Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
04-07-2012
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 ) ....
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 2 )
Hoeveel mag er af ?
Als de kat geen zwarte nagels heeft, kun je bij goed licht zien waar " het leven " in de nagel zit, in de vorm van een klein bloedvaatje. Daar mag je niet in knippen, want dan schreeuwt de kat moord en brand! Het kan behoorlijk gaan bloeden. Het is mijzelf toch wel eens gebeurd hoor. Niet een echte ramp. Het geneest weer snel.
Je schrikt zelf net zo erg als de kat. Geen reden dus om het daarom maar niet te doen. Als je het eng vindt, eerst het uiterste scherpe puntje, de volgende keer iets meer, enz. Als de nagels zwart zijn en niet doorschijnen, is het niet te zien tot hoever je mag knippen. Je moet dan een veilige marge houden. Probeer eens bij een andere kat te kijken hoe dat daar zit, om te weten wat er zo ongeveer af mag.
De voorpootnagels zijn het belangrijkste. De achterpootnagels worden zelden zo extreem lang. Maar als je kat op schoot zit en hij / zij springt eraf, kun je gaatjes in je dijen krijgen, van het afzetten met nagels. Die nagels knip je dus in je eigen belang. Als je, je onzeker voelt, vraag dan of de dierenarts het een keer wil voordoen
Hoe vaak ?
Als je frequent knipt, bij voorbeeld eens in de 10 dagen, hoeven alle nageltje nog niet gedaan te worden. Je doet dan alleen de langste. Geen langdurige kwelling. Nooit wilde achtervolgingen om het beest te pakken te krijgen. Als het niet gemakkelijk gaat, de volgende keer weer proberen, als het buikje vol is en de kat volledig ontspannen is. Met wat moed en heel veel geduld is succes bijna altijd verzekerd ! Effe een heel andere trend , één van de laatste nieuwtjes !!!
De SOFT CLAWS NAIL CAPS voor katten ... graag stel ik het je voor met bijhorend filmpje !
Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é .... !!
Is opspringen tegen mensen .... normaal honds gedrag ... ?
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?
Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor.
De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact.
Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen.
De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.
De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.
Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!
Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen.
Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ... ! !
Wanneer u dat doet gunt u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 1 ) ...
Het knippen van nagels bij katten ... ( deel 1 )
Katten houden ervan om hun nagels te scherpen. Dit doen ze instinctief, bij voorkeur aan mooie meubels en mandwerk. Katten kennen de waarde van uw spulletjes niet. Gelukkig willen ze ook wel een krabpaal / plank of sisal / kokosdeurmat gebruiken.
Zo raken ze wat losse nagelschede's kwijt. Maar dat ze daarmee hun nagels zelf mooi kort zouden houden, is een fabeltje, wel mooi scherp! Zeker als de poes met haar nageltjes in het tapijt blijft hangen, is het gewenst de nageltjes te knippen. Katten die veel buiten komen, slijten hun nagels op een natuurlijke manier af, zodat die niet extreem lang worden.
Binnen - katten kunnen echt last krijgen van lange nagels. Bovendien zijn die binnenshuis overbodig. Zij hoeven bijvoorbeeld niet in een boom te kunnen klimmen om aan een agressieve hond te ontkomen. Bij oude katten gebeurt het ook niet zelden dat een duimnageltje sterk gekromd in het vlees van het pootje groeit. Bovendien scheuren nagels dikwijls af, als ze ergens in blijven hangen, erg pijnlijk !
Waarmee ?
Bij de dierenarts of speciaalzaak hebben ze een uitgebreid assortiment nagelknippers. Ik heb zelf ook een guillotinemodel aangeschaft, maar kan er niet mee omgaan. Ik gebruik een gewoon tangetje, zoals ik voor mijn eigen nagels ook gebruik, een nailclipper, maar niet zo'n hele kleine ! De tang moet in ieder geval goed scherp zijn, dus geen afgedankte teennagel - tang. Als de tang niet scherp is, plet en splijt hij de nagels terwijl ze geknipt worden. Je verricht hiermee onnodige schade aan de nagels
Hoe te knippen ?
Zorg altijd voor goede verlichting. Als je het eng vindt om het alleen te doen, kan het handig zijn als er iemand wil helpen de kat vast te houden. In het begin een of twee nagels per keer, later verder ... Zo went de kat eraan zonder dat de " knipcessie " te lang duurt. Vasthouden kan o.a. gebeuren door de kat op tafel te zetten, zijn nekvel stevig vast te grijpen en haar / hem iets omhoog te trekken, zodat haar voorpootjes net los van tafel komen.
