Afgelopen weekend organiseerde de "Academie voor Muziek en Woord" van de gemeenten Hemiksem, Niel en Schelle een gebeuren rond de 250e verjaardag van Mozart.
Mozart lijkt dezer dagen wel overal te zijn. Oostenrijk, en in het bijzonder Salzburg, staan volledig in het teken van hun Mozartjaar. Ook in de rest van Europa sloeg de Mozartgekte toe. In eigen land trok Klara de kar met als hoogtepunt een evenement in ons Brusselse Paleis voor Schone Kunsten. Zijkant van deze hype is de ongebreidelde merchandising waarmee men de mensen om de oren slaat. De directeur van de opera van Salzburg, en in zijn kielzg nog vele anderen, hebben hun afkeer van deze platte commercialisering al laten blijken.
Ik moet echter eerlijk bekennen dat het Mozartgebeuren mij niet onberoerd laat. De fixatie op Mozartkügln bestaat bij mij al van mijn ski-klassen in het zesde leerjaar, ondertussen 25 jaar geleden, maar hadden toen 100% met de lekkernij en niets met de componist te maken. De componist leerde ik pas veel later kennen. Natuurlijk was de film Amadeus een serieuze aanzet, alhoewel deze inhoudelijk nogal wat historische onjuistheden bevat en eerder een romatisering van de feiten is.
Mozart was een dwarsligger, zo veel is zeker. Door zijn oneindig talent kon hij dat ook waarmaken. Meer begaan met zijn muziek dan met zijn economische waarde en zijn sociale positie was hij misschien zelfs wat wereldvreemd. Het feit dat hij was ingewijd als Vrijmetselaar geeft dan weer het tegenovergestelde aan. Binnen de Loge en daarbuiten werkte hij aan een betere wereld en aan een betere zelf. Hij was zelfs een van de eerste verdedigers van de opname van vrouwen in de Loge, een discussie die, naar men zegt, vandaag in ons land nog steeds niet in de ene of andere richting is beslecht. Als Vrijmetselaar schreef hij in zijn, zogenaamde, profane leven verscheidene missen en kerkelijke composities, iets wat weer zijn hoofdbekommernis "muziek" in de verf zette. Mozart was duidelijk een vat vol tegenstrijdigheden.
Deze achtergrond, gecombineerd met een toegankelijk doch daarom niet minder virtuose maken dat ik fan ben, of moet je bij componisten spreken van "adept".
De muziekacademie had het evenement zeer goed aangepakt. Een wandeling van een uur langsheen verschillende lokalen waar verschillende aspecten van Mozarts muziek en leven werden getoond en ten hore gebracht werd afgerond met een Wiener cafee en een stuk Sachertörte. Opnieuw een pluim op de hoed van onze uitmuntende academie.
