Familie De Clipzelen
Inhoud blog
  • Een voorspoedig en gezond 2006
  • Een goede voorbereiding doet wonderen
  • Toppunt van inbraak
  • Europa kreunt onder de winter
  • Harde winter

    Zoeken in blog



    Foto


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    DE ZOETE INVAL
    18-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Adhèmar: een week
    Het is vandaag een week dat onze Adhèmar bij ons is. We zouden hem al niet meer kunnen missen. Hij voelt zich al goed thuis en Tobie begint langzaam toenadering te zoeken.
    Wel moet hij voortdurend in de gaten gehouden worden, want in ALLES zet hij zijn tanden. En ze zijn vlijmscherp. Spijtig genoeg kan hij niet veel buiten lopen gezien het regelmatig regent. Een korte periode van zonneschijn zou hem al eens toelaten om in de hof te ravotten. Want ook daar is er veel voor hem te ontdekken. Sporadisch film ik hem om later een souvenir te hebben. Zijn manier van eten - hij ploft zijn hoofd in zijn bak met korrels zodat de helft er uit vliegt. Als een Nilfisk eet hij zijn eten op. Er op en er over. Van de nacht heeft hij geen piep gegeven. Nu nog het probleem van de zindelijkheid. Nu is het na het eten naar buiten gaan om kaka te doen. Na het drinken, naar buiten om pipi te doen. En hij drinkt veel.
    Hier is het weer typisch herfstweer. Het is zeer goed mogelijk dat je buiten gaat met zon, een vlaag regen op je kop krijgt tijdens je wandeling en weer met de zon thuiskomt.
    De wegen zijn allemaal met modder besmeurd van de boeren die hun bieten rooien. Ik vraag me af of in niet beter met plastieken botten zou gaan wandelen; Mijn schoenen zijn besmeurd van onder tot van boven.
    Van avond komt Natalie en Chris langs om Natalies verjaardag te vieren (16 november). Ze weten nog niet dat we Adhèmar hebben. Ze zal wat doen. Ik durf wedden dat ze zegt dat ze ook zo ééntje wilt. Laat je wel iets weten.

    18-11-2005, 11:11 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Clementine, de jongste dochter van Leopold II
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Clementine werd op 30-07-1872 geboren en stierf op 08-03-1955.
    Over deze prinses is er bijna niets te vinden in de geschiedschrijving. Misschien dat ze een normaal leven geleid heeft, wat we nog niet kunnen zeggen van haar voorgangers.
    Ze trouwde op 12 april 1910 met Napoleon Victor Jérôme Frédéric Bonaparte.
    Na de dood van zijn vader in 1891 werd hij door de meeste Bonapartisten als familiehoofd erkend. Hij stierf op 3 mei 1926 te Brussel. Ze hadden 2 kinderen:
    Marie Clothilde Eugénie Alberte Laetitia Généviève (1912 - 1996) gehuwd met Serge de Witt (Witt, de, Noord-Nederlandse regentenfamilie, die in de 17de eeuw een belangrijke rol speelde in Holland en de Republiek der Verenigde Nederlanden)

    Louis Jérôme Victor Emmanuel Leopold Marie (1914 - 1997)

    18-11-2005, 11:10 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koninklijke schenking van Leopold II
    In het kader van de Koninklijke Schenking en overeenkomstig de wil van de schenker, Koning Leopold II, worden sommige andere residenties eveneens ter beschikking gesteld van de Koning. Het gaat momenteel om de volgende residenties :

    · het Kasteel Belvédère
    · het Domein Stuyvenberg
    · de Villa Clémentine
    · het Kasteel van Ciergnon
    · het Kasteel van Fenffe

    Deze residenties zijn eigendom van de Koninklijke Schenking, en via haar van de Staat.

    18-11-2005, 10:59 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stefanie, tweede dochter van Leopold II
    Stefanie werd geboren op 21-05-1864 en stierf op 23-08-1945.
    Op 10 mei 1881 trouwde zij met de kroonprins Rudolf van Oostenrijk. In 1883 kreeg het paar een dochter:Elisabeth. Het huwelijk dat niet uit liefde gesloten was, was aanvankelijk heel gelukkig.
    Later zette het uitblijven van een mannelijke erfopvolger het huwelijk onder druk.
    Stefanie had weinig steun aan het Oostenrijks hof.
    Op 30 januari 1889 pleegde Rudolf, samen met zijn geliefde Maria VETSERA, zelfmoord op het jachtslot Mayerling.
    11 jaar erna, op 23 maart 1900 hertrouwde Stefanie met de Hongaarse vorst Elmer van Lonyay.

    18-11-2005, 10:40 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Louise, oudste dochter van Leopold II
    Louise werd geboren op 18-02-1858 en stierf op 01-03-1924 in grote armoede.
    Haar geboorte was een harde klap voor Leopold II die op een zoon had gehoopt. Ze groeide op in Laken en kreeg een Spartaanse opvoeding.
    In 1875 werd ze uitgehuwelijkt aan haar achterneef Prins Filips van Saksen-Coburg-Gotha die behoorde tot de rijke Hongaarse tak van de Coburgfamilie en 14 jaar ouder was dan zij. Het huwelijk - ze hadden twee kinderen - was geen succes.
    Prinses Louise, die na haar huwelijk met Filips in Wenen ging wonen en een voorname plaats innam in de plaatselijke high society (haar zus Sefanie huwde in 1881 met de Oostenrijkse troonopvolger Rudolf, ging al gauw haar eigen weg en amuseerde zich met talloze minnaars. De omstreden prinses raakte al gauw in geldnood en aangezien haar vervreemde echtgenoot niet langer bereid was haar schulden te betalen, raakte Louise in zware problemen.
    Prinses Louise vond op latere leeftijd ware liefde in de persoon van de Kroatische Graaf MATTACIC maar samen geraakten ze aan lager wal. De graaf werd opgepakt voor geldverduistering en Louise, die ook geen steun vond bij haar kinderen en Belgische familie, werd naar een psychiatrische instelling gestuurd. Mattacic slaagde erin te ontsnappen en de Prinses op heldhaftige wijze te bevrijden waarna ze vluchtten richting Frankrijk. De Prinses, die zich liet scheiden van haar man en vervreemd was van haar vader, liet zich nog eenmaal opmerken toen ze samen met haar zusters een proces inspande tegen de Belgische staat om de erfenis van haar vader (1909), die het grootste deel van zijn omvangrijk kapitaal aan de Koninklijke Schenking toevertrouwde, aan te vechten. Prinses Louise verloor het proces en kreeg in haar ogen een ontoereikend deel van het fortuin uitgekeerd. Ze overleed in 1924 da ook in erbarmelijke omstandigheden in Parijs, de foto van haar inmiddels overleden minnaar in haar handen.

    18-11-2005, 10:34 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het kasteel van Laken
    Het Kasteel van Laken