Als je een kat stevig bij haar nekvel pakt, ontspant ze automatisch. Je kunt daar handig gebruik van maken door dan snel een pootje te pakken (als je rechtshandig bent), de klauwtjes tussen je linker duim en wijsvinger, om de beurt vast te pakken, er zacht op te drukken, zodat het nageltje tevoorschijn komt, en knippen maar! Een zware, volwassen poes mag je nooit optillen aan haar nekvel. Ze moet met haar achterpoten op tafel kunnen blijven steunen. Misschien dat je een andere manier wel prettiger vindt. Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen manier van vasthouden en knippen. De kat zal eraan wennen.
Voordat je dit de eerste keer doet, verdient het aanbeveling, bijvoorbeeld tijdens het knuffelen met de kat, te oefenen hoe je het pootje vast moet pakken om de nageltjes te voorschijn te toveren. Als een poes haar pootje wordt vastgepakt, trekt zij dit meestal in een reflex terug. Als je het opnieuw pakt, laat ze meestal toch wel toe dat er even aan haar pootjes gefrummeld wordt. Zo begint de kat, zowel als het baasje aan het ritueel van nageltjes knippen, te wennen.Hier een knap filmpke van hoet het eventueel zou moeten .... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt é ....
Het Crioulo paard .... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... !!!
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Chinese Cresteds : Chinese gekuifde naakthond ....
Chinese Cresteds : Chinese gekuifde naakthond ! !
De Chinese Gekuifde Naakthond, die ooit de 'eetbare Chinese hond' werd genoemd, stamt volgens sommigen af van een haarloze Afrikaanse voorouder. Door steeds met de kleinste hondjes te fokken, ontstond de moderne versie van dit ras. Deze honden gingen met Chinese zeelieden mee op de wilde vaart en hielden de schepen vrij van ongedierte.
Tegen de 18e eeuw waren ze dan ook in Afrika, Azië, Europa en Amerika te vinden. Er is tegenwoordig zowel een kale als een behaarde variëteit, de Powderpuff , vaak in hetzelfde nest. Het wonderlijke is dat de Chinese Gekuifde Naakthond warmte kwijtraakt via zweetklieren en niet via hijgen. Dit ras is in China ( zijn land van oorspong ) zeldzaam, maar geniet een groeiende populariteit in het Westen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 28 tot 33 cm, teven 23 tot 30 cm. Het gewicht bedraagt 2 tot 5 kg. Uiterlijk: lichtgebouwd, sierlijk lichaam; levendig, gracieus gangwerk. Vacht : zacht, zijdeachtig haar op het hoofd, de staart en hoogstens tot de polsen, met verder een gladde huid; de Powderpuff is bedekt met lang, recht, zijdeachtig haar. Kleur : alle kleuren of kleurencombinaties toegestaan.
De kleuren van de huid variëren tussen roze en zwart, waaronder mahonie, blauw, lavendel en koperkleurig. Hij kan een gevlekt of een effen uiterlijk hebben. Hoofd: vrij ronde schedel met dun toelopende snuit; middelgrote, donkere ogen; grote, staande oren. Staart: lang, dun toelopend, hoog gedragen.
Ghiiiiiii ... ziehier een super grappig filmpke van een Crested die een Sphynx ontmoet ... ghiiii ... De Cresteds worden ook wel de rockers onder de honden genoemd ... echte punkers ... smile ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken
AARD : dit ras vergt een speciale verzorging van zijn eigenaar. Door zijn naaktheid is hij erg gevoelig voor ultra-violette straling, voor koude en vocht en andere klimatologische condities. De liefdevolle Chinese Naakthond maakt al deze verzorging weer goed, doordat hij zeer gemakkelijk zijn affectie toont, vriendelijk is en een levendige natuur heeft. Hij is slim, opgewekt, speels, makkelijk te trainen en terughoudend naar vreemden.
Ziehier toch wel een heel speciaal filmpje ... een intervieuw in het Fins ... euh ...van een Chinese crested ..Londen genaamd ... mooi om het hondje in het oog te houden , hoe het de aandacht trekt ghiiiiiii ... een echt dgntje hoor !!
