1 maart 2018 op Ziekenhuis bezoek : medische post van Yundum
Dat was onze eerste kennismaking met een medische post in Gambia. Toch shock ! Ze moeten het met zo weinig materiaal doen. Ondertussen weten we dat deze medische post in Yundum zeer goed werkt en hebben we al andere plaatsen bezocht waar ze het met nog minder moeten doen. Met niets eigenlijk !!!
o.a. de medische post van Pirang : voor dit project rijden we de Challenge !!!!!
In de medische post van Yundum leveren de Gambiavrienden zeer goed werk. Maar er is altijd meer nodig.!!
De hoofdverpleegster vroeg ons om een boodschap door te geven aan Patrick en Krista . Nodig : metalen archiefkasten (omdat de houten kasten worden opgegeten door ongedierte, mieren) . ! In de kliniek hé ! Er zijn stoelen nodig. De wachtende patiënten moeten staan of op de grond gaan zitten. Grote plastieken opbergkoffers waarin ze dekens en lakens kunnen opbergen. Ze hadden een lek in het dak gehad en alles was nat geworden. Verf : om de gebouwen op te frissen. Stof : om gordijntjes te maken voor de vensters. Roltafeltje om pillen rond te dragen en de verzorgingen te doen. De groententuin lag er mooi bij! Stad Antwerpen en een aantal andere sponsors hebben in 2017 een waterpunt geplaatst. Hiermee zijn ze superblij.
Dit jaar ( 2019 ) zullen zowat alle wensen van de hoofdverpleegster in vervulling gaan. Gebouwen worden geverfd, er komen metalen archiefkasten , ..........
1 maart 2018 op schoolbezoek New Yundum Lower Bacis School
Ongeveer 2700 studenten in 24 klassen. Graad 1, 3 en 5 hadden les in de voormiddag en graad 2, 4 en 6 hadden les in de namiddag. Dit systeem werd opgezet omdat ze te weinig klassen hebben voor zoveel studenten. De 110 leerkrachten worden met ijzeren hand gestuurd door de directrice . Een echte gendarme!! Ze zou deze school terug op de rails hebben gezet! Onder haar werken een soort inspecteurs die de leerkrachten moeten controleren. We ( Carine en ik ) hadden het idee dat deze personen (directie en inspecteurs) een luxe leventje hebben. Voor de leerkrachten is het andere koek! Er ontbreekt hen aan schoolbanken en stoelen, schoolborden, ... Er gaan 2 zonen van Omar naar deze school.
Om 11 uur werden we opgepikt door Modou. Onderweg hebben we Omar opgepikt en zijn samen de kleuterschool gaan bezoeken. Hier gaat het kleine broertje " Salieu" van Binta naar school. Hij is ons even goede dag komen zeggen en moest dan terug naar zijn klasje. We werden ontvangen door de directrice , mevrouw Mariama. Ongeveer 190 kinderen in 5 klasjes, allen tussen 2.5 en 7 jaar oud. Mooi georganiseerd, propere wc’s, wel nood aan veel materiaal. Schriftjes, schoolkrijt, kleurpotloden,.... Ze willen ook een extra toilet maken en willen daarvoor een nieuwe wc pot ! Dit schooltje is in handen van de VZW De Gambiavrienden. Jaarlijks trekt er een groep vrijwilligers naar Gambia om de nodige werken te coördineren en samen met de mensen daar de problemen op te lossen, watervoorzieningen , elektriciteit , schilderen, reparaties ......... Als de kinderen naar de grote school gaan ( 1 ste leerjaar ) , krijgen ze allemaal een startpakketje mee en ook een knuffeltje. Als deze kleine gasten dit kleuterschooltje verlaten, kennen ze alle letters van het alfabet, kunnen ze de letters ook schrijven en kunnen ze tellen tot 20! Keigoed toch . In Gambia wordt Engels gesproken.
28 februari op bezoek bij Binta , mijn sponsor dochter
Woensdag 28 februari 2018 Op 28 februari gingen we op familiebezoek bij Binta. Modou pikte ons op om 11 uur. We waren benieuwd hoe ze ging reageren.
We hadden onderweg al heel ontroerende momenten meegemaakt. Een voorbeeld : bij het uitdelen van zakjes Haribo snoepjes (de zakjes zijn klein , er zitten misschien 10 kleine snoepjes in ) deelde een kleine jongen zijn zakje met nog kleinere kinderen die aan geen zakje geraakt waren.
Het pijnlijke is hier dat je nooit iets aan alle ( op dat moment aanwezige kinderen) kan geven. We overlegden elke keer , “hier gaan we iets uitdelen omdat het aantal kids meeviel”, maar elke keer viel het tegen omdat er uit alle hoeken nog aangestormd kwamen.
