Wees voor even een vlinder en zweef heel licht Van het ene naar het andere gedicht Voel je daarbij vrij en prettig op vertrouwd terrein Gooi alles van je af en probeer jezelf te zijn Probeer met het lezen de natuur te proeven En voel hoe heerlijk het is om op mijn blog te vertoeven
@ Denkertje
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Wij leven onder onvolmaaktheden en zijn zelf onvolmaakt, daarom moeten wij elkaar kunnen vergeven
Als iedereen aan de andere vergaf wat hij aan zichzelf vergeeft, dan zouden we een ideale wereld hebben
Vrienden komen vaak van een onverwachte kant sommigen lopen in cirkels anderen zie ik steeds kleiner worden als zij uit mijn leven weglopen
Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft, je vandaag accepteert zoals je bent
De Zee
Ik wil alleen zijn met de zee Ik wil alleen zijn met het strand Ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand
Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel
Ik wil alleen zijn met de golven Ik wil alleen zijn met de lucht Ik wil luisteren naar mijn adem Ik wil luisteren naar mijn zucht
Ik wil luisteren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan
@ Denkertje
Denken
Eerst dacht ik niet aan denken Dat heb ik toen gedaan maar twee seconden later dacht ik er tóch weer aan
Nee, zo eenvoudig is dat niet Want weet je, wat je doet je denkt er óók aan als je denkt dat je er niet aan denken moet
Mijn web
dunne draden wil ik spinnen tot een heel mooi web
in het duister opgehangen waarin ik mezelf kan vangen
dunne draden die mij dragen zachtjes wiegend in de wind
nooit meer wil ik me bevrijden voel me geborgen als een kind
De liefde is zo mooi op zoveel manieren te beleven liefde is vertrouwen hebben en je aan elkaar durven te geven
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-07-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje
Uit het teder gevoel van mijn hart
Gedichten
WELKOM
Ga op ontdekkingsreis door een groene oase van gedichten en geef je over aan
een ongekende blijde rust
Wat leuk dat je de wonderlijke wereld bezoekt van "Denkertje". Gedichten schrijven is één van m'n favoriete bezigheden. Heerlijk afdwalen op de krachten van je eigen inspiratie. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn gedichten.
Ik zou het erg leuk vinden wanneer je een reactie zou plaatsen in mijn gastenboek.
Met vriendelijke groet, Denkertje
09-05-2007
Vogelverschrikker
Vogelverschrikker
Een vale zwarte hoed met lappen erop Verbleekte haren die in het wilde weg staan op z'n kop Een rode doek die strak gebonden zit om zijn nek Schriele armen die hij wijd draagt door een lichaamsgebrek Strootjes die steken uit zijn broekspijpen en elke mouw Staat die als haveloos figuur in de warmte en de kou Met wapperende lappen die versleten zijn tot op de draad Bindt die de strijd aan met het gevleugelde kwaad
Op mijn venster zie ik een spat Het is doorzichtig en glinstert wat Meer regendruppels zie ik op mijn venster komen Net opgekropte tranen die op een wang naar beneden stromen Duizenden regendruppels die zich nu uit de wolken wringen Brengen water tot leven met hun ontelbare kringen Ik zie regendruppels ritmisch op straat dansen Die elke steen donker kleuren en laat glanzen Regendruppels met hun eigen compositie lied Die aan bladeren hangen als geleden verdriet
Door lente-, zomer-, herfst- en winterweer Met zijn eigentijds geluid en mysterieuze sfeer Waar wilde planten nog rijkelijk bloeien Gewassen ons boven het hoofd groeien Waar het ene in het andere kronkelende pad uitmondt Bomen lange schaduwen trekken over de grond Steile heuvels en dalen mij met hun charme omringen Prachtige beekjes die hun klaterende liedjes zingen Waar zonnestralen door hoge bomen schijnen in lange stroken Dichte bomenrijen door open plekken worden onderbroken Het gouden zonlicht gemoedelijk in het rimpelloze water blinkt Zo nu en dan geritsel of gekraak uit het geurende groen klinkt Met zijn uitgestrektheid die zo voelbaar is en florissant Waar je zo klein bent als een insect in een weiland
