Wees voor even een vlinder en zweef heel licht Van het ene naar het andere gedicht Voel je daarbij vrij en prettig op vertrouwd terrein Gooi alles van je af en probeer jezelf te zijn Probeer met het lezen de natuur te proeven En voel hoe heerlijk het is om op mijn blog te vertoeven
@ Denkertje
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Wij leven onder onvolmaaktheden en zijn zelf onvolmaakt, daarom moeten wij elkaar kunnen vergeven
Als iedereen aan de andere vergaf wat hij aan zichzelf vergeeft, dan zouden we een ideale wereld hebben
Vrienden komen vaak van een onverwachte kant sommigen lopen in cirkels anderen zie ik steeds kleiner worden als zij uit mijn leven weglopen
Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft, je vandaag accepteert zoals je bent
De Zee
Ik wil alleen zijn met de zee Ik wil alleen zijn met het strand Ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand
Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel
Ik wil alleen zijn met de golven Ik wil alleen zijn met de lucht Ik wil luisteren naar mijn adem Ik wil luisteren naar mijn zucht
Ik wil luisteren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan
@ Denkertje
Denken
Eerst dacht ik niet aan denken Dat heb ik toen gedaan maar twee seconden later dacht ik er tóch weer aan
Nee, zo eenvoudig is dat niet Want weet je, wat je doet je denkt er óók aan als je denkt dat je er niet aan denken moet
Mijn web
dunne draden wil ik spinnen tot een heel mooi web
in het duister opgehangen waarin ik mezelf kan vangen
dunne draden die mij dragen zachtjes wiegend in de wind
nooit meer wil ik me bevrijden voel me geborgen als een kind
De liefde is zo mooi op zoveel manieren te beleven liefde is vertrouwen hebben en je aan elkaar durven te geven
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-07-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje
Uit het teder gevoel van mijn hart
Gedichten
WELKOM
Ga op ontdekkingsreis door een groene oase van gedichten en geef je over aan
een ongekende blijde rust
Wat leuk dat je de wonderlijke wereld bezoekt van "Denkertje". Gedichten schrijven is één van m'n favoriete bezigheden. Heerlijk afdwalen op de krachten van je eigen inspiratie. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn gedichten.
Ik zou het erg leuk vinden wanneer je een reactie zou plaatsen in mijn gastenboek.
Met vriendelijke groet, Denkertje
15-01-2013
Dame van ijs
Dame van ijs
Wat sta je daar stil, eenzaam en verlaten Met een ijzig laagje op je lichaam en ledematen Jouw hart zo kil en koud, zo donker en gevoelloos Jouw lichaam gevangen, zo verstijfd én zo broos Toch zie je er nog magnifiek en betoverend uit Met al die prachtige ijskristallen op je huid IJskristallen die zo mooi fonkelen in de zonneschijn Net als ze van helder kristalglas gemaakt zijn Ik wou dat ik jou weer kon ontdooien met warme waterregen Zodat je uit deze kilte kon komen en je weer vrij kon bewegen
Een ijzige klaagzang klinkt in het holst van de nacht In volle glorie verschijnt die met sneeuwwitte vacht Een mysterie, gelokt en gedreven door een roep Superieur in saamhorigheid van de familiegroep Geleid door de sterren en het licht van de maan Kan niets zijn vrijheid en geluk nog in de weg staan Ver van alle ellende op aarde, dichtbij het heelal Kerst op aarde, zo vredig en zuiver als kristal Zie de kerstboodschap die uit zijn ogen straalt Geniet van de stilte en de vreugde die op aarde neerdaalt
Meestal komen ze met z'n allen tegelijk, in duizendtallen Maar één is achtergebleven en dreigt te gaan vallen Als een diamant zo schitter je in het stralende zonlicht Ik kan mezelf spiegelen in de druppel van het levenslicht Adembenemend zoals ik mij zie, je houdt mij gevangen Gelukkig blijf ik nog een poosje in jouw druppel hangen Nog heel even en dan is het echt met jou gedaan Dan zul je noodgedwongen te pletter slaan Langzaam zie ik je wegglijden in alle eeuwigheid Op de vlucht, net een wazige droom met de tijd Uiteengespat als een zeepbel liggen we nu op grond Kort was de zegen die de hemel naar de aarde zond
