Er bestaan in een gemeente drie soorten van inkomsten die gemeenlijk in de volksmond "belastingen" worden genoemd.
Ten eerste zijn er de vergoedingen die de gemeente vraagt voor bepaalde diensten die ze verleent. Bijvoorbeeld voor het gebruik van feestmateriaal (stoelen, tafels, ...), voor het gebruik van een sportzaal, voor het laten aan huis ophalen van grof afval, ... Dit zijn de zogenaamde retributies.
Anderzijds heb je het gemeentelijk aandeel in de personenbelastingen. Van het bedrag dat u betaalt aan de fiscus komt een bepaald percentage (percentage jaarlijks vastgelegd door de gemeente) naar de gemeente.
Ten derde zijn er de belastingen die door de gemeente zelf worden geheven en rechtstreeks door hen worden geïnd. Belasting op niet-bebouwde percelen grond, belasting op stortplaatsen, ...
Van deze laatste categorie werd twee jaar geleden een "Belasting op woon- en bedrijfsruimten" in Schelle ingevoerd. Probleem was dat er enerzijds een plotse daling was van de gemeentelijke inkomsten (sluiting van de in Schelle gelokaliseerde elektriciteitscentrale, liberalisering en dus wegvallen van de gemeentelijke dividenden van de energiemarkt, ...) en een stijging van de uitgaven doordat de hogere overheid steeds meer taken naar de gemeente doorschoof zonder de nodige financiële middelen voldoende snel of helemaal niet te laten volgen.
Een verhoging van de in het tweede voorbeeld aangehaalde personenbelasting was geen oplossing vermits het telkens drie jaar duurt vooraleer het gemeentelijk deel eindelijk via de fiscus in de gemeentekas komt. Er werd dus gezocht naar een belasting die draagbaar was en die zo gestructureerd was dat sociaal zwakkeren minder moesten betalen. Het socialistische principe dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moesten dragen, was in de ontworpen belasting terug te vinden.
Dit jaar zijn de gemeentefinanciën door een zuinig en financieel strategisch beleid zo geëvolueerd dat er wat ruimte is ontstaan. Niets eerlijker dus dan de burgers van deze "ruimte" te laten genieten. Enfin, dat dachten we toch! Nergens werd door ons dit jaar maar enigszins een belasting vehoogd en, als klap op de vuurpijl, werd die gemeentelijke belasting op woon- en bedrijfsruimtes voor de sociaal sterkeren met een derde verlaagd en voor de sociaal zwakkeren tot nul herleid. Fier met het behaalde resultaat trokken we de boer op.
Valt vandaag een krantje van de oppositiepartij VLD (1 zetel op 19 in Schelle) in de bus dat bol staat van insinuaties en aantijgingen over de belastingsverhoging in Schelle, zonder enig concreet voorbeeld (want er is er vanzelfsprekend geen). Op demagogische wijze wordt zo voorgehouden dat er in Schelle knoeiers aan het bestuur zijn en dat het met de VLD allemaal beter wordt.
Wat is het toch simpel om in de oppositie te zitten en met slogans de mensen te misleiden! Ook dat is politiek.