Hij gaat goed om met kinderen, wanneer de kinderen hem in zijn waarde laten, m.a.w. hem niet behandelen als speelgoed. De omgang met andere huisdieren verloopt normaal gezien probleemloos. ACTIVITEIT : de Chinese Naakthond past zich qua beweging aan het gezin aan en is dol op spelletjes.OPVOEDING : de opvoeding is door zijn slimheid niet moeilijk en hij heeft al vlug door wat er van hem verlangd wordt.
De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !
De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.
De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief.
Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.
Het zijn bijzonder intelligente dieren en ook nieuwsgierigheid is hen niet vreemd. Doordat de Sphynx zo sociaal en aanhankelijk is kan hij beter niet alleen gehouden worden, tenzij er iemand een deel van de dag thuis is. De hele dag alleen thuis zijn is niet goed voor een Sphynx, hij heeft gezelschap nodig.
Ziehier een documentaire van het wezen " De Sphynx " ... zeer zeker eens zien ... je valt voor hun of niet ... ! ! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Hebben ze het niet koud? Nee, de Sphynx heeft een hogere stofwisseling waardoor zijn lichaamstemperatuur iets hoger ligt dan van andere katten. Dierenartsen, die nog nooit een Sphynx hebben vastgehouden, denken dan wel eens dat de kat verhoging heeft.
Daarom eet een Sphynx meer dan andere katten, er moet altijd ruim voldoende voer de hele dag vrij tot zijn beschikking staan. Wij hebben de kachel gerust niet op 25 graden staan maar gewoon op 20 zoals menigeen .
Is het DE kat voor mensen met een allergie voor katten?
Als je allergisch bent voor kattenhaar dan kan de Sphynx DE kat zijn, in het geval van allergie voor huidschilfers zou je tegen een Sphynx kunnen omdat deze gewassen moet worden en met het wassen was je ook de huidschilfers weg. Maar of dit wassen voldoende is dat weet je niet van te voren. Het is dus niet juist om te stellen dat een Sphynx DE kat is voor allergische mensen, maar er zijn mensen met een kattenallergie die wel tegen een Sphynx kunnen.
BUDDHA'S LOST CHILDREN gewijd aan het welzijn van weeskinderen en slachtpaarden ....
BUDDHA'S LOST CHILDREN ...gewijd aan het welzijn van weeskinderen en slachtpaarden
BUDDHA'S LOST CHILDREN is een documentaire van Mark Verkerk over een voormalig Thais boxer die in de Gouden Driehoek van Thailand als boeddhistische monnik weeskinderen opvangt.In de grensgebieden van Thailands Gouden Driehoek - een ruige streek met veel drugssmokkel en arme volksstammen - heeft één man zich gewijd aan het welzijn van de kinderen.
De boeddhistische monnik Phra Khru Bah, reist te paard alle dorpen af om gezondheidszorg en educatie te verspreiden onder dorpsbewoners die geen enkele steun ondervinden van een overheid.Deze zogenoemde Tiger Monk heeft met zijn Golden Horse Temple een weeshuis, school en ziekenhuis gebouwd - een veilige haven voor de weeskinderen. Zijn leerlingen zien hem als sjamaan, vaderfiguur en coach tegelijk .
De Tempel van het Gouden Paard, een kloostergemeenschap die onderdak, scholing, medische zorg en een thuis biedt aan kinderen, van kleuter tot jonge volwassenen, jonge weeskinderen, aspirant monniken en vele verschillende huisdieren. Daarnaast fungeert het als spiritueel episch centrum dat dagelijks veel bezoekers trekt. Uit heel Thailand komen busladingen vol naar deze heilige plek voor de zegening van de abt.
Sinsdien hebben er al zo 500 paarden hun weg naar het klooster gevonden .Kru Ba , op zijn beurt , doneerde ze aan het leger of aan de bergstammen ,die ze nodig hadden. En nu is het kleine klooster op de bergtop net een ranch , met bamboe stallen , een kleine omheinde weide en bergpistes.De paarden zijn allemaal van de slachting gered en worden gebruikelijk door loterij winnaars geschonken of door mensen die naar de preken van monnik Kru Ba zijn komen luisteren .
Hij bestreed niet alleen de drugsproblemen , hij nam ook weeskinderen op wiens ouders bij de Khun Sa militanten gesneuveld waren en wijdde hen in als nieuweling .
In dat eerste jaar , waren lokale dorpelingen onder de indruk toen ze merkten dat 15 ingewijdde jongens goed verzorgd werden.Voornamelijk van Lahu , Yao ,Akha en Lua families, kregen de ingewijden een boeddhistische opvoeding , werden verzorgd en werden discipline bijgebracht.
