Met een warme, ietwat verlegen glimlach. Je kijkt me weer aan ... En je zegt: "Dit is een vrouw!" En je voegt toe: "Niet van mij .
Ik denk dat dat alles is gezegd. Een dunne draad van onzichtbare stuwkracht. Wij zijn over het algemeen niet verbonden. En daarom zou het zo moeten zijn. We zijn voorbestemd zonder elkaar. We zijn zonder elkaar voorbestemd. Eén voor één, alles verspild. Eén was besloten. En, terwijl ik in de ogen keek, verward, weet ik niet wat ik moet zeggen. We zijn verdwaald in een broze tijd. We kunnen de fragmenten van het dagelijks leven niet verzamelen. We hebben onze vakantie niet ontmoet. Het is niet nodig om hierover te rouwen. Wat, in essentie, wij zijn het verschil. Hoe te blijven leven zonder elkaar .
Een jonge vrije wind greep me, droeg me. Ik leef op wit in de wereld. Onder een opgewekte klop op wielen. Per vliegtuig, per boot vlieg ik nu, dan zeil ik, alles is elk jaar vrijer. In deze wereld leef ik. Die verwarmde, dat zal een vriend worden. Waar ik ga, daar is mijn oever. Trekt alleen, trekt, trekt de verloren ziel naar huis. Tevergeefs overtuigen. En haar bedriegen. Achter het cordon is het leven mooi, alleen is daar niet alles van mij. En verlangen overwint, ik kom er niet uit. Wel, wat mis ik, van wie ren ik weg? Maar op een dag zal ik door tegenspoed een weg vinden door de sterren. Ik zal komen, ik zal komen. Ik zal ooit terugkomen.
Je gaf haar een prachtige dag, de dag die warmte bracht, je gaf haar een magische nacht, de nacht die een sneeuwstorm blaast met de wind. En een boeket van charmante sterren. Mirages, als een stille echo in de nacht, je gaf haar je liefde, liefde in het ijzige blauw. Je gaf haar de schoonheid van besneeuwde sparren, en de zuiverheid van de onaangeroerde paden, En het enige korhoen in de winter, terwijl het stroomt. Naar haar geliefde, geliefde, verlangt ze. Je gaf haar de stilte van februari, sneeuwstormen blazen sneeuw, en liet zien dat je niet van het bos kunt houden, En geloof in het beste, in jezelf, opnieuw inademen. Je gaf haar fonkelende sneeuw, de wind in haar gezicht, op sneeuwscooters in een sneeuwstorm, je gaf haar een stralende lach, druppels sneeuw op haar wangen, met het woord "Geloof" Je gaf haar heet, die hitte, de hitte van twee harten die in haar borst brandt, en deze dag je liet haar een geschenk achter. Je gaf haar de liefde van de winter.
Deze maand is de ochtend van het jaar, de natuur wordt wakker. Geen lente, maar voorgevoel: sneeuwval en sneeuwstorm. Hij zal ons niet verbazen, maar wat houdt hij ervan om voor de gek te houden! De zon warmt meer en meer op, sonore druppels dansen, sneeuw is gesmoltenl. Lace heeft al. Onzekere stappen, maar ze gaan vooruit. Zoals de winter niet boos zal zijn, maar in het voorjaar zal alles zich onderwerpen.
Mijn Parijs ontmoette vandaag de winter,. En de toren miste zijn dageraad. Sneeuw kwam op de Champs Elysees, en we lopen er tête-à-tête op. Jij en ik gaan naar dat café, openen de deur en de wind blaast achterin, we gaan bij het raam zitten, bestellen een cappuccino. En mijn Parijs ontmoette vandaag de winter. En we zullen over alles comfortabel praten, je neemt me bij de hand, als een droom. En vertel me dat je houdt van, rustig, zachtjes, en mijn Parijs is bedekt met sneeuw. Ik durf niet te geloven in dit sprookje, dat ik van je hou en van mij hou, mijn warmte ligt in je hand in mijn handpalm, en mijn Parijs heeft vandaag de winter ontmoet.
