|
Ik ga jullie vandaag aan iemand voorstellen,alhoewel hij voor velen van u geen onbekende zal zijn. Bij het lezen van dit schrijven zal er ongetwijfeld bij hen een lichtje gaan branden.
Het is zeker de bedoeling niet dat ik hier een biografie over hem ga schrijven , zoals tegenwoordig een trend is geworden onder de zogenaamde BVs,maar ik wil toch, omdat ik bewondering heb voor hem ( waarom,dat kunnen jullie hier verder lezen)hier deze tekst neerschrijven.Ongetwijfeld zal alles hier niet aan bod komen,want dan zou het een boek worden omdat deze persoon zo veelzijdig is. Ik ken Julien,want over hem gaat het hier, al zowat een dertigtal jaren en alhoewel ik in zijn buurt woon hebben we elkaars deur niet plat gelopen zoals men in de volksmond pleegt te zeggen.
Julien heeft me tijdens gesprekken die we voerden eigelijk met de paplepel het verenigingsleven leren kennen.Hij heeft dan ook op dat gebied voor mij een voortrekkersrol gespeeld , en dan ook in de letterlijke zin van het woord,in mijn latere sociale omgang met mensen.
Hij is de figuur die indertijd de nu allom bekende aquariumclub de Zilverhaai in de startblokken heeft geplaatst.Ik heb daar mede door toedoen van Julien mijn eerste stappen als lid van een opkomende club gezet.Van in het begin heb ik Julien daar leren kennen als een prachtkerel,een man uit één stuk, hij was de eerste voorzitter van de club. Maar niettgenstaande hij de voorzitter was bekeek hij alles niet van op afstand maar was hij een harde werker, alles voor de club was zijn leuze.Hij heeft meerdere tentoonstellingen op poot gezet en was ook de man als er dan moest gewerkt worden , die het eerst daar was en als laatste naar huis ging , en dat was altijd in de late uurtjes.Als ge ziet tot wat deze club is uitgegroeid dan is dat voor een zéér groot deel zijn verdienste geweest. Ik heb daar Julien ook leren kennen als een man die recht voor de raap was en als het erop aankwam zijn mening ongezouten zei. Hoogst waarschijnlijk trapte hij daar sommigen mee op de tenen, maar hij was niet achterbaks of schijnheilig en wat hij zei ging meestal tot de kern van de zaak , zonder tierelantijntjes of rond de zogenaamde pot gedraai.Met hem had ge iemand die eerlijk en oprecht was,een rots waarop een vereniging kon bouwen.Hij had een mening die in bijna alle situaties die zich in de club konden of zich voordeden die de juiste was.Ik heb me dan gedurende al die jaren dat ik lid was van die club zeer goed in mijn vel gevoeld. Ik wist dat bij hem de club in goede handen was en dat alles op een eerlijke en korrekte manier reilde en zeilde.
Voor mij is Julien in die jaren een echte vriend geworden, een voorbeeld hoe men , ondanks zijn bekwaamheden, eenvoudig en behulpzaam kan blijven en dit dan nog allemaal belangeloos.
Maar een mens wil in zijn leven al eens van iets anders proeven, hij is uit de club gestapt en is met een andere liefhebberij begonnen n.m.l. het kweken van kanaries en zoals hij had gedaan voor de Zilverhaai is hij ook gaan doen voor zijn nieuwe hobby n.m.l. het op poten zetten van een clubblad. Hij schrijft daarvoor zeer mooie artikels en illustreerd ze met mooie fotos. Ik weet nog altijd uit de tijd van de Zilverhaai, dat het clubblad uitgegroeid was tot het beste clubblad van een aquariumvereniging en dat was voor 95% zijn verdienste. Hij schreef, illustreerde en bundelde het clubblad tot een mooi geheel dat zijns gelijke niet kende in de aquariumwereld.