Als er weer een kind in de Tempel van het Gouden Paard komt wonen, geeft de abt het kind een paard. Vaak zijn de kinderen die bij hem komen zwaar getraumatiseerd en door ze de zorg en verantwoording over een eigen paard te geven, leren ze een band op te bouwen; in eerste instantie met het dier maar hierdoor ook weer met de mens.
Wat vervolgens belangrijk is, dat ze respect voor de natuur hebben en daarom moeten de jongens in de moestuin werken, zodat ze het groeiproces kunnen volgen. Elke dag volgen de kinderen lessen bij een speciaal aangestelde lerares, want de meesten zijn analfabeten.
Ziehier een prachtig stukje cultuur ,ff vertoeven in het Thaïse Bhoedisme ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !
En natuurlijk is mediteren een zeer belangrijk onderdeel, 's nachts mantra's reciteren, de vele paarden verzorgen, het maakt allemaal onderdeel uit van een disciplinaire opvoeding. En daar hoort volgens de abt ook boksen bij. Het maakt niet alleen het lichaam en de geest vrij, zo leren ze ook incasseren en ontwikkelen ze doorzettingsvermogen.
Zoals jullie of de meeste onder u reeds weten, wordt er hier weldra een eerste kleinkindje verwacht .... Ik kijk er met vol bewondering naar uit om het wondertje te mogen omarmen ...
Ik heb alvast een prachtig hondje gevonden om de drukkere dagen tegemoet te gaan .... hier een super mooi filmpje van een super slimme hond .... hihi ... denk wel dat éénieder zo een hondje wilt ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
De Sokoke is een actieve en levendige kat .In tegenstelling tot hun soortgenoten zijn het bovendien goede zwemmers.
Op een dag in 1978 vonden Jeni Slater en haar man David, Britten die in Kenia woonden, een vreemde kat in hun tuin. Dit bleek een Khadzonzo te zijn. Khadzonzo's zijn wilde katten, die al jaren in het Sokokewoud in Kenia leefden. Het diertje bleek jongen te zogen en het echtpaar besloot een katertje en een poesje uit het nest zelf te houden.
Gloria Moldrup, een vriendin van het echtpaar, besloot uiteindelijk 2 kittens naar Denemarken te brengen. Daar zette ze, samen met enkele andere fokkers, een fokprogramma op.In 1983 werden deze katten "Afrikaanse Korthaar" genoemd.
In 1992 werd het ras voor het eerst officieel erkend in Denemarken. Later volgden er nog meer landen.In 1993 werd het ras erkend door de F.I.Fe. Op internationaal niveau kreeg het de naam "Sokoke" mee.De Sokoke is een actieve en levendige kat. In tegenstelling tot hun soortgenoten zijn het bovendien goede zwemmers. Ook klimmen en klauteren kunnen zij als de beste.
Hij is sociaal met soortgenoten en honden en heeft een zacht en vriendelijk karakter. Dit maakt de Sokoke tot een fijne gezel. Hij kan zich aanpassen in een appartement, maar heeft wel voldoende ruimte nodig. Hoe goed ze wel met andere dieren omgaan kun je in dit prachtig filmpje zien ... let wel ... in het hieropvolgend filmpje is enkel een Bengaalse huiskat te zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De ogen van de Sokoke zijn groot en enigzins amandelvormig. Net als de oren staan ook deze matig uit elkaar en lichtelijk schuin geplaatst richting de neus.De vacht van de Sokoke is kort en glanzend, maar niet zijdeachtig. Ze hebben niet of weinig ondervacht. Een wekelijkse borstelbeurt zal al voldoende moeten zijn.De erkende vachtkleur is brown tabby blotched (classic tabby, marbled tabby).De staartpunt is altijd zwart.
De singlefooter, een paard met een goed karakter dat graag wil werken .....
De singlefooter ... een paard met een goed karakter dat graag wil werken !!
In 1991 is de North American Single-Footing Horse Association opgericht met als streven een paard te registreren en te fokken dat met een comfortabele gang erg geschikt is voor lange afstanden. Het moet dus vooral een paard zijn met een goed karakter dat graag wil werken, uithoudingsvermogen en een zekere en comfortabele gang heeft in meerdere tempi oftewel de singlefoot.