Losgehakte flinters hout liggen op de grond Grote spaanders vliegen in het rond Hij hakt in de beukestam er rustig op los De slagen van zijn puntige snavel galmen door het bos Zo nu en dan hoor je gekraak van hout dat breekt Als hij stevig zijn snavel in een boom steekt Behendige rakker die een eigen klankbord heeft Als die zich roffelend op een dode tak uitleeft
Heuvels van stuivend zand die door de zee zijn verspreid Ademen een dynamische sfeer uit van ongereptheid Zo jong en zo veranderlijk wild van natuur Zand met speelse patronen en van fijne structuur Door de wind verder geboetseerd Met plukken wiegend helmgras stevig gefundeerd Waar planten en dieren in een oase kunnen samenleven Duinen, al veel aan de grillen van de zee prijsgegeven
Lage golfjes rollen langzaam af en aan Witte schuimkopjes die op de golfjes staan Uitnodigend, verleidelijk is de zee, in een goede luim Het ruisen van golven en hun glimlach in het woelige schuim Kabbelend uitvloeien van sissend water op zand dat ons onroert De zee, die haar rust en vriendelijkheid met zich mee voert Hoge golven met zware overslaande rollers komen uit de zee Nemen lange overstortende schuimkammen met zich mee Onstuimig, onberekenbaar is de zee, in een slechte luim Het donderjagen van golven en hun gevecht in het opwaaiend schuim Donderend uitvloeien van kolkend water op zand dat ons beroert De zee, die haar onrust en vijandelijkheid met zich mee voert
Je hebt zo'n sterke natuurlijke expressie, zo elegant Je bent net een kaars die in al haar glorie brandt Bijzonder mooi zoals je statig naar de hemel reikt Een sierlijke lange bloementros, waarmee je prijkt Ook val ik op jouw indrukwekkende hoge gele staart Met honderden stervormige bloempjes, bewonderenswaard Je bent een sierlijk bolgewas met een lichteffect Je bent zo verrassend, naald van cleopatra, zo perfect
Niet ieder jaar, maar slechts af en toe een keer Komen ze in ons land en dalen boven bessenstruiken neer Met permantige opvallende kuiven op hun kop Mooie vleugeltekeningen en wonderlijke kleuren volop Mooie gele staartbanden en zwarte maskers rondom hun ogen Trekken ze in grote groepen rond, zeer sociaal bewogen Invasiegasten die door honger worden gedreven Juweeltjes die massaal op zwerftocht gaan om te overleven
Hoge ruw behaarde stengels die de hemel bestormen Juweeltjes met visuele opvallende vormen Met vlammend vuur verdeeld om de ogen Geelgouden harten die naar de zon staan gebogen Felgeel en fris is hun glans door het zonlicht omgeven Die alles zo stralend veranderen en verblijden in het leven Zonnebloemen vol energie en kracht, liefdevol en genegen Banen zich als gele slingers door polders, sieren langs autowegen Imposante grote bloemhoofden, zo sterk en gezond Die 's nachts zo verheven, draaien spelenderwijs in het rond
Op adelaarsvleugels door het luchtruim begeven Balancerend op de wind naar het paradijs zweven De wind voelen die je vorstelijke kraagveren beroert Onafhankelijk zijn als je door een strak blauwe hemel voert De kracht trotseren met je imposante vleugels wijd uiteen De vreugde van de vrijheid ervaren met alle ruimte om je heen Op een stroom onzichtbare stijgende warme lucht je laten leiden Het evenwichtige leven als een schaduw onder je door laten glijden
Net als een trompet op een slanke, fiere steel Een geur zo bedwelmend en zo sensueel Zo elegant met haar kop iets naar beneden Haar kroonbladeren uit satijnachtige zijde gesneden Haar zuivere witte bloem, haar vrome stand De buitenzijde die met pure reinheid is omrand Zo nobel en zo trots als Hare Majesteit Als ze haar volmaaktheid tentoonspreidt
