De kleuren zijn heel persoonlijk voor ieder pottenbakker alsook de decoraties,stijlen.Bepaalde kleuren kunnen op sommigen matrialen niet uitkomen zoals verwacht zo is er ook geen uitleg waarom sommige decoratiemethoden wel geschilkt zijn en de andere niet.Zo leverd vaak een combinatie van verschillende glazuren een gewaagde kleuren combinatie op wat deze extra uniek maken.
Voorwerpen van keramiek zijn dan ook in vele vormen,deze maken het potten bakken tot een ware kunst.Als men een idee heeft voor een model ga dan gewoon verder en voer het idee uit dat maakt het uniek,valt het tegen,geen nood,wie niets doet kan niets mis doen.
Zoals gezegt ga ik nu terug naar het keramieken potten bakken. Voor eerst zal men een keuze maken , dat kunnen heel verschillende zijn,wat voor de een belangrijk is, is dan voor iemand anders weer van geen belang.Hoe langer men met potten bakken bezig is hoe meer gevoel men er voor krijgt.Het is steeds een artistieke persoonlijke keuze en een persoonlijk proces,ook de kleuren zijn eigen aan de persoon wat alles zo uniek maakt.
Dat is wel een whow!!zulk prachtweer eind oktober,lekker in de bossen gaan wandelen,de bladeren horen ritselen onder onze voeten en de geur van al het groen,gewoon heerlijk en een dag die niet af te pakken valt.
En het elfje blies haar toverpoeder uit naar al de wandelaars(laat ons nog kind zijn,dat is zo leuk)
Het lijkt onwaarschijnlijk,maar het is een feit:mollen zijn in feite heel nuttige diertjes,want het zijn echte insecteneters.Wanneer ze het echter op uw moestuin begrepen hebben,moet je wel ingrijpen. Een simpele en onschuldige remedie is deze:schep de molshoop weg,laat een doorgesneden knoflookteentje in het gaatje zakken en stop het gaatje terug dicht.Herhaal dit bij alle alle molshopen,zo blijven deze mooie diertjes hun nut verder doen.
Niet te geloven deze temperaturen daarom ben ik vandaag maar eens mijn borderke aan het opkuisen want met de populieren achter ons liggen er vlug een hele hoop bladeren,zo dan ook alles eens goed bekeken en lentebloemen bij geplant.
Ziezo,ik ben er weer na wat gezoek om mijn blogje te veranderen.Zoals voor iedereen tikt de klok veel te vlug,een dag veel te kort om te willen doen wat men graag zou doen en al dat gekuis is nu dan ook gedaan geraakt,oef!!!!.Nu zijn de andere 2 fantasie vogelvoerbakjes ook af,ze zijn niet zo naar mijn zin maar och,het is maar fantasie en toch zoiets anders.
Hoe zit ik in elkaar?Mijn hoedje is afneembaar zodat het volgelzaad er makkelijk in kan gedaan worden,mijn hoedje heeft ook water aflooprandje zodat mijn eten niet nat word.Nog twee vogelvoersnuitjes zal ik beter zeggen zijn op kost,ze staan in de oven te bakken.
Moet kunnen,fantasie met je handen.Hier is het dan het verwachte vogelvoerkastje,niet zomaar iets ,wel iets uit het niets tevoorschijn gekomen.Het is wel keramiek en heb er veel lol mee gemaakt tijdens het opbouwen van zijn snuitje,een naam heeft het nog niet.Even wat uitleg voor die grote onderlip,die dient voor de vogeltjes daar kunnen met hun pootjes op staan.Ook ik ben uniek en leuk tegen de muur.
Nu ben ik gelukkig dat deze dag voorbij is,het is zo zwaar geweest en heb maar op halve kracht gedraaid vandaag. Vandaag 19 october was het de geboortedag van onze overleden zoon,18,5 jaar is hij mogen worden,na een lange strijd tegen de kanker moest hij het opgeven.
Hierbij leef ik dan ook mee met de ouders van alle overleden kinderen
Dit heb ik zelf geschreven
De dag dat jij ons verliet, zijn wij ook een beetje dood gegaan.
Zonder één van onze kinderen verder te moeten leven.
De pijn en verdriet,niemand die het ziet,maar het is er steeds,sinds de dag dat jij ons verliet.
Wat hielden wij toch zoveel van jou,alle dagen loop je naast onze zijde,als een schaduw die niet kan verdwijnen.
Met dierdag j.l. heb ik gezegt het verhaal van onze poes te vertellen. Wel op een kille novemberavond nu een jaar geleden bijna, ging de lichtmelder van de stadskoer aan,raar! Zo ging ik kijken,eerst de scheidingsmuurtjes goed bezien,niks abnormaal dan maar de achterdeur op slot doen en Ooo jee!zag ik daar lichtpuntjes nog raarder,ik keek en keek en ja daar zat een heel ,heel klein poesje een pikzwart te rillen.
Ik riep naar mijn man "moet je nu komen zien en zit een poesje op de koer":,geen reactie want die film op de t.v. aan kijken,dud riep hem weer,eindelijk kwam hij dan ook maar eens kijken en zag dat het geen grap was.
Wat nu gedaan,ons hondje Mouche is geen poes gewend,het rillend kleintje de nacht laten doorbrengen in de kou konden we niet.
Mijn man nam het heel voorzichtig op want het was zo klein,eens binnen, ons hondje laten snuffelen en het ging zeer goed,poesje blaasde niet het kon niet beter.Maar wat nu gedaan,geen bakje,geen katteneten,geen kattezand,dan maar naar de buren om te vragen of ze ons even uit de nood konden helpen,geen probleem.
De ontdekking ze was dud wel heel heel jong want ze kon niet eens alleen eten,dat hebben we opgelost met de kittenvoeding in har bekje te steken zodat ze het kon opzuigen,drinken gaf ik met een pipetje.
De volgende dag naar de dierenarts,670 gr woog ze en zo gezond als een visje in het water,ook geen parasieten.Wat zouden we doen,naar het asiel of houden,het heeft nooit onze bedoeling geweest een kat aan te schaffen.MAAR het werd HOUDEN!!!!!!
Ons mouche zorgde voor haar,hielt ze goed in het oog en ze werden de beste kameraadje.Nu volgende maand is ze een jaar bij ons en al een poes geworden met gangstreken erbij,alles moet ze weten,zien en ruiken.Ze is ook gestereliseerd en hebben veel pret met de kuren dat die kunnen uisteken.
Wat was er gebeurd,wij wonen in een hoekhuis en de ene of andere plezante heeft ze gewoon over de muur gedumd,enkele dagen later met Mouche uit telaten vondt mijn man een plastiekzak waar kattenpootjes doorstaken,brrr!!
We voelen er ons goed bij zo hebben wij dan toch ook een diertje kunnen redden.