Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
30-10-2012
De Siberische Kat ... charmant, stil, zacht, ietwat verlegen .....
De Siberische Kat ... charmant, stil, zacht, ietwat verlegen ...
Dit is een eeuwenoude langharige kat, volgens sommigen de voorouder van alle moderne langharige katten, waaronder de Turkse Angora en de Perzische Kat. Hij is vrij gewoon in noordelijk Rusland, onder andere in de omgeving van Sint-Petersburg, ook al ligt( dat niet in Siberië. Zijn dichte vacht beschermt hem tegen de hevige kou. Soms wordt hij ook de Siberische Boskat genoemd.
Uiterlijk Een stoer gebouwde kat met een middellang lichaam en een brede, ronde kop en krachtige poten. De vacht is lang en dicht, met een zware ondervacht. Hij heeft een dichte kraag en een overvloedig behaarde staart. Vooral voor leken lijkt hij in veel opzichten op de Noorse Boskat, waarmee hij mogelijk direct verwant is.
Geschiedenis : Het schijnt dat deze kat al eeuwen in Rusland aanwezig is. In de negentiende eeuw, toen hij voor het eerst in het Westen opdook, stond hij bekend als de Russische Langhaar. Hij werd met andere langharige katten gekruist, die indertijd populair waren, zoals de Angora en de Perzische Kat, zodat hij zijn afzonderlijke status snel kwijt was.
In het land van herkomst bleef hij echter even populair, maar hij werd door de plaatselijke bewoners als zo vanzelfsprekend ervaren dat niemand de moeite nam om hem als een raskat te beschouwen. Het gevolg was dat hij bij de kattenshows een vergeten kat was. Zelfs tegenwoordig is hij zeldzaam buiten zijn land van herkomst. Daar schijnt echter verandering in te komen. In 1987 werden een jong katertje en poesje afkomstig uit de streek rond Sint-Petersburg door liefhebbers uitgebracht op een kattenshow te Berlijn. Zij bedachten de nieuwe naam Siberische Kat en begonnen een serieus fokprogramma.
Zie hier een prachtig mooi filmpje hoe rustig ze wel overkomen ... Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... !!
De oorspronkelijke katten in Rusland zijn volgens zeggen uitzonderlijk gehard. Ze brengen hun dag graag buitenshuis door, zelfs tijdens het koudste weer. Ze zijn weinig beweeglijk en zijn minder toeschietelijk in het betonen van hun aanhankelijkheid ten opzichte van de mens dan andere katten.
De tegenwoordige Siberische Kat wordt vaak beschreven als charmant, stil, zacht, ietwat verlegen, slim, kalm, stoer, enz. Ze hebben een zachte stem, net als Perzen.
Een goede Arabo-Fries moet er uitzien als een mooie moderne Fries ......
Een goede Arabo-Fries moet er uitzien als een mooie moderne Fries ...
Een goede Arabo-Fries moet er uitzien als een mooie moderne Fries, maar met een versterkt hart en longen van de beste Arabier. Karakter moet ook als een Fries zijn, maar gevoeliger voor hulpen
(Hulpen zijn door de mens, in logisch verband met het wezen van het paard uitgedachte en door het paard aangeleerde tekens, waarmee de mens zijn wil aan het paard kenbaar kan maken. Het besturen van het paard vindt plaats door middel van zit- en gewichtshulpen, de kuithulpen en de teugelhulpen.
Een goede Arabo-Fries heeft slechts 10-20% Arabisch bloed met voor de rest alleen Fries bloed.Een uitstekend gebruikspaard dat alle goede kenmerken van beide rassen heeft: het goede en zachte karakter, de samenwerkingsgeest, de uitstraling en de typische bewegingen van een Fries, maar met flexibiliteit, flink uithoudingsvermