In een “nieuwe” regeling van de Vlaamse overheid worden de drinkwatermaatschappijen belast met de verantwoordelijkheid om in te staan voor de sanering van het afvalwater. Concreet moet er dus worden gezorgd dat het afvalwater van de gezinnen, maar ook bedrijfjes, wordt getransporteerd tot aan de collectors waar bovenlokaal de waterzuivering plaatsvindt. Een transport dat gebeurt doorheen de rioleringen die eigendom zijn van de gemeenten. Met andere woorden, de gemeenten moeten mee het bad in.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Voor onze gemeente zijn er grosso-modo een drietal opties.

Ofwel sluit de gemeente aan bij een vereniging die is opgericht door de drinkwatermaatschappij PIDPA, het zogenaamde Hidrorio-project. In deze constructie verkopen de gemeenten hun rioleringen aan die Hidrorio en krijgen dus een som geld in de plaats maar zijn wel het eigendomsrecht en de controle over hun rioleringen kwijt.

Concreet worden de geïnde “saneringbijdragen” van de burgers (de vroegere heffing op oppervlaktewater) in één grote pot gestoken en worden in de aangesloten gemeenten alle investeringen en werken, op basis van een prioriteitenlijst, uit deze pot betaald. Dit wil dus zeggend at gemeenten die weinig rioleringskosten hebben in een bepaald jaar dat jaar meebetalen voor de rioleringswerken in andere aangesloten gemeenten: het solidariteitsprincipe.

Tweede constructie is deze met Aquafin waarbij Aquafin als specialist optreedt in een vereniging Riant en waarbij per gemeente wordt berekend welke de te verwachten investeringen en kosten inzake riolering zijn voor het volgende jaar om aldus de saneringsbijdragen van de bevolking per gemeente te berekenen. Hierin is dus geen sprake van een verkoop van de rioleringen of van een solidariteitsprincipe.

Derde mogelijk is dat de gemeente zelf blijft instaan voor haar rioleringsstelsel. Hierbij zal de gemeente zelf beslissen welke investeringen nodig zijn, zelf de dossiers opmaken en uitvoeren en zelf de nodige acties voor het onderhoud ondernemen. Waar nodig kan de gemeente dan beroep doen op gespecialiseerde derden. De gemeente rekent dan aan de drinkwatermaatschappij een vergoeding aan voor het gebruik van haar rioleringen in het kader van de saneringsplicht.

Koppel hieraan het verhaal dat, vermits het transport van het afvalwater een btw-plichtige aangelegenheid is, de eigenaar van de riolering een btw-recuperatie kan doen op zijn investeringen, en u begrijpt dat dit dossier ons enige tijd heeft bezig gehouden.

Gelet op het feit dat onze gemeente inzake rioleringsgraad en onderhoud van de rioleringen bij de koplopers is in Vlaanderen, hebben we gekozen om het geheel in eigen beheer te houden. Het vervelende is dat we pas binnen een tiental jaar zullen kunnen vaststellen of dit vandaag de best mogelijke beslissing was of niet.