Er zijn rustige, verlegen, vriendelijke kittens, bezorgde, nerveuze kittens, onnozele, slimme, verstrooide kittens.
Kittens die lichtgeraakt zijn en de neiging hebben om te gaan zitten mokken.
En ze zijn allemaal mooi.
Ze hebben allemaal een mens nodig die denkt dat ze het beste katje van de hele wereld zijn!

Wie bij ons in het onthaal is geweest merkt ons bord op "poesjes niet aanraken aub" - sommige mensen zijn kwaad en sturen ons verwijten - "wij hebben geen ziekte zenne madam" - "..en de kindjes ook niet???" .... als we ze niet mogen vastpakken en strelen dan moeten we'r geen hebben..."  enz... enz.... Waarom doen wij dat????? Wel uit ervaring - enkele jaren geleden hebben wij bezoek gekregen van personen die naar de poesjes kwamen kijken - oké - enkele dagen later ... een vreselijke vaststelling - al mijn kleintjes, toen 36, begonnen één voor één ziek te worden - wat was er gaande???? Dierenartsen gebeld - vaststelling kattenziekte ... allemaal moeten laten inslapen ... kun je het voorstellen ... Wat was er gebeurd?? Gaan zoeken wie er daags voordien op bezoek was geweest en ja ... gevonden ... mensen waren ... bij X geweest waar kattenziekte heerste en vandaar.
Kattenziekte is een zeer sterk virus  en een aai op het kopje van een besmette poes is al genoeg om alle andere te besmetten - verschillende organen worden aangetast waaronder beenmerg, de weeerstand daalt zienderogen en maakt plaats voor andere ziektekiemen en zo worden de poezen nog zieker met de dood tot gevolg.   Had ik toen pech zei men ... jaja, ik moet die pech maar weer overwinnen en heel de zaak sluiten voor een heel jaar, ontsmetten, uitroken en noem maar op ...  Daarom zijn wij nu behoedzaam en mag niemand de poesjes aaien of aanraken.  Ik hoop dat dierenvrienden ons begrijpen.

Bieke

Beste lezers, 

Wij hebben deze week veel tegenslag gekend - er zijn enkele van onze kleintjes naar de dierenkliniek met oogproblemen - ja ... "veel te goed = half zot" zegt men en dat is echt waar - ik bedenk altijd dat ik de poesjes help maar eigenlijk begint het allemaal met die mensen die hun verantwoordelijkheid niet hebben genomen toen het nodig was - met als gevolg dat er weer poesjes op de wereld gezet werden - zo zonder meer - echt zonder meer. De mensen zeggen dan wel dat het hun poesjes niet zijn - dat ze de poesjes hebben "gevonden" - maar eerst laten nakijken door een dierenarts "neen"! Wie gaat dat betalen???? Dat is de 1-ste reactie en dan ben ik weer zo gek om ze binnen te pakken met alle slechte gevolgen vandien ... Daardoor heb ik ook nu weer een oogherpesvirus binnen gekregen en zijn er nu 7 poesjes in de dierenkliniek - hopelijk komt het goed ... De rekeningen zullen ook goed zijn - maar ik heb het er voor over als ze maar terug goed komen.

Maar nu heb ik een besluit genomen : eerst naar de dierenarts en laten goedkeuren ... dan pas mogen ze komen (als er plaats is).

Ik hoop dat de echte dierenvrienden mijn ongerustheid nu begrijpen en het mij niet kwalijk zullen nemen als ik zo reageer maar het is zo triest als je dat allemaal moet aanzien - zo'n hummelkens die lijden en dat mag niet!!!!!  Laat ons allemaal duimen voor die schatjes - misschien weet ik maandag meer !!!!

Bieke

Dit artikel verscheen in het weekblad "Familie" van 7 juni 2006, rubriek: "Lezers aan het Woord".