Ik zal niet breken, en ik zal leven, hoop sterft als laatste, ik zal geloven en ik zal liefhebben, en nu voorzichtiger zijn dan voorheen. En met een glimlach om de dageraad te ontmoeten, geloof me, ik zal niet stoppen, ik wens je geluk in het leven, ik ga weer op mijn knieën zitten.
Mensen vergeven me niet voor fouten.Wel, ik ben aan het leren
om een antwoord te houden.Telegrammen van ochtendkranten
beloven me geen licht leven.Royale tot nietszeggende begroetingen,
de dagen branden als vlinders in vuur en vlam.Geen goed tekenen
van een gemakkelijk leven profeteren mij niet.Wat kan ik weten over
een gemakkelijk leven? Tenzij alleen de poëzie van andere mensen.
Laat me ouder zijn, laat alles dikker worden, als ik een dichter ben
vergeef me, laat jullie allemaal belangrijker zijn.
Het is moeilijker om je te verliezen dan te verdragen.
Laat je morgen stralen met kleuren, een nieuwe dag zal liefde brengen.
Glimlach laat het gezicht niet verdwijnen, de vreugde van het leven
laat de sleutel schrapen. Ik wens dat je rustig blinkt van geluk, en met
dit licht overal om te verwarmen. Ik wens, sinds het dansen,
het is onstuimig, als je brandt, dan brandt de waarheid.
Ik wou dat de kinderen begrepen dat die woede je met liefde door
het vuur doven. Wat is er mooier in de wereld dan de eigen voortzetting
te zien!? Ik wens je lange jaren en zonder veroudering,
Vergeet de pijn, vergeet de angst. Ik wens elk moment.
Taste of Life op mijn lippen te waarderen.
Hemelse geest is niet meetbaar, azuur is verborgen voor de geest.
Slechts af en toe brengen de engelen de heilige slaap naar de
uitverkorenen van de werelden. En het leek mij de Romeinse venus,
onbewogen schoon, vreugdeloos zonder maat, de gelaatstrekken,
een stille droom. Een vreemde schittering van haar diepe ogen ...
Vandaag was alleen u, heb ik Uw wonderen gezien.
Daar, over de hoge berg, strekte het getande bos zich uit.
En dit bos, nauw gesloten. En deze bergpaden, gemengd om te
versmelten met het onbekende, Uw Azuurblauwe bloei.
De deur kraakte. De hand trilde. Ik ging slaperig de straat op.
Daar, in de lucht gaan wolken door de verlichte mist.
Met hen het vertrouwde, ik hoor het na. Is het hart nu aan het
ontwaken? Is het een nieuw antwoord op het vorige leven?
Als het kwaad wolken zou dragen, zou mijn hart niet beven.
De deur kraakte. De hand trilde.
Tranen. En de liedjes. En klachten.
Glimlach, noodlot, en licht in mijn ogen de lichten, vertel me in het leven op de juiste manier, zodat je het niet halverwege uit kunt schakelen. Laat alleen het goede leven overal, de verdwijning van haat en kwaad, triomferend, en liefde en geloof, dat het hart plotseling niet verhard.
En laten we weer ... Laat alles zal zeker vervuld worden ... En al de zwarte verf zal hier vertrekken in december ... en in januari laten voldoet magische Crystal Val Saint Lambert, en dansen sneeuw onder schittering van de maan in zilver ... En laten we weer ... Laten we het leven een lange tijd ... En dat dicht, handen geklemd, door te laten ... en laat het geluk is niet erg slingert paden, wegen, we plotten zijn eigen pad door onze harten ...
In de loop van de dagen zijn er dagen,
het jaar gaat door het jaar.
Met een vraag op mijn lippen,
in twijfel verdrietig volg ik hen timide hun monotone koers.
En alsof ik ergens verdwaald was in de verre zee
allemaal hetzelfde gerommel, al hetzelfde spatten van boten.
Als het liefde is, als er niet de minste twijfel is.
Het feit dat je lot het lot van iemand anders heeft ontmoet.
