In mijn straat staan enkele villa's. Hun tuinen zijn met veel liefde verzorgd.
Tijdens mijn wandeling kijkt een fors bruin paard me van zijn weide aan.
Het is een landelijke omgeving met bruin omgeploegde aarde en groen gras doorspikkeld met gele narcissen en het blauw van de maagdenpalm.
Het lentekleed wordt iedere dag kleurrijker. Op de hoek staat een imposante magnoliaboom te pronken. De hemel laat de fluweelachtige knoppen mooi afsteken tegen zijn diepblauw. Een voorzichtig waas van wit en purper belooft een tedere, uitbundige bloei.
Mijn hart dat door de oorlog zo’n pijn doet, wordt heel even geheeld.
Na 35 huwelijksjaren in lief en leed gedeeld te hebben, was het huwelijksbootje in redelijk kalm vaarwater gekomen. We hadden gouden bergen en zwarte sneeuw gezien. Met behulp van de oudere generatie hadden we toch nog een gezellig huisje kunnen kopen. Met een grote tuin waarin de kinderen met de hond konden spelen en een zonnig terras waar behalve de poezen, ook ons gezin zich in de zon kon koesteren. Op een zwoele zomeravond stonden we op het terras nog even na te genieten van een fijne dag. Tot plotseling een grote zwerm kraaien kwam aangevlogen en met veel geschreeuw en theater neerstreek in de bomen achterin de tuin Het lawaai was oorverdovend. Ik schrok geweldig omdat één van mijn vriendinnen juist had verteld dat zo’n zwerm zwarte vogels onheil voorspellen. Het onheil kwam. Ons bootje kapseisde.
Na het onheil viel er een groot geluk in mijn schoot!
Een dag of 14 geleden werd ik opgeschrikt door het lawaai van een zwerm kraaien in de bomen van de straat waar ik nu woon. Sindsdien is de wereld niet meer hetzelfde… Laten we hopen dat na dit onheil er ook een groot geluk in onze schoot valt!