    Het kasteel van Schonenberg te Laken werd gebouwd op initiatief van de Oostenrijkse Aartshertogen en Gouverneurs-generaal van de Nederlanden, Maria-Christina van Oostenrijk en Albrecht van Saksen-Teschen.
    De plannen werden ontworpen door de Franse Architect Charles de Wailly en ze werden uitgevoerd door de aannemer-architect Louis Montoyer tussen 1781 en 1785. Het was bestemd als buitenverblijf voor de aartshertogen, die actief meewerkten aan de conceptie ervan. Centraal van het neoklassieke kasteel, bevindt zich een majestueus Italiaans salon, versierd met bas-reliëfs van de hand van Gilles-Lambert Godecharle die de tekens van de dierenriem voorstellen. De tuin van het kasteel werd aangelegd volgens de onderrichtingen van de bekende Engelse landschapsarchitect Lancelot Brown.
    De Aartshertogen Maria-Christina en Albrecht genoten echter niet lang van het zomerverblijf. De Franse Revolutie en aanhechting van onze gewesten bij Frankrijk in 1794/5 noopten hen het kasteel te verlaten. De aartshertogen verkochten uiteindelijk het domein en de omliggende gronden raakten verdeeld. Het kasteel werd in 1803 van de slopershamer gered, dankzij Napoleon Bonaparte die het liet aankopen door het departement van de Dijle om er een residentie van te maken. François-Joseph Henry, architect van de stad Brussel, werd belast met de noodzakelijke werken. Na de val van het Keizerrijk werd deze residentie toegewezen aan het nieuwe Koninkrijk der Nederlanden. Enkele waardevolle meubels en wandtapijten uit Frans bezit bleven in Laken achter. Deze wandtapijten - onlangs nog geheel gerestaureerd bij de Koninklijke Manufactuur De Wit uit Mechelen - sieren nog steeds de Audiëntiesalons van het gelijkvloers.
    De nieuwe grondwet bevatte zomer- en winterresidenties voor de koning, die één jaar op twee in de Zuidelijke Nederlanden resideerde. Het kasteel van Schonenberg te Laken werd hem daarom ter beschikking gesteld. Het werd tijdens het Nederlands regime verfraaid en vergroot met een theater en oranjerie, gerealiseerd door François-Joseph Henry, die met de bewindswisseling zijn functie bleef behouden.
    De revolutie van 1830 maakte een einde aan het Nederlandse bewind. In 1831 nam Koning Leopold I zijn intrek in Laken. Hij zorgde ervoor dat het domein werd uitgebreid maar het kasteel zelf onderging tijdens zijn bewind geen grote veranderingen. Leopold II was daarentegen geboeid door architectuur en stedebouw. Hij liet in de tuin van Laken een prachtig serrencomplex optrekken door de architecten Alphonse Balat, Herni Maquet en Charles Girault. Het kasteel zelf werd bij het begin van deze eeuw uitgebreid met twee zijvleugels, ontworpen door Girault. De Koning vatte het plan op om in het domein een "Paleis der Natiën" te maken en wilde er via een ondergronds station de trein naartoe leiden. In dit plan paste ook de bouw van de Japanse Toren en het Chinees Paviljoen. De stukken van het domein van Laken uit persoonlijk bezit van de Koning werden samen met andere immobiliën door de Koning aan de Staat geschonken. Deze goederen worden beheerd door de Koninklijke Schenking.
    Na de dood van Leopold II bleef de Staat het domein en kasteel van Laken ter beschikking stellen van de Koninklijke Familie. Het onderging geen noemenswaardige veranderingen meer op architecturaal vlak. Sinds enkele jaren wordt wel werk gemaakt van de noodzakelijk geworden restauraties. De meest recente zijn de restauratie en herinrichting van de Audiëntiesalons op de gelijkvloerse verdieping van het centrale gedeelte van het kasteel en de restauratie van de Theaterserre.
    De Oranjerie
    De Oranjerie te Laken werd gebouwd rond 1818-1820, voor Koning Willem I der Nederlanden. Het vormt één geheel met het Theater en met de Banketserre.
    Het theater en de oranjerie werden gebouwd door de architect Ghislain-Joseph Herny, die de titel droeg van Architect van de Koninklijke Paleizen. Alvorens Henry voor Willem I werkte , bekleedde hij de functie van architect van het kasteel te Laken in dienst van het Empire. De conceptie van een oranjerie dateerde trouwens uit de tijd dat het kasteel ter beschikking stond van Joséphine de Beauharnais, de eerste echtgenote van Napoléon Bonaparte. Het project kwam dus niet zomaar uit de lucht gevallen.
    Henry begon met de bouw van de oranjerie begin 1818. Eind 1820 waren de werken al flink gevorderd, wanneer Henry plots overleed. Zijn opvolger, Vander Straeten, heeft zich daarom niet moeten bekommeren met dit bouwwerk. De Oranjerie zelf vormde het hoofdgebouw, dat langs de ene kant begrensd werd met een klein theater waarin maximum 306 mensen plaats konden nemen. Het andere uiteinde van de Oranjerie herbergde een woonhuis voor de tuinmannen.
    De oranjerie en het theater ondergingen veranderingen rond 1878, door architect Balat. De tuinierswoning ruimde plaats voor de Banketserre en de Theaterserre werd aangebouwd langs de kant van het theater. De oranjerie werd bij deze gelegenheid verbonden met de wintertuin via de annexserre. De ingang tot de oranjerie werd in 1892 gerenoveerd. Uit deze periode stamt waarschijnlijk het koninklijk monogram, dat de ingang ervan bekroont. In 1905 ten slotte, verving Girault de oude Theaterserre door de huidige serre.
    De Oranjerie vervult een centrale rol in het domein van Laken: zij geeft uitzicht op het kasteel, waarmee ze ondergronds verbonden is en verschaft toegang tot de serres. Ze speelde onlangs een centrale plaats in het volksfeest dat georganiseerd werd ter gelegenheid van de 65e verjaardag van de Koning.
    De Wintertuin
    Deze majestueuze cirkelvormige serre sluit aan op de Oranjerie. Ze werd gebouwd door Alphonse Balat. De koepel, 25 m hoog met 57 m diameter, wordt gedragen door 36 stenen zuilen met Dorisch kapiteel. Daarrond loopt een 7 m brede galerij. De onderbouw uit baksteen met dekplaat in blauwe steen omvat 36 sokkels, vanwaar de metalen steunbogen naar de koepel leiden. De afmetingen van de serre maakten het mogelijk om er palmbomen in onder te brengen. De eerste bomen waren afkomstig uit de kweekserres van de Hertog van Arenberg in Edingen. In 1882 schonk het stadsbestuur van Leuven de Koning 4 grote palmen van 15 tot 17 m hoog, die te weinig ruimte hadden in Leuven.
    Koning Leopold II wenste het serrencomplex te kunnen gebruiken om er gasten te ontvangen. De Wintertuin met zijn enorme afmetingen, speelt bij de ontvangsten een evidente rol. De verloving van Prinses Stephanie met Kroonprins Rudolf van Oostenrijk in 1880 werd aangegrepen om deze serre officieel te openen, met een optreden van een Weens koor.
    De Grote Galerij en de Danszaal
    Beide salons, die in mekaars verlengde liggen, maken deel uit van de grootse receptieruimten die Girault in Laken ontwierp. De nieuwe vleugel die deze architect bij het begin van deze eeuw optrok, herbergt onder meer een majestueuze trap, een banketzaal en een aantal salons die de verbinding verzekeren met het centrale gedeelte van het kasteel. De meeste van deze ruimten zijn samen met de serres bij uitstek geschikt voor ontvangsten die met staatsie gepaard gaan.
    Het huwelijksfeest van Prinses Astrid en Aartshertog Lorenz van Oostenrijk-Este vond hier plaats in september 1984. De inmiddels gerestaureerde zalen vormden ook een prachtig decor voor het galabanket dat werd opgediend ter gelegenheid van het officiële bezoek van de Groothertog Jan en Groothertogin Joséphine-Charlotte van Luxemburg en enkele maanden voordien van de President van Duitsland.


    18-11-2005, 09:54 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De koningin die nooit is gestorven

    Haar tragische dood op 29 augustus 1935 bezorgde koningin Astrid een bijna mythische status. De sneeuwprinses was amper 30 toen ze in het Zwitserse Küssnacht verongelukte. Astrid, pas achttien maanden koningin, liet drie kinderen en een ongelukkige echtgenoot na. Honderd jaar na haar geboorte opent in het Brusselse Museum van de Dynastie een unieke tentoonstelling over de eerste vrouw van koning Leopold III.

    Bang en schuw

    Astrid werd als kind nauwelijks betrokken bij de officiële plechtigheden van het Zweedse hof. Naar verluidt was ze een schuw en bang meisje dat eigenlijk niet goed voorbereid was op haar rol als koningin. Astrid kwam, als dochter van de broer van de Zweedse kroonprins, niet in aanmerking voor de troon.

    De kus

    De mythe rond Astrid begon van zodra ze op 9 november 1926 voet aan wal zette in Antwerpen. Leopold, die zijn aanstaande bruid stond op te wachten, kreeg van Astrid zo’n tedere omhelzing dat de harten van de Belgen smolten. Het was heel ongewoon dat prinsen en vorsten in het openbaar kusten. De volkse Antwerpenaren juichten het gebaar uitbundig toe.

