Eerst en vooral hebben we schitterend nieuws gehad, onze dochter is terug in verwachting. Wat willen een moeke en een voke nog meer, een tweede kleinkind. Een jongen of een meisje mij maakt het niets uit. Hopelijk is het even gezond en actief als onze Fynn. Ik zal er met plezier achter lopen en hen de trukken van de foor wel wijsmaken, daar zijn vokes voor!!!

Voor de rest ...  

... een ziekelijke week achter de rug, ik nog steeds niet ok en mijn vrouwtje vanaf woensdag ziek in bed moeten blijven. Ze is vandaag wel terug gaan werken en bij mij is het een ietsie-pietsie aan het beteren. Maar er zijn ergere dingen in het leven. 

Het overlijden van Luc De Vos heeft me wel kippevel bezorgd. Niet dat ik de one-and-only ongelooflijke fan van hem was maar hij had iets. Wat kan ik niet definiëren maar een soort uitstraling (een soort chaotiche uitstraling) die anderen niet hebben (of hadden!!!). Ik heb hem wel een aantal keren live aan het werk gezien (mijn status van liefhebber van het nederlandstalige lied verplicht mij daartoe). Eén keer in Leffinge (Lefelingeleuren) waar hij het ganse concert op zijn sofa bleef zitten zonder één keer recht te staan. Het was ook geen goed concert, met hem was er alleszins iets mis. Maar de andere keren veroverde hij het ganse podium en bracht ongelooflijk veel leven in de brouwerij. Ik denk dat hij de zanger was met de meeste meezingliedjes. Hij moest praktisch nooit alleen zingen er was altijd een soort samenzang met het publiek. De mens De Vos ken ik natuurlijk niet, maar als je hem hoorde hij was altijd zijn persoonlijke zichzelf. Het gaat je goed meneer De Vos en ik zal je songs nog lang blijven meezingen.

Na een oproep op RTV hebben mijn vrouwtje en ik een schaap gesponsort.http://kempvzw.be/kuddefinanciering/Ons%20verhaal.html Hier lees je alle info waarom je een schaap sponsort en wat je moet doen. Als Lierenaar en echte schapekop, die in de toekomst in Mol gaat wonen, vonden wij het onze plicht om dit te doen. 

Vrijdag ben ik toch nog eens terug gaan wandelen en het heeft me deugd gedaan en toen ik thuis kwam was mijn superkleinzoon in huis. Het was een tijdje geleden dat ik hem nog gezien had. Hij is samen met mij naar de markt geweest en in de Refuge hebben we een koffietje gaan drinken. En uitleggen, zijn mondje staat geen seconde stil, als hij niet babbelt, eet hij.

Hier ga ik het bij laten. Zoals steeds GENIET van de kleine dingen in het leven en heb respect voor iedereen rondom U. En de wereld gaat nog een mooie toekomst te gemoet.