Betoverd door het onzichtbare, Dommelende bos onder het verhaal van een droom, zoals een witte dennenboom met sjaal .
Ze strompelde als een oude vrouw, ze leunde op een stok, en boven haar kruin Dolbit een specht op een teef.
Een paard springt, er is veel ruimte, er valt sneeuw en een sjaal valt. Eindeloze weg Rennen in de verte met een tape.
Hoe snel vloog de tijd voorbij. Weer december, weer winter. Ze kleedde zich in witte outfits. Bomen, straten, huizen.
Alles herhaalt zich, gaat ergens in de eeuwigheid het oude jaar en de nieuwe dwaalt door de bossen en hij wacht op zijn moment.
Sparkles stadslichten Gevuld met luidruchtige drukte. De sneeuw kraakt onder de voeten Sneeuwvlokken plotseling een donzige zwerm.
Hier kunnen mensen nergens komen. Vitrines trekken zichzelf aan En de geur van een kerstboom, de geur van de jeugd Draagt ons daar, thuis.
Het duurt een jaar, laat hem alles wegnemen wat we niet zelf nodig hebben. Moge het nieuwe jaar hoop, geloof en liefde brengen voor iedereen ..
De trottoirs zijn bedekt met sneeuw, alles rondom is wit en wit: sneeuw, sneeuw, sneeuw! Genoeg voor schoppen, voor schoppen en voor schrapers, voor grote vrachtwagens.
Sneeuw draait, sneeuw valt - sneeuw! Sneeuw! Sneeuw! Blij het sneeuwbeest en de vogel En, natuurlijk, man!
Alleen een conciërge, alleen een conciërge Zegt: - Ik zal deze dinsdag nooit vergeten! Sneeuwval is een ramp voor ons! Een schraper schraper de hele dag, Een bezem veegt de hele dag. Honderd druppels zweet kwam van me af, en weer wit! Sneeuw! Sneeuw! Sneeuw!
En tussen de esdoorns worden ze blauw. Hier en daar in het gebladerte van de doorgaande. Klaring naar de hemel die kleine raampjes. Het bos ruikt naar eiken en dennen. In de zomer droogde het op van de zon. En de herfst als een stille weduwe. Betreedt zijn bonte toren.
De zomer is voorbij de herfst is gekomen. In de velden en bossen is het leeg en verdrietig.
De vogels vlogen weg.De dagen zijn korter geworden.De zon is niet zichtbaar.De nachten zijn donker,donker.
Het is een droevige tijd!.Charme van de ogen. Je afscheidsschoonheid is aangenaam voor mij, ik hou van de weelderige verwelking van de natuur,bossen gehuld in karmozijnrood en goud, er is geluid en frisse adem in hun bladerdak, en de lucht is bedekt met een golvende mist,en een zeldzame zonnestraal,en de eerste nachtvorst, en verre grijsharige winterbedreigingen.
Op een koude dag,op een herfstdag,ga ik daar weer terug. Onthoud deze zucht van de lente,het verleden om te zien.Ik zal komen en ik zal niet huilen.Onthoud,ik zal niet verbranden. Het lied willekeurig ontmoeten.Nieuwe herfstdageraad. Slechte tijdwetten.Gezongen rouwende geest.Laatste gehuil, voorbij gekreun. Je zult het niet horen ik ben uitgestorven. Het vuur zelf,blinde ogen.Verbrand de droom van het verleden niet. De dag zelf is donkerder dan de nacht.Ooo mijn ziel.
Hoe goed was soms de lentegeluk.En de zachte frisheid van de groene kruiden.En de bladeren van jonge,geurige scheuten.Langs de trillende takken van ontwaakte eikenbossen.En de dag is een luxueuze en warme uitstraling.En een zachte samensmelting van heldere kleuren! Herfstgetijden.
De zomer is voorbij,de herfst is gekomen. In de velden en bossen is het leeg en verdrietig.
De vogels vlogen weg; Dedagen zijn korter geworden.De zon is niet zichtbaar.De nachten zijn donker, donker.
En elke herfst bloei ik weer.De Belgische kou is goed voor mijn gezondheid.Ik voel weer liefde voor de gewoontes van het zijn:de slaap vliegt achter elkaar,de honger vindt achtereenvolgens. Bloed speelt gemakkelijk en vreugdevol in mijn hart, verlangens koken, ik ben weer gelukkig, jong, ik ben weer vol leven,dit is mijn lichaam
Het bos,als een geschilderde toren.Lila, gouden, karmozijnrood.Met een vrolijke, bonte muur.Staat op een heldere open plek.
Berken met geel houtsnijwerk. Schitteren in het blauwe azuur, Als torens, worden de dennen donkerder.
Hoe goed was soms de lentegeluk.En de zachte frisheid van de groene kruiden.En de bladeren van jonge,geurige scheuten.Langs de trillende takken van ontwaakte eikenbossen.En de dag is een luxueuze en warme uitstraling.En een zachte samensmelting van heldere kleuren! Herfstgetijden.
Herfst. Een fantastisch paleis,open voor iedereen om te zien.Bospaden die uitkeken over de meren.
Zoals in een tentoonstelling van schilderijen:Zalen, zalen, zalen, zalen van iepen,essen,espen.In ongekende vergulding.Linden hoop goud;
Als een kroon op de pasgetrouwde.Het gezicht van een berk is onder de bruidssluier en transparant.
Begraven aarde.Onder gebladerte in sloten,gaten. In de gele esdoorns van de vleugel.Als in vergulde lijsten.Waar bomen in september.Bij zonsopgang
in paren staan.En de zonsondergang op hun bast. Laat een amberkleurig spoor achter.
Er zijn droge maïsstengels in de velden.
Wielsporen en vervaagde toppen.In de koude zee,bleke kwallen en rood onderwatergras.
'Zie je het water?"Ik zie alleen een kwik Misty schijnen."Noch de lucht,noch de aarde. Alleen de sterrenglans hangt onder ons in het modderige.Bodemloze fosforstof.
Witte nachten wachtten op mij Boven de uitgestrektheid van dichte eilanden. Weer kijken vertrouwde ogen. En het verleden flitst zonder woorden.
Met een flikkerende lange zonsondergang. Voor een minuut dommelen van de dag. Dat zijn licht stierf zonder terugkeer. Je kunt me deze nacht niet verzekeren.
Hoe het probleem van het lot voor een ander op te lossen? Wie zal het mij vertellen? Maar het hart kwijnt weg van pijn En de ondergang van anderen kan niet vergeten.
Sproeien van leven versmolten tot diamanten dromen. En nu zal alleen een stralend netwerk flitsen. De parels van je liedjes verspreiden zich in tranen.
Vampieren houden van het Halloween-seizoen, Bloedvergieten is hun belangrijkste reden. Mensen die op Halloweennacht ronddwalen, zijn waarschijnlijk bang voor een vreselijke schrik.
Kostuums in overvloed, terwijl ze op zoek zijn naar "Tricks or Treats", niet wetende dat vampiers hun best doen. Prinsessen, schildpadden en Disney-eenden, Vampieren zijn het erover eens dat Halloween "ZUIGT".
Dus wees voorzichtig, wees voorzichtig, dit is de nacht die vampiers bang maken. Als je er een ziet aankomen, wees dan klaar om te rennen, maar anders kinderen, ga erop uit en heb plezier.
Ik heb het kerkhof bezocht, vriend van moeilijke, moeilijke dagen. En je beeld is helderder en zuiverder, het is geschilderd in mijn hart. Soms, lijdend door lijden.Handvest en lichaam en hart, onder het juk van stille verveling ontmoette ik droevig met jou. Noch lachen noch spreken je vrolijkheid. Verdrijf niet de donkere ondergang, ze hebben mijn zware zieke, en geïrriteerde geest woedend gemaakt. Ik dacht, er is geen gevoel van medeleven in mijn hart voor mijn ziel, en verdriet in de diepte van mijn hart duurde langer en sterker. Helaas, de tijd is onherroepelijk.In fouten is de jeugd niet vrij, zonder tranen is haar verdriet niet duidelijk, zonder gelach, is vreugde niet zichtbaar. Je bent dood. Gelaten tot donder. Ik kende geen andere vrouw, ik zag elke minuut tranen. Vaak herinnerde ik me je lachen. Nu dierbaar voor mij mijn lieverd. Die droevige dagen voorbijgegaan. Hoeveel tederheid en kracht van het hart zij noemden. Ik ben koppig van verwijt en verlangen: "Waarom waardeerde ik toen niet?" Ik zal het vergeten, je staat voor me permanent in levend en jong. Je ogen glanzen, je haar krul krullen, je zegt: "Wees vrolijker!" En je sonore lach wordt aan pijnlijkere tranen in mijn hart gegeven.