    De eerste ontmoeting

    Over omstandigheden waarin Leopold en Astrid kennismaakten, doen veel tegenstrijdige geruchten de ronde. Kwatongen beweren dat Leopold eerder toevallig met Astrid in contact kwam, tijdens een staatsbezoek aan Stockholm. Op hetzelfde ogenblik liepen ook Margaretha en Theodora, de dochters van Alice Battenberg en van Andrea van Griekenland, daar rond. Leopold viel echter op Astrid. Hij trok de daaropvolgende tijd geregeld onder een schuilnaam naar Zweden om er zijn officieuze verloofde te bezoeken.

    Het huwelijk


    Voor de Belgen trouwden Astrid en Leopold op 10 november 1926. Eigenlijk waren ze zes dagen tevoren al getrouwd in Zweden. Het Belgische kerkelijke huwelijk had nogal wat voeten in de aarde. Astrid was immers niet katholiek. Ze moest zich bekeren om te kunnen trouwen. Voor de huwelijksplechtigheid droeg Astrid deze zilverwitte bruidsjurk. De lange sleep werd door vier in het wit geklede bruidsmeisjes gedragen.

    De kroost

    Op 11 oktober 1927 krijgt Astrid haar eerste kind, Josephine-Charlotte. Het jonge gezin woont dan in het Paleis Bellevue. Drie jaar later krijgt ze een eerste zoon, Boudewijn, die later koning zal worden. Astrid en Leopold zijn inmiddels verhuisd naar het Stuyvenberg-landgoed in Laken.

    Verre reizen

    In de periode tussen 1928 en 1934, het jaar dat Leopold koning zal worden, trekt het koppel achtereenvolgens naar Nederlands-Indië, het Verre Oosten en naar Belgisch Kongo en de mandaatgebieden. Hier poseren ze met de Broeders van Liefde in Burundi in 1933.

    Dromerig waas

    Bijna alle foto’s van Astrid baden in een dromerige, romantische sfeer, die schril contrasteert met de harde economische realiteit van begin de jaren dertig en het nogal saaie hofleven van een prinses. In 1934 wordt Leopold koning na het plotse overlijden van Albert. Datzelfde jaar wordt prins Albert, onze huidige koning, geboren. Bij die gelegenheid stuurt Astrid doopsuiker naar alle gezinnen waar op 6 juni een kind geboren is.

    Sterven in Leopolds armen

    Op 29 augustus rijdt Leopold met zijn nagelnieuwe Packard 120 cabrio door Zwitserland. Astrid zit naast hem, zijn chauffeur zit achterin. In Küssnacht am Rigi verliest Leopold de controle over zijn stuur en duikt de auto de berm in. Astrid wordt uit de wagen geslingerd en overleeft het ongeval niet. Ze sterft in de armen van haar echtgenoot.

    18-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ALBERT I

    Albert werd geboren op 8 april 1875 te Brussel.
    Hij was de tweede zoon van Filips, Graaf van Vlaanderen, en Maria van Hohenzollern-Sigmaringen.
    Filips was de jongere broer van Leopold. Hijzelf overleed in 1905.
    De oudere broer van Albert, Boudewijn, was in 1891 overleden en zo was Albert de wettelike troonopvolger.
    Hij huwde op 2 oktober 1900 met Elisabeth, hertogin van Beieren (25 juli 1876 - Brussel 23 november 1965). Ze hadden drie kinderen:
    Leopold: geboren op 3 november 1901
    Karel: geboren op 10 oktober 1903
    Marie-José: geboren op 4 augustus 1906
    Op 23 december volgde Albert Koning Leopold II op.
    Op 4 augustus 1914 bij de schending van de Belgische neutraliteitdoor Duitsland  (begin van de eerste wereldoorlog) nam hij het opperbevel over het leger op zich, waaraan hij de gehele duur van de oorlog zou vasthouden.
    Hij leidde in september 1918 de noordelijke legergroep in het bevrijdingsoffensief en op 22 november 1918 hield hij zijn triomfantelijke intocht te Brussel. In zijn rede kondigde hij belangrijke hervormingen aan. het algemeen enkelvoudig stemrecht
           de volledige gelijkheid van de twee landstalen
           de vervlaamsing van de universteit van Gent  
           de syndicale vrijheden
           gevoelige uitbreiding van de sociale wetgeving
    In de naoorlogse jaren hernam hij, met verstevigd persoonlijk gezag, zijn taak van grondwettelijk vorst, waarbij hij vooral belangstelling had voor 's lands herstel.
    Op 17 februari 1934 vond Koning Albert I de dood bij een beklimming van de rotsen in Marche-les-Dames.
    Eindelijk eens een koning die voor en tussen de Belgen geleefd had.

    ZM Koning Albert I (1909-1934)    
    Civiele Lijst

    3.300.000
    (81.805 €)

    588.720.000
    (14.593.988 €)

    Dotaties

    50.000
    (1.239 €)

    8.920.000
    (221.121 €)

    Civiele lijst na de devaluatie van 1927 (zie opmerking 1)

    9.500.000
    (235.499 €)

    193.800.000
    (4.804.177 €)

    18-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    17-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezoek neurochirurg
    Gisteren moest ik om 16h00 bij mijn neurochirurg in het UZ te Gent zijn.
    Gezien er om te zeggen geen resultaten geboekt zijn, gaan ze mijn bloed onderzoeken of er daar geen infecties te vinden zijn, + een gewone scan en donderdag 24 november in de voormiddag terug een MR. en om 13h30 heb ik diezelfde dag een afspraak met de neurochirurg. Nu gaat het op een versneld tempo. Geen goed teken als je het me vraagt. We zien donderdag wel maar ik heb al mijn vermoedens.
    Onze Adhémar is al volledig ingeburgerd en onze Tobie durft er al eens bij te gaan.
    's Avonds eist ons kleine mylord zijn plaatsje op in de grote zetel. Dan ligt hij aan mijn vingers te bijten of aan die van Karoline. Eén en al vitaliteit is dat baasje en een loebas. Daar hebben we nog niet met gedaan.
    Om te veranderen is het weer aan het regenen en een max temperatuur van bijna 50°F.
    De winter zal nu snel zijn intrede doen. Maar in feite mogen we niet klagen. Het kon al lang aan het vriezen zijn en met de prijs dat de stookolie nu staat. Ik heb 2.500 liter laten komen en dat kost 1.250 EURO. Een halve EURO de liter of 20 oude Belgische frankjes.
    De scholen zien zich verplicht om de ouders per kind een bijdrage van 10 EURO te vragen of ze kunnen geen verwarming aanzetten. De onkosten qua verwarming is meer dan verdubbeld, maar natuurlijk krijgen ze daar geen aangepaste subsidies voor. Jan Modaal zal weer mogen betalen.
    Voor de rest is alles nu een beetje rustig. Frankrijk haalt de voorpagina's niet meer. En op TV ook niet. De rellen zijn nog bestaande maar er worden niet meer dan 400 auto's per nacht in de fik gestoken en dat is in vergelijking met de vorige dagen maar een peulschil.
    Wel neemt Jean Marie Le Pen (Frankrijk) van het Front National ( bij ons het Vlaams Belang) de kans waar om de bevoling op te stoken en dat hij het gebeurde al 30 jaar eerder voorspeld heeft. Ik denk dat zijn partij veel stemmen zal bijkrijgen, sedert Chirac pas na 14 dagen rellen de moeite gedaan heeft om op TV een toespraak tot het Franse volk te houden. Dat zal hem en zijn partij zwaar kosten. Mensen die door zinloos geweld hun wagen en soms hun appartementen verloren hebben, vergeten zo iets niet. Het vuur in de banlieus die niet door de ordediensten konden onder controle gehouden worden, zullen ze ook niet vergeten. De beelden van enkel Noord-Afrikanen die opruiende taal spraken alsof zij de enige benadeelden van de maatschappij zijn, zullen zij ook niet vergeten. In diezelfde wijken wonen ook Fransen in armoedige toestanden en die doen zo geen vandalenstreken. En ze hebben ook geen snelle BMW's om met te pronken. De Franse politiek heeft veel goed te maken, als we maar geen extreem rechtse regering aan de macht krijgen!??