'Ik heb mij behoorlijk geërgerd aan een aflevering van 'Recht Van Antwoord' begin mei op VTM. Het ging over een dame die zich ontfermt over katten die door hun baasje aan hun lot zijn overgelaten en zo zwerfkatten worden. Haar inzet is bewonderenswaardig. Ik vond de reacties van de tegenpartij in het programma zeer kwetsend en ontmoedigend.'
'Ik plaats gemiddeld 100 kittens per jaar en werk telkens als ik een goede thuis vind met een contract waarin de adoptanten zich verplichten de poes te laten steriliseren om overpopulatie te voorkomen. Getraumatiseerde poezen bestaan niet, volgens de wijzen. Zij lachten dat zelfs weg. Ik weet zeker dat die wijzen nog nooit een getraumatiseerde poes gezien hebben, laat staan dat ze geprobeerd hebben er één te benaderen. Ik heb er zelf één in huis genomen en met héél veel liefde en geduld ben ik erin geslaagd er een lieve, zachte huispoes van te maken.'
'Waarom mogen mensen die duidelijk geen kennis of ervaring hebben als wijzen zetelen in programma's? Dieren zijn geen mensen en hebben een speciale inzet nodig. Wij, dierenliefhebbers, zetten ons voor 200% in voor dieren die door anderen gedumpt werden. Mensen zouden ons beter steunen voor ons werk en onze inzet en ons aanmoedigen in plaats van te ontmoedigen. De wijzen noemden de liefde voor de dieren een slaafse liefde... Daar hebben wij dan zelf voor gekozen. Inderdaad, wij gaan niet op reis. Onze vakantie is de trouwe liefde en onvoorwaardelijke vriendschap van de dieren.
Ieder zijn keuze, toch?'
Bieke Baerts - voorzitter Den Dierenvriend Edegem

(Gepost door Fernanda op 16 juni 2006)

Verschillende vaders

Jonge poezen zijn geslachtsrijp tussen 5 en 12 maanden oud, katers op een leeftijd van 7 tot 12 maanden.Een poes kan tot 3 keer per jaar drachtig worden.De poes signaleert met haar stem wanneer ze bereid is om intiemer contact te leggen. Als er meerdere mannetjes in de buurt van de poes zijn, nemen ze het, vaak met geweld, tegen elkaar op tot een van de mannetjes als enige partner overblijft. Soms is het een verslagen mannetje dat met de poes copuleert, terwijl de kampioen nog aan het vechten is. De voorkeuren van het vrouwtjesdier kunnen ook een rol spelen, zonder enige aandacht voor de hiërarchie die er ontstaan is tussen de mannetjes.

Het is ook mogelijk dat een poes verschillende jaren trouw blijft aan dezelfde kater of dat ze daarentegen in één seizoen copuleert met verschillende mannetjes van alle rangen -het kan zelfs gebeuren dat de kittens die daarna geboren worden van verschillende vaders zijn.

Vandaar dat sommige kittens in éénzelfde nestje verschillend van tekening kunnen zijn.

Uit het boek : ' De kat' - Jean-Luc Renck

(Gepost door Mare op 11 juni 2006)

Daisy, genietend van de avondzon in onze tuin ...

De vriendschap tussen Dréke en Daisy begint stilaan vorm aan te nemen . Geregeld haalt ze nog uit naar hem, zeker als hij te dicht nadert naar haar zin, maar het betert! Toen Dréke op mijn schoot zat, kwam ze,  gezellig, vlak voor mij op mijn buro liggen. Ze snuffelde aan zijn pootjes en legde de hare boven op die van hem! Dréke hield bijna zijn adem in, bewoog niet en bekeek het vol verwondering. Ik nam zijn pootje en streelde daarmee minutenlang het kopje van Daisy. Die genoot zichtbaar van die zachte, wollige poot, met gesloten ogen. Ja, het komt zeker goed tussen die twee! Beiden lopen me overal achterna, het zijn mijn schaduwen . Ik liet Daisy vandaag ook voor het eerst in 8 weken weer eens buiten. Ze klauterde al eens in haar boom en besnuffelde de struiken. Maar van het moment dat ik aanstalten maak om binnen te gaan is ze mij al voor, zo bang is ze dat ik haar zou buiten sluiten. Stilletjes aan wordt het weer een huisje weltevree tenhuize Viva ...

