kwamen pikken

Ludo B.

Barnstaple, 14 augustus 2017

31-10-2020 om 20:47 geschreven door Bisschops Ludo

Jij en ik

je bent zo lief,

je bent zo zacht

je bent een engel

als je naar me lacht

't was zo intens

die eerste keer

'k ben maar een mens

'k verlang naar meer

je bent zo mooi

licht als een veder

'k viel graag ten prooi

je was zo teder

'k vergeet nooit die nacht

'k vergeet nooit je blik

wie had het ooit gedacht

zo jij ... en ik

Ludo B.

31-10-2020 om 20:46 geschreven door Bisschops Ludo

Jij bent mijn sterretje

‘k zit hier nog aan jou te denken

en wil je al mijn woorden schenken

in eender welke taal

je krijgt ze allemaal

‘k ben zo gelukkig, ‘k ben zo blij

‘k zet ze gewoonweg op een rij

het is eigenlijk wel raar

ze rijmen zelfs op mekaar

de diepgang die veelal in mijn gedichten zit

dat lukt me op dit uur waarachtig niet

ik keek net nog buiten naar de sterren

ik moest mijn ogen even opensperren

het was jij die er onlangs nog over sprak

het was jij die er toen een lans voor brak

om met muziek en op een heldere nacht

samen te kunnen delen in die sterrenpracht

Ludo

31-10-2020 om 20:45 geschreven door Bisschops Ludo

Je zoekt er ééntje

soms is ’t water en vuur

dan weer zoet en zuur

of is het hard tegen zacht

geeneen die dan nog lacht

woorden hoog, woorden laag

niemand heeft dat graag

zij die ogenschijnlijk bij malkander pasten

belanden in een wereld vol contrasten

je zoekt er eentje die je leven tint,

de dag steeds met een lach begint

die je troost bij pijn of verdriet,

die met je reist en zalig geniet

de hemel heeft zo eentje gezonden

en ik… ik heb haar gevonden!

Tintagel  14 augustus 2017

31-10-2020 om 20:44 geschreven door Bisschops Ludo

je bent zo lief

je bent zo lief

je bent zo zacht

je bent een engel

als je naar me lacht

't was zo intens

die eerste keer

'k ben maar een mens

'k verlang naar meer

je bent zo mooi

licht als een veder

'k viel graag ten prooi

je was zo teder

'k vergeet nooit die nacht

'k vergeet nooit je blik

wie had het ooit gedacht

zo jij ... en ik

31-10-2020 om 20:42 geschreven door Bisschops Ludo

Indiase vlag

groen, wit en saffraan
draagt India in z’n vaan
iedere kleur zijn reden
wit staat alleszins voor vrede
voor de natuur koos men het groen
dat vind ook nog best te doen
maar dat rood saffraan
dat vind ik er het mooiste aan
Mahatma Gandhi is hun held
hij staat dan ook op al hun geld

India, 10 maart 2020

31-10-2020 om 20:41 geschreven door Bisschops Ludo

In Balans

zoeken naar een gezond evenwicht

dat ben je aan jezelf verplicht

streven naar een mooie balans

doe het! grijp je kans!

je gaat toch niet huilen

je toch niet meer verschuilen?

timmer aan die weg

en niet omdat ik het zeg!

je gaat heus niet op je smoel

werk aan dat bereikbaar doel!

je zal wel af en toe struikelen

maar zeker niet in een afgrond duikelen

het leven is immers géén slappe koord

welke in een circus hoort

maar wel een héle mooie langspeelplaat

als… je maar geregeld op je strepen staat!!

Ludo, 4 februari 2020

31-10-2020 om 20:40 geschreven door Bisschops Ludo

 ik zeg het je

ik zeg het je

dat is ze

zij is diegene

die durft wenen

om wat ik schrijf

om waar ik blijf

ze zal me bovendien

ook eeuwig gaarne zien

ik heb het al gezegd

'k ben zo aan haar gehecht

we zijn van 't zelfde slag

we genieten van de dag

van de dag die was

van 't gedicht dat ik las

daarom is ook zij

zo ontzettend blij

daarom ben ook ik

zo ongelooflijk in mijn schik

als zij naast me stapt,

dan plots naar adem hapt

haar handjes in de mijne legt

en heel beminnelijk zegt

ventje, ventje, 'k hou van jou

vanaf nu ben ik ... jouw vrouw

De gapende dichter,

31-10-2020 om 20:39 geschreven door Bisschops Ludo

Ik weet nog...

zo'n muis had vroeger een staart

'k heb zo'n ding zelfs nog bewaard

waar is de tijd dat we 't zonder deden?