De singlefooter is geen ras maar een registratie van paarden die de z.g.n. singlefoot vertonen. Dit kunnen paarden van alle rassen zijn mits ze deze gang kunnen uitvoeren. De registratie is open wat wil zeggen dat alle paarden opgenomen kunnen worden mits ze aan een aantal eisen voldoen. In dit geval is de enige eis dat de paarden de singlefoot moeten kunnen uitvoeren.
.Zie hier een fenomenaal snelheidsduivel en whoooow ... wat een tempo ... !! Voor de snelheidsduivels onder jullie vergeet het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé...
Hierdoor is het dus zo dat de singlefooter tot nu toe niet echt een bepaald type paard is maar dat er paarden van allerlei rassen en/of kruisingen in voorkomenDe singlefoot is een gang in viertakt met weinig opwaartse beweging: er is altijd minstens één been aan de grond.
De singlefoot wordt door de paarden zonder teveel knie-actie uitgevoerd. Het is eerder een economische gang dan een showgang.
Het Zwijgerhondje ...beter gekend als het Kooikerhondje ...
Het Zwijgerhondje ... beter gekend als het Kooikerhondje ...
Geschiedenis Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen zijn vaak spioenachtige hondjes te zien die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Het ras werd vroeger ook wel het Willem de Zwijgerhondje genoemd, naar een beroemd verhaal, beschreven door geschiedschrijver Pieter Hooft. Hij maakt in zijn boek 'Nederlandsche Historiën' melding van een hondje, welke het leven van Prins Willem van Oranje gered zou hebben toen deze in 1572 in zijn legertent bij Hermigny door het gekrab van dit hondje gewekt werd en zodoende tijdig kon ontsnappen aan de Spaanse overvallers.
Kooikerhondjes werden oorspronkelijk gefokt voor het werk in de eendenkooi, maar met de afname van het aantal eendenkooien, begin twintigste eeuw, dreigde ook het kooikerhondje te verdwijnen. Het is de verdienste van mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol dat dit oud Nederlandse ras niet uitstierf.
Karakter Het kooikerhondje is een lief, vrolijk en pittig hondje, attent en intelligent, dat in hoge mate bereid is om voor de baas te werken. Hij is goed waaks, maar slaat alleen aan als er reden voor is. Het kooikerhondje is gevoelig voor lawaai en harde woorden. Hij is geen allemansvriend en is aanvankelijk terughoudend tegenover vreemden, kinderen en andere honden.
Afhankelijk van het temperament zal hij vluchten of grauwen als hij zich onzeker voelt. Heeft hij iemand geaccepteerd dan is er een vriendschap voor het leven gesloten.
Van huis uit is het kooikerhondje een werkhondje: assistent van de kooibaas, bewaker van huis en erf, verdelger van muizen, mollen en ratten.
Dat houdt in dat hij veel beweging nodig heeft. Een hond die te veel thuis zit en niet verder komt dan de eigen tuin, al is die nog zo groot, wordt geestelijk en lichamelijk tekort gedaan. De eigenaar moet de intelligentie van het hondje, zijn opmerkzaamheid, zijn werklust en de sterke band met de baas uitbuiten, door veel met de hond bezig te zijn.Zie hier een prachtig mooi filmpje van hun alledaagse bezigheden ,hoe actief ze wel kunnen zijn ... vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
Hoewel er tegenwoordig nog steeds kooikerhondjes zijn die in de eendenkooi hun werk verrichten, zullen de meeste hondjes daar niet aan toe komen.
In vorm van spel, cursussen op gebied van gedrag, gehoorzaamheid en behendigheid, speuren en zoeken zal 'plaatsvervangend' werk gezocht moeten worden. Samen iets ondernemen met de baas is zijn lust en leven.
De Nebelung ... een karakteristieke en elegante kat ...
De Nebelung ... een karakteristieke en elegante kat ... ! !
De Nebelung is een karakteristieke en elegante kat, die met zijn mysterieuze verschijning zo uit een sprookje lijkt te komen. De naam Nebelung (duits voor mistwezen) past perfect bij deze kat met zijn nevelkleurige vacht.
Herkomst De Amerikaanse basis van de Nebelung is gelegd door Siegfried (1984) en Brunhilde (1985). Elsa, de moeder van zowel Siegfried als Brunhilde, was een zwarte kortharige huiskat waarvan de vader op een zwarte angora leek. Zij werd gedekt door een kater die overeenkomsten vertoonde met een Blauwe Rus. Uit dit nest werden zes kittens geboren, waarvan een met halflanghaar, Siegfried (zie hieronder). Siegfried was een bijzondere kat, hij bezat de kenmerkende eigenschappen van een Blauwe Rus, echter gecombineerd met halflanghaar.
