Een leuke, zeer gevarieerde week achter de rug. Wat wenst een mens nog meer om zijn tijd (nuttig) door te brengen.

Vergadering van de provinciale GroenPlus afdeling waar ik als voorzitter de touwtjes (???) in handen kan nemen. Alle agendapunten worden kordaat aangepakt en besproken en steeds met meerderheid tegen minderheid aangenomen. Wat kan het leven democratisch zijn. 

Na een schitterende 10 jaar GPL-viering werden de noeste werkers beloont met een etentje bij Hussain (districtslid Groen Antwerpen) en een rondleiding door Hugo in de Antwerpse wijk Seefhoek. Lees meer op onze GroenPlus-website : http://www.groen-plus.be/antwerpen/Pakistaans%20etentje.htm.

Mijn goede vriend Bruno, de enige van mijn werkcollega`s die nog contact houdt, was op bezoek in Lier. Babbelen, babbelen en nog eens babbelen was de boodschap. Nog erger dan "twie tetterwijven" zou Van Gelder schrijven. Een wandelingetje langs de stadsvesten, een biertje in de Refuge en een heerlijke wokschotel thuis door mezelf met mijn "hulpkok" klaargemaakt. Het was een heerlijke dag waarvoor dank Bruno.

Vrijdag, dag van de smaakzinnen. Samen met mijn vrouwtje gaan eten in Den Draaiboom (http://www.draaiboom.be/) waar Anja de plak zwaait in de keuken. Sorry maar voor ons is den Draaiboom, paling in het groen. Ik zal er waarschijnlijk nooit iets anders eten. Met een paar duveltjes, een heerlijke palingschotel en een achteraf-koffietje in het gezelschap van de kokkin, een garantie voor een overheerlijke lunch.

Zaterdag was het poll-dag in mijn Groene partij maar ik heb me verontschuldigd. Ik was gevraagd om een G-sport basketbaltornooi een beetje in goede banen te leiden en ik hoop dat ik mijn taak naar behoren heb vervuld. Ploegen voorstellen, matchen aan- en afkondigen (met de kundige hulp van Geertje, waarvoor dank) af en toe een intervieuwtje afnemen langs de zijlijn (zowel coaches, spelers als supporters) en de prijsuitreiking presenteren, het was een behoorlijk allegaartje aan taken. Maar ik heb me geweldig geamuseerd. Wat een spelvreugde die speelsters en spelers (tussen 10 en 58 jaar) uitstralen. Enkele coaches (waar ik een ongelooflijke bewondering voor heb) vertelden me dat dit (de spelvreugde en het enthousiasme) het is waar ze het voor doen. Ik geloof hen op hun woord. Nogmaals van mezelf een dikke, dikke proficiat aan Frank en zijn team van vrijwilligers voor een fantastische organisatie. Ik heb niets dan tevreden gezichten gezien.

De week werd afgesloten met een babyborrel in Wolfsdonk. Dank Frank en Tom voor de uitnodiging. Spijtig liet de Limburges connectie van onze familie het een beetje afweten. Maar met hen die er waren hebben we nog wat kunnen bijpraten.

Hier ga ik het bij houden want mijn nieuwe week start in het Brussels parlement. Tot één dezer dagen, tot ergens.