Hoog aan de hemel prijkt jouw gouden licht Warmtedruppels stralen van jouw gezicht Hemels vuur door enorme kracht gedreven Zonder jou gaat het niet, kunnen we niet leven Je zakt in de horizon en brengt je laatste groet Zet de hemel nog even in een feloranje gloed Fonomeen, even kijk ik nog naar je warme glimlach Totdat je langzaam en gelaten ten onder gaat met de dag
In een fel bontgekleurd verenpak Zit die boven het water op een overhangende tak Kijkt halsreikend zijn grote ogen uit Op zoek naar een lekkere zwemmende buit Gaat dan biddend in de lucht of rechtboven het water hangen Om met zijn dolkvormige snavel een lekkernij te vangen En als die zich dan in een flits loodrecht naar beneden stort Duurt het luttele seconden dat zn buit uit het water gehaald wordt Met zijn korte vleugelslagen, zeer krachtig en vlug Vliegt de koning der vissen naar zijn uitkijkpost terug
Luchtig gekleed in smetteloos witte zomerkleertjes Schattige koppies die uitsteken boven donzige veertjes Snelle pootjes die lichtvoetig en trappelend het water raken Die al net zulke sierlijke bewegingen als hun moeder maken Zo lief hoe die broze kindertjes op mamas rug meevaren Zon vertederend beeld, dat nergens mee valt te evenaren Ontroeren en stelen mijn hart met hun opgevoerd theatershowtje Als ze dobberend over het water glijden als een vlietend bootje
In groepjes op hoge stengels die alles trotseren Lijken ze hun weg langs de randen van bospaden te markeren Deze prachtige vingerhoedjes van het statige vingerhoedskruid In begeerlijke kleuren, zien er zo bijzonder verleidelijk uit In de natuur waar haar klokjes floreren in volle pracht Geven haar die betoverende en magische kracht Een opmerkelijke kruid waarbij veel hommels en bijen verschijnen Die ze dan in haar bekoorlijke klokjes laat verdwijnen
Mijn gedachten gaan vaak ver terug heel even Naar een ieder die mij nog altijd dierbaar is in het leven Vaak denk ik dan aan die mooie momenten die we mochten beleven De pure liefde, die zich altijd tussen onze harten heeft gegeven Heel duidelijk kan ik mij een ieder van weleer nog voor de geest halen Mijn gedachten gemakkelijk verplaatsen en in het oneindige afdalen Tranen proberen dan gevoelig bij mij hun uitweg te zoeken En willen naar beneden parelen uit mijn vochtige ooghoeken Maar ik weet mijn gevoel te bedwingen en het tij doen keren Het naar beneden rollen van mijn bittere tranen tot nul te reduceren Ik weet tranen zijn nauw verbonden met verdriet, dat is een gegeven Maar het blijft een gevoel, ze brengen de overledenen niet weer tot leven Toch denk ik vaak hoe het zou zijn als ze nog wel in leven waren geweest Met een leeg gevoel maak ik mijn gedachten vrij en geef rust aan mijn geest
Als knoppen in hartstochtelijke levenslust openbreken Grote, sierlijke tulpachtige bloemen boven alles uitsteken Dan is het de magnolia die de lente tot volle bloei laat komen Pure levensvreugde in zuivere tonen hangt aan fraai bloeiende bomen Ontelbare onbeschrijfbare mooie bloemen die aan takken hangen Prachtige exemplaren die uitpuilen om de zonnestralen op te vangen Tegen de avond verbergt ze dan veilig al haar kostbare pracht Sluit ze haar bloemknoppen tegen de vrieskou en de kilte van de nacht
Liefkozend zijn de blikken in hun ogen Zo naïef, barmhartig en zo opgetogen Zo wit als maagdelijke sneeuw zijn hun vachten Nog zo pril in het leven, bloeiend zijn hun krachten Met een knuppel of pikhaak wordt er een klap op hun kop gegeven Om zo een einde te maken aan hun jong en teer leven Ze proberen nog te ontkomen aan deze gruwelijke handelingen Maar zo onbeholpen op het ijs, zal er geen één de dans ontspringen Het ijs wordt in enkele seconden dieprood gekleurd Vele levens in een mum van tijd aan stukken gescheurd Vreugdelichten van korte duur zullen voor altijd doven in hun ogen Voor hun witte vachten doodgeknuppeld zonder meededogen