De dag is weer ten einde, achter de wolken schijnt haar restant licht Nog heel eventjes en dan doet ze de deur achter haar dicht Je kunt nog genieten van haar laatste energieke gelaatstrek Dan legt ze zich te rusten en dooft ze achter het wolkendek Zo voldaan zoals ze haar gouden stralen over de aarde heeft verspreid Een ieder gelukkig heeft gestemd en weer van binnen heeft verblijd Nu kan een ieder weer intens genieten van geluk en liefde in alle rust Ze heeft haar laatste kracht voor vandaag gegeven, ze is uitgeblust
De bomen hebben hun kostbare schatten verloren De zomer is gestorven, de herfst is geboren Door het onstuimige luchtruim hebben wij ons begeven Op vleugels van de wind ver voortgedreven Soms met een salto mortale of een pirouette in het rond Nestelen wij ons in grote getale uiteindelijk op de grond Overal liggen wij met onze kleurrijke gezichten bezaaid Spelenderwijs door de wind op één hoop gewaaid Steeds meer en meer dwarrelen er gedwongen naar benee Steeds voller en voller wordt onze bladerenzee Totdat ons leven vervaagt, verdort en verstard Een vale bladerenzee overblijft met een rottend hart
Moeder natuur bespeelt ons gemoed Tovert uitbundige tinten uit haar hoge hoed Schakeert ons met een rijkheid aan intense kleuren Een lust voor het oog dit wonderbaarlijk gebeuren Onze harten knisperen van warmte, zo innig en puur Zou willen slapen en ontwaken in je felbegeerde palet van vuur
Zie hoe haar eerste voet schuift over het koord Het dunne koord is het enige dat aan haar leven beantwoordt Zie hoe haar tweede voet langzaam voor haar eerste voet naar voren glijdt Hoe ze sierlijk met haar lichaam mee beweegt, haar armen gespreidt Kijk eens hoe perfect ze alles tot in de finesse beheerd Zelfverzekerd en in uiterste concentratie, hoe ze balanceert Haar voeten gaan over het strakke koord, zo statig en zo vlug En zie hoe ze naar het midden loopt met een kaarsrechte rug
Met snelle fladderende vleugels kom je aangevlogen Gitzwart is je kop en brutaal zijn de blikken in je ogen Bijzonder is je metaalachtige blauwe en groene teint Die goed zichtbaar wordt als de zon op je veren schijnt Fascinerend zo proper houd jij je zwart-witte verenkleed Opvallend aan jou is je rauwe schetterende kreet Bewonderswaardig is je lange wigvormige staart Een luidruchtige nestrover die alles wat blinkt vergaart Een beruchte eierdief, intelligent, zo nieuwsgierig en ongedwongen Die parmantig loopt afwisselend met hippende sprongen
Kijk hoe transparante vleugels zich voor het gebeuren opmaken Hoe licht ze met hun tere voetjes het wateroppervlakte raken Hoe rimpelend hun evenbeelden vredig in het water glanzen Hoe ze met hun dunne lijfjes pogen luchtig hun dans te dansen In verkoelde warmte zie je hun lichamen vol bloed stromen In wondermooie kleuren die gebrand op je netvlies terechtkomen Plots met grote en kleine slagen, klappend om elkaar heen Fladderend in het rond, stil hangend in de lucht, vallen weer uiteen Ongekend laten ze zich leiden door de ritmiek van de wind In een wolk van levenslust die zich met pure schoonheid bindt
Een warme gloed dringt diep bij je hart naar binnen De dag kan niet opgewekter en vrolijker beginnen In de lome rust van het prille ochtendgloren Zijn er fascinerende fluitconcerten te horen Een kakofonie van toonhoogte en toonvastheid Waar elk hart opgewonden van raakt en verblijdt Zo indrukwekkend als vogels uit volle borst zingen En ons met hun harmonische melodieën omringen
Jij hebt een romantische uitstraling, zo teer en onvoorspelbaar Met bloembladen die op klauwen lijken van een adelaar Wanneer je eenmaal begint te zwellen met je knoppen Dan ben je eenvoudigweg in de groei niet meer te stoppen Eenmaal in volle bloei, een schilderachtig schouwspel begint Je trechtervormige bloemen die beeldig wiegen op de wind Fascinerend zoals jij je bijzondere bloemen tentoonspreidt De akelei, vol charme, sierlijk en vol ongekende schoonheid