Verdrink in wijn van een prachtige wijnstok van lekkernijen.
Niet proberen een onvermijdelijk leeg gevecht te voeren!
Als je ziel tot bloei is gekomen met een bloemknop.
En dromen om opgelicht te worden door iemands zachte hand,
probeer niet de grote universele wetten tegen te spreken.
Het heeft geen zin vast te houden aan de vertrouwde vrede!
Als het liefde is, neem het als een beloning.
Als de gelukkigste kans, een die niet kan worden gemist.
God stuurde het naar je toe, stak een gouden lamp aan.
Om je gezicht even in de duisternis voor je te verlichten.
Er zijn zulke feestdagen op aarde die op de hele planeet worden gevierd. De hele valentijnsdag is een feestdag in februari, iedereen kent hem, volwassenen en kinderen. Mannen geven vrouwen bloemen, en bekennen hun liefde aan hen op momenten van passie. Gezondheid voor jou, veel geluk, schoonheid, Wat alle mensen nodig hebben voor geluk!
Happy valentine's day, ik wil liefdesverzen; feliciteren met prachtige verzen. Je regeert in mijn ziel en regeert, voor altijd gegeven, ongeacht hoe je leeft. Ik wens ons tederheid en passie, om harmonie in liefde te vinden, zodat mijn leven, gevuld met geluk, In elkaars armen te besteden!
Sinds 14 februari, schat, je bent mooi, en ik hou van je, ik wens je altijd gelukkig te zijn, voor het feit dat je bij me bent, dank je, je inspireert me in je daden, je bent altijd in mijn liefhebbende hart, Moge alles wat je droomt uitkomen, en dat waar we allebei over dromen! Laat op valentijnsdag, mijn geliefden, ik beken dat je de beste man bent, alleen jij, gekoesterd in je hart, er zijn duizenden redenen om van je te houden. Je bent de meest zachte, aardige en mooie, het lijkt me dat je een aardse engel bent, en ik weet dat ik gelukkig kan zijn, alleen als je bij me bent.
Sinds 14 februari! Moge het geluk van de grote gevoelens je verwarmen. De minnaar heeft niet langer macht over zichzelf. Klaar om naar het licht van je geliefde ogen te vliegen. Laat liefde je vreugde geven, laat het inspireren, met je leiden, en laat je gevoelens niet ouder worden, en voeg elk jaar kleuren toe.
Ik ben er zelf soms ook bang voor, wanneer ik worstel met gevoelens. Wees niet bang voor mijn tederheid.
De vreugde van je ogen is belangrijk voor mij. Zie je droom in mij. Laat me door mijn ogen lezen dat
je me nog steeds nodig hebt. Wees niet bang voor het verdriet dat in mij is, ik was er meer dan eens bang voor, en alleen de betekenis van mijn zinnen die je in mijn traan zult voelen.
Als je hartstochtelijk liefhebt, druk je harder tegen je borst, als je begrijpt, het doet nog steeds pijn. Als je niet zonder mij kunt.
Dus noem me de jouwe, en weet je, ik had genoeg van een blik gehad zodat ik alleen bij me kon zijn. Wees niet bang voor mijn tederheid.
Ik ben bang voor langdurige scheiding; Je weet tenslotte niet één ding, ik ben alleen bang omdat ik je handen niet herinner.
Wees niet bang voor de geluiden van stilte - ze hebben absoluut wijsheid. Scheiding, alleen wraak voor geluk. Ik wil zo'n prijs niet.
Je noemt me de jouwe. Als je een gouden lok haar zachtjes kust. Wees niet bang voor mijn tederheid.
Dit is wat er met mij is gebeurd. En echt, ik leefde het. Verkocht op de leeftijd dat ik kon.
Nauwelijks een emmer water dragen. Verkocht door mijn eigen ouders... We woonden in een klein dorp.
Waar dood en ellende zich verspreidden. Moeilijk voor mij om deze dingen te begrijpen. Om deze misstanden toe te geven waaraan ik werd blootgesteld ...
