Vakantie?

Vandaag is er geen voorname boom

voor mijn raam.

Het is een rij ritselende hoge populieren

dat ik zie staan.

Een stadsbus raast voorbij

mensen lopen haastig zij aan zij

soms hand in hand

of met een hond aan de lijn.

Ik kijk wat nukkig en verveeld 

naar een onbekend straatbeeld

dat zich ontvouwt voor mij.

Een flatgebouw van ik weet niet hoe hoog

springt in het oog

ik zit één-hoog 

aan de overkant

van deze mastodont met vele ramen.

Hoe architecten er toe kwamen

zo’n miskleun te laten bouwen

ik kan er met mijn pet niet bij!

Maar och, over een aantal dagen

en nachten

geduldig wachten

is mijn verblijf in het zorgbedrijf

voorbij!

Kan ik weer huiswaarts gaan.

Laat ik daar maar op vertrouwen.