Gisteravond onze chauffeur een beetje veel afstand laten afleggen. Vier keer heen en weer rijden om te kunnen eten en terug thuis te raken. Terwijl de pizzeria aan huis leverde. Niet doordacht gewerkt goede vrienden. 

Na een Frans ontbijt, geen kaas, geen vlees, en een tas koffie waar je bijna in kon verdrinken was het tijd om op te stappen. De kortste etappe (16km) van allemaal. Heb het allemaal een beetje aan mij laten voorbijgaan. Mee in het busje, wat praten, een koffietje in een frans cafeetje (eerst met 2 dan met zijn allen) en alles netjes klaargemaakt in onze nieuwe halteplaats Beaudiegnies.

Tegen 14u kwamen de moedige stappers, van de andere kant dan wij ze verwachten, in de chambre d'hôte. De soep en de boterhammetjes stonden klaar om er onmiddellijk in te vliegen.

Kamers verdeeld, een douchke nemen en dan tijd om na het vele stappen wat tijd voor zichzelf te nemen. De soep voor morgen wordt minitieus door Dirk bereid en nu is het tijd voor onze leader om zijn versie van een vegetarische spaghetti klaar te maken. Onderweg hebben we nog streekcake gekocht en die zal dienst doen als dessert.

Terwijl mijn vrouwtje bezig is aan een culinair etentje moet ik het doen met een vegetarische spaghetti. Maar ... die kan lekker zijn!!!

Morgen is mijn laatste, voorlopige, dag in Frankrijk. Keer terug om de rust in mijn lichaam te laten wederkeren. De vermoeidheid is een sterk-remmende factor in mijn dagelijks bestaan. Volgende zaterdag pik ik terug bij de groep aan in Compiegne om de laatste zes dagen terug mee te stappen.

Ik ga er nog wat van genieten, doen jullie dat ook ondanks alle beslommeringen in Parijs. Er is hier de ganse dag geen enkel ander programma te bezichtigen dan de aanslagen.