    17-11-2005, 10:22 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Leopold II heeft er voor gezorgd dat er mooie bouwwerken in Brussel werden opgericht.
    De koninklijke serres hebben we ook aan hem te danken;
    De eerste staatslening om zijn spoorweg aan te leggen in Afrika hebben we ook aan hem te danken.
    Dat hij Kongo aan België gegeven heeft is een DIKKE LEUGEN. Hij had het als onderpand voor de lening gegeven. Die verplichtingen om de lening af te lossen heeft hij nooit nagekomen. Daarom heeft de staat in 1908 Kongo overgenomen.
    Het bloed van 10 miljoen zwarten hangt aan zijn handen.
    Hij heeft NOOIT zijn eigen kolonie bezocht.
    Zes maanden per jaar zat hij op zijn jacht dat gemeerd lag aan de Azurenkust met zijn Blanche. Grote delen aan de Azurenkust waren zijn eigendom.
    Een deel van zijn immens fortuin is nooit teruggevonden. (Blanche is zeker met een 30 miljoen frank vertrokken richting Frankrjk)
    Om zijn dochters niets na te laten, heeft hij al het geld in fondsen gestoken om de verzorging van zijn gebouwen te bekostigen.
    Zijn jaarlijkse toelage was:

    ZM Koning Leopold II (1865-1909)    
    Civiele Lijst

    3.300.000
    (81.805 €)

    524.700.000
    (13.006.973 €)

    Dotaties

    200.000
    (4.958 €)

    31.800.000
    (788.301 €)


    Hij heeft geregeerd in een periode vol met sociale onrusten en grote armoede. Nooit iets aan gedaan.
    Voor zo een man houden we op 15 november een herdenking met mis en gans de hutsekluts.
    Vandaag de dag zou zo iemand opgenomen worden en in Den Haag voor de rechtbank verschjnen voor volkerenmoord. Was dat de zwartjes beschaafd maken en bekeren?????????????

    17-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Vrijstaat Congo
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Naast de jacht op vrouwen, hij was één van de grootste koninklijke charmeurs van de 19de eeuw, ging hij ook op jacht naar een kolonie. Hij had onderandere een maandelijks contract met een Londens bordeel om hem jonge meisjes toe te sturen. Is toevallig uitgekomen doordat er door het Engels gerecht een onderzoek over dit bordeel werd gedaan. Werd nadien in de doofpot gestopt omdat er iemand van het Engels Koningshuis ook als vaste klant bij betrokken was. De wereld is toch klein, hé
    De jaren 1870 waren aan de andere kant ook de jaren van de grote ontdekkingsreizen door Afrika. Onder andere Livingstone en Stanley. Doel van hun tocht was de ontdekking van de oorsprong van de Nijl.
    Livingstone ( 1813 gestorven 1873) was een goede man en streed tegen de slavernij. In 1870 raakte Livingstone zoek en Stanley ging in opdracht van een Amerkaanse krant The New York Herald hem zoeken. Hij vond hem op 10 mei 1871. Livingstone zou nooit meer "uit de wildernis" te voorschijn komen, maar stierf in mei 1973 nog steeds op zoek naar de bronnen van de Nijl.
    Wie was die Stanley? Stanley was een bastaard. Zijn echte naam was John Rowlands. Werd later in New Orleans door de rijke katoenhandelaar Henry Hope Stanley geadopteerd. van dan af heette hij Henry Morton Stanley. Was een arrogant, agressief, dominant, gefrustreerd en scrupule vrije man. ( karaktertrekken pasten goed bij die van Leopold II). Hij ontpopte zich als oorlogscorrespondent en na het einde van de burgeroorlog trok hij door de wereld als (oorlogs) correspondent en werd beroemd door zijn zoektocht naar Livingstone.
    Hij kreeg van zijn krant de opdracht om van kust tot kust te trekken in Afrika en onderweg de raadsels op te lossen over onder meer de grootte van het Victoriameer en natuurlijk weer een onderzoek naar de bronnen van de Nijl.
    In augustus 1875 organiseerde Leopold II een "wetenschappelijk" Aardrijkskundige Conferentie in Brussel. Het lukte Leopold II om uit allerlei landen vertegenwoordigers naar Brussel te lokken. In zijn grote en historische rede stelde Leopold II dat de beschaafde mens een grote taak had te vervullen in Centraal Afrika, het gebied moest beschaafd en bij voorkeur bekeerd worden.
    Voel je de geslepenheid al van die man!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    L' Association Internationale Africaine (AIA) werd opgericht onder zijn voorzitterschap en werd gevestigd te Brussel
    Op dat moment dook Stanley weer op uit de wildernis. Leopod II liet Stanley opvangen in Marseille ( ging naar Londen) en deed hem het voorstel in dienst te treden van de AIA. Twee soortgelijke karakters ontmoetten elkaar en het klikte direct tussen Leopold en Stanley.
    En wat stelde Stanley voor : er moet een spoorweg worden aangelegd tussen alle stations van de AIA en Leopold II was het hiermee meteen eens, maar hoe kwam je daarvoor aan geld ??

    oprichtingkerpinc

    Leopold II nam o.m. kontakt op met Pincoffs in Rotterdam, ook een man met altijd grootste plannen. Pincoffs was in 1857 samen met zijn zwager, de Rotterdammer H(endrikus) Kerdijk, zaken gaan doen in de Kongo, in 1868 werd o.m. hiervoor de Afrikaanse Handelsvereniging opgericht (AHV). Net als Leopold II had dus ook Pincoffs flair en bezat ook voldoende overtuigingskracht om bijvoorbeeld mensen als de Rotterdamse Bankier Mees en Prins Hendrik, de broer van Koning Willem III, te laten investeren in de AHV.
    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....

    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....

    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....

    In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....

    En toen kwam dus Leopold II met het geniale voorstel om van de Kongo inklusief het kustgebied een Vrijstaat te maken, iedereen mocht er vrij in en uit en handel drijven.
    Zijn vele zeer uitgestrekte AIA stations waren door Stanley ondertussen bemand door een militaire macht van totaal honderden goed getrainde inheemse soldaten, die, aldus Leopold II, de rust en orde zouden handhaven. De Britse regering vroeg toen wel heel voorzichtig hoe Leopold II dit alles dacht te financieren. Het antwoord van Leopold II was wederom geniaal: de AIC, de inderhaast opgericht Association Internationale du Congo, gepresenteerd als de rechtmatige opvolger van de meteen opgeheven AIA. Volgens Leopold II was de AIC te vergelijken met het net opgerichte Rode Kruis, ook de financiering van het AIC zou dus geen problemen moeten opleveren. Portugal kwam toen nog wel met het argument dat in de Korte Verklaringen van Stanley toch ook duidelijk monopolistische regels waren afgesproken, maar Leopold II wuifde dit weg met het vaak gehoorde koloniale argument dat je eerst het monopolie wel moest bezitten voordat je het weer met anderen kon delen...... een heerlijke logica

    Hoe dachten de Fransen over zijn Vrijstaat idee ? De Fransen geloofden er niet in en wisten al bijvoorbaat dat het experiment van Leopold zou mislukken en dan zou de Kongo, aldus hun angst, wel eens aan de Britten toe kunnen vallen. Ook hier had Leopold II een geniale oplossing voor, als de Fransen nu eens het AIC zouden erkennen, dan zou Leopold II in de statuten van de AIC laten opnemen dat bij een faillisement van de AIC de Fransen een 'droit de préférence' zouden krijgen. De verbaasde Fransen konden niet anders dan toestemmen, tegelijkertijd was deze clausule voor Leopold II een soort verzekering dat Portugal zich niet zou mengen in de Vrijstaat, zou door hun toedoen de Vrijstaat failliet gaan, dan zou Frankrijk het gebied binnentrekken. Dat de Fransen Leopolds clausule serieus hebben genomen en goed hebben onthouden, bleek in 1960 toen niemand minder dan Charles de Gaulle bij de onderhandelingen over de Kongolese onafhankelijkheid nog even met het 'droit de préférence' dreigde, gelukkig zette de Gaulle niet door.
    Lenin zou later dit 'droit de préférence' als het hoogste stadium van het imperialistische opportunistische denken bestempelen, een achteraf groot compliment voor Leopold II, niet waar ??
    En de rest is bekend, uiteindelijk kreeg Leopold II zijn kolonie, dankzij de Britse Amerikaan Stanley en de financiele impuls van een man als Pincoffs.