Leven als kat en hond ...

De thuiskomt  met Daisy en Denzel verliep goed. Ze waren al direct aan het eten en hun nieuwe thuis aan het verkennen. De grote verrassing was Daisy, die mij direct aanvaardde en uitgebreid wou gestreeld worden. Tien minuten aan een stuk en ze had er nog steeds niet genoeg van . Als ik Denzel wou strelen kwam ze altijd gauw tussen beide, "zij" wou mijn aandacht!

Met Denzeltje zelf mag ik doen wat ik wil, nog geen enkele keer blaasde hij of gebruikte hij zijn nageltjes tegen mij, een echt lief voddenpopje . Ik mocht hem al helemaal kammen, terwijl hij spinnend zat te genieten. Beiden gebruiken ook al van dag één de kattenbak. Amai, hebben die een goede opvoeding van Bieke gekregen .

Maar dan ... ons Dréke. Hij zou zoooo graag vriendjes met hun worden! Van bij het eerste oogcontact met Denzel was de strijd al beslist. Dréke gaf zich onderdanig over aan dat zwarte, kleine monster . Om het half uur probeert hij zachtjes kwispelend en op een respectabele afstand toenadering te zoeken maar Denzel is razend op hem. Ook voor Daisy is het oorlog. Dréke begrijpt er niets van. Een beetje in de war denkt hij toch dat ze een spelletje spelen, want zeg nu zelf: op hem kan toch niemand kwaad zijn? Maar voor de poezen is het bittere ernst ...

Daisy en Denzel hebben mijn vensterbank in de keuken al volledig ingepamld.


Dréke probeert Daisy vanop veilige afstand te overhalen om vriendschap te sluiten ...


Daisy heeft daar voorlopig absoluut geen zin in!


Denzel bekijkt het tafereel nieuwsgierig ...


Hij vindt Dréke nog veel akeliger en laat dat duidelijk merken!!


Dréke met één pootje omhoog, niet wetend wat te doen tegen zoveel vijandschap ... Doet ze dit om te spelen?


Make? Menen die dat nu?
Waarom zijn die zo kwaad op mij?
Ik wil zo graag vriendjes worden!


Dréke blijft minuten lang "mooi vragen" ...
Denzel geeft niet toe, hoe ontzettend lief hij ook is voor ieder mens, hij moet niks van honden hebben!


Denzeltje aan de krabpaal!


Moeder en zoon spelen graag tesaam ...
Toch nadert het afscheid.

Cato zoekt een thuis!
Wij vonden nog niemand en deze poes verdient een liefdevol gezin!


Lieve Cato met haar 2 kleintjes

Mijn naam is Cato. Ik ben een lief zwart katinneke - ik was niet meer welkom omdat ik zwanger was (verantwoordelijkheid gemist). Ik ben bij Bieke mogen bevallen omdat de dierenarts vertelde dat ik hoogzwanger was en inderdaad - met veel problemen ben ik de gelukkige mamapoes geworden van 2 kleine gestreepte poesjes. Sinds woensdag heb ik een weeskindje - Cherry -  bijgekregen - ik vind het zalig om voor deze 3 kleintjes te kunnen zorgen! Als mijn kindjes groot genoeg zijn, zoek ook ik een goeie thuis waar ik de liefde kan geven die ik van Bieke heb meegekregen. Wilt U mij ??? 

Cato aanvaarde het grijze weespoesje met veel liefde ...
Het is een poes met een zeer lief en zacht karakter.

(Gepost door Bieke op 19 mei 2006)

(gepost door Laathi op 2 juni 2006)

Afscheid nemen valt zwaar en moet je verwerken - Aura en Cherry zijn over de regenboogbrug en samen hebben ze ervoor gezorgd dat ik niet te lang om hun zou blijven treuren. Er is weer een nestje van maar liefst 5 broertjes en 1 zusje binnengekomen! Ze zijn zeer mooi en nadat ze hier een paar weken kunnen aansterken hebben, met de nodige verzorging en liefde, zoeken wij daar ook een goede thuis voor. Dit zal pas in de 2-de helft van juni zijn, na de inenting. Een foto volgt straks!  

