foto H. Weidema

Stinkdieren behoren tot de onderfamilie Mephitinae van de roofdierenfamilie van de marterachtigen.

Volwassen	1 jaar
Lichaamslengte	28-38 cm
Staartlengte	28-38 cm
Draagtijd	2,5 maanden
Nestgrootte	4-6 jongen
Ogen open	19e-23e dag
Levensduur	12 jaar (max. 22 jaar)

Het gestreepte stinkdier (ook wel skunk genoemd) is een van de bekendste soorten onder de stinkdieren. Hij is zo groot als een huiskat en is lang zwart behaard met een V-vormige witte tekeningen (strepen) op de flanken en op de kop. Het aantal strepen kan variëren 2 tot 6. Stinkdieren komen in Nederland niet in het wild voor. De stinkdieren die er in ons land zijn, werden dan ook in gevangenschap geboren. Het vel van het gestreepte stinkdier wordt ook wel als bont verwerkt.

Herkomst - biotoop

Van oorsprong komen stinkdieren voor in geheel Noord- Amerika, van Noord - Canada tot Mexico. Zij zijn te vinden op tamelijk open terrein, open bossen en grasland.

Gedrag in het wild

Stinkdieren danken hun naam aan het feit dat zij, wanneer zij lastig gevallen worden, na waarschuwingsgedrag (staart omhoog, stampen met de voorpoten) een stinkende, vloeibare geurstof uit hun anale klieren in de richting van de vijand spuiten. Bij het waarschuwingsgedrag wordt het opvallend zwart witte kleurpatroon zeer nadrukkelijk bewegend getoond Dit is voor de meeste vijanden voldoende om het dier met rust te laten. In het verleden zijn de anale klieren chirurgisch verwijderd waardoor het stinkdier interessant werd om te houden in dierentuinen maar ook als huisdier. Een stinkdier in gevangenschap geboren zal zich nauwelijks in de natuur kunnen redden. Inmiddels is het verwijderen van de anale klieren bij de wet verboden. Stinkdieren zijn dol op graven en de hele dag bezig met het zoeken naar eten. Hoewel zij schuw lijken, zijn ze in het algemeen aanhankelijk, kunnen ze uren op schoot zitten en gaan ze vrijwel probleemloos om met andere huisdieren. Stinkdieren doen alleen een winterslaap wanneer ze minder dan 5 uur licht per dag hebben.

Dieet

Een stinkdier is een alleseter (omnivoor) je komt hem dan ook letterlijk tegen tussen het huisvuil. Vanwege zijn langzame spijsvertering is het raadzaam het gewicht in de gaten te houden. Een stinkdier hoort er beslist niet uit te zien als een harige basketbal. Stinkdieren leven van:
muizen, eiren, insecten, bessen en aas. Het dagelijkse menu hoort te bestaan uit: Proteïne: kip, 1 dagskuiken, vis of bonen. Groente: vers, diepvries of blik (dan eerst afspoelen). Fruit: alles wat in de smaak valt (dol op rozijnen). Koolhydraten: wat aardappel, rijst of brood. Eiwit:: ca 1 ei per week. Overig: dagelijks een eetlepel yoghurt (voor het maag- darmstelsel). Als tussendoortje kunnen er hondenbrokken en hondenkoekjes gegeven worden. Geef nooit junkfood en voer niets met een hoog vetgehalte. Een stinkdier laten afslanken valt niet mee. Een doffe, gelige vacht , kale plekken of een uitpuilende einddarm kunnen duiden op verkeerde voeding. De uitpuilende einddarm kan ook het gevolg zijn van wormen (stinkdieren zijn uiterst vatbaar voor spoelwormen, ontwormen is geen overbodige luxe).

Huisvesting

Stinkdieren slapen vrij veel en zijn met name 's avonds en 's nachts aktief. Ze kunnen zich echter aanpassen aan het leefritme van de omgeving. Ze slapen in een hol of onder oude gebouwen, in houtstapels of in steenhopen. Wanneer zij in een hok gehouden worden dient dit dus voorzien te zijn van een slaapverblijf, en graafmogelijkheden. Het is verstandig om tegen het uitgraven maatregelen te nemen. Het hok kan o.a. aangekleed worden met: boomstronken, houtblokken, zandbak, boomschors e.d.

