Alles wordt overschaduwd en verdwijnt in het niets bij alle die nutteloze aanslagen in Parijs. Meer dan 120 mensenlevens ik begrijp niet dat iemand (IS) daar vreugde in vindt. Eigenlijk heb ik er zelf geen woorden voor om uit te drukken hoe ik mezelf voel. Waarschijnlijk zal dit bij vele anderen ook zo zijn. We zijn op weg naar Parijs voor de goede (klimaat)zaak en ik kreeg een sms'je van mijn vrouwtje dat ze zich ongerust maakt. Dan is het toch al ver gekomen of niet soms?
Het was zelfs zo ver dat we onszelf, in groep, wijsmaakten "Kunnen we de grens wel over?". En onze volgauto, zou hij niet moeten uitgeladen worden?
Gelukkig is alles vlot verlopen en hebben we vandaag de laatst km'tjes op Belgische bodem doorgebracht. Vanaf nu zitten we in Frankrijk tot 30 november.
Het was een leuk parcours via ravel 98, slijkerige op-en-afjes gezegend door miezerige regenbuitjes soms vergezeld van een strak windje. Een dikke 22km hebben we onder onze zooltjes geplaveid. En onze GroenPlus-vlag wapperde in al haar schoonheid over de bewerkte velden.
Ons middagmaal hebben we genuttigd in de aftandse overschot van het station van Dour. Lekkere soep, kaas, bretonse worst en groffe boterhammetjes werden met smaak verorberd en de soep werd af en toe gebruikt om verkleumde handjes wat op te warmen. Onze moraal staat nog altijd in zijn zenith, de voetjes raken soms wat oververhit maar het kwam vandaag weer allemaal goed.
Wij blijven genieten van elke stap die ons dichter bij Parijs brengt. Doen jullie dat ook maar, genieten is en blijft de immer weerkerende boodschap. Tot morgen!!!
Startplaats dag 4 Quaregnon-Sebourg (Fr)
Lieve met één voet in Belgie en één voet in Frankrijk
|