Beste lezer, mijn eerste artikeltje in november ja het is een tijdje geleden. Ik ben een tijdje bezig geweest om een blogje te maken, niet over me(ons)zelf, maar over het naar "de kl..en gaan" van onze maatschappij. Maar ik heb me bedacht, is het aan mij, simpel burgermannetje, om daar op in te gaan? Neen dus, artikel afgevaagd en weggegooid, laat het mij toe om mijn blogje vrolijk en optimistisch te houden. 

Eigenlijk is er enkel maar goed nieuws te melden, op een kleinigheidje na. Mijn loopkwetsuur wil niet echt genezen dus momenteel beperk ik me tot wandelen. En dat gaat goed!!! Mijn "echte" Lierse vrienden zijn op bezoek geweest. Afhaling aan het station, een wandeling tot bij mij thuis  en daar uitgeregend aangekomen. Maar de verse soep en de croissants deden de nattigheid vlug vergeten. in de namiddag was het weer een tikkeltje beter en na enkele duvels in het station van Mol, tijd om huiswaarts te keren. Iets meer dan 20km in de benen en een superplezierige dag achter de rug. Jongens ik was blij jullie nog eens te zien en te horen. 

Donderdag ben ik gaan wandelen in het Zoniënwoud. Ooit zal ik het al wel eens gedaan hebben maar ik kon het mij niet herinneren. Met de trein vanuit Mol naar Herentals vandaar met de bende van Turnhout naar Brussel Centraal en dan de metro 5 tot eindbestemming, Herman Debrouxplein. Via de GR het Zoniënwoud in en gewandeld tot Jezus Eik waar we in het CC ons versterkt hebben met een stevige (of lichte) maaltijd en uiteraard een duveltje. Terug het bos in en verder, via een andere GR, tot Bosvoorde om daar te treinen naar Brussel en via Herentals terug in Mol aan te komen. Op zich was het wel avontuurlijk, de meeste vervoermiddelen (buiten een auto) heb ik gebruikt. De treinen waren, zoals gewoonlijk!!!, niet altijd stipt maar ach ja gepensioneerden hebben toch tijd genoeg, hahaha. 

Nog goed nieuws, onze tuin is zo goed als afgewerkt en hij zal er in de komende maanden prachtig uitzien (allé dat heeft men ons beloofd). En nog beter nieuws de soap ivm onze nieuwe zithoek is zo goed als opgelost. Spijtig genoeg heb ik er Testaankoop moeten bijhalen maar gisteren mochten we een splinternieuw salon gaan kiezen. Het duurt 10 weken eer alles hier zal zijn en dan heeft dat verhaaltje op enkele weken na een jaar geduurd. 

Hier ga ik eindigen want anders wordt mijn tekst te lang. Geniet er nog van en hopelijk komen we elkar ergens wel eens tegen.       

Park Solvay met totaal verwaarloosd kasteel, spijtig maar helaas