Ondertussen waren we elkaar na zijn vertrek uit de Zilverhaai een beetje uit het oog verloren.Ik was na zijn opstappen ook weg gegaan bij de club om wat anders te gaan doen.We zagen elkaar nog al wel eens omdat hij in mijn buurt woont, maar de kontakten waren wel een stuk minder, het bleef meestal met een groet of een zeer korte babbel. Als we toch goed aan de praat geraakten ging het steeds over het verenigingsleven en ik was dan ook bevoorrecht om te kunnen zien met wat hij op dat ogenblik bezig was, en dat was voor talrijke verenigingen mooie geïllustreerde artikels schrijven. Zijn artikels waren steeds recht voor de raap, met zelfs een vleugje sarcasme, maar steeds goed bedoeld. Geen gevlei en zonder de minste bijbedoelingen zoals de dag van vandaag er zovelen rondlopen in onze maatschappij. Denk maar aan de nakende verkiezingen waarbij onze brievenbussen weer volgepropt zullen worden met folders , met daarin weer een hele hoop loze beloften om maar aan stemmen te geraken om nadien een vet betaald postje te kunnen bezetten en om dan hun verkiezingsbelofte toch niet waar te maken. Nee geef me dan maar iemand zoals Julien , die het niet alleen maar beloofd , maar ook doet. Ondertussen zijn onze kontakten weer een flink stuk de hoogte in gegaan, ik wist dat hij een goed half jaar geleden gestart was met een eigen webside. Ik had trouwens zijn blogadres gekregen en ging dan ook regelmatig eens piepen, en ja hoor Julien was nog geen haar veranderd, en maar goed ook, zeer mooie zelf genomen fotos en recht voor de raap geschreven artikels met daarin ongezouten zijn mening uitend over bestaande wantoestanden. Hier zie ik dus de Julien nog steeds zoals ik hem heb leren kennen, waarderen en altijd zal blijven waarderen.
Ik was ondertussen begonnen met computerlessen te volgen en hier was ik een tweetal weken terug aan het hoofdstuk gekomen: Hoe maak ik een eigen webside? Dit vondt ik zo boeiend en interresant en ben dan ook met vol enthousiasme hiermee gestart. Hierdoor ben ik dus weer in het vaarwater gekomen van Julien, en ja hoor weer kwam de bereidwilligheid om anderen te helpen , bij Julien naar voor. Wij komen dus weer veel regelmatiger samen en dan wisselen we tips onder elkaar uit. Ik van hetgeen ik in de school leer en Julien al uit zijn ervaring. Fotograferen is ondertussen ook een gemeenschappelijke hobby geworden , want we willen zoveel mogelijk zelf gemaakte fotos op onze webside plaatsen. Ik zie ons dan ook binnenkort met het aankomende mooie weer af en toe eens samen de natuur intrekken om mooie beelden vast te leggen met onze camera die we dan kunnen gebruiken om onze website te verfraaien. Zoals ge dus kunt lezen , oude vriendschap roest niet ( een kleine vervorming van rust roest )
Julien ik wil u via dit schrijven bedanken voor alles wat gij voor mij betekent hebt en nog steeds betekent, en ik hoop met Gods zegen dat we beiden nog vele jaren kunnen genieten van een goede gezondheid zodat we samen nog mooie dingen kunnen realiseren. Verder wens ik u alle succes toe met uw webside, ik ben er trouwens zeker van dat ook dit u weer zal lukken. Voor de mensen die na het lezen van dit artikel nog niet zouden weten over wie ik het hier gehad heb ga ik zijn pseudoniem onthullen. Al hetgeen van hem verschijnt eindigd meestal met de groetjes van TJip.
Ik ga hier eindigen met mijn artikel want anders wordt het toch nog een boek , hetgeen me trouwens ook nog zou lukken met iemand zoals Julien.
Groetjes Julien en doe zo verder.
Voor degene die zijn webside eens willen bezoeken,volgt hier zijn adres: http://www.bloggen.be/onzenatuur
21-03-2009 om 00:00
geschreven door Jos
|