Eenzaam schepsel, zo heel bijzonder Een adembenemend mooi natuurwonder In de donkere duisternis breng je warmte en zicht Dit komt door de stroom van jouw licht Als ik door jou met een zee van licht wordt omgeven Vergeet ik alles om mij heen heel even Want jij vergezelt mij als trouwe wacht In de uren van de donkere nacht Duister en koud wordt het als je onverwacht Je licht dooft omstreeks middernacht
Het leven is als een bloem Het begin is teer en fijn De één die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke groep je hoort Dat is het geheim van het leven
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Word niet zo snel boos om zoveel kleine dingen en denk dan wat vaker: even slikken doet geen pijn probeer de wereld met een glimlach te bekijken bedenk dat mensen zónder fouten er niet zijn
Ik voel je zachte adem strelend op mijn huid plagerig verlokkend passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen fladderend en traag mijn lichaam is betoverd beantwoord stil je vraag
We zoeken in elkaar verleidelijke troeven en in ons samenzijn kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden steeds hoger op de tree de hemel binnen bereik liefdesdans voor twee
Bloemen
Wat is er mooier dan een enorme bloemenpracht Dat vreugde op aarde schept en verdriet verzacht Geuren die mijn hart diep weten te raken Kleuren die op mij een betoverende indruk maken Bloemen van ongekende schoonheid, zo rein en puur Juweeltjes, ontsproten uit de aarde van moeder natuur
@ Denkertje
Ga nooit heen
Ga nooit heen zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit weg zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven
@ Denkertje
Een Beetje
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Slechts een moment
Vluchtend uit de chaos van gevoelens zoek ik een moment van rust
een moment van rust en vrede zonder woorden zonder rede
een moment vol zachte lieve kleuren vol zoete milde geuren
slechts een moment
waar ik eventjes mezelf kan zijn soms heel groot en soms heel klein
Vleugels uitgeslagen zwevend door de lucht hemels vrij gevoel gedachten op de vlucht
@ Denkertje
Vanavond omhels ik je en zal ik je zacht wiegen tot de zon ondergaat
We schuiven de maan een stukje op en lezen samen in dit licht een boek
We zijn als twee woorden die elkaar voor het eerst in een zin ontmoeten
We zijn als twee glazen rode wijn die ernaar verlangen om geproefd te worden
Nestel je naast mij neer en laten we samen de sterren gezelschap houden
Voor stervelingen is er niets verleidelijker dan te kunnen wegvliegen
Niets geeft zoveel vrijheid en geluk als hoog in de lucht op vleugels wiegen
@ Denkertje
Leef vandaag want morgen is onzeker en gisteren is helemaal voorbij Leef vandaag geniet van alle dingen en zet je zorgen als je kunt opzij Leef vandaag probeer wat meer naar alle mooie dingen te kijken, keer op keer Leef vandaag, vandaag is je gegeven en morgen zie je morgen dan wel weer
@ Denkertje
Oprechtheid
Eerlijkheid is waarheidsgetrouw zijn Oprecht durven zijn tegenover elkaar, open en rein Als je tevreden bent met jezelf en vol zelfvertrouwen Als je jezelf en anderen met een open blik durft te aanschouwen Wanneer je niet overdrijft om op anderen indruk te maken Niet vals zal spelen en niet in je eigen leugens verzeilt zal raken Zoveel mogelijk altijd aan je beloftes zal houden dat is je streven Als je illusies, zelfbedrog ontdekt, laat je deze zachtjes los in het leven Wanneer je iemand boos maakt of teleurstelt zijn het je fouten die je erkent Je weet dat je tekort bent geschoten, geef dit dan gewoon toe dat je fout bent
@ Denkertje
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-7-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