We hoopten dat het in de compound bij Binta zou meevallen en dat haar en de familie de geschenkjes , kleding en andere spulletjes in alle rust zouden kunnen afgeven zonder dat er andere moeders en kinderen op toekeken . Het is dan nadien aan hen, wat ze in de compound met de anderen willen delen. We werden ontvangen in het kleine huisje op de compound. Het was zeer fijn om Binta te ontmoeten. Ik had al jaren een link met haar via De VZW De Gambiavrienden, maar nu was het echt. Je weet niet op voorhand of het gaat klikken. Maar er was een band en die is ondertussen alsmaar sterker geworden. Zeer emotioneel !! Binta heeft een leuke Afrikaanse mama , een hele vriendelijke papa , nog een jonger broertje en een oudere zus en broer. Het gezin heeft 5 kinderen die allemaal naar school gaan. Hiervoor werken de ouders zeer hard. ( weten we van de schooldirectrice)
Bij terugkomst in de Nemasu lodge hadden we wel iets lekkers verdiend en nestelden we ons in de stoeltjes met zicht op de Atlantische Oceaan , met daarbij een lekkere cocktail. Een beetje decadent, maar ja.. Morgen wordt een speciale dag : op bezoek bij mijn sponsor dochter Binta ! Ik ga Binta en haar familie voor de eerste keer ontmoeten. Spannend !
Diner in de logde : kip met gebakken rijst en als dessert een flan caramel en een lekker glaasje Zuid -Afrikaanse wijn erbij.
De Albert Market in Banjul ( Banjul hoofdstad van The Gambia )
De markt is supergroot, je loopt er beslist verloren als je geen “Modou” bij hebt. Modou is onze vaste chauffeur ! Hij kent er goed de weg en loodste ons door de deels overdekte kleine straatjes van de markt. Weerom kleurrijk en alles is er te koop. Werkelijk alles!!! Kolanoten , maniok, baobabbladeren, vis , vlees , wonjo ( hibiscus ) , textiel ……. De markt is open van zonsopgang tot eind van de middag , behalve op zondag.
Deze vijver is 1 van de 3 heilige krokodillenvijvers in Gambia. Kinderloze vrouwen kunnen zich in een klein betonnen gebouwtje , achter de vijver , wassen met het water van de vijver. Naar het schijnt verhogen ze hiermee hun kans om kinderen te krijgen. Je kan ook voor andere gunsten aan de vijver komen smeken. De krokodillen zijn forse beesten met hele grote tanden. Je kan er zonder al te veel risico tussen lopen of overstappen, want ze schijnen goed gevoerd te worden. Er leven er zo’n 100 in de poel en dat sinds heel veel jaren. Er is ook een klein museum met een verzameling authentieke gebruiksvoorwerpen en muziekinstrumenten. Een deel van het museum gaat over de geschiedenis van Gambia. Veel Gambianen hebben gevochten tijdens de 1ste en 2 de Wereldoorlog. We zagen foto’s van de onafhankelijkheid in 1965...... Na het bezoek hebben we nog wat spulletjes uitgedeeld : drummen, drummen, drummen..,.. Anne-Sophie en Hannelore er lopen daar beslist meisjes rondmet jullie kleedjes, shortjes, ...
Dinsdag 27 feb 2018 Tanji grootste vissersplaats van Gambia
De boten ( pirogues) met vis waren net aangekomen en moesten nog leeggemaakt worden.
Mannen en vrouwen gingen met lege manden tot hun navel in het water om dan terug te keren met supervolle manden met vis. Mand leegmaken en weerom de zee in. Een spektakel voor ons maar hard labeur voor deze mensen. Op het strand wordt de vis verhandeld. Af en toe viel er een vis uit de mand, deze vissen werden opgeraapt door jongens met kruiwagens. Met de verkoop van deze vissen verdienen zij een centje extra. Zeer kleurrijk heeeeeeeel veel volk !
Rond 16 uur kwamen we aan in de Nemasu Eco Lodge. Ze hadden voor ons een kamer met 2 bedden voorzien. Helaas was dit niet de kamer die we hadden geboekt. We hadden voor frontaal zeezicht betaald en deze moesten we dan ook hebben. Het compromis was dan 1 mega groot dubbel bed !!! Maar dat vonden we niet erg want het zicht vanop het terrasje van de kamer op de oceaan is onbetaalbaar. Na een korte strandwandeling en weerom lekkere eten kropen we voldaan van onze dag in ons grote bed.
Uitdelen van zonnebrillen : dank je Leen , deze werden met veel dank aangenomen. Onze chauffeur heeft hem de hele dag gedragen. Sexy!!! We hebben er een foto van. Hij was super fier, het was ook een trendy kleurtje hé.
