Wees voor even een vlinder en zweef heel licht Van het ene naar het andere gedicht Voel je daarbij vrij en prettig op vertrouwd terrein Gooi alles van je af en probeer jezelf te zijn Probeer met het lezen de natuur te proeven En voel hoe heerlijk het is om op mijn blog te vertoeven
@ Denkertje
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Wij leven onder onvolmaaktheden en zijn zelf onvolmaakt, daarom moeten wij elkaar kunnen vergeven
Als iedereen aan de andere vergaf wat hij aan zichzelf vergeeft, dan zouden we een ideale wereld hebben
Vrienden komen vaak van een onverwachte kant sommigen lopen in cirkels anderen zie ik steeds kleiner worden als zij uit mijn leven weglopen
Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft, je vandaag accepteert zoals je bent
De Zee
Ik wil alleen zijn met de zee Ik wil alleen zijn met het strand Ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand
Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel
Ik wil alleen zijn met de golven Ik wil alleen zijn met de lucht Ik wil luisteren naar mijn adem Ik wil luisteren naar mijn zucht
Ik wil luisteren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan
@ Denkertje
Denken
Eerst dacht ik niet aan denken Dat heb ik toen gedaan maar twee seconden later dacht ik er tóch weer aan
Nee, zo eenvoudig is dat niet Want weet je, wat je doet je denkt er óók aan als je denkt dat je er niet aan denken moet
Mijn web
dunne draden wil ik spinnen tot een heel mooi web
in het duister opgehangen waarin ik mezelf kan vangen
dunne draden die mij dragen zachtjes wiegend in de wind
nooit meer wil ik me bevrijden voel me geborgen als een kind
De liefde is zo mooi op zoveel manieren te beleven liefde is vertrouwen hebben en je aan elkaar durven te geven
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-07-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje
Uit het teder gevoel van mijn hart
Gedichten
WELKOM
Ga op ontdekkingsreis door een groene oase van gedichten en geef je over aan
een ongekende blijde rust
Wat leuk dat je de wonderlijke wereld bezoekt van "Denkertje". Gedichten schrijven is één van m'n favoriete bezigheden. Heerlijk afdwalen op de krachten van je eigen inspiratie. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn gedichten.
Ik zou het erg leuk vinden wanneer je een reactie zou plaatsen in mijn gastenboek.
Met vriendelijke groet, Denkertje
09-08-2007
Donder en bliksem
Donder en bliksem
Je bent een krachtig natuurverschijnsel, heel erg bijzonder Van ver horen we jou al aangekomen met gerommel en rollende donder Het lukt je steeds weer om ons verschrikt te maken, onze rust te verstoren Steeds dichterbij kom je, jouw scherpe knallen zijn nu goed te horen Gevaarlijke lange oplichtende paden in het donker die in kunnen slaan Wel een mooi gezicht, opbellende wolken die even in het licht staan Soms haal je met hevige flitsende bliksemschichten flink uit Zo plotseling, zo angstaanjagend klinkt jouw knetterend geluid
Wat weet je mij te verleiden met je grote trossen in alle facetten Zo onbevangen langs slingerende paden van grote boeketten Jouw spectaculaire grote bloemen boeien mij echt het meest Je schitterende kleuren die zorgen voor een bont scalafeest Waar het zo heerlijk is om tussen een oase van bonte dames te flaneren Een ongekende schoonheid en rust straal je uit die mij erg inspireren Helaas ben je kort aanwezig, maar straal je wel uitbundig in de zon Zo prachtvol, jij overweldigende rhododendron
Als de omgeving langzaam ontwaakt, een nieuwe dag is geboren Laten de eerste vogels zich luidkeels horen Trekvogels komen aangevlogen in duizendtallen Hun oorverdovend gekrijs doet de lome rust vergallen Vogels die met elkaar de hevige strijd aanbinden Op zoek naar hun voedsel en rust dat ze daar vinden Het wad, waar meeuwen op zilte zeewind zweven Een uniek landschap, rijk aan planten en dierenleven Zeehonden die zich in de zon op de platen laten drogen Waar hun jongen worden geworpen en gezogen Waar zilveren watergeulen tussen grauwe platen stromen Waar imposante strandvlaktes tot stand komen Het wad, altijd in beweging, waar het wriemelt en krioelt Waar de wind boetseert aan wat de zee heeft samen gespoeld
