Zo, en dan zijn we aan het einde gekomen van deze lange blog. Verder schrijven heeft geen zin meer. Hier plaats ik nog een laatste beeld van de oceaan en eentje van Landéda.
Het voorjaar van 2017 was goed gevuld. Eerst deden we een trip naar Provence, Zuid-Frankrijk. Dan verbleven we op onze vaste stek gedurende anderhalve maand in Bretagne, Finistère, les Abers, Landéda. Ik schrijf "vaste stek", omdat we op camping des Abers altijd onze vele vrienden ontmoeten. Als ik ze allemaal optel, dan kom ik aan zo'n dertig medekampeerders. Altijd is er tijd voor een babbel en een grap. We konden zomaar ergens binnen vallen en ons nestelen voor een babbel in het Frans, Duits, Nederlands of Engels. Ik word dan ook veel gevraagd om een telefoontje te plegen voor de bestelling van een tafel in een restaurant, voor een medisch probleempje, voor de dierenarts of voor eender wat. Ik maak ook vertalingen voor de camping. Zo schakel ik permanent over van Frans naar Duits of Nederlands. Camping des Abers in Landéda blijft onze vaste stek voor mei en juni! Onze plaats voor volgend jaar is al besproken en Hubert, de directeur, zal ons terug als vrienden ontvangen.
Maandag zetten we koers richting noordoosten. In drie dagen doen we de afstand van 850 kilometer. Haast is er niet bij. Ik dank de lezer, die de moed opbracht om trouw elke dag mijn stukje kolder te blijven lezen. Thuis komen betekent de caravan klaarmaken voor de volgende trip, binnen een aantal weken, na het hoogseizoen. Wat het dan wordt, laat ik voorlopig in het ongewisse. We hebben al een plan. Blijf ons volgen. Je hoort er nog van. Groeten, Marc en Bea en Diarmuid.