Wie niet geloven wil.... moet verder door de fotoreeks kijken !!!
Met kleine aandachtspunten slaagt het bestuur er in om regelmatig een succesvol evenement uit te werken. Tijdens het ledenfeest op 25 maart 2010 was het succes reeds verzekerd door de vijftig inschrijvingen. De foto's laten duidelijk zien dat iedereen zich goed amuseerde. Ondertussen kregen we het goede nieuws dat de voorzitter Edwin spoedig het ziekenhuis zou mogen verlaten na een geslaagde heeldkundige ingreep.
Vijftig senioren netjes aan de tafel, hebben genoten van een mooie namiddag in het gemeenschapshuis te Mariekerke.
Het aperitiefje, aangeboden door de club, bracht alle aanwezigen onmiddellijk in de gepaste sfeer. Een fijn voorgecht, een warm soepke, een lekker hoofdgerecht en een uitbundig nagerecht vielen bij iedereen in de smaak. Maar dan kwam de klap op de vuurpijl. Pierre Van Assche zorgde voor enkele vrolijke deuntjes en begeerde dansmuziek.Van uit de meest onverwachte hoek kwamen danslustigen opdagen. En terwijl de stoelen en tafels werden op hun plaats gebracht, werd er nog steeds lustig gedanst en gesprongen. Toen de laatste glazen werden gepoeld en afgedroogd, bleven vrolijke senioren nog draaien en swingen.
Het was weer een namiddag die te snel voorbijvloog zelfs voor wie niet zo goed meer te been is.
Vijftig ankerleden zijn ingeschreven voor het ledenfeest op 25 maart 2010. Om 13,30 uur worden de leden feestelijk onthaald op een welkomsdrankje.Ondertussen worden de gerechten voor een viergangen menu klaargemaakt. Uitzonderlijk voor deze gelegenheid zullen de bestuursleden zich laten bedienen door het voorbeeldig personeel van de traiteur. Eén van de nieuwe leden zal voor een stukje muziek zorgen. Een danspasje zit er dus zeker in.
Er waren eens drie mensen met een rare naam : mijnheer Iedereen, mijnheer Iemand en mijnheer Niemand.
Op een dag moest er een belangrijke opdracht vervuld worden. Iedereen dacht echter dat het wel Iemand zou doen. En hoewel Iedereen het kon, deed Niemand het. Hierdoor werd Iedereen boos, omdat het de taak was van Iedereen en nu Niemand het had gedaan. Iedereen dacht dat Iemand het had kunnen doen; maar Niemand had zich gerealiseerd dat niet Iedereen het wilde doen. Aan het eind beschuldigde Iedereen,Iemand omdat Niemand deed wat Iedereen had kunnen doen.
Er zijn er zeven die iets doen. Er zijn er twintig die discussiëren over wat de zeven doen. Er zijn er tachtig die de schouders ophalen, als de zeven iets doen. Het gebeurt dat één van de honderd komt uitleggen aan één van die zeven hoe hij het zou moeten doen. Eén van de zeven is het dan plotseling inwendig beu maar uitwendig behoudt hij de glimlach. En hij zwijgt, want hij heeft niet de gewoonte om veel te praten. Hij heeft trouwens iets te doen.
Prangen : in zig- zaglijn tegen de wind in zeilen. Schadde : mannelijke meivis. Schof : (1) drijvende wolkenmassa.
(2) houten schot dat in de deuropening gezet werd om het water buiten te houden bij overstroming. Schutter : visser die met een schutnet vist. Togen : met een sleepnet vissen. Verloven : vis of iets anders te koop aanbieden tegen een bepaalde prijs. Vermijnen : vis verkopen in de vismijn. Mijn : (1) Plaats waar vis bij opbod verkocht wordt. (2) Hoeveelheid vis door een visser verkocht op de mijn.
Zo spreekt een visser : " Gelukkig heb ik vandaag nogal een goeie prijs kunnen krijgen van mijn mijn."
Uit : Woordenschat van de Scheldevissers te Mariekerke L Maerevoet
Ompeiren : iets doen kantelen, omverwerpen. Omvademen : met de twee armen omvatten. Opkalfaten : herstellen, onderhoudswerken verrichten aan de boot. Pieterman : klein visje met een gevaarlijk stekel op zijn kop. Plecht : de slaapplaats van de visser in de voorsteven van de boot. Pompeloerke : kikvorslarve.
Bron:Woordenschat van de Scheldevisser te Mariekerke L Maerevoet
Tijdens de startvergadering zo ongeveer zeven jaar geleden, gingen de initiatiefnemers op zoek naar een bestuur. Toen er gevraagd werd wie de eerste eurokes wilde beheren, kwam na enige aarzeling Victorine Vanhoebroeck voorzichtig met haar toestemming naar voren. Haar formulering ging zowat in volgende richting : " Ik wil dat wel proberen maar dan alleen om te starten..." Dat was een zeer begrijpelijk en aanvaardbaar antwoord.
Waarom maken deze woorden nu geschiedenis ? Vooreerst omdat Victorine na zeven jaar nog steeds de kas beheert. Daarbij komt dat ze dat zeer nauwkeurig en correct doet. Bovendien is ze een van de trekkers in seniorenclub 't Anker in Mariekerke. Daar komt nog bij....
dat Miel De Man ( haar echtgenoot ) een zeer trouwe werker is, zowel achter de schermen als er voor. En...
ze genieten er beide van als dinsdagnamiddag zo'n dertig tot veertig leden tevreden naar huis gaan.
Waarom nu deze historie??? Omdat dit eenvoudig verhaaltje aantoont dat iedereen met zijn eigen talenten kan ingeschakeld worden in het verenigingsleven. Positieve ingesteldheid en goede wil zijn de fundamenten van een voorbeeldige samenwerking. Seniorenclub 't Anker rekent erop dat er nog vele jaren mensen zullen bereid zijn om dit werk in deze geest verder te zetten.
Zes ploegen van vijf deelnemers zetten hun beste beentje voor om met succes acht opdrachten uit te voeren. De sjoelbak zorgde voor spanning, het bakschieten zorgde voor veel ergernis en het ankerspel liet verrassende resultaten optekenen van de meest onverwachte spelers.Bij het vogelpikken vlogen de pijltjes in het ronde maar de meeste bereikten hun doel, ongeveer.Het klapstuk van de namiddag was het potten werpen waar tot ieders verbazing een aantal ballen helemaal niet op de piramide van potten terecht kwamen.
De winnende ploeg kwam ook uit een onverwachte hoek: Emiel De Man, Hilde Verhaert, Maria Van den Bossche, Louise Goiris en Celestine Tersago.
Het was reeds donker toen we tevreden naar huis gingen.
