In het spoor van de succesreeks Twilight hebben de uitgeverijen alles, waar een vampier in voorkomt, vanonder het stof gehaald.
De Sookie Stackhouse reeks van Charlaine Harris, jeugdroman, niets speciaals...
House of Night, de reeks van moeder en dochter Cast. Iets beter, maar ik kan zonder leven...
Vamps van Nancy Collins.... meer van hetzelfde!
Zelfs de familie van Bram (Dracula) Stoker laat weer van zich horen met een vervolg op de succesroman. Dacre Stoker was co-auteur van Dracula (de ondode). (Die heb ik niet gelezen want ik herinner me dat ik Dracula naast me neerlegde na bladzijde 20... ik was veel te bang dat ik niet meer zou slapen. Ik haat horror!
Geen enkel andere vampier kan me bekoren, ik blijf bij de familie Cullen.... en Twilight.
Het was "anders". Schakers zullen het wellicht iets spannender vinden dan ik want "spelletjes" zijn niet aan mij besteed. Wat me vooral opviel aan dit boek: ellenlange zinnen! Zinnen van 50 woorden en langer zijn hier eerder regel dan uitzondering. Die man maakt zeker geen gebruik van de spellingscontrole by Word want daar worden veel kortere zinnen al onderlijnd als "fout". Zafon-achtig, dat wel.... het verhaal was zelfs een beetje beter als je door de omschrijvingen geraakt. Niks voor mij!
Er kwam een nieuw jeugdboek binnen. "Drift" van Becca Fitspatrick. Slechte vertaling van de originele titel "Hush Hush." Wel een mooi jeugdboek. Het moeten niet altijd vampiers zijnwaar de meisjes verliefd op worden! Dit keer is het een jongen met...vleugels.
Een ander jeugdboek, ofte serie, dat me wel kon bekoren was Rick Riordan's Percy Jackson and the olympians. In het nederlands zijn er al twee boeken uit, in het engels is het al een reeks van zes of zeven. Het eerste boek is ook verfilmd maar is waarschijnlijk de mist ingegaag doordat ook Avatar in de cinema speelt. Dit keer zijn Griekse goden en half-goden, centaurs, saters etc de helden. leuk om nog eens al die mythologische figuren, in een modern sausje gegoten, mee te maken.
Eindelijk hebben we een "eerlijk antwoord" van onze directie gekregen. De winkel blijft open, maar het personeel mag vertrekken. Eerlijker kan niet. Ze geven eindelijk toe dat het gaat over "oud" personeel dat te veel kost. Het is goed om weten dat 32 jaar ervaring in het boekwezen kan vervangen worden door een interim. Ze doen maar, mij kan het nu niet meer schelen. Enkel de klanten zullen het voelen. ik ben wel blij dat ik de rest van de opzegtermijn niet meer moet presteren. 12 Maanden waren slopend genoeg, ik denk niet dat ik het nog 19 maanden zou uithouden.
Er zijn nogal wat jeugdboeken die net zo goed door volwassenen kunnen gesmaakt worden. dat noemen ze nu cross-over romans. Voor tieners van 15 en ouder. (Ik dus!;p)
Ik vond "Violet Park" van Jenny Valentine echt goed. Een heel speciaal verhaal over een vriendschap tussen een tiener jongen en de oude dame Violet Park. Dat de oude dame as is en zich in een urn bevindt stopt haar niet om een misterieuse verdwijning van de vader van de jongen op te lossen.
Wat ik was", door Meg Rossof is ook meegevallen. Het verhaal speelt in Engeland en toont de vriendschap tussen een kostschoolstudent en een jonge visser... die niet blijkt te zijn wat de jongen denkt. Het verhaal toont hoe volwassenen iets, wat mooi en zuiver is, kunnen omvormen tot perversie en misdaad. De macht van een "dirty mind"!
Ideetje: - een 53 jarige vrouw, die nooit huwde... Ze heeft een goed gevuld leven, liefhebbende familie, veel vrienden, maakt verre reizen, heeft een leuke interessante job... kortom, ze is gelukkig. Dan verandert alles! Ze verliest haar job, krijgt de zorg over haar dementerende moeder... Kortom, haar leven lijkt over... het is goed geweest.
Ineens krijgt ze een berichtje op facebook. Iemand heeft een vriendschapsverzoekje verstuurd. De naam verrast haar. Het bleek haar vroegere correspondentievriend uit Nederland. Ze waren 16 of 17 de laatste keer dat ze elkaar zagen... Ze neemt meteen het verzoekje aan en mailt: "hé Jos, hoe gaat het met je? En met de familie?"
Ze schrijven wat om en weer en op zondag komt hij langs. Ze brengen een bezoek aan de koninklijke serres en het atomium en hebben veel plezier. Bijna elk weekend komt hij over, ze praten veel, gaan soms uitstapjes maken. Maar het is ook gezellig wanneer ze gewoon niks doen, boodschappen halen of in de tuin zitten. Kortom: ze vallen voor elkaar. Ze passen samen.
Neen, het lijkt maar niks, hé? Geen spanning, nogal ongeloofwaardig... geen goede roman.