Als het avondrood geleidelijk het kabbelend water raakt De stilte, een diepe zucht van verlichting slaakt Een witte schim statig door het water glijdt Die vol charme en bewust is van zijn verblindende schoonheid In een sneeuwwit gevederd kostuum, de kop iets gebogen Die mij fier aankijkt, zo sierlijk en ingetogen Als je dan je nek de hoogte insteekt en je lichaam opricht Weet ik zeker dat je niet te evenaren bent in het zilveren maanlicht
Jij bent het die alles schildert in het hemelsblauw Je kleurt het gras groener en elke bloem geurt naar jou Vult elke nieuwe dag met levensvreugde en met meer levenslicht Je tovert bij velen van ons een glimlach op het gezicht Lammetjes dartelen in de wei en gaan van blijdschap tekeer Zingende vogels zijn druk met hun nest in de weer Jij bent het die de zon volop laat schijnen en elk hart verblijdt Die alles met ontluikende kleuren verandert in verleidelijke zaligheid
Ze is van ongekende esthetische schoonheid op onze planeet Uitgerust in een prachtig exotisch gekleurd verenkleed In een breed spectrum net zoals de regenboog die heeft Is het de bonte mix die haar deze tropische aanblik geeft Met spitse vleugels en door haar sierlijke zweefvlucht Maakt ze een diepe indruk en vangt insecten in de lucht Door de prooi met perfectie tegen een tak af te wrijven Weet ze met gebogen snavel het gif uit de angels te drijven De aanblik van deze gevederde vriend is maar van korte duur Als oranjeblauwe schicht gaat ze flitsend voorbij door de natuur
Als veel bomen en planten volkomen in rust zijn Komt er een zee van fragiele bloemen tevoorschijn Die met volle trossen aan de boomtakken groeien Met mooie halfgevulde lichtroze bloemen die verbloeien Als ze in blad staan, lijken het net parasollen Die magisch op de wind lijken te schuddebollen Zo beeldschoon als ze de somberste maanden laat opleven Zo moet ze het tegen het voorjaar helaas ook weer opgeven Het verwelken van bloemen en bladeren is dan niet meer te stoppen Het is de fleurige sierkers die noodgedwongen haar schat moet droppen
Moet er eigenlijk niet overal vrede heersen op onze aardbol Maar de wereld staat overal op haar kop en de mensen lijken hondsdol Ik weet echt niet waar we met zijn allen naar toe gaan Ik kijk zelf soms tegen een beangstigende maatschappij aan Mensen kunnen nu al niet meer normaal over straat lopen Of ze worden beroofd of moeten het met de dood bekopen Veel onschuldigde mensen wordt veel onrecht en leed aangedaan Beelden blijven vaak lang op mijn netvlies gebrand staan Eigenlijk heb ik in 2011 maar één grote kerstwens Dat er overal vrede heerst in de harten van elk mens Denkertje wenst een ieder vanuit Groningen Prettige Kerstdagen En hoopt dat een ieder het vredeslicht nog lang mag uitdragen
Zaligmakend zit ik uit mijn raam naar buiten te kijken Waar takken van bomen sinistere silhouetten beginnen te lijken Adembenemend kijk ik naar de sterren en zie hoe de maan lacht Gedachten dwalen door mijn hoofd in de holst van de nacht Doodstil is het, vredig, het licht is reeds ontnomen De nacht laat de aarde geleidelijk tot rust komen Ik voel hoe een windbriesje mijn lichaam raakt Ik voel de stilte, de sereniteit die zich meester heeft gemaakt De zilveren maan is die over mij waakt en op mij wacht Langzaam sluit ik de ogen en voel mij één met de nacht
* Dit gedicht is gemaakt voor Dona Hagen te Reeuwijk *
Ode aan Dona
Het is pure liefde als jouw penseel het doek raakt Jij bent het die van elk leven een schilderij maakt Alles wordt door jou zo natuurgetrouw weergegeven Elke bloem komt op het schildersdoek tot leven Zo fijn en zo genuanceerd heb je ze uitgebeeld Tot in het kleinste detail heb je ze gepenseeld Bloemen en bladeren met fijne contouren, een ware pracht Alsof ze met een fijn inktpennetje zijn aangebracht Kleur en harmonie weet je volop in je werk te bereiken Een waar genot om naar jouw juweeltjes te kijken
Net elegante hofdames die met hun hoofd fier staan verheven Ze symboliseren met hun chique galajurken een harmonieus leven De zon zend hoog vanuit de hemel haar warme zonnestralen Zodat ze rijkelijk kunnen bloeien en vrij ademhalen Pas dan kunnen ze zich op hun mooist aan een ieder presenteren Net als de liefde kunnen deze dames niet zonder warmte floreren Met hun oogverblindende kleuren weten ze lust en geluk los te maken Van hun betoverende schoonheid kun je in vervoering raken Wat is er mooier om door hun pure liefde te worden omgeven Aardse schoonheden die met intieme vrouwelijkheid zijn verweven