Als de eerste zonnestralen mij hebben geraakt Heb ik voor het eerst met het leven kennisgemaakt Vastgehecht aan mijn steel, prachtige nerven en groene tint Word ik krachtig heen en weer bewogen, moe gedreven door de wind De zon die ik koester om haar warmte en die mij het nodige licht geeft De regen die altijd met zijn parels zorgt dat mijn lichaam voortleeft Langzaam van geel naar bruin gekleurd, zo licht als een veer Dwarrel ik mettertijd geruisloos en gedwongen neer Nestel ik mij op de grond, mijn lichaam verdort en verstard Met onder mijn huid een rottend hart
Ik weet nog best hoe jij al draaiende je werk deed Met je krakend houten rad door het water gleed Het beekwater omlaag liet vallen met gelijke tred Een hoe een schoepenrad in beweging werd gezet Een horizontale as werd gewekt tot leven Een werktuig geleidelijk werd aangedreven Maar nu sta je al lange tijd met je neus in de hoogte gericht Met je stilstaand hart en groene wier op je aangezicht Jammer dat je als trouwe vriend van ons bent heengegaan En je ziel en zaligheid aan de moderne tijd hebt afgestaan
Als de wind zo uw grote halmen trotseert Wat is dan het droeve lied dat er wordt gecomponeerd Als je toch eens wist hoe je door mij wordt bemind Wanneer het riet zo heerlijk ruist in de wind Zo mooi en goedhartig ritsel je zachtjes heen en weer Brengt zo een vredelievende en ontspannen sfeer Wat is sfeervoller dan een zwoele nachtwind die pas begint Halmen die fluisterend hun verhaal vertellen tegen de wind Die mij begroeten door spontaan tegen mij te wuiven Mij verachten door hun krachtige pluimen die nijgend verschuiven
Wanneer de wind hard door onze haren woelt Wordt veel schuim uit zee op zand aangespoeld Als de zon het dan omtovert tot een onweerstaanbare gloed Is het een fenomenaal natuurverschijnsel, zo uit de hoge hoed Verbazingwekkende kleuren die zich fraai tentoonstellen Met verrassingsvolle weerspiegeling in bonte luchtbellen Wat ongelooflijk dat zoiets moois kan verschijnen En onvoorstelbaar dat zoiets abrupt weer kan verdwijnen
In het oneindige heelal door een wonderbare kracht geleid Staren ogen mij aan met hun ongekende schoonheid Laserogen die eindeloos ver weg stralen in het donker Maken alles weer levendig met hun warm geflonker Verdwaalde zielen die gewichtsloos door de ruimte zweven Net onbereikbare diamanten met zacht zilverachtig licht omgeven Zo hoog aan het firmament, de bakens in de duistere nacht Een fascinerende sterrenhemel, los van magische zwaartekracht
Met zijn enorme vleugels wijd uitgeslagen Durft die zich al zwevende door het luchtruim te wagen Balancerend met zijn vleugels op de wind Kijkt die met spiedende ogen tot die wat vindt Klapwiekend en met grote snelheid schiet die uit de lucht Om een buit uit het water te halen in spectaculaire duikvlucht Meedogenloos hoe die met zijn klauwen in het water grijpt En al het leven uit zijn slachtoffer knijpt
Verbijsterend hoe ver je dunne stengels de lucht in gaan Elegant zoals je fleurige zonnehoeden bovenop hoge stengels staan Klapwiekende vlinders kunnen niet anders dan op je neerstrijken Behalve adembenemend ben je ook hemelsmooi om naar te kijken Je grote zonnehoeden en opvallende grote harten zijn spectaculair te noemen Net als die statige, stevige en grote gevormde margrietbloemen Je bijzondere kleuren hebben een krachtige uitstraling in de zonneglans Net als je bloemen die rond roestbruine bloemhoofden staan in een krans
