 |
|
|
| Tussen 1860 en 1944 |
|
|
| 15-04-2013 |
 Maurits Vander Cruyssen |
|
|
|
|
|
|
| Pieter Gorus |
Pieter Gorus
|
|
|
|
|
|
| Pieter Gorus |
Pieter Gorus
|
|
|
|
|
|
| Pieter Gorus |
Pieter Gorus
|
|
|
|
|
|
| Pieter Gorus |
Pieter Gorus werd op 23 februari 1881 te Dendermonde geboren als zoon
van de lokale textielfabrikant en latere burgemeester van Wanzele,
Leopold Gorus (1848-1909), en van Elisa De Block (1857-1893). Hij bracht
zijn eerste levensjaren door in de mooie herenwoning van zijn ouders
Le Chalet du Boulevard, het huidige torenhof aan de Leopold II-laan,
in 1880 opgericht naar de plannen van architect Pieter Van Kerkhove. Na
zijn studies aan het H.-Maagdcollege studeerde hij te Leuven voor
mijningenieur.
Hij brak deze studies na twee jaar af en begon
toen resoluut aan een kunstopleiding aan de Dendermondse Academie voor
Schone Kunsten, waar hij onderricht kreeg van Jacques Rosseels, Isidore
Meyers en Ferdinand Willaert. Hij maakte er kennis met Herman Broeckaert
met wie hij in die tijd samen het Scheldelandschap exploreerde. Pieter
Gorus huwde op 16 mei 1910 te Sint-Joost-ten-Noode met Henriette
Charlotte De Wilde en vestigde zich in de Nachtegaalstraat te
Dendermonde. Drie van hun acht kinderen (Stephan, Albert en Ernest)
maakten later op hun beurt naam als kunstenaar. In 1914 verliet het
jonge gezin het door het Duitse leger geteisterde Dendermonde en
vestigde zich tijdelijk in het landelijke Overmere-Donk.
Enige
tijd later koos Pieter Gorus definitief voor een woning met ruim atelier
op Zele-Dijk. Hij zou er zich ontwikkelen tot een kwaliteits- en
succesvol landschapschilder, van wie de realistisch en impressionistisch
geschilderde werken zowel in binnen- als buitenlandse tentoonstellingen
lovende kritieken kregen. Hij illustreerde daarnaast ook diverse
boeken, ondermeer die van zijn vriend Karel Van de Woestijne. Pieter
Gorus werd in 1908 benoemd tot leraar lijntekening aan de Dendermondse
academie. Omwille van een oogkwaal diende hij op 5 januari 1925 zijn
ontslag in. In diezelfde periode was hij ook als tekenleraar bedrijvig
in de Dendermondse Stadslagere Jongensschool. Op 14 mei 1941 kwam hij
tengevolge van een aanrijding om het leven.
|
|
|
|
|
|
| Maurice Vander Cruyssen |
Hij werd geboren te Dendermonde (1873-1942) als zoon van schoenmaker Jan
Vander Cruyssen en van Maria Clementina Maes. Hij was een goed student
en had hogere ambities, maar diende die onder zware druk van zijn moeder
op te bergen om de in de Ridderstraat gevestigde beenhouwerij van haar
twee ongehuwde broers over te nemen en tot in 1935 verder uit te baten.
Hij trad in 1901 te Berlare in het huwelijk met Maria Elisa Hertecant
(Berlare 1872-Dendermonde 1933) en kreeg zes kinderen. Evenals zijn
jongere broer Ernest, studeerde Maurits Vander Cruyssen aan de
Dendermondse Academie voor Schone Kunsten onder directeur (1865-1900)
Jaak Rosseels (Antwerpen 1828- ), een man die het kunstonderwijs een
nieuwe richting zou uitsturen en die van groot belang is geweest voor de
toenmalige bloei van de Dendermondse academie. Maurits Vander Cruyssen
behaalde er tijdens de tweejaarlijkse wedstrijden (1886-1896) geregeld
onderscheidingen en eerste en tweede prijzen. Medeleerlingen waren Leo
Spanoghe, Jan Maes en Prosper Lenssens. Het lerarenkorps bestond uit
Jaak Rosseels, Isidore Meyers, Adolf De Pauw, Octaaf Maes, Edouard
Bouwens, Van den Dungen en Alexis Sterck.