Vijf maanden later wierp Elsa nog een nest van dezelfde vader. Hieruit werden zeven kittens geboren. Twee van deze kittens hadden halflanghaar waarvan de ene zwart en het andere poesje blauw was gekleurd (Brunhilde ) .
Brunhilde had zijdezacht haar dat lichter was dan dat van Siegfried. Cora Cobb was zo onder de indruk van deze kittens dat ze vond dat dit een eventueel begin van een nieuw ras zou kunnen zijn.
Karakter De Nebelung is een vrolijke, speelse, aanhankelijke en intelligente kat. Ondanks dat het een actieve kat is, kan hij prima binnen leven. De Nebelung is erg gericht op zijn baasje (personeel) en terughoudend tegenover vreemden. Het is wel een kat die graag gezelschap heeft van de mens of van een soortgenoot. Zie hier een supper lief en schattig fimpje ...Vergeet even wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt hé ... ! !
De ras standaard van de Nebelung is gelijk aan die van een Blauwe Rus, maar met één verschil haarlengte.
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is Pura Raza Menorquina (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een Menorca (paard), hoewel Menorquín ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
Er zijn verschillende theoriën over de intelligentie van honden. De meerderheid van eigenaars zal beweren dat zijn hond intelligent is: ze kunnen talrijke verhalen vertellen om dit aan te tonen. Buiten deze verhalen over hoe de hond in staat was zijn baasje te slim af te zijn, toont de hond ook zijn intelligentie in de taken waarvoor hij oorspronkelijk gekweekt was.
De Border Collie bijvoorbeeld is relatief eenvoudig aan te leren hoe hij een kudde schapen onder bedwang moet houden, maar wanneer je hem vraagt om een vos op te sporen zal hij wellicht schromelijk tekort schieten. De jachthond daarentegen die zonder probleem de vos weet te localiseren zal zonder twijfel een idioot lijken wanneer hij geconfronteerd word met schapen.
Motivatie is een groot gedeelte verantwoordelijk voor intelligentie. Zo was er een hondeneigenaar die zijn hond wou laten testen omdat hij dacht dat het dier een leerstoornis had na een discussie met een vriend. Zijn labrador bleef dom voor de deur zitten tot iemand deze opendeed terwijl de andere hond zijn snuit en poten gebruikte om de deur te openen. Het kwam helemaal niet in de eigenaar op dat de hond helemaal niet zo dringend naar buiten wou en slim genoeg was om te wachten tot iemand de deur open deed in plaats van energie te verspillen.
Een andere persoon met een Border Collie dacht dat haar hond dom was omdat hij minder snel leerde apporteren dan haar andere Borders. Eens de trainingsmethode werd aangepast aan het specifieke karakter van de hond (anders dan de doorsnee Border) apporteerde hij als geen ander.
We mogen de intelligentie van de hond niet afmeten tegen menselijke standaarden. Elke hond bezit nml zijn eigen unieke talent. Ziehier een prachtig samengesteld filmpke van drijvende Borders ...! !...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit zetten ... alvorens deze te bekijken .. ! !
Wie met zijn kat wil praten, moet wel zijn taal verstaan. De kat beschikt over een groot aantal uitdrukkingsmogelijkheden. Hij kan over minstens vier communicatiemiddelen beschikken: geluid, mimiek, lichaamstaal en geursignalen.
Je kleine roofdier komt je vaak met een recht omhoog wijzende staart begroeten - de punt is daarbij iets van voren gebogen - en zegt daarmee luid en duidelijk: 'Ik ben je goedgezind en ben in een goede bui.' Vaak voegt hij daar ook nog 'hallo' aan toe door koerend te miauwen.
Een vertrouwde vorm van begroeten is die waarbij de kat zijn neus naar jou neus brengt.Ziehier hoe deze kat haar baasje omhelzend begroet ... is wel prachtig mooi om zien ... Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Nog intiemer wordt het wanneer je kat je hand likt: een teken van diepe sympathie. De kat maakt contact door zachtjes langs de benen van zijn baasje te strijken, kopjes te geven en te spinnen. Gaat hij ook nog op zijn rug liggen, dan is de boodschap niet mis te verstaan: 'Aai mij.'