Op mijn levenspad kwam ik je ineens tegen Je vleugels zag ik nog een beetje door de wind bewegen Je lichaam zonder levenslust, je gevoelsprieten zo slap, zo broos Zo koud lag je daar, zo zielsverlaten en levenloos Nooit meer kunnen je vleugels speels wapperen in de wind Nooit meer blij dartelen en huppelen over velden als een kind Ik weet, je hebt nu eenmaal een kortstondig bestaan Zonde dat er een wonderbaarlijk stuk natuur verloren is gegaan
Als ik zo eens kijk naar alles om mij heen Dan zie ik een verbitterde mensheid, zo koud als een steen Met veel haat en moord, agressie en veel ellende Verslaving én angst voor het dreigende onbekende Waar respect voor een mensenleven niet meer telt Waar vrede ketst op gloeiende keien van zinloos geweld Waar weer een dier op brute wijze wordt verminkt Of een mens in zijn eigen bloed verdrinkt Ik wens dat er eens weer vrede op onze aarde zal zijn Zonder haat, geweld, verdriet en pijn
Voort geblazen door de wind, veel witte deze keer Geven tegen een blauwe lucht zo'n rustgevende sfeer Zoetjes zweven door de atmosfeer net engelenhaar Zo gecontroleerd en zo onbeheersbaar Wolken, die sfeervol en vredig aan je voorbij drijven Die voor mij volledig onbereikbaar blijven Ze blijven even op mijn netvlies gebrand Als ze gezichten of bergen vormen van een land Met steeds wisselende gedaanten en kleuren die oplichten Tonen in rimpelloos water hun weerspiegelde gezichten
Een eeuwenoude lichtbron in de moderne tijd Die uitblinkt in broze simpelheid Die door vuur wordt gevoed en gedreven Ons hart verwarmt en ons leven De ene na de andere schaduw als gedaante uitspreidt En een vlam laat flikkeren of dansen uit speelsheid Die sfeervolle trekken tovert op het gezicht En de fakkel in de duisternis oplicht Een vlam van vrede, in ons vaak duister bestaan Dat al brandende en in harmonie over de aarde moet gaan
Door je vrolijke kleuren zul je niet snel in de vergetelheid raken Je weet van een sombere dag weer een opgewekte dag te maken Mijn aandacht weet je op een sublieme manier te vangen Met je hoepelrok en hangende klokjes die schattig aan je hangen Het zijn stuk voor stuk elegante en prachtige pronkjuweeltjes Kleurrijke belletjes die zachtjes schommelen aan dunne steeltjes Die zich op de vleugels van de wind laten beroeren Net ballerina's die hun sierlijke pirouettes uitvoeren
Aandachtig luister ik naar een concert dat aanzwellend begint Klanken van felgele bloemhoofden die zachtjes deinen op de wind Duizenden kleine zonnen op holle stelen die van blijdschap schijnen Die het eentonige landschap met pure fris- en schoonheid omlijnen En als de hoofdbloei het dan uiteindelijk heeft opgegeven Komen er kogelronde pluizenbollen weer tot leven Die later door de wind als kleine parachutes door de lucht zweven Om zich naar andere onbekende oorden te begeven
Met haar vleugels zo licht, zacht en teer Strijkt zij poeslief bij me neer Ze toont aan mij haar opwindende schoonheid Als zij haar vleugels van papier spreidt Hunkerend naar de warmte en het zonlicht Vouwt ze haar vleugels nu en dan weer dicht Stijgt plots op en wil van mij weg zweven Op zoek naar de geuren en kleuren van het leven Steeds hoger, steeds verder van mij vandaan Tot ik haar dansend niet meer kan gadeslaan
Een grote zwarte vogel komt aangevlogen boven rijk visgrond Ploft zo in het water en zwemt even in het rond Met z'n kop schuin omhoog gericht Kijkt die alle kanten uit en verliest niets uit het zicht Met zijn diepduiken is die vis aan het inlijven Kan behoorlijk lang onder water blijven Zo nu en dan onderbreekt die z'n roof- en vraatzucht Om naar boven te komen voor het happen van wat lucht Een zeldzame gast die later de strijd met zichzelf aanbindt Z'n wijd uitgeslagen vleugels drogen laat in de wind
Eenmaal op dreef, dan ben je niet meer te stoppen Een mysterie vol opgeblazen bloemknoppen Talrijke ballonknoppen zo luchtdicht Schieten plots open als een bliksemschicht Stervormige klokjes komen ineens te voorschijn Zo schattig, wondermooi en van nuances zo haarfijn Wat ben je toch sierlijk en nogal elegant Zo florissant en bijzonder charmant Als je eens wist wat je bij menig hart weet los te maken Zo adembenemend dat ik je bijna niet durf aan te raken