    17-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    16-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het gezin van Leopold II
    We zullen het eerst hebben over de familiale situatie van Leopold II.
    Op 22 augustus 1853 huwde hij op 18-jarige leeftijd met Maria Hendrika van Habsburg. De Habsburgers waren een zeer invloedrijke Duits adellijk geslacht dat al vele Duitse koningen geleverd had. Natuurlijk ging het hier terug om een politiek huwelijk. Liefde speelde in die tijd in die kringen geen rol. Alleen macht, diplomatie en intriges.
    Met haar had hij vier kinderen
    Louise (1854 gestorven 1924)
    Leopold (1859 gestorven 1869). Zijn enige zoon en troonopvolger was op 10-jarigeleeftijd in de vijver gevallen en nadien aan de gevolgen van een longontsteking gestorven. Vanaf dat moment heeft Leopold II niet meer naar zijn vrouw en drie kinderen omgekeken.
    Stéphanie (1864 gestorven 1945)
    Clémetine (1872 gestorven 1955)
    Zijn vrouw leefde vanaf 1893 volledig eenzaam en teruggetokken in Spa waar ze op 19-09-1902 overleed. Zijn dochters heeft hij bij zijn dood amper iets achtergelaten. Het grootste deel heeft zijn maitresse Blanche Delacroix ( Barones Vaughan) meegenomen. Ze spreken van een 30 miljoen frank. Wat in die tijd een fortuin was. De rest van zijn geld had hij in fondsen gestoken om de monumenten die hij in Bussel had laten optrekken te onderhouden. (waaronder de Koninklijke serres)

    Hij had met zijn maitresse Blanche Delacroix ( een hoertje die 40 jaar jonger was dan hij) twee zonen
    Lucien (09-02-1906 gestorven 15 november 1984): Hertog van Tervuren
    Philippe ( 16-10-1907 gestorven 21-08-1914): Graaf van Ravenstein
    Blanche Delacroix kreeg de titel van Barones Vaughan. daar is een geschiedenis aan verbonden. Als een dame in die tijd geïnteresseerd was in een man, liet zij dit blijken door haar handschoenen te laten vallen. De desbetreffende persoon die ze in het oog had, raapte die dan op en zei: Voici "vos gants", Madame en werd de mogelijk tot kennismaking aangeboden. Als je vos gants op zijn Engels schrijf, krijg je zo iets als Vaughan.
    Blanche hertrouwde in 1910 met Emmanuel Durrieux (haar pooier van vroeger), die de twee zonen wettelijk erkende. Ze is in Zuid-Frankrijk gaan wonen waar Leopold II in die tijd veel bezittingen had.

    16-11-2005, 11:36 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LEOPOLD II
    Nu komt het moeilijkste gedeelte uit onze geschiedenis van het vorstenhuis.
    Koning Leopold II. Als zijn vader al geen scrupules had, dan moest zijn zoon zeker niet onderdoen.
    Ongetwijfeld moet hij een zeer moeilijke jeugd gehad hebben. En op zijn 15de verloor hij zijn moeder en zijn vader keek met moeite m naar zijn kinderen. Hij had wel wat anders te doen dan vader te spelen.
    Al van jongsaf aan droomde deze man van een kolonie. Alle Europese landen hadden een kolonie, maar België niet. Zijn vader had het ook al geprobeerd, maar vruchteloos. We hadden geen echte vloot om op verkenning te gaan naar onbekende landen. Daarvoor moesten er havens uitgebreid en bijgebouwd worden. met deze taak was zijn vader al begonnen. Nu moest Leopold II maar naar een middel zoeken om ergens een kolonie te vinden en de fondsen om zo iets te bekostigen. Ook mocht hij niet op politieke tenen van bepaalde Europese landen trappen. met name Groot-Brittannië, Frankrijk en Prtugal. maar één eigenschap had hij zeker mee van zijn vader; Hij was geslepen en kende maar één doel: het zijne.

    16-11-2005, 10:55 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    1. Een vergeten huwelijk

    Het Rampjaar 1830. Léopold I en Karoline Bauer Een vergeten huwelijk.

      De eerste "koning der Belgen": weduwnaar van de Engelse troonopvolgster. Was Charlotte niet gestorven, hij zou ongetwijfeld als prins-gemaal van de Britse heerseres een belangrijke politieke rol gespeeld hebben.

      Leopold I, echtgenoot van de Franse prinses Louise-Marie van Orléans: een politiek huwelijk. Maar een ander huwelijk van Leopold van Saksen Coburg wordt blijkbaar vergeten; zijn kortstondige echtverbintenis met de jonge Duitse toneelspeelster Karoline Bauer. Een morganatisch huwelijk, waarop mijn aandacht gevestigd werd door een artikel van J.B. (Jan Brans) in de "Standaard" van 13 januari 1966. Ook Theo Aronson schreef erover in zijn boek "De Coburgs van België". het is een merkwaardig verhaal, waardoor men de mens in koning Leopold I beter leert kennen. Voor dit artikel gebruikten wij vooral de mémoires van Karoline Bauer zelf: "Aus meinem Bühnenleben", (Kiepenheuer Verlag, Weimar 1917).

      In september 1828 was de jonge actrice Karoline Bauer opgetogen toen zij vernam dat een goedbekende van haar moeder: prins Leopold van Saksen-Koburg, te Potsdam aangekomen was en een voorstelling zou bijwonen. Leopold, weduwnaar, was toen 38 jaar; Karoline was er 21. Zij zag inderdaad de prins, eerst door het zogenaamde leeuwenoog in het gordijn voor de scène. Zij was onder de indruk; hij was groot en slank en droeg een fraaie rode (Britse) uniform. Zijn bleek gelaat scheen haar edel toe. Hij had kort zwart haar en grote, donkere, melancholische ogen. Zijn gelaat was veeleer interessant dan schoon. Wat haar ook trof, terwijl zij hem bekeek _ hij zittend op de eerste rij neven de koning van Pruisen: et vermoeide in zijn houding en blik. 


    DE PRINS OP BEZOEK
      Leopold zag die avond Karoline in een betoverend dansnummer. De volgende morgen liet hij vragen of hij de "Frau Rittmeisterin" (Karolines moeder, weduwe) en haar dochter een bezoek mocht brengen .
     Dat mocht. De prins kwam, niet in een hofkoets maar in een gewone huurkoets. Blijkbaar wilde, de méér dan voorzichtige, zich niet compromitteren door een bezoek aan een toneelspeelster! Bij dit laatste bezoek maakte hij op Karoline niet dezelfde overweldigende indruk als de avond tevoren. hij droeg nu niet meer het schitterende uniform maar een, van onder tot boven, toegeknoopte lange zwarte overjas. Zij zag nu dat hij een pruik droeg. Goed gemaakt, maar toch een pruik. De bleke vermoeide man deed haar veeleer denken aan een vijftigjarige pedante kamergeleerde dan aan een levenslustig prins van 38 jaar. Maar hij lachte bemoedigend. En zijn grote, melancholische ogen "boeiden" de jonge vrouw. 


