Nu ben ik gelukkig dat deze dag voorbij is,het is zo zwaar geweest en heb maar op halve kracht gedraaid vandaag. Vandaag 19 october was het de geboortedag van onze overleden zoon,18,5 jaar is hij mogen worden,na een lange strijd tegen de kanker moest hij het opgeven.
Hierbij leef ik dan ook mee met de ouders van alle overleden kinderen
Dit heb ik zelf geschreven
De dag dat jij ons verliet, zijn wij ook een beetje dood gegaan.
Zonder één van onze kinderen verder te moeten leven.
De pijn en verdriet,niemand die het ziet,maar het is er steeds,sinds de dag dat jij ons verliet.
Wat hielden wij toch zoveel van jou,alle dagen loop je naast onze zijde,als een schaduw die niet kan verdwijnen.
Met dierdag j.l. heb ik gezegt het verhaal van onze poes te vertellen. Wel op een kille novemberavond nu een jaar geleden bijna, ging de lichtmelder van de stadskoer aan,raar! Zo ging ik kijken,eerst de scheidingsmuurtjes goed bezien,niks abnormaal dan maar de achterdeur op slot doen en Ooo jee!zag ik daar lichtpuntjes nog raarder,ik keek en keek en ja daar zat een heel ,heel klein poesje een pikzwart te rillen.
Ik riep naar mijn man "moet je nu komen zien en zit een poesje op de koer":,geen reactie want die film op de t.v. aan kijken,dud riep hem weer,eindelijk kwam hij dan ook maar eens kijken en zag dat het geen grap was.
Wat nu gedaan,ons hondje Mouche is geen poes gewend,het rillend kleintje de nacht laten doorbrengen in de kou konden we niet.
Mijn man nam het heel voorzichtig op want het was zo klein,eens binnen, ons hondje laten snuffelen en het ging zeer goed,poesje blaasde niet het kon niet beter.Maar wat nu gedaan,geen bakje,geen katteneten,geen kattezand,dan maar naar de buren om te vragen of ze ons even uit de nood konden helpen,geen probleem.
De ontdekking ze was dud wel heel heel jong want ze kon niet eens alleen eten,dat hebben we opgelost met de kittenvoeding in har bekje te steken zodat ze het kon opzuigen,drinken gaf ik met een pipetje.
De volgende dag naar de dierenarts,670 gr woog ze en zo gezond als een visje in het water,ook geen parasieten.Wat zouden we doen,naar het asiel of houden,het heeft nooit onze bedoeling geweest een kat aan te schaffen.MAAR het werd HOUDEN!!!!!!
Ons mouche zorgde voor haar,hielt ze goed in het oog en ze werden de beste kameraadje.Nu volgende maand is ze een jaar bij ons en al een poes geworden met gangstreken erbij,alles moet ze weten,zien en ruiken.Ze is ook gestereliseerd en hebben veel pret met de kuren dat die kunnen uisteken.
Wat was er gebeurd,wij wonen in een hoekhuis en de ene of andere plezante heeft ze gewoon over de muur gedumd,enkele dagen later met Mouche uit telaten vondt mijn man een plastiekzak waar kattenpootjes doorstaken,brrr!!
We voelen er ons goed bij zo hebben wij dan toch ook een diertje kunnen redden.
pfff!!Dat opruimen en poetsen begint me wel wat tegen te steken,tja gewoon verder doen kamer per kamer.Ben nu op de 1é verdieping kunnen beginnen,kasten uitgeladen,gepoetst want al dat vervelend stof zit dus overal in,ook heb ik babysit geweest dit W.E en niet veel kunnen doen,een peuter van 2 jaar is wel wat leven in huis.
Nu ik aan het servies begonnen ben kom ik tot de ontdekking dat de tassen niet allemaal het zelfde zijn.Hoe komt dat,heel dom geweest,in de winkel waar ik alles had gekocht waren en niet voldoende tassen,de verkoopster belde naar een andere depot , daar waren er nog,dus naar de andere winkel,betalen en weg wezen,dom,dom,dom;ik heb het niet nageken of de tassen de zelfde waren,resultaat enkele andere maten.We zullen maar terug op zoek gaan om de zelfde te vinden en neem voor alle zekerheid maar een model mee,stel je voor weer met een verkeerde thuis komen.
Het servies,simpele eenvoud.Hier weer een deel dat de eerste bak heeft gekregen,vandaag de 2é laag geschilderd,dat is nodig want bij de erste bak worden de kleuren lichter van tint.
Ja,het is zover we zijn beginnen te bakken en één van de volgelvoerkastjes zit in de oven,volgende donderdag zie ik het resultaat.Al zal het een heel ander modelleke zijn,iets appart.
Nu de keramiekoven gemaakt is kunnen we verder waar we zeer verheugd voor zijn.Deze week moet er eerst een groot werkstuk gebakken worden van een collega en dan worden onze stukken gebakken.Binnenkort ook mijn vogelvoerkastjes,weten jullie het nog?ja, denk het wel.Ben er ook benieuwd naar want men weet nooit hoe de glazuur reageerd,zijn de kleuren zoals men verwachten,zijn genoeg van kleur,steeds afwachten.Vandaag heb ik dan weer een deel geschilderd van het servies,wat een opgave.
Geluk,geluk dat ik geen foto's meer kon plaatsen lag niet aan mijn toestel,gelukkig maar,het was de software die me zo heeft opgejaagt en nu is het weer in orde,we kunnen er terug tegenaan.
Eindelijk is de keramiekoven ook gemaakt geraakt en zullen wij terug kunnen starten al staat er reeds heel wat werk klaar om te bakken en ja,iedereen ziet ernaar uit.
Een krans van rozen aan uw voet gelegd, Moeder,die zoveel van ons houdt,laat ons even bu u verpozen, U zij onze zorg gezegd,onze nood ontvpuwd.
Gij die God mogen dragen,strooi Uw rozenzegen over dagen grauw en koud,wees het licht van vragen aan de nacht geregen,wees de zon die kleurt de dag weer in goud.