Vetkuiven, zwartleren jekkers en botsauto's romantiek
23-09-2020
Greyhound (niet het busbedrijf)
Nu sta ik werkelijk met de mond vol tanden! Lang geleden, toen ik nog een broekventje was en nog een tijdje daarna, had ik de gewoonte liedjes (titels en uitvoerders) die ik goed vond te noteren in zo'n blauw schriftje met metalen ringetjes. Meestal was dat dan fonetisch want ik moest nog naar het eerste middelbaar waar je in de geheimen van het Engels werd ingewijd.
Nu hadden wij thuis zo'n grote Philips-bak die allerlei vreemde namen had staan op de zenderschaal: Langenberg, Stockholm, Bratislava, Moskou naast Brussel/Bruxelles, Velthem, Hilversum en Luxemburg. Vooral die laatste was interessant want daar speelden ze eindelijk eens wat anders dan het klassieke gejengel van snerpende violen en krijsende diva's.
Van de Bonte Avonden op de gewestelijken kreeg ik op den duur het vliegend flissijn en dus was ik de koning te rijk als ik, alleen in huis en met de volumeknop op max, naar hartenlust kon "surfen" tussen de verschillende golflengtes en zenders waar af en toe compleet nieuwe klanken uit de luidspreker bonkten: rock 'n roll!
Ik ben er mij wel degelijk van bewust dat de introductie deze keer wat lang uitgevallen is, maar dat komt omdat ik werkelijk zo goed als niets kan vertellen over het nummer dat ik vandaag in de etalage wil zetten. Ten eerste gaat het om een obscuur label "Fredlo Records" en tweedens vind ik totaal niets, zelfs geen foto, over het groepje The Nightmares. Het enige wat ik te weten gekomen ben is dat de plaat werd opgenomen rond 1959/1960 in Davenport Iowa en dat de componist "Gonzales" heet.
Terwijl ze in Engeland wild waren van de Apachendans moet het me toch van het hart dat "Greyhound" van een heel ander kaliber was: waanzinnig lekker rockende jammerplanken, een pompende piano en een swingende beat. Daar komt nog bij dat het nummer met 3'38" not done was in die tijd, meestal was het na twee minuten al uit met de pret.