    "ARME ZWAARBEPROEFDE MAN"
      Na een hoffelijk en vriendelijk gesprek met de moeder en dochter samen, vroeg Leopold of hij Karoline alléén mocht spreken. Dat mocht. Moeder kon het gesprek volgen, want de deur tussen de twee kamers bleef open. De prins ondervroeg Karoline over haar loopbaan, inkomsten en vooruitzichten. Tenslotte vroeg hij haar of zij bereid zou zijn om te trouwen met een eenzame, vermoeide, zwaarbeproefde man die dikwijls benijd werd maar even dikwijls ongelukkig was. Wat ‘n belevenis voor beide vrouwen! De moeder van Karoline meende dat haar dochter slechts bij zichzelf en bij haar oom; Kristiaan Frederick Stockmar, de vertrouwensman van de prins, kon te rade gaan. De prins, zei Stockmar, wenste stil, huiselijk huwelijksgeluk. Hij had na de dood van zijn vrouw menig liefdesavontuur gekend om zich te amuseren, niet om zich te binden. Dat was zeer nadelig voor lichaam en ziel. Schone, voorname dames hadden hun netten gespannen voor hem maar dat had tot niets geleid. Karoline moest ook weten dat prins Leopold niet rijk was maar zeer zuinig. Nù scheen hij, volgens zijn vertrouwensman, ernstig verliefd te zijn. 
    Saksen Coburg

    HUWELIJK MET DE LINKERHAND.
      Indien Karoline erin toestemde met hem te trouwen, zou het een zogezegd huwelijk met de linkerhand zijn, een morganatisch huwelijk Men zou in alle stilte trouwen. Karoline zou de titel van gravin Montgomery krijgen, maar ook dàt in alle stilte. Het huwelijk mocht niet bekend worden, want dan zou Leopold het jaargeld verliezen dat hij in Engeland genoot als weduwnaar van de troonopvolgster, en eveneens de positie die hij daar innam. Overigens - Stockmar was eerlijk - reeds sedert drie jaar werd Leopold de kroon van Griekenland in het vooruitzicht gesteld. De onderhandelingen daarover waren hervat. Indien Leopold koning van Griekenland werd, zou hij onmogelijk een morganatische echtgenote kunne meenemen. De politiek zou dan de wet stellen en gebieden dat Leopold een echte koningin zou meebrengen voor de Grieken. In dat geval zou het geheime huwelijk tussen Karoline en de prins in alle stilte ontbonden worden. Immers: enkel voor God en de naaste verwanten zou Karoline, indien zij in het huwelijk instemde, de gade van Leopold zijn. Indien het huwelijk met kinderen gezegend werd (hetgeen Stockmar niet hoopte), zouden die de graventitel van hun moeder erven en financieel behoorlijk verzorgd worden. Zoals er ook voor Karoline financieel zou gezorgd worden indien haar echtverbintenis met de prins na kortere of langere tijd ontbonden werd.
    Wat kon Stockmar dus beloven? Voor Karoline levenslang verzekerd, financieel zorgeloos bestaan, maar ook niets meer! Want, waarschuwde hij, Leopold is onstandvastig in de liefde. Wat dan? 

    De volgende dag hadden Karoline en haar moeder een geheime ontmoeting met prins Leopold in een landhuis in de omgeving van Coburg. De prins was vriendelijk, ja hartelijk. Karoline vond hem jeugdiger en frisser, meer onbevangen en ongedwongen. Hij omarmde en kuste haar en verklaarde zijn liefde.  


    LACHEN EN WENEN.
      Karoline aarzelde nochtans om met Leopold te trouwen, gezien de mogelijkheid dat hij koning van Griekenland zou worden. Haar moeder drong er echter op aan dat zij hem toch zou huwen. Den eens: een financieel onbezorgde toekomst, in ieder geval! Dezelfde avond nog schreef Karoline een ontslagbrief aan de directeur van het theater waaraan zij verbonden was. Zij moest op reis en optreden als gast in verschillende vreemde steden schreef zij. Het ontslag werd geweigerd, maar haar moeder wist een invloedrijke vriend ertoe te brengen de zaak voor te leggen aan de koning van Pruisen. De vorst bemoeide zich ermee en de actrice bekwam haar ontslag de 14de mei 1829. Zij lachte en weende. Behalve een drietal mensen, waaronder de koning van Pruisen, wist niemand dat zij naar Engeland reisde en met welke plannen. 

    PRACHTIGE GOUDEN KOOI.
      Stockmar had voor geld gezorgd en de twee vrouwen reisden naar Engeland. Zij werden zeer mooi en comfortabel gehuisvest in een cottage in Regent Park op veertien mijlen van Londen. Het was er fraai en aangenaam maar Karoline voelde zich als in een gouden kooi. Zij en haar moeder beseften dat zij zich dat zij geheel op de genade en ongenade in de handen van Leopold waren. 
    De eerste dag kwam Kristiaan Stockmar op bezoek. Zijn meester liet de dames groeten en welkom heten, zie hij. Hij was hen niet komen begroeten bij hun aankomst omdat hij door mondaine verplichtingen weerhouden was: een diner bij de hoogste adel. Karoline was zeer ontgoocheld en boos en verborg dat niet. De prins had haar en haar moeder in Kales en Londen toch een eenvoudig welkomswoord kunnen zenden? Stockmar antwoordde dat de prins zeer voorzichtig was; Eérst komt de politiek en dan de liefde. Karoline's moeder zei: had je in Koburg zo gesproken dan zouden wij hier nu niet zitten! Tegen zeven uur ‘s avonds kwam Leopold per rijtuig op bezoek. Hij was zò aangekleed en hoog dichtgeknoopt dat hij als het ware vermomd leek. De begroeting was niet hartelijk. Karoline meende in hem "een dor hart" te voelen. Zij verweet hem dat zij alles op het spel gezet had, ook haar kunstenaars loopbaan, en dat hij nu zo koel was. Zij wilde de volgende dag terugkeren naar Duitsland! 
    Leopold werd teder. Karoline weende, en na deze eerste "storm" waren zij opnieuw verzoend. 



    WANTROUWEND EN PEDANT.
      Bij Karoline bleef nochtans de ontgoocheling bestaan. Zij leerde nu een wantrouwende, onvoorzichtige en pedante Leopold kennen. Ook haar oom Stockmar scheen veranderd. Hij was zenuwachtig, ontstemd, ontevreden over zichzelf en over Leopold en Karoline. Evenals in de laatste meidagen kwam Leopold in juni dagelijks op bezoek in de cottage. Twee plechtige, voor Karoline vervelende uren. Zij speelde piano, zong, las voor uit romans. En de prins van Saksen-Koburg, ex-gemaal, Britse veldmaarschalk, Griekse kroonpretendent, drizzelde! Aronson beschrijft op bladzijde 20 dat spel als: "het verpulveren van goud en zilverdraad, van kwasten, epauletten en Brandebourgs"! Zo gingen in juni dagelijks uren voorbij, en verder gebeurde er niets. Door haar moeder werd Karoline tot geduld aangespoord. Tenslotte stelde Stockmar de prins een ultimatum. trouw met haar of wij gaan terug! De volgende dag was Leopold daar, als het ware geheel veranderd. Niet meer lethargisch afwachtend; diplomatisch. Hij sprak opnieuw over liefde zoals in Berlijn en bij de ontmoeting nabij Koburg. Hij vergat zijn pedantisme en (één dag!) het drizzelen. Karoline vond hem opnieuw beminnelijk en was ervan overtuigd dat hij haar beminde. 

    HUWELIJK
      De 2de juli 1829 trouwde prins Leopold in de cottage met Karoline Bauer, in een heel eenvoudige plechtigheid - eigenlijk in’t geheel géén plechtigheid. Stockmar had een huwelijkscontract geschreven, waardoor Karoline de titel "gravin Montgomery" kreeg en een bescheiden jaargeld. En zo was Karoline dan getrouwd met Leopold, verbonden niet door een sacrament, zoals bij de katholieken, maar door een huwelijksverdrag dat "een natuurlijke, door God gewilde verbinding" bekrachtigt. 