Ze zijn zo intiem en transparant als wat Als een uitééngespatte zeepbel, zo nat Ze blijven intens in je ogen hangen Glijden moeiteloos over wangen Ze zijn gevoeliger dan woorden alleen Ze beroeren en gaan dwars door alles heen Geven vaak uiting aan wat een mens voelt Proberen duidelijk te maken wat men bedoelt Het zijn oprechte gevoelens van iemands leven Door vreugde, verdriet, liefde en pijn voortgedreven Tranen die geleid door emotie al voldoende zeggen Tranen die ontroerend hun eigen weg naar beneden afleggen
Het leven is als een bloem Het begin is teer en fijn De één die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke groep je hoort Dat is het geheim van het leven
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Word niet zo snel boos om zoveel kleine dingen en denk dan wat vaker: even slikken doet geen pijn probeer de wereld met een glimlach te bekijken bedenk dat mensen zónder fouten er niet zijn
Ik voel je zachte adem strelend op mijn huid plagerig verlokkend passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen fladderend en traag mijn lichaam is betoverd beantwoord stil je vraag
We zoeken in elkaar verleidelijke troeven en in ons samenzijn kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden steeds hoger op de tree de hemel binnen bereik liefdesdans voor twee
Bloemen
Wat is er mooier dan een enorme bloemenpracht Dat vreugde op aarde schept en verdriet verzacht Geuren die mijn hart diep weten te raken Kleuren die op mij een betoverende indruk maken Bloemen van ongekende schoonheid, zo rein en puur Juweeltjes, ontsproten uit de aarde van moeder natuur
@ Denkertje
Ga nooit heen
Ga nooit heen zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit weg zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven
@ Denkertje
Een Beetje
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Slechts een moment
Vluchtend uit de chaos van gevoelens zoek ik een moment van rust
een moment van rust en vrede zonder woorden zonder rede
een moment vol zachte lieve kleuren vol zoete milde geuren
slechts een moment
waar ik eventjes mezelf kan zijn soms heel groot en soms heel klein
Vleugels uitgeslagen zwevend door de lucht hemels vrij gevoel gedachten op de vlucht
@ Denkertje
Vanavond omhels ik je en zal ik je zacht wiegen tot de zon ondergaat
We schuiven de maan een stukje op en lezen samen in dit licht een boek
We zijn als twee woorden die elkaar voor het eerst in een zin ontmoeten
We zijn als twee glazen rode wijn die ernaar verlangen om geproefd te worden
Nestel je naast mij neer en laten we samen de sterren gezelschap houden
Voor stervelingen is er niets verleidelijker dan te kunnen wegvliegen
Niets geeft zoveel vrijheid en geluk als hoog in de lucht op vleugels wiegen
@ Denkertje
Leef vandaag want morgen is onzeker en gisteren is helemaal voorbij Leef vandaag geniet van alle dingen en zet je zorgen als je kunt opzij Leef vandaag probeer wat meer naar alle mooie dingen te kijken, keer op keer Leef vandaag, vandaag is je gegeven en morgen zie je morgen dan wel weer
@ Denkertje
Oprechtheid
Eerlijkheid is waarheidsgetrouw zijn Oprecht durven zijn tegenover elkaar, open en rein Als je tevreden bent met jezelf en vol zelfvertrouwen Als je jezelf en anderen met een open blik durft te aanschouwen Wanneer je niet overdrijft om op anderen indruk te maken Niet vals zal spelen en niet in je eigen leugens verzeilt zal raken Zoveel mogelijk altijd aan je beloftes zal houden dat is je streven Als je illusies, zelfbedrog ontdekt, laat je deze zachtjes los in het leven Wanneer je iemand boos maakt of teleurstelt zijn het je fouten die je erkent Je weet dat je tekort bent geschoten, geef dit dan gewoon toe dat je fout bent
@ Denkertje
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-7-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
.
