Vrijdagavond, verenigingenmarkt. Rond 18u alles klaargezet, 2 sublieme spelletjes en info over het eerste weekend van Lier 800 (volgend jaar eind april). Met Michel, Jo, Eddy en de 4 meisjes, die het op zich hadden genomen om de spelletjes draaiende te houden (waar ze perfekt in gelukt zijn), hebben wij de uitstraling van onze sportraad en sportdienst in optima forma verzorgd. Een 400-tal folders hebben hun weg gevonden en hopelijk zijn er een aantal voorbijgangers bij die onze data al in hun agenda hebben ingevuld. Om 22u hebben we opgeruimd klaar om het feest te laten beginnen. De "kanoclub" was the-place-to-be. De duveltjes gingen er frisjes in,   
enkele jongeren brachten de nodige ambiance (vlaamse schlagers ???) en het spel was op de wagen. Afgesloten hebben we in het nieuwe clubhuis van ´t Spui (waar ik bijna iedereen kende!!!). Het was nog juist nacht denk ik.

Redelijk laat uit mijn bed en naar de markt want ik moet voor mezelf zorgen en dan naar de Refuge, waar ik me enkel gewaagd heb aan wat warme thee. Mijn broertje pikte me hier op om naar de grote stadsderby te gaan, waar toch minder volk was dan andere jaren. Een trend die de vorige dagen ook de revue had gepasseerd, overal wat minder volk (het weer, de crisis ...?). 0-5 voor Lierse maar ons rood-wit ploegje had wel een goaltje verdiend. Zimmerrock was al duchtig bezig maar we waren goed op tijd om Bart Peeters en groep in vol ornaat mee te pikken. Gezeten met nen "1928" heb ik er van genoten, enkel de bas stond wat te volumineus. 
Zondag toch nog wat gesport (een 12km in dik 65 min.) maar mijn zweet rook definitief naar Duvel. Heb lang in twijfel gestaan om naar "Toeters en Blazen" te gaan of het fietstochtje van de milieuraad mee te pikken. Maar toen de zon in vol ornaat aan het firmament verscheen was de keuze vlug gemaakt. Met een 50-tal fietsers op pad voor een zeer mooie tocht (uitgewerkt door Guy,
die ons begeleidde met de wagen wegens rugproblemen) via Duffel, St. Kat. Waver en de netedijken.
Met onderweg een Duvelstopje in Roozendael.
Na nog een laatste biertje en een lekker frietje verorberd te hebben was ik er klaar voor. Rust, rust en nog eens rust.
Voor mijn tv-tje (opgenomen) nog genoten van een alweer sublieme Gilbert die echt wel verdiend om met die trui rond te rijden en dan mijn bed in. Morgenvroeg wordt de werkende mens weer opgeëist.