Veel katten komen meteen aanlopen zodra hun baasje hen roept. Daarbij is het belangrijk dat je lokkend roept en niet op een scherpe commandotoon. De kat komt vrijwillig, of ze komt helemaal niet.
In de omgang met zijn minitijger gedraagt de empathische kattenmens zich kalm en bedaard, want onze spinnende vrienden moeten niets hebben van lawaai. Wanneer je wilt communiceren met een nog wat angstige kat, kun je hem het best met een sussende, ko3erende stem en met langgerekte klinkers aanspreken .
Voltigeren wordt waarschijnlijk het best beschreven als gymnastiek op een paardenrug. Tegenwoordig is het een internationaal erkende sport, die sinds 1982 onder auspicien van de FEI staat.
Voltigeren is ooit ontstaan als leermethode om beginnende ruiters aan de bewegingen van het paard te laten wennen en balans en zelfvertrouwen te geven. Vooral cavaleriescholen gebruikten voltige oefeningen om nieuwe rekruten te leren in balans te blijven op een bewegend paard.Hier een korte introductie van het voltigeren , in dit logje uitzonderlijk 3 filmpjes te zien !! Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan t blog niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt é ... knipoogje !!
Voltigeren diende ook om de ruiter fitter en sterker te maken en zelfvertrouwen te geven.In 1976 is voltige in Nederland geïntroduceerd als een tak van de paardensport met het doel kinderen te leren paardrijden...!
Als je wilt gaan voltigeren, moet je van nature een goed evenwichtsgevoel hebben, lenig zijn en gracieus en elegant kunnen bewegen. De sport vereist ook zelfvertrouwen en moed om moeilijke oefenigen kalm uit te voeren.
Het paard moet een rustig karakter hebben, sterk en onverstoorbaar zijn. Gedurende de hele oefening moet het constant, ritmisch en evenwichtig aan de longeerlijn kunnen galopperen. Het grootste nadeel van de sport is dat je altijd een helper nodig hebt. Namelijk iemand die het paard longeert.
De wedstrijden Internationale voltigewedstrijden kennen categorien voor teams, individuele ruiter en paren. De maximale leeftijd bij teamvoltigeren is 18 jaar. een team bestaat uit 8 ruiters, een paard, een longeerder en een reserve longeerder. Bij de indivuele en teamwedstrijden wordt er een verplichte en een vrije kur uitgevoerd .Ziehier een prachtig staaltje aan voltige en thevens winnaar van de Internationale Competitie gebracht door Adrian Toth , hij is vrijwel tot nog toe de enige die al dansend te paard gaat ... zeker eens de moeite om zien !!!
Het paard werkt altijd in de linkergalop op een volte van ten minste 13 meter. Er zijn 2 internationale wedstrijd categorien namelijk: CVI een ster en CVI twee sterren.
De wereldkampioenschappen worden om de twee jaar gehouden en er zijn ook internationale kampioenschappen met categorien voor heren-, dames- en gemengde teams. De eer naar de dames in dit filmpje gaat naar Katie Haynie ..
De Puli ... is leergierig, intelligent en zeer speels. ...
De Puli ... is leergierig, intelligent en zeer speels.
In Hongarije werden op de poestas ( zeer uitgestrekte grasvlaktes ) schapen gehouden. De herders hadden voor het hoeden en bewaken van de kuddes zeer sterke en intelligente honden nodig, die tegen barre weersomstandigheden bestand waren. In Hongarije heerst een landklimaat; Het is er dus zomers erg heet en in de winter onvoorstelbaar koud.
De honden die zulke uitersten in temperatuur konden weerstaan bleken een zeer typische vachtstructuur te hebben.De vacht van de Puli heeft altijd een sterke neiging tot vervilting gehad.
Er wordt wel eens gezegd dat de herders de overtollige vervilte vacht vroeger bijwerkten met de schapenschaar, maar bewijzen hiervoor schijnt men niet te hebben. Ik denk overigens dat er allicht weleens een paar hinderlijke plukken afgeknipt zullen zijn.
Honderden, ja misschien wel duizenden jaren lang is de Puli geselecteerd op gebruikseigenschappen. Men wilde een levendige actieve en intelligente hond hebben. Slome of luie dieren waren niet in staat om een kudde Schapen bij elkaar te houden. De Puli van nu is dan ook een levendige, waakzame en actieve hond.