Sommige stinkdieren worden binnen een stenen omheining gehouden. Hoe hoog deze moet zijn is afhankelijk van het stinkdier, er zijn er bij die heel erg goed kunnen klimmen. Los in huis laten rondlopen kan ook mits het stinkdier een eigen plek heeft. Het is een stinkdier aan te leren zijn behoefte op een kattenbak te doen.

Voortplanting

Stinkdieren leven alleen. Wanneer je een groepje stinkdieren tegenkomt gaat het hier altijd om een moeder met haar jongen. De jongen blijven in het wild dan ca. ca 1 jaar bij haar. Na een draagtijd van ca 2,5 maanden worden er gemiddeld 4-6 jongen geboren. De jongen zijn kaal en hebben hun ogen gesloten, deze gaan open tussen de 19e en 23e dag. De vrouwtjes zijn lang loops, wanneer zij niet gedekt worden kunnen zij door de stress (toename hormonen) een hartaanval krijgen.

20-04-2006 om 23:37 geschreven door panthera  

Herkomst - biotoop

De wasbeerhond (Nyctereutes procyonoides) is een wilde hond die in het geheel niet verwant is aan de wasbeer, maar die zo genoemd wordt door de tekening van z'n masker. Het is het oudste nog levende hondenras en maakte deel uit van de eerste rassen die tijdens de laatste ijstijd, zo'n zes miljoen jaar geleden, de landbrug tussen Alaska en Siberië overstaken en zo als eerste hondachtigen op het EuroAziatische continent arriveerden. Mogelijk door z'n afhankelijkheid van water bleef hij in de kustgebieden van Oost Siberië hangen en koloniseerde daarbij Japan, waar hij ¨tanuki¨ genoemd wordt. De weg naar het westen was door de uitgestrekte droge steppen voor hem afgesloten, hoewel andere soorten, uit één waarvan zich de wolf ontwikkelde, deze horde wel met succes genomen hebben.

De sprong naar het westen

In de jaren twintig tot vijftig van de vorige eeuw zijn er zo'n tienduizend exemplaren naar de Oekraïne gebracht voor de bontfokkerij. Sommige zijn ontsnapt en andere werden, om welke reden dan ook, uitgezet. Nu was de weg naar het westen niet moeilijk meer en inmiddels is de hond in Nederland gearriveerd. Het gaat vooralsnog om niet meer dan enkele honderden, maar in Duitsland, waar hij Marderhund genoemd wordt, worden er op jaarbasis al enkele duizenden afgeschoten. Er wordt van uitgegaan dat dat ongeveer een derde van de jaarlijkse aanwas is. De hond maakt nu deel uit van ons ecosysteem. Mensen die vinden dat hij hier niet thuishoort moeten hem dat maar gaan vertellen.

Uiterlijk

Hoofd-lichaamslenge 50-60 cm, staart 15-20 cm, schouderhoogte 18-22 cm, gewicht 6-9 kg. Lange grijs- tot geelbruine vacht met zwarte haarpunten en zwart 'wasbeermasker', slanke donkere poten. Onder de lange soms licht-donker gestreepte haren ontwikkelt zich in oktober tot december een dikke donsvacht. Omdat de hond dan ook meer eet om zich op de winter voor te bereiden, lijkt hij in die maanden twee keer zo dik te worden.

Reproduktie

Paartijd rond februari-maart. Dracht 60-65 dagen. Gemiddeld 4-6 jongen, maar uitschieters tot 12 zijn mogelijk. De zoogperiode duurt slechts een maand. Seksuele volwassenheid na 9-11 maanden. Leeftijd in gevangenschap tot 11 jaar, in het wild 3-4 jaar.

