De aronskelk is een plaatsje in de tuin zeker waard
De aronskelk heeft nog steeds het aureool van grafbloem. De plant is al heel lang in cultuur en verdient zeker een plaats in de tuin. Met inachtneming van wat regeltjes is de aronskelk heel geschikt om in het moerasgedeelte van een vijver geplant te worden of om in een flinke pot op het terras of balkon te zetten.
De aronskelk behoort tot de familie van de Araceae (aronskelkachtigen). De botanische naam is Zantedeschia. De plant had vroeger ten onrechte de naam Richardia of Calla. Nu bestaat er wel een Calla en die behoort zelfs tot dezelfde familie. Dit is de slangenwortel (Calla palustris), die in noordelijke streken in moerassen en vijvers heel goed op z'n plaats is.Naar gedrag en standplaats bezien zijn er veel overeenkomsten tussen de aronskelk en de slangenwortel. De aronskelk is genoemd naar de Italiaanse arts en plantenbeschrijver R. Zantedeschia, die in de provincie Brescia woonde. Van oorsprong is de aronskelk afkomstig uit Zuid-Afrika en groeit daar op met gras en licht struikgewas begroeide hellingen. Met name komt de plant daar voor op plaatsen waar het regenwater in de afvoer wordt belemmerd. Het zijn periodiek zompige, moerasachtige situaties die echter betrekkelijk kort blijven bestaan. Daaropvolgende lange perioden met droogte kan de plant goed overbruggen. De gemiddelde zomertemperatuur waarbij de plant zich goed voelt, bedraagt plm. 15 graden Celcius. Een hogere temperatuur zorgt ervoor dat er veel blad wordt gevormd in plaats van bloemen. De aronskelk is dus prima op z'n plaats in het Nederlandse klimaat. Een halfschaduwrijke plaats in de tuin is een absolute voorwaarde om een goed gewas met veel bloemen te krijgen.
De opvallende bloem van de aronskelk is in feite een schutblad (bractae) met in het midden de langgerekte, staafvormige stuifmeeldrager (spadix). Het schutblad is wit, geel, rood of roze, afhankelijk van de soort. Deze kenmerken van de bloem zijn vergelijkbaar met bijvoorbeeld die van de Anthurium. De felle kleur van het schutblad is bedoeld om insecten aan te trekken die de minieme bloemen op de spadix moeten bevruchten.Wanneer de bloemen bevrucht zijn, verschijnen de vruchtbeginsels in de vorm van trossen met felrood gekleurde bessen op relatief korte stelen.
Het wortelgestel bestaat uit vlezige knollen (rhizomen). Die bevatten de voedingsstoffen en veel water. Hierdoor is de plant in staat om tijden van droogte te overbruggen. Zantedeschia aethiopica heeft een vlezig verdikte wortelstok.
Mijn eerste roos die bloeit
Polka een klassieke en beschermde soort geeft een fruitige geur
Bloeit vanaf half juni.
De uit gebloeide bloemen verwijderen
Het is een roos met een garantie label
Phlox gedijt op elke droge tuingrond op een zonnige standplaats. Lage, breed uitgroeiende over de grond kruipende soort. Kan geplant worden op muurtjes, in rotstuinen, als bodembedekker enz. Voorkeur voor een goed doorlatende grond in volle zon.
