"Aarde had ooit drie manen"
Het is wellicht moeilijk voor te stellen, maar de Aarde heeft ooit nog drie manen gehad. Dat is alvast wat enkele NASA-wetenschappers geloven.
De meeste wetenschappers zijn het er alvast over eens hoe onze huidige maan is ontstaan. Zo'n 4,5 miljard jaar geleden, in de eerste jaren van ons zonnestelsel, botste een planeet ter grootte van Mars met onze Aarde. De materie die daarbij vrij kwam, vormde uiteindelijk de maan.
Jack L. Lissauer van NASA en John E. Chambers van de Carnegie Institute in Washington zijn er echter van overtuigd dat uit een deel van die materie twee kleinere manen gevormd zijn in een zogenaamd Lagrangepunt. Dat is een punt waarbinnen kleinere objecten een vaste positie kunnen behouden door de zwaartekracht van twee hemellichamen waartussen het zich bevindt, in dit geval de Aarde en de maan.
"De impact bij de botsing was zo groot dat het meer dan waarschijnlijk is dat er meer materie de ruimte is ingestuurd en dat een deel ervan in de Langragepunten is blijven 'hangen'", zegt Lissauer in het magazine New Scientist. Volgens Lissauer en Chambers hebben de twee kleine manen ongeveer 100 miljoen jaar rond de Aarde gedraaid, vooraleer ze door de zwaartekracht van de overige planeten in ons zonnestelsel uit koers zijn geraakt. Wellicht zijn ze op de maan of op Aarde gestort of zijn ze verder in de ruimte afgedreven.
De twee wetenschappers staan niet alleen met hun bevindingen. In een aparte studie komt astrofysicus Matija Cuk van de universiteit van British Columbia met een vergelijkbare conclusie. Volgens Cuk konden de kleinste manen, slechts een paar tientallen kilometer in doorsnede, zelfs een miljard jaar in een baan rond de Aarde gedraaid hebben. "Al zouden ze amper zichtbaar geweest zijn aan de hemel. Ze zouden eerder als zeer heldere sterren op Aarde te zien zijn", aldus Cuk in New Scientist. (hlnsydney/sps)
|
.
