Mijn leven is een donkere straat, waar zelfs ik, na vele jaren, nog de weg niet weet,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De stilte van de eenzaamheid, t’voorbijgaan van mijn jeugd; dat alles saam genomen

Weeft als spin haar draad, van t’verleden naar de toekomst.

Mijn leven is als een donkere straat, met hier en daar een lichtje aan,

Een vonkje, ontsproten door de liefde, de liefde van mijn kinderen,

Want dat is mijn grootste schat, als je met hen kan praten, word spoedig een band gevormd,

Die zelf de toekomst; wat die ook brengen mag, toch nimmer verbreken zal