De kat : geluksbrenger of niet ?

De zwarte kat heeft in het bijgeloof tegenstrijdige rollen. Bij de Perzen wordt men gek als men een zwarte kat lastig valt. Bij de hedendaagse Turken kondigt zij een discussie aan. In de Verenigden Staten trekt zij de bliksem aan. In het Westen zien veel bijgelovigen haar als slecht voorteken, maar in verschillende streken van Frankrijk en de Benelux brengt zij geluk. In Wallonië is de geboorte van een zwarte kat een gunstig teken, maar die weggeven, leidt tot problemen. In Groot Brittannië heeft het dier een gunstige invloed op de liefde, de zaken, het spel. Karel de 1 st, koning van Engeland, Schotland en Ierland, begreep dat zijn geluk op was toen zijn zwarte kater stierf: de dag na haar overlijden werd de koning aangehouden en een maand later werd hij ter dood veroordeeld. Voor sommige had Churchill zijn succes te danken aan zijn voorkeur voor zwarte katten. In de jaren '40 gaf men bij de Angelsaksen nog een zwarte kitten cadeau als geluksbrenger aan een piloot, een acteur of jong koppel. De Britse bijgelovige is -net als de Spaanse torero- bang als de kat wit is.

Uit het boek: 'De kat' Jean-Luc Renck

Weer droefenis ten huize van Bieke. Cherry, die zo liefdevol werd geadopteerd door Cato, heeft het niet gehaald ...

Cherry tussen haar 2 pleegzusjes

Bieke schreef ons:

Lieve vriendinnen, zoals ik het van deze middag voelde aankomen, is mijn gevoel weer waar - ik heb vandaag afscheid moeten nemen van mijn lief Cherryke - ik zag het aankomen, voelde dat ze afscheid had genomen - heb geprobeerd met extra voeding en vocht maar zij is naar haar broertje vertrokken - ze heeft toch, van haar 30 dagen op aarde,  bij een lieve moeder-poes Catoke alle liefde en moedermelk gekregen - Catoke was zo goed voor haar maar het heeft niet mogen zijn - Catoke heeft het ook aangevoeld - we hebben het allebei begrepen -  ze is op de regenboogbrug -  vertrokken en groet ons allen - ik hoop dat ze daar gelukkig mag zijn - het is zo moeilijk afscheid te nemen - maar het moet - het is de tweede keer dit seizoen en ik hoop dat het de laatste keer zal zijn - het doet zo'n pijn - ze was zo lief en zo mooi - maar ik weet het, tegen de natuur kan ik niet op -  telkens opnieuw weet ik voor dat ik begin dat het zo kan eindigen maar toch ...... ik zal het moeten leren aanvaarden - het is niet makkelijk - ik moet er mij bij neerleggen.

Wij wensen Bieke heel veel sterkte.

(Gepost door Viva op 31 mei 2006)

Ja, ja ... weer uitbreiding in het poezenmoederhuizeke - er zijn weer 4 kleine poesjes binnengebracht - gelukkig hebben ze tot vandaag nog bij mamapoes kunnen blijven en wordt zij door dierenvrienden naar de dierenarts gebracht om verdere uitbreiding te voorkomen - het zijn poesjes van om en rond de 5 weken - geslacht en beschrijving geef ik u later als ze tot rust gekomen zijn - het zijn weer mooie schatjes - hierboven een fotooke!

(Gepost door bieke op 27 mei 2006)

Daisy als liefhebbende pleegmoeder laat de vreemde vijfling aanliggen ...

Het is vandaag weer een heuglijke dag - wat zijn dieren toch verdraagzaam  -  nee meer ... wat zijn ze ontvankelijk voor anderen zonder voorwaarden of regels! Onze Daisy die haar pootjes vol heeft met hààr vijfling heeft vandaag de andere vijfling aanvaard en ze mogen zelfs allemaal aanliggen - natuurlijk niet zo lang als voordien, want nu zijn er 10 kittens die van mamapoes willen genieten en zijzelf heeft er deugd van - kijk zelf maar!