't lijkt al een eeuwigheid geleden 

wat eerder was er zelfs nog geen PC

m'n schrijfmachine maakte volop fouten op dt

wie herinnerd zich die Tippex nog van toen?

waarmee je fouten simpel weg kon doen

zo was er potlood met op 't eind een gom

dat was uiteinde-lijk niet eens zo dom

d'r was die typmachine met tweekleurig lint

waarop een nieuwe regel met geratel en een 'boenk' begint

er zat een inktpot in 't gat van onze lessenaar

die te vullen bracht de meester voor mekaar

'k weet ook hoe mooi ik die gekafte schriften vond

waarbij naam en vak op 't etiket te lezen stond

door zulke herinneringen uit mijn bestaan

zou 'k gerust terug in 't verleden willen gaan

om na te gaan of zoiets echt wel gaat

vlooi ik uit of d'r geen app-je voor bestaat 😉

Ludo Bisschops, Crich 20 augustus 2017

31-10-2020 om 20:37 geschreven door Bisschops Ludo

ik schrijf in bed

ik schrijf in bed

ik schrijf op toilet

ik schrijf niet in bad

dan wordt alles te nat

niet onder de douche

dat is net iets te louche

ik schrijf met een ballpoint

en nu kom ik ‘to the point’:

ik schrijf dus haast overal

maar… dat wist je nu onderhand al!

Ludo, 2 maart 2020

31-10-2020 om 20:22 geschreven door Bisschops Ludo

Ik hou van rijm of een gedicht,

Ik hou van rijm of een gedicht,

dus van spelen met het woord.

Niet al te zwaar en ook niet te licht,

misschien gaat u daarmee akkoord?

We luisterden geboeid naar Hilde

’t zat ver vanachter in ons hersenpan.

We kregen wat we al zolang wilden

want we kenden er haast niks meer van.

Een werkwoord, ja, dát ging nog wel,

en persoonsvorm viel ook nog te begrijpen.

Dat lijdend voorwerp leek ik nu zélf soms wel

en bij substantieven begon ik ‘m te knijpen.

Grammatica was ooit m’n marteling,

nu gaat het allemaal veel vlotter.

Dat ik de ene na de andere fout beging

maakten m’n schrijfsels soms wat zotter.

Het eindeloos geduld van Hilde wil ik roemen,

haast  onverstoorbaar vervolgde zij haar pad.

Ik wil hier heus geen namen noemen

er zijn d’ er waar ze haar handen vol mee had.

Ons kofschip is weer opgepoetst,

zelfs de smurfenregel ging erin.

Met een dicteetje werd getoetst

hoeveel fouten maak je in één zin?

Dat leek al bij al nog wel te lukken ,

’t was slechts ‘n momentopname.

Nederlands heeft immers zo zijn nukken

dat zal eenieder hier beamen.

Onthou nu alles wat j’ hier hebt geleerd

voortaan zijn jullie schrijfsels wel okee.

Dan is er wel geen Hilde meer die scandeert:

“Lang leve de dt !”

Ludo Bisschops

Sint-Job-in-‘t-Goor, 16 december 2013

31-10-2020 om 20:21 geschreven door Bisschops Ludo

Honden

ik zeg je onomwonden:

ik hou van honden!

leer je ze jong manieren

dan worden het brave dieren

hier liggen ze overal op straat

en doen daar niemand kwaad

ze liggen gewoon te maffen

je hoort ze ook maar zelden blaffen

behalve dan soms ’s nachts

dan doe ze ’t al eens onverwachts

dan zeg je ook al eens luidop:

“ hou toch je stomme kop !! “

Ludo Bisschops,  India  14-3-2020

31-10-2020 om 20:19 geschreven door Bisschops Ludo

Het vrouwtje van mijn hart.

‘k was lange tijd niet meer verliefd

‘k voelde me al een hele tijd niet meer geliefd

geregeld ging ik wel op zoek

maar dat beviel niet als zoete koek

elk dametje had haar onzachte kantjes

ook ik waste niet in onschuld m’n handjes

elkeen moest blijf met haar verleden

sommigen hadden moeite met het heden

de tocht was kronkelig en steil

‘k vond in m’n geschrijf rust onderwijl

en plots… toen ik niet meer zocht

kwam er een einde aan die tocht

ze passeerde met haar fiets

haar glimlach deed me ‘iets’

m’n hart sloeg plots sneller

m’n bloed stroomde weer sneller

sedertdien blijft ze komen

z’is écht het vrouwtje van m’n dromen

ik verklaar nu zelfs wit op zwart:

zij is het vrouwtje van m’n hart

Ludo

31-10-2020 om 20:18 geschreven door Bisschops Ludo

Het paterke.

't zal niemand verbazen

dat we op 't college in de catechismus lazen

toen ik de godsdienstles dierf te verstoren

mepte de pater ermee rond m'n oren

die pater had écht wel een pik op mij

en was met m'n attitude niet zo blij

toen ik in z'n les eens lag te dromen

mocht ik op strafstudie komen

en kon hij m'n getater niet meer aan

dan moest ik op de gang gaan staan

daar kwam de prefect mij zo eens tegen

die zat om een vraag niet gauw verlegen

mijn antwoord kwam hem niet van pas

en hij haalde ook de pater uit z'n klas

die somde een hele waslijst klachten op

en slingerde verwijten naar m'n kop

toen ik repliceerde dat hij slechts 'pater' en ik 'Bisschop' was

dirigeerde de prefect mij met een bulderlach weer naar de klas

het paterke luisterde gedwee naar de prefect

en had sindsdien voor mij wat meer respect

Ludo Bisschops, Felixtowe

23 augustus 2017

31-10-2020 om 20:17 geschreven door Bisschops Ludo