Er was geen gezelliger plekje in het huis van mijn overgrootmoeder dan in de keuken bij de betegelde schouw.Gelukkig heb ik ze nog mogen kennen 92 jaar is ze geworden.Daar zat ze naast de leuvensestoof heerlijke verhalen te vertellen over haar kindertijd,het was muisstil als ze vertelde en in de aslade van de stoof lagen de ongeschilde grote petatten gaar te worden om eens gaar lekker te pellen en op te eten, oei oei, wat waren die toch heet.Zo zijn die mooie handgemaakte tegels me steeds bijgebleven.Nu ik zelf met keramiek bezig ben ging ik op zoek over de herkomst ervan tot mijn groot genoegen heel veel.Met plezier laat ik jullie meegenieten van de wandtegels,techniek en historische ontwikkeling.Dit is zo al een tegel.Mooi?
Vlijtige handjes