Ik heb mijn vleugels voor je uitgeslagen Hierop zul je door het luchtruim worden gedragen Vertrouw op mij, ik laat je nimmer alleen We voeren samen door de luchtige wolken heen Als we snellen met wiekslagen langs de blauwe lucht Bereiken we vast ons doel op onze eindeloze vlucht We vliegen met sterkere en vastere slagen steeds verder omhoog Op weg naar het stralende licht van de hemelboog
Het leven is als een bloem Het begin is teer en fijn De één die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke groep je hoort Dat is het geheim van het leven
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Word niet zo snel boos om zoveel kleine dingen en denk dan wat vaker: even slikken doet geen pijn probeer de wereld met een glimlach te bekijken bedenk dat mensen zónder fouten er niet zijn
Ik voel je zachte adem strelend op mijn huid plagerig verlokkend passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen fladderend en traag mijn lichaam is betoverd beantwoord stil je vraag
We zoeken in elkaar verleidelijke troeven en in ons samenzijn kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden steeds hoger op de tree de hemel binnen bereik liefdesdans voor twee
Bloemen
Wat is er mooier dan een enorme bloemenpracht Dat vreugde op aarde schept en verdriet verzacht Geuren die mijn hart diep weten te raken Kleuren die op mij een betoverende indruk maken Bloemen van ongekende schoonheid, zo rein en puur Juweeltjes, ontsproten uit de aarde van moeder natuur
@ Denkertje
Ga nooit heen
Ga nooit heen zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit weg zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven
@ Denkertje
Een Beetje
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Slechts een moment
Vluchtend uit de chaos van gevoelens zoek ik een moment van rust
een moment van rust en vrede zonder woorden zonder rede
een moment vol zachte lieve kleuren vol zoete milde geuren
slechts een moment
waar ik eventjes mezelf kan zijn soms heel groot en soms heel klein
Vleugels uitgeslagen zwevend door de lucht hemels vrij gevoel gedachten op de vlucht
@ Denkertje
Vanavond omhels ik je en zal ik je zacht wiegen tot de zon ondergaat
We schuiven de maan een stukje op en lezen samen in dit licht een boek
We zijn als twee woorden die elkaar voor het eerst in een zin ontmoeten
We zijn als twee glazen rode wijn die ernaar verlangen om geproefd te worden
Nestel je naast mij neer en laten we samen de sterren gezelschap houden
Voor stervelingen is er niets verleidelijker dan te kunnen wegvliegen
Niets geeft zoveel vrijheid en geluk als hoog in de lucht op vleugels wiegen
@ Denkertje
Leef vandaag want morgen is onzeker en gisteren is helemaal voorbij Leef vandaag geniet van alle dingen en zet je zorgen als je kunt opzij Leef vandaag probeer wat meer naar alle mooie dingen te kijken, keer op keer Leef vandaag, vandaag is je gegeven en morgen zie je morgen dan wel weer
@ Denkertje
Oprechtheid
Eerlijkheid is waarheidsgetrouw zijn Oprecht durven zijn tegenover elkaar, open en rein Als je tevreden bent met jezelf en vol zelfvertrouwen Als je jezelf en anderen met een open blik durft te aanschouwen Wanneer je niet overdrijft om op anderen indruk te maken Niet vals zal spelen en niet in je eigen leugens verzeilt zal raken Zoveel mogelijk altijd aan je beloftes zal houden dat is je streven Als je illusies, zelfbedrog ontdekt, laat je deze zachtjes los in het leven Wanneer je iemand boos maakt of teleurstelt zijn het je fouten die je erkent Je weet dat je tekort bent geschoten, geef dit dan gewoon toe dat je fout bent
@ Denkertje
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-7-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
