Scheppingsdrang.
Het lot bracht hen samen toen de herfst zijn intrede deed. Zij begroetten elkaar vriendelijk maar afstandelijk. Ze waren duidelijk geen familie. Het werd winter. Door de kou kropen ze dichter bij elkaar. Zij aan zij wachtten ze op de lente. Ze groeiden naar elkaar toe en in omvang.
De aarde werd warmer. Ze werden onrustig door hun scheppingsdrang.
Krokus nam het initiatief en zei: “Ik ga je verlaten. Ik ga de mens laten zien dat het lente is.” En stak haar purper kopje boven de aarde.
Enige tijd later stak Narcis zijn vlammend geel omhoog.
Het was Pasen.