“En ze leefden veel en kregen lange kinderen”. Zo eindigt meestal het sprookje. Morgen staat de neus van de caravan richting noorden. Dan verlaten we Merry-sur-Yonne, Bourgondië en Frankrijk. De trip zit er dan weeral op. We komen beslist nog dikwijls terug naar onze camping in Merry, in Bourgondië. Ik heb net een stafkaart gekocht en wat wandelboekjes met voettochten van 12 tot 30 kilometer, perfecte afstanden. De camping is gans het jaar open en dus kunnen we in november of april terug komen. We kunnen Merry ook kiezen als tussendoel voor een verdere verplaatsing naar het zuiden. We zijn hier altijd welkom. Thuis kan de caravan opgeruimd worden. Dit moet snel gebeuren, want twee weken later gaat de caravan terug aan de haak van de Mercedes Vito. We maken ons klaar voor een lang verblijf in Bretagne, departement Finistère. We worden half mei verwacht in Landéda, op camping Les Abers. Voor vele lezers van deze blog is dit geen nieuws. Voor ons is “les Abers” telkens een beetje thuiskomen. Houd uw adem in en volg ons vanaf 15 mei op deze blog!
Camping Merry-sur-Yonne wordt gerund door een groepje jonge mensen, Engels en Frans. Zij bezitten het vermogen om bijzonder klantvriendelijk om te gaan met hun kampeerders. Het is geen commerciële vriendelijkheid, maar authentieke klantvriendelijkheid. Zij zorgen ervoor dat hun bezoekers een leuke tijd doorbrengen op hun camping. Het is niet alleen een camping, je kan er ook goed eten en er worden kamers verhuurd. De camping is nog in aanbouw: sanitair moet nog uitgebreid worden en de technische voorzieningen zijn in ontwerpfase. Wij betalen 11 euro per nacht. Merry-sur-Yonne heeft ook een lavoir. Door de slechte invloed van Miele en Bosch komen de rondborstige dames niet meer naar hun lavoir, maar laten ze thuis hun wasmachine draaien. Gedaan met de maandagse roddelpartij, waarbij het wasgoed geschrobd werd en de lakens uitgespreid werden over het grasveld. De lavoir is nu een stille herinnering aan een sociaal leven van weleer. Dan heb ik mijn stoute of brave schoenen aangetrokken voor een wandelingetje van zes kilometer langs de Saussois, een opvallende rotspartij. Na de middag zijn Bea en Diarmuid mee gegaan voor een voettocht van 14 kilometer naar Châtel-Sensoir en Magny. De tocht ging langs het Canal du Nivernais en de Yonne.
We zijn naar Auxerre gereden. En nu waren de winkels ook open. Leve de Visakaart! Na Auxerre kwam Vézelay aan de beurt. Vorig jaar waren we er ook, en het is de moeite waard om er terug te keren. De basiliek is immens groot. Van hieruit vertrekken vele bedevaarders naar Santiago de Compostella. Clamecy ligt op korte afstand van Vézelay. De St.Martinuskerk heerst over de stad.
Deze morgen ben ik om 6 uur opgestaan en een wandelingetje gemaakt door Merry-sur-Yonne met mijn camera rond mijn nek. Hier zie je het dorp in het ochtendgloren. De kerk is werkelijk immens groot, veel te groot voor de paar huizen, die er rond staan.
We zijn aangekomen in Merry-sur-Yonne, in het departement Yonne. Merry is een onooglijk klein dorpje, kleiner dan Puivelde en Melsele. Maar de mega en steenoude kerk is er een waarvan Gaverland alleen maar kan dromen. Het dorp ligt aan de Yonne en aan het kanaal, waar boten met reizigers passeren. Ze moeten hier een nauwe sluis door. De camping is een paradijs, een park, beheerd door Engelsen. De beheerders zijn hun camping volledig aan het vernieuwen en het kleine sanitair is super modern ingericht. Foto’s heb ik nog niet, want het is beginnen regenen. Het stof is van caravan en camionette afgegleden. Morgen trekken we naar Auxerre, hoofdstad van de Yonne.
Digoin is een mooi provinciestadje aan de Loire. De lokale middensstand is ingeslapen terwijl het gonst van bedrijvigheid in Leclerc en Intermarché. De kerk is van een bijzondere stijl, haast Auvergnat. En het postgebouw met zijn mooie torentje valt op tussen de grauwe huizen. Morgen verplaatsen we ons 200 kilometer verder noordwaarts, naar Auxerre. We waren er ook een aantal weken geleden, maar toen waren de winkels dicht. En er ook nog de kliniek, waar ik tien jaar geleden een weekje genoten heb van charmante verpleegsters, overheerlijke maaltijden, geurige operatiezalen en pittige bloedafnames.