Maurits Vander
Cruyssen was een tijdgenoot van Pieter Gorus, Jan Maes, Leo Spanoghe en
Herman Broeckaert en schilderde vooral impressionistische landschappen
doorheen de seizoenen, met molens, boerderijen, kerken en kapelletjes,
de Schelde, de boten en sloepen in het Vlotgras, enz. Hij was zeker
sedert 1895 werkend lid van de Kunstgilde van de Stad & het Land
van Dendermonde, later bekend als de Dendermondse Kunstkring. Hij
schilderde doorheen de jaren menig kwaliteitsvol werk, maar streefde er
nooit naar een artistieke carrière uit te bouwen ten nadele van zijn
professionele collegas kunstschilders.
|
|
|
|
|
|
| Franz Courtens |
|
Franz Courtens
Franz Courtens - Boats in the North Sea
|
|
|
|
|
|
| Franz Courtens |
|
Franz Courtens
Franz Courtens - After the rain
|
|
|
|
|
|
| Franz Courtens |
|
Franz Courtens
Franz Courtens - The mussel boat
|
|
|
|
|
|
| Franz Courtens |
|
Franz Courtens: Dame in blauw
Franz Courtens - Lady in Blue
|
|
|
|
|
|
| Franz Courtens |
|
Franz Courtens
Franz Courtens - Summer landscape
|
|
|
|
|
|
| Baron Franz Courtens |
|
Franz Courtens - Sunny Lane
Description:
An autumn afternoon in the park of Laken (Brussel)
|
|
|
|
|
|
| Jan Verhas |
Een dag aan het strand
|
|
|
|
|
|
| Jan Verhas: Breakwater |
Jan Verhas Breakwater
|
|
|
|
|
|
| Jan Verhas: Op de golfbreker |
Op de golfbreker
|
|
|
|
|
|
| Jan Verhas |
Jan Verhas
Jan Verhas (Dendermonde, 9 januari 1834 - Schaarbeek, 31 oktober 1896) was een Belgisch kunstschilder. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de Dendermondse School.
Hij was de jongere broer van de schilder Frans Verhas (1832-1894). Hij studeerde aan de academie van Dendermonde en Antwerpen. Hij ontving de Prix de Rome in 1860 waardoor hij van de Belgische Staat een reis naar Venetië aangeboden kreeg.
Hij is bekend omwille van zijn schilderijen van landschappen,
portretten, marines. Hij was tevens een genreschilder. Te midden van
grote evoluties in de Franse en Belgische schilderkunst bleef hij
aandacht geven aan het realisme van het detail.
Hij woonde vier jaar in Binche waar hij in het huwelijk trad en verhuisde dan naar Brussel.
Hij werd er bekend voor zijn portretten van kinderen van de Belgische
bourgeoisie, in een academisch gevormde stijl gemengd met een natuurlijk
gevoel.
Hij was regelmatig te zien in de Salons van zijn tijd. Hij schilderde
soms vrij grote composities, zoals "Op de golfbreker" (Stedelijke
Musea, Dendermonde). Hij won een medaille tweede klas tijdens het Parijse salon in 1881 en een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling in 1889.
Op oudere leeftijd verbleef hij veel in een villa op de zeedijk van
Heist. Uit die periode stammen veel schilderijen van het strandleven,
scènes in de duinen en verschillende marines.
Hij werd ridder van het Légion d'honneur in 1881.
Werken van hem zijn te zien in het Museum voor Schone Kunsten (Gent), het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (Antwerpen) en het Belfort van Dendermonde, musea in Elsene en Luik, en het Sincfala Museum Knokke-Heist.
-
De meesterschilder (1877), in het MSK te Gent
-
Ezelrit op het strand (1884), in het KMSKA
-
"Op de Golfbreker" (336 x 247 cm), Stedelijke Musea, Dendermonde
-
Zittend aan de duinenrand; privéverzameling
|
|
|
|
|
|
| Frans Vinck |
Frans Vinck
Gaspar Franciscus Hubertus (Frans) Vinck (Antwerpen, 14 september 1827 - Berchem, 17 oktober 1903) was een Belgisch kunstschilder.
Levensloop
Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, onder anderen bij Jozef Dyckmans.
In 1846 nam hij voor het eerst deel aan een tentoonstelling, het
Driejaarlijks Salon in Antwerpen. In 1850 en 1852 nam hij deel aan de Prix de Rome voor Schilderkunst zonder echter tot de laureaten te behoren. Omstreeks 1866 werd hij nog privé-leerling bij Henri Leys, wiens stijl hij sindsdien nabootste.
Hij was professor aan de Academies van Antwerpen en Dendermonde. In Dendermonde was Franz Courtens één van zijn leerlingen. Hij reisde in Frankrijk, Italië en het Nabije Oosten.
Vinck schilderde bijbelse taferelen, historische taferelen die vaak
gesitueerd zijn in de Middeleeuwen of de Renaissance en portretten.
Verzamelingen
- Antwerpen, Kon. Museum voor Schone Kunsten : "De eedgenoten bij Maghareta van Parma" (1872)
- Antwerpen, Kathedraal, de Kruisweg (samen met Lodewijk Hendrix)
- Antwerpen, Stadhuis, één van de plafondschilderingen in de Raadzaal
("De geesten van de Beeldende Kunsten worden gekroond door de Faam") en
kleinere decoraties.
- Antwerpen, Atheneum : decoratieve schilderingen die allegorieën voorstellen (ca. 1893)
- Luik, Museum
- Philadelphia, Museum
|
|
|
|
|
|
|
|
|