Gedrag in het wild

Leeft in paren of in een los familieverband. Bos- en veengebieden met veel varens hebben de voorkeur. Jaagt meestal solitair van twee uur na zonsondergang tot zonsopgang, met een pauze na middernacht. Maakt gebruik van tien of meer vaste latrines binnen een territorium, die waarschijnlijk een rol spelen bij het afbakenen van gebied en bij informatie uitwisseling. Houdt als enige hondachtige een ad hoc winterslaap, afhankelijk van temperatuur en voedselaanbod. In Nederland is dat niet aan de orde. Blaft niet, maar geeft soms een kort wolfachtig joeltje. Kan wel behoorlijk grommen en krijsen bij bedreiging of conflict. Is doorgaans echter zeer stil, in overeenstemming met z'n basisfilosofie: laat je niet horen en laat je niet zien. Z'n invloed op het ecosysteem is ondanks het ontbreken van natuurlijke vijanden (wolf, lynx en, voor jonge dieren, de oehoe) vooralsnog nihil. In hoeverre hij door concurrentie een gevaar gaat worden voor de das, moet worden afgewacht.

Dieet

Wasbeerhonden zijn alleseters in de ruimste zin. Dat betekent dat alles wat klein en niet snel genoeg is gegeten wordt, inclusief padden die door vossen en dassen gemeden worden. Aan de plantaardige kant staan eikels, noten, bessen, zaden en vruchten op het dieet. Ook eieren worden niet versmaad. In gevangenschap is een basis van hondenbrokken met wat fruit (appel, druif, peer banaan) en een dagelijkse portie van 100 gram slachtafval, (of een paar vrieskuikens of verse sardines) een uitstekend menu. Bij sociaal geknabbel voor de buis wordt studentenhaver bijzonder op prijs gesteld.

Het houden van wasbeerhonden

Hier is een hond die niet blaft, niet kwispelt, een hond waarvoor je geen belasting hoeft te betalen en waarvoor je overdag niet thuis hoeft te blijven, want dan slaapt hij bij voorkeur. Een hond die, mits hij de beschikking heeft over een droge slaapbox, zomer en winter dag en nacht buiten kan zijn (een op z'n kant liggende regenton, iets opgehoogd aan de achterkant tegen inlopend water, met de opening vlakbij een schutting of muur, zodat het niet inregent en de hond zich echt kan terugtrekken, is ideaal). Wasbeerhonden zijn slechte springers, en klimmen en graven ook niet geweldig. Een muurtje van een meter of een hek van 1.20 meter vormen een onneembare hindernis. Voor één of twee honden is een terrein van veertig vierkante meter ruim voldoende. Gewone honden zijn geen bezwaar. Katten zijn als er voldoende vluchtmogelijkheden zijn te snel voor wasbeerhonden. Als ze met rust gelaten worden zijn ze nooit agressief tegen mensen. Alleen plotselinge en foutieve benadering kan een bijtreactie tot gevolg hebben. Dit gevaar dreigt vooral bij jonge kinderen.

Zindelijkheid

Hoewel een wasbeerhond buiten een vaste latrine zal kiezen, zal hij binnen niet aarzelen hetzelfde te doen als hij niet naar buiten kan. Dit is makkelijk te voorkomen omdat de hond ook min of meer op vaste tijden z'n behoefte doet. Gewoon kijken of hij het al gedaan heeft en zo ja, dan kan hij naar binnen. Wasbeerhonden blijven altijd enigszins schuw maar zijn niet vernielzuchtig en klimmen zelfs niet op een stoel of bank. Het risico van een flinke plas blijft in eerste instantie aanwezig, maar door de hond onmiddelijk naar buiten te jagen valt dat af te leren. In tegenstelling tot de ontlasting, die een typische wildgeur heeft, is de urine vrijwel reukloos. Na een half uur tot een uur is het verstandig de hond weer naar buiten te doen.

Meer over wasbeerhonden op www.wasbeerhonden.nl .

20-04-2006 om 23:34 geschreven door panthera  

20-04-2006 om 23:30 geschreven door panthera