Het is vandaag een week dat onze Adhèmar bij ons is. We zouden hem al niet meer kunnen missen. Hij voelt zich al goed thuis en Tobie begint langzaam toenadering te zoeken. Wel moet hij voortdurend in de gaten gehouden worden, want in ALLES zet hij zijn tanden. En ze zijn vlijmscherp. Spijtig genoeg kan hij niet veel buiten lopen gezien het regelmatig regent. Een korte periode van zonneschijn zou hem al eens toelaten om in de hof te ravotten. Want ook daar is er veel voor hem te ontdekken. Sporadisch film ik hem om later een souvenir te hebben. Zijn manier van eten - hij ploft zijn hoofd in zijn bak met korrels zodat de helft er uit vliegt. Als een Nilfisk eet hij zijn eten op. Er op en er over. Van de nacht heeft hij geen piep gegeven. Nu nog het probleem van de zindelijkheid. Nu is het na het eten naar buiten gaan om kaka te doen. Na het drinken, naar buiten om pipi te doen. En hij drinkt veel. Hier is het weer typisch herfstweer. Het is zeer goed mogelijk dat je buiten gaat met zon, een vlaag regen op je kop krijgt tijdens je wandeling en weer met de zon thuiskomt. De wegen zijn allemaal met modder besmeurd van de boeren die hun bieten rooien. Ik vraag me af of in niet beter met plastieken botten zou gaan wandelen; Mijn schoenen zijn besmeurd van onder tot van boven. Van avond komt Natalie en Chris langs om Natalies verjaardag te vieren (16 november). Ze weten nog niet dat we Adhèmar hebben. Ze zal wat doen. Ik durf wedden dat ze zegt dat ze ook zo ééntje wilt. Laat je wel iets weten.
