Vandaag is mijn laatste blogje in het gezegende jaar 2013. Een jaar waar ik met fierheid op terugkijk. De geboorte van onze kleinzoon Fynn, een jaartje waar mijn gezondheidsindex eindelijk eens gestabiliseerd is, een jaartje waar ik me ingezet heb voor het goede doel (doe ik dat niet elk jaar), heb een stukje bos gekocht voor onze kleinzoon, de ontbijtjogging voor mijn vrienden van Lotgenoten Vlaanderen (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) en de midzomernachtrun (http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2013062310342795_midzomernachtrun-in-lier) voor het ziekenhuis in onze stad. Met mijn vrouwtje een gans jaar toffe dingen gedaan, lekker gegeten redelijk wat duveltjes gedronken. Leerrijke ontmoetingen en leerrijke studiedagen in mijn hoedanigheid als Antwerps voorzitter van GroenPlus (http://www.groen-plus.be/antwerpen/Leeftijdsvriendelijke%20gemeente%20in%20de%20kijker.htm).
Weinig reden tot klagen, eigenlijk helemaal geen reden tot ... .
... toch moet er iets uit het hart van mijn lever. Ik heb er lang (te lang???) over nagedacht of ik het wel zou doen maar de wil, om het te doen, is sterker dus daarom onderstaande brief die eigenlijk gericht is aan "jullie" burgervader(???) en de verantwoordelijke heer schepen. Het heeft inderdaad met de nasleep van Ivarem te maken, leest u zelf maar
Geachte heer Burgemeester, heer Schepen,
Ik beschouw me als een deel van de stem van de man in de straat, de man in de straat die het moeilijk heeft met steeds maar de kop van jut te zijn als het op betalen van lasten, taksen, retributies enz. aankomt. Geen enkel verweer heeft de rechtgeaarde burger, er kan zelfs niet over gediscussieerd worden.
Meer dan 2400 handtekeningen op onze Facebook-pagina, meer dan 700 handtekeningen verzameld tijdens de wekelijkse markt in Lier geven duidelijk aan dat er iets roert onder de bevolking.
Ik hoef aan niemand van jullie uit te leggen waar ik mee bezig ben en dit altijd ten dienste van de anderen, nooit tot eer en glorie van mezelf en hier geachte heer Burgemeester en schepen hebt u mij geraakt tot in het diepste van mezelf.
Behandeld worden als misdadiger, als outlaw, heeft mij diep geraakt. Ik weet dat we op de markt stonden zonder dat we een aanvraag hadden ingediend maar dat was onze keuze. Tenslotte bestaat er nog altijd zoiets als “vrijheid van meningsuiting”.
Maar dat de verantwoordelijken in onze stad in staat zouden zijn om de politie en de stadswachten, die zelf nog eens gecontroleerd werden door hun verantwoordelijke, op ons af te sturen om ons over welk feit dan ook een gasboete te moeten schrijven, was voor ons een brug te ver. Als dit de kracht van verandering is wens ik mij daarvan te distanciëren. Ik vraag me luidop af of dit zo maar mag, iemand een gasboete aansmeren ok, maar op voorhand al bepalen dat er een gasboete moet uitgedeeld worden. Het heeft voor mij iets als Oekraïnse praktijken. Een beetje dictatoriaal zelfs.
Het had anders gekund. De voorzitter van Ivarem heeft ons uitgenodigd voor een gesprek, een gesprek dat 2 uur geduurd heeft en in alle sereniteit verlopen is. Misschien had de verantwoordelijke schepen dit ook kunnen doen en dat zou absoluut getuigen van een “kracht van verandering” en zin voor burgerparticipatie.
Gedane zaken nemen geen keer en ik zal me daar niet laten door ontmoedigen maar als het college van Burgemeester en schepenen in de toekomst wat “respect” zou tonen voor al hun burgers dan staan we nog voor een aangename en boeiende volgende vijf jaar. Tenslotte zijn het “de burgers” die leven brengen in onze stad (zie nog maar net het project Filierpijnen).
En tenslotte voor alle duidelijkheid geachte lezer ik ben geen crimineel maar een simpele burger van een stad waar het aangenaam vertoeven zou moeten zijn. En ik heb zeker evenveel rechten al is dat hier nogal onduidelijk.
Hiermee wil ik 2013 afsluiten en ondanks een schitterend jaar toch een beetje in mineur.
Aan iedereen een fantastisch 2014 toegewenst een goede gezondheid, fantastische dingen mogen beleven, kortom ik wens jullie al datgene wat je jezelf mag toewensen.
|