    WITTEBROODSWEKEN.
      Leopold was de eerste weken stralend, levendig en fris, gelukkig. Niet meer pedant. Hij drizzelde niet meer. Integendeel, hij zong duetten met Karoline en speelde biljart met haar. Zelfs wandelde hij bij avondschemering met haar in het park dat de cottage omgaf. Maar na de maand juli reisde Leopold naar Karlsbad, voor een kuur. Karoline reisde als gravin Montgomery met haar moeder naar Parijs. Half november kwam ook Leopold naar Parijs. Hij verbleef in een ander hotel (geheim huwelijk) en bracht dagelijks een kort bezoek aan zijn vrouw. Begin december vertrok Leopold met Stockmar naar Engeland, en Karoline...bleef alleen achter in Parijs, waar zij met haar moeder zeer droevige kerstdagen doorbracht. Plots kwal er een "bevel" om naar Engeland terug te keren. Maar nooit in haar leven beleefde zij een zo droevige oudejaarsavond als die 31ste december 1829 in de cottage met haar moeder, terwijl haar man in Londen was. 

    GROOTVADERLIJKE BEGROETING.
      Op nieuwjaarsdag 1830 kwam Leopold te vier uur ‘s namiddags op bezoek, ingeduffeld zoals een grootvader. Grootvaderlijk ook waren begroeting en gesprek. Geen spoor meer van levensfrisheid, liefde, huiselijke warmte. Karoline speelde en zong gedurende een half uur, terwijl Leopold in bontmantel en met bontlaarzen voor het haardvuur zat. Het diner was ongezellig. Tot een écht gesprek kwam het niet. Na het diner las Karoline voor uit een roman en Leopold drizzelde. helemaal "Grootvader" , volgens zijn vrouw in haar mémoires. En toen hij te zeven uur vetrok, leek hij tevreden. 
    Zo vergingen de dagen. Met de ene hand reikte Leopold en Stockmar naar de kroon van Griekenland, met de andere hand hadden zij Karoline naar Engeland gehaald, wetend (aldus de ontgoochelde vrouw) dat zij niet beiden tegelijk konden vasthouden, dat een van beide moest afgestoten worden: de kroon of Léopold’s geheime liefde. Beiden waren diplomaten, met koele diplomaten ogen, volgens Karoline, die zichzelf later beschouwde als speelgoed, gedurende enige uren, voor een zich vervelende pedant. 

    HET LIED IS UIT.
      Over de Griekse plannen van Leopold wist Karoline maar weinig. Terwijl zij in Parijs was, waren de besprekingen over de Griekse kroon opnieuw begonnen. In februari 1830 waarborgden Rusland, Frankrijk en Engeland de onafhankelijkheid van Griekenland, onder een christelijke koning. De kroon werd Leopold officieel aangeboden. Karoline was opgetogen toen ook oom Stockmar het haar vertelde. Zij zou opnieuw vrij zijn!...Daarna kwam de weemoed. Zij voelde zich ontgoocheld. Een korte geluksdroom was voorbij. Toch begroette zij haar man hartelijk en ontroerd als de toekomstige koning van Griekenland. En hij...sprak niet over de nakende scheiding, over hun uit-elkaar-gaan. Neen, hij sprak over wat Griekenland voor hem zou betekenen.
      Einde mei1830 kwam het nieuws dat Leopold toch geen koning van Griekenland zou worden. Karoline zou dus in Engeland blijven. Nu was zij ontgoocheld. Leopold zei haar geen woord als uitleg of verontschuldiging maar deed alsof er niets gebeurd was, en Karoline voelde zich opnieuw vernederd. 
      Omwille van een broer van haar, die in financiële moeilijkheden verkeerde, kwam het tot een scène tussen haar en oom Stockmar, tussen haar en Leopold. En dàn was het uit! Karoline en haar moeder vertrokken naar Duitsland om nooit meer naar Engeland terug te keren. 

    HUWELIJK ONTBONDEN
      In het reeds vermelde artikel van J.B. lezen wij dat in ieder geval werd het morganatisch huwelijk van de prins van Saksen-Koburg met Karoline Bauer - beiden waren evangelisch - in 1831 ontbonden. De ONVERWACHTE kans koning der Belgen te worden dwong de prins tot die stap. Afgezien van andere, politieke, financiële, opportuniteitsredenen, moest hij ook rekening houden met Frankrijk, dat zijn toestemming tot de troonsbestijging van de Saksen-Koburger afhankelijk maakte van zijn verloving met Louise-Marie, de dochter van Louis-Philippe"

    16-11-2005, 10:35 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Adhémar dag 5
    Meer en meer begint die kleine puist zijn stek te vinden. Gisteren had het de ganse dag geregend.
    Daar is de Adhémar niet zot op. Met gevolg meer plasjes in huis en soms een kakaatje. Maar in het begin gaat het altijd zo. Gisterenavond is hij weer rond 8h00 stilgevallen. 't Is niet dat hij overdag geen dutjes doet. Zeker 2 à 3 maal. We mogen niet vergeten dat hij nog maar een kleine puppie is. Maar toch is hij al heel actief. Soms teveel.
    Vanmorgen stonden we op en vonden inde badkamer enkel maar een plasjes. Bravo, Adhémar, flinke jongen. Tot we het gordijn van de douche opentrokken. Mijnheertje had daar zijn grote behoefte gedaan. Een douche voor de gewone mens en de kakbak voor de hond. Maar je kan niet zeggen dat hij niet proper is. Dat klein spook. Maar je kan er dood eenvoudig niet boos op zijn.
    Voor mijn rug is het niet bevorderlijk. Bukken om pipi op te kuisen, bukken om hem naar buiten en binnen te dragen. Gisterenavond was ik uitgeteld. Mijn rug was één en al zenuwtintelingen, maar dan van die pijn die je met tandpijn kan vergelijken. Om de muren op te lopen. Na een uur of twee is het dan verbeterd. Vandaag moet ik om 16h00 bij mijn neurochirurg zijn. We zullen horen wat die te zeggen heeft.
    Voor de rest is het nu weer aan het regenen. Voor de verandering. Het relatieve mooie weer is weg. We gaan stilletjes aan naar de winter.

    16-11-2005, 09:15 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    15-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Leopold I huwt op 9 augustus 1832 met Louise Marie van Orléans (13-04-1812, gestorven op 11-10-1850), dochter van de toekomstige koning Louis-Philippe.
    Ze hadden vier kinderen ( de oudste is zeer vroeg gestorven)
    Louis-Philippe (24-07-1833 gestorven 16-05-1834)
    Leopold (09-04-1835 gestorven 17-12-1909)
    Philippe (24-03-1837)
    Charlotte (07-06-1840 gestorven 19-01-1927)

    Hij had een maitresse, Arcadie Claret ( 30-05-1826 gestorven in 1897)
    Met haar had hij twee bastaard zonen. Georges en Arthur.

    Uit deze relatie is het bastaardgeslacht EPPINGHOVEN ontsproten.
    In 1862 werden ze twee zonen tot baron verheven.
    Later huwde Arcadie met Friedrich Meyer ( Nederland, Groningen)

    Baron Georges Meyer (1849 gestorven 1904) was hofmeester van hertog Ernest van Saksen-Coburg-Gotha. Zijn nakomelingen vestigden zich in Canada.
    Baron Arthur Meyer (25-09-1852 gestorven 09-11-1940) was hofmaarschalk en gezant van het hertogdom Saksen-Coburg-Gotha te Brussel.

    Het enigste waar hij belang in stelde was de diplomatieke banden met de andere Europese landen.
    Met zijn eigen gezin hield hij zich nauwelijks bezig. Zijn eigen zoon Leopold moest een audiëntie vragen om zijn vader te kunnen spreken.
    Laat staan dat hij zich bekommerde om de hongerlijdende bevolking, die toch zijn bevolking was.