Teatime, Daisy geniet er van!

Tien kinderen om te voeden!
Gelukkig eten de kittens ook al vast voedsel!



(gepost door Bieke op 26 mei 2006)

Wij hebben een vijfling binnengekregen, vorige week vrijdag - een uitbundig kwintet zou ik kunnen zeggen, levendig, uitbundig ... soms echt niet om aan te horen! Ik heb geprobeerd om de poesjes van deze hyperspeelse bende één voor één in de grote loopren te plaatsen. Dat was voor mij eerst even uitproberen omdat onze lieve Daisy met haar vijfling daar al vertoeft sinds vorige week en ik eerst moest zien of het wel zou lukken - en ja hoor ... wat had ik weer even geluk! Daisy negeert ze allemaal - meer zelfs : ze mogen samen met haar kittens spelen, eten en slapen - is dat niet fantastisch????  Wat zijn dieren verdraagzaam!!!! Ze geven zoveel liefde - onvoorwaardelijke liefde. Voor die vijf nieuwe poesjes hebben wij ook reeds een adoptiegezin gevonden en zoals jullie eerder al konden lezen heeft ook onze Bram een goede thuis gevonden!!!!! Volgende week wordt onze kittencrèche weer uitgebreid - wat het gaat worden weet ik nog niet maar ik hou jullie zeker op de hoogte!  Ook onze lieve Cato gaat een mooie toekomst tegemoet want ook op haar wacht een nieuw begin bij lieve mensen wanneer de 3 kleintjes volledig op eigen pootjes kunnen staan!

Ik verwacht zondag de reporters, die komen op bezoek samen met de winnares van onze wedstrijd, Leona en dan komen er natuurlijk weer nieuwe foto's. Nog effekens geduld!!!!!

(Gepost door Bieke op 25 mei 2006)

Waarom hebben katten in 't donker "lichtgevende" ogen ?

Dat komt door een voorziening achter in de ogen waardoor het beeld wordt versterkt. Het is een licht-reflecterende laag, het TAPETUM LUCIDUM -letterlijk vertaald: "stralend tapijt", dat achter het netvlies als een spiegel werkt waardoor het licht op de retinacellen wordt teruggekaatst. Daardoor kan de kat ook het kleinste beetje licht dat het oog binnendringt tot het uiterste benutten. Van licht dat op onze ogen valt wordt en veel kleiner deel door het netvlies geabsorbeerd. Door dit verschil kan de kat in de schemering bewegingen en voorwerpen zien die voor ons volslagen onzichtbaar zijn.

Ondanks dit 's nachts zo efficiënt hulpmiddel, is het toch niet juist dat katten kunnen zien als het volkomen donker is, wat sommige mensen denken. In een pikdonkere nacht moeten ze afgaan op geluiden, de reuk en de gevoeligheid van hun bijzondere snorharen.

Uittreksel uit het Driemaandelijks tijdschrift van 'Den Dierenvriend'. Uit het Kattenboek van Desmond Morris.

Cherry, wiens oogjes vorige week nog dicht zaten, maakt het opperbest. Alhoewel ze nog steeds een kleine achterstand vertoond op de twee anderen in het nestje, gaat het steeds beter met haar. Ze eet goed en haar oogjes zijn nu reeds een paar dagen open.

Cherry in een innige omhelzing met haar pleegbroertje (zusje?)

Duidelijk is dat ze zich gelukkig voelt met de tederheid die ze ontvangt van Bieke en haar nieuwe familie. Ze komt ook voor zichzelf op want zij heeft haar favoriete tepel en die laat ze zich niet afnemen. Het ziet er dus naar uit dat dit kleine grijze poesje een kans krijgt op een mooi leventje!

Mama Cato zorgt uitstekend voor haar 3 kleine spruiten!

(Gepost door Viva op 22 mei 2006)