De regen rammelde sonates op de toetsen van treurige dagen, en de pijpen van de afvoerstapels van orgeltonen zijn niet armer. Ik ben er al vele jaren. Vanaf elke maand wacht ik op dit regenachtige weer. Nou, eindelijk regenachtige september. Nou, eindelijk, koele herfst, en de wolken hingen met schuine netten, en de maand eindigde op nummer acht. Hoewel ik niet zo naïef ben als voorheen,bevestig ik: wacht op de regens. Ik leef in een onverklaarbare hoop, en de jaren gaan voorbij als regens. Het laatste zal werk zijn. Mijn beul met blauwe ogen. Mijn duizendste regen voor iemand of niemand.
De poorten zijn vandaag geopend en wij staan tussen hen in.En in het verleden en in de toekomst konden ze iets achter zich zien,hun plaats in de eeuwigheid kennen,een wirwar van spinnenwebben ontwarren,vallen in de diepten van het oneindige, andere foto's zien.Depoorten zijn open voor Halloween, maar zo dat de stroom niet barst.En boze geesten niet in een lawine stromen.De doorgang en het kasteel zijn in hechtenis.Er zijn schaduwen van bewakers,demonen En heksen vliegen op bezems.Ze doen harde zaken. En ze maken de nietingewijden bang.
Heb je voorbij het bos de stem van de nacht gehoord? Zanger van liefde,de zanger van je verdriet? Toen de velden 'smorgens stil waren, wervelden ze een dof en eenvoudig geluid. Heb je het gehoord?
Heb je in de woestijn duisternis van het bos de zanger van de liefde ontmoet,de zanger van je verdriet? Heb je ooit sporen van tranen opgemerkt,heb je een
glimlach opgemerkt,of heb je een stille blik ontmoetvol verlangen?
-----------------------------
-----------------------
Bruin geel blad plakt op het raam. Een teken van een opkomende dageraad. De schittering van de zon op je hand. De nacht van liefde geeft antwoord op alles. Bruin geel blad varen met de wint, ik zal hun geur onthouden. Dit is het licht van het vuur van het hart, dit zijn herinneringen voor het leven!
Geef iedereen goed. Laat iedereen begrijpen dat het ons kan behoeden voor problemen. Er wordt geen ander gegeven. Goed vliegt altijd in het open raam van liefde en tedere ontmoetingen. Geef iedereen liefde. Zonder liefde is het zo moeilijk voor ons. Ze is, net als goed, almachtig over ongeluk. Geef keer op keer. Met liefde is alles mogelijk. En om het kwaad te onthoofden en vrede te vinden.
Heb je voorbij het bos de stem van de nacht gehoord? Zanger van liefde,de zanger van je verdriet? Toen de velden 'smorgens stil waren, wervelden ze een dof en eenvoudig geluid. Heb je het gehoord?
Heb je in de woestijn duisternis van het bos de zanger van de liefde ontmoet,de zanger van je verdriet? Heb je ooit sporen van tranen opgemerkt,heb je een
glimlach opgemerkt,of heb je een stille blik ontmoetvol verlangen?
-----------------------------
-----------------------
Bruin geel blad plakt op het raam. Een teken van een opkomende dageraad. De schittering van de zon op je hand. De nacht van liefde geeft antwoord op alles. Bruin geel blad varen met de wint, ik zal hun geur onthouden. Dit is het licht van het vuur van het hart, dit zijn herinneringen voor het leven!
De dag is gevuld met mystiek.Halloween is eng met geesten.En de schaduw doet je huiveren.Terwijl mijn vrouw wacht.
Ik zal de afstandsbediening verwijderen: maniakken, weerwolven, beesten.Kom al! Ik ben aan het rennen! Ik ben aan het rennen! Nu zal ik de deuren openen, schat!Waarom
schreeuw je zo, liefje?Alle buren waren bang.Ik maakte een masker van klei, om 's nachts een mooie heks te zijn!
Halloween is een goede reden om er een stralende avond van te maken! Deze dag is een draad naar de voorouders. Het is gemarkeerd zodat iedereen zijn grootvader kan ontmoeten. liefde kan geven aan de voorouder. Tijdens deze vakantie zijn de zwarten niet bang om katten te ontmoeten! Verkleed je zo snel mogelijk, ga op bezoek bij je dierbaren!