    In die tijd kreeg hij een toelage van:
    Basisbedragen Omgezette bedragen (1994)
    ZM Koning Leopold I (1831-1865)    
    Civiele Lijst

    2.751.323
    (68.204 €)

    502.116.448
    (12.477.141 €)

    Dotaties (vanaf 1853)

    650.000
    (16.113 €)

    115.960.000
    (2.874.573 €)


    In een periode, waar de mensen nog geen frank per dag verdienden, moet dat een zeer aanzienlijk bedrag geweest zijn

    15-11-2005, 14:31 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (1)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De echte Leopold I
    Het volgende komt uit een passage van het boek "Hoe Coburg de wereld veroverde" geschreven door Paul Belien:
                                       ******************************************

    " Toen België in 1830-31 ontstond gaf de internationale gemeenschap geen cent voor het overleven van de nieuwe staat. Talleyrand noemde België ' een artificiële constructie bestaande uit verschillende volkeren'. Zijn Oostenrijkse collega Dietrichstein zei dat de Belgische nationaliteit 'een politieke poging eerder dan een waarneembare politieke realiteit' was.
    Het feit dat deze poging om uit het niets een land te creëren slaagde, dankte dit artificiële land aan de diplomatieke kwaliteiten en politieke handigheden van een enkele man : de Duitser Leopold van Saksen-Coburg.
    Metternich zou twee decennia later schrijven dat België weliswaar een miskraam was, maar dat met een vorst als Leopold elk land kan overleven. Hij noemde de Coburger een van de beste diplomaten die hij ooit ontmoet had, zeer gereserveerd, zeer voorzichtig en uitzonderlijk sluw.
    Geld bleef een levenslange obsessie.

    "Zijn zelfvoldaanheid maakt je moe en zijn hebzucht doet je walgen' zei de liberale leider Lord Charles Greville. De hertog van Wellington, die zich als eerste minister verplicht voelde Leopold soms uit te nodigen, bekende dat hij oervervelend was. We zaten daar met een groep zageventen, schreef prinses Lieven, de vrouw van de Russische ambassadeur in Londen, aan prins Metternich over een van Wellingtons feestjes : 'Leopold werkte mij op de zenuwen met zijn trage manier van spreken en zijn slechte manier van redeneren. Hij is een Jezuïet en een zeur.'

    Veel liefde voor zijn nieuwe vaderland had de koning niet ... " België heeft geen nationaliteit en, gezien het karakter van zijn inwoners, kan het er ook nooit een hebben. In feite heeft België geen politieke reden van bestaan", zo vertrouwde Leopold I in 1859 toe aan zijn kabinetschef Jules Van Praet. Aan zijn jongste zoon Filip, graaf van Vlaanderen, zei hij : " Niets houdt het land bij elkaar en het kan niet blijven duren". Leopold haatte de Belgen. " Zij zijn", zo schreef hij aan zijn nichtje, de Britse koningin Victoria, " de meest onuitstaanbare creaturen die er bestaan."

    " België bestaat als staat enkel en alleen omwille van zijn koning; het is uitsluitend zijn dynastie die het behoedt voor een onmiddellijk uiteenvallen of misschien zelfs een burgeroorlog", vermaande hij minister van Buitenlandse Zaken, baron d'Anethan. En aan eerste minister Jean-Baptiste Nothomb zei hij : " De dynastie is de rots waarop het politieke bestaan van dit land exclusief is gebaseerd."

    15-11-2005, 13:37 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Traktaat der XVIII Artikelen
    Traktaat der XVIII Artikelen, overeenkomst gesloten na de Belgische Revolutie onder het regentschap van Surlet de Chokier, die door de vijf grote mogendheden (Groot-Brittannië, Frankrijk, Pruisen, Oostenrijk en Rusland) en België, maar niet door Willem I, werd ondertekend te Londen op 26 juni 1831. Het verdrag hield een voor België gunstige interpretatie in van de Grondslagen van de Scheiding of de Londense protocollen, die door de Mogendheden op 20 jan. 1831 aan België en Nederland waren opgelegd en wel door Willem I, maar niet door het Nationaal Congres waren ondertekend. De Grondslagen van de Scheiding bevatten de volgende clausules: Noord-Nederland kreeg zijn grenzen van 1790, alsmede Luxemburg dat te persoonlijke titel aan Willem I bleef behoren; het Belgische grondgebied zou al het overige van het Koninkrijk der Nederlanden omvatten; aan België werd de eeuwige neutraliteit opgelegd en zijn onschendbaarheid werd door de Mogendheden gewaarborgd; België kreeg meer dan de helft, nl. 16/31, van de gemeenschappelijke schulden voor zijn rekening.

    15-11-2005, 12:53 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste koning van België
    Félix de Merode (13-04-1791 gestorven op 7-02-1857) , zoon van Guillaume de Merode behoorde tot de hoogste adel van België. Hij was één van de leiders van het liberaal Katholicisme en van het Unionisme ( politiek verbond tussen liberalen en christelijken) in België. In 1830 werd hij tijdens de Belgische Revolutie lid van het Voorlopig bewind en daarna van het Nationaal Congres. Hem werd gevraagd om Koning te worden, maar hij weigerde.
    Van 1831 tot 1839 maakte hij deel uit van de regering als minister..
    Het Nationaal Congres verkoos op 3 febr 1831 "de Hertog van Nemours", Louis Philippe, de 2de zoon van de Franse Koning, tot "Koning der Belgen". Hij weigerde onder druk van de grote mogendheden met name Groot-Brittannië, Pruisen en Rusland.
    Een Duitse man met de naam van LEOPOLD van Saksen-Coburg-Gotha die in het Russisch leger tegen Napoleon gevochten had, een tijdje in Frankrijk verbleef en dan naar Engeland ging waar hij de troonopvolgster Charlotte (deze stierf echter in haar kraambed) huwde, werd op 4 juni 1831 door het Nationaal Congres als koning der Belgen verkozen.. . Begin 1830 weigerde deze zelfde man nog om "Koning van Griekenland" te worden.
    Pas toen het "Traktaat der XVIII artikelen" opgedrongen door de LONDENSE Conferentie op 9 juli 1831 werd goedgekeurd, legde die Leopold de eed af op 21 juli 1831 als Koning der Belgen.
    Engeland had zijn doel bereikt. België werd een bufferstaat tussen Frankrijk, Pruisen en Engeland zelf. En de koning van die bufferstaat was dan nog iemand van hun rangen door zijn huwelijk met de Engelse troonopvolgster.
    DE GRONDLEGGER VAN ONS KONINGSHUIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    15-11-2005, 12:47 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onafhankelijkheid van België
    In de zomer van 1830 komt het ongenoegen tot een uitbarsting waarbij arbeiders massaal op straat kwamen. Daarbij waren er heel wat pro-Franse gevoelens aanwezig, vooral omwille van het voorbeeld van de verschillende Franse revoluties en de rol van arbeidersklasse daarbij.
    Na een voorstelling van de "La muette de Portici" werden regeringsgebouwen bestormd en slaagde de beweging ( de arbeiders ) erin de macht over te nemen.De opstand werd door de Belgische Burgerij aangewend om de eigen positie te versterken door het "stelen" van de arbeidersrevolutie.
    De revolutie werd uitgevoerd door de arbeiders, maar de gevolgen waren vooral voor de rekening van de rijken.
    Er werd een nationaal conflict gecreëerd om de sociale kwestie naar de achtergrond te verdringen
    ......
    De uiteindelijke Belgische onafhankelijkheid was enkel mogelijk door de steun van de bankiersfamilie ROTHSCHILD die een grote invloed had in Engeland en Frankrijk. Dit was ook bepalend voor de aanstelling van Leopold I als koning, de afbakening van het grondgebied, de verplichte neutraliteit van het land, ......
    De inbreng van de Rothschilds bleek noodzakelijk om de Nederlandse financiële belangen te kunnen opkopen. De schatkist was leeg als er al één was.
    Dat de Belgische revolutie enkel voor de rijken verandering teweegbracht, bleek onder meer uit het feit dat politieke rechten zoals stemrecht slechts aan een uiterst kleine elite werden toegekend.
    VAN DE 4 MILJOEN INWONERS, HADDEN SLECHTS 40.000 BELGEN STEMRECHT OF 1% VAN DE BEVOLKING.

    15-11-2005, 11:45 geschreven door Ooikenaar

    Reageer (0)

    Archief per week
  • 25/12-31/12 2006
  • 19/12-25/12 2005
  • 12/12-18/12 2005
  • 05/12-11/12 2005
  • 28/11-04/12 2005
  • 21/11-27/11 2005
  • 14/11-20/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 31/10-06/11 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!