Zondag 25 februari vervolg Om 8 uur stapten we op de boot. We konden veel vogels en apen spotten. Onderweg zijn we uitgestapt en hebben een kleine klim gedaan ( hoogste punt van Gambia) met daar boven een prachtig uitzicht over de rivier met de eilanden. Bij terugkomst in “The Water House” stond er een lekker ontbijt op ons te wachten. Tijd om in te pakken en afscheid te nemen van vriendelijke mensen en een prachtig Nationaal Park . Amadou stond ons op te wachten op het afgesproken uur.
Ons diner bestond uit : humus met brood, daarna pasta met lekkere ratatouille en als dessert een pannenkoek met limoen en honing en daarbij een frisse pint en Carine een glaasje witte wijn. Meer moet dat niet zijn !! We lagen vroeg in bed 21u30 en hoorden de geluiden van dieren op de achtergrond. Nadien werd het zeer stil en ook fris. Maar met ons deken ging het prima.
Zondag 25 feb 2018 We zagen vanuit de tent de lucht rood kleuren en zijn dan vroeg opgestaan om de zonsopgang te bekijken. Altijd toch een wonderlijke belevenis. Zoals beloofd kregen we warm water voor thee en koffie.
Om 16 uur stond de boottocht naar de chimpansees op het programma. Vanuit de boot konden we deze apen observeren. Zo'n 270 km stroomopwaarts, ter hoogte van Kudang / Kuntaur, ligt dit langstlopende chimpansee revalidatie project van Afrika : Chimpanzee Rehabilitation Project (CRP). Opgericht in 1979 is het inmiddels de thuisbasis van meer dan 100 chimpansees. In de vroege jaren 1900 verdwenen de wilde chimpansees uit Gambia, maar nu leven er 4 verschillende sociale groepen op Baboon Islands, een groep van drie eilanden in het midden van de Rivier Gambia.
Ter bescherming van de dieren is toegang tot de eilanden verboden voor gasten. Dit bezoekverbod geldt natuurlijk niet voor dieren zoals de Red Colobus en Groene Vervet apen. Andere regelmatige bezoekers zijn Western bavianen, nijlpaarden, krokodillen en een breed scala aan verschillende vogelsoorten.
De focus van dit kamp ( 4 tenten ) is gericht op de chimpansees en niet op toerisme. Er kan alleen worden overnacht van donderdag t/m zondag. De inkomsten uit het verblijf komen geheel ten goede aan het project.
De tenten liggen op een hoogte met zicht op de rivier. Whauuw zo mooi !!!
Het huisje aan de rivier waar ze het eten opdienen en waar de bar is, ligt behoorlijk lager dan de tenten. Na de vele uren zitten in de auto , hadden we nu genoeg beweging : veel trappen . Pffff..amai ! S'Avonds gaat het pikkedonker zijn , hoofdlampen zullen van pas komen. Voor de in de tenten kregen we 2 solarlampjes.
Om 6u30 uit de veren. Na het ontbijt met eitjes en bacon zijn we stipt om 8 uur vertrokken naar Baboon eiland. Deze keer met een stevige jeep en met Amadou onze chauffeur voor de komende 2 dagen. 4 uur onderweg! Een hele belevenis!! De dorpjes volgden elkaar op, heel veel kinderen , werkende vrouwen en zittende mannen!? Er is veel militaire controle onderweg. Volgens Amadou om de rebellen tegen te houden of omdat de president op bezoek komt in deze regio ????? De juiste reden zullen we nooit weten.
Ook veel check points, maar onze chauffeur blijkt veel volk te kennen, dus dat gaat vlot. Onderweg auto’s volgeladen met volk en op het dak metershoge bagage. Soms hangen er nog mensen buiten aan de busjes. Top : volgeladen mini busje met op het bagagerek ( op het dak) 2 geiten die hun evenwicht moesten houden om er niet af te vallen. De wegen liggen er heel goed bij, alleen het laatste stuk is “ African massage”. We hebben 2 stop’s gemaakt om spulletjes uit te delen. Zo zijn we ons eerste vrachtje potloden, bics, ballonnen en kleren kwijt. Je ziet 5 kinderen en plots zijn ze met 20. De communicatie onder hen verloopt zeer vlot. Om 11u50 waren we op onze bestemming “ Baboon Island “ . Hier kregen we direct een glas met koude hibiscus thee. Heerlijk , lekker en gezond. We kregen onze tent toegewezen. Tof!!
Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Merchtem (België ) en mijn beroep is geen meer ! .
Ik ben geboren op 17/11/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen , lezen en mijn hond .