Ziehier een super pfiepend Filmpje .... piep piep ... euh .... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Dr. Raitsits vermeldt een proef die de herders namen om vast te stellen of de aan te kopen hond wel het juiste temperament had. Men deed of men een stok of steen weg wilde gooien, en als de Puli dan reageerde met een luid gekef meende men een Puli te hebben met de juiste aard.
Tegenwoordig is de Puli zeer in trek als waakhond voor een stadswoning, Hij is hiervoor uitstekend geschikt. Door zijn aanleg en efficiënte bouw is de Puli heel geschikt voor allerlei vormen van training en africhting zoals gedrag en gehoorzaamheid, flybal, maar ook als speurhond en als reddingshond. ghiiiiiii ... zelfs als euhhh ....
Hij leert snel en graag en kan het tot een hoog niveau van training brengen. De Puli is dan ook een opgewekte, bewegelijke en inteligente hond die betrekkelijk weinig eisen stelt en graag werkt.
De Puli is een vrij kleine, maar zeer veelzijdige herdershond met een levendige aard. Hij is leergierig, intelligent en zeer speels. Bovendien past hij zich gemakkelijk aan allerlei omstandigheden aan. In een stadswoning en op een flat voelt hij zich goed thuis.Hij is zeer aanhankelijk en trouw aan zijn baas. Als men een Puli aanschaft krijgt een zeer bijzondere hond, die de mensen op straat allerlei vormen van commentaar ontlokt in zowel positieve als negatieve vorm. De Puli is dan ook geen alledaagse hond maar een heel aparte hond onder zijn soortgenoten
kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen
Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De Marwari is afkomstig uit de landen rond Afghanistan, het ras zou ontstaan zijn toen een aantal arabische paarden schipbreuk leed en aanspoelde op de stranden en zich daar voortplantten met de inheemse Aziatische pony's. Het ras is nauw verwant aan de Akhal-Teke en de Kathiawari.
De Marwari is altijd een oorlogspaard geweest. Het is gefokt door de koninklijke families en de krijgers van India om te dienen als rijpaard. Het paard stond zo hoog aangeschreven dat 'gewone' mensen ze niet mochten berijden, dit was voorgehouden aan twee hoge 'kastes': de Rajput (heersers) en de Kshatriyas (strijders).
Het ras was bijna uitgestorven tijdens de Britse overheersing van India en de periode van democratisering die daarop volgde, maar in 1995 is de Indeginious Horse Society of India opgericht die het ras van de ondergang probeert te redden, er is onder andere een standaard voor het ras opgesteld en met succes: de fokkerij is op gang gekomen en recent zijn er zelfs paarden geëxporteerd.
Een normale Marwari is ongeveer 1.50 meter hoog en is een zeer elegante verschijning. Het ras is sterk pezig en meestal goed gespierd. Ze hebben lange benen en zeer harde hoeven. Hierdoor hoeven ze alleen in zeer rostachtige gebieden ijzers te dragen. De Marwari heeft vaak een aangeboren tölt die in Azie revaal wordt genoemd. Deze gang word door meerdere Aziatische rassen vertoond. De vacht van een Marwari is, zoals bij alle woestijnpaarden, fijn en zijdeachtig. De kleuren lopen uiteen van bruin, vos, isabel tot bont, alle kleuren zijn toegestaan.
De oren zijn ook zeer bijzonder. De oren lopen namelijk van boven in een krulletje naar elkaar toe. Er wordt bij de Marwari veel belang gehecht aan de werveling van het haar op het lichaam. Het haar heeft dan ook een zeer mooie structuur.
De Marwari is gefokt om in de oorlog zijn ruiter zoveel mogelijk te helpen. Zijn karakter is hierop aangepast, het is een intelligent paard dat trots maar trouw is en de wil heeft om te winnen. Het is een hard paard dat makkelijk oud kan worden met een zeer groot uithoudingsvermogen dat zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden.
Hoe prachtig en ellegant ze wel zijn zie je in het hieropvolgend filmpke ... ff het cultuur van ginds opsnuiven ... Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten voor je dit aanklikt ... knipoogje !!
De Marwari werd gebruikt als rijpaard van de adel en strijders in diverse oorlogen. Door de vlakke tölt die het dier heeft kan het makkelijk lange afstanden in de woestijn afleggen. Op dit moment zijn er nog weinig Marwari-paarden over. Volgens de Indeginious Horse Society heeft de Marwari het in zich om te excellereren in elke moderne ruitersport. In India zelf worden de paarden vooral gebruikt voor officiële gelegenheden en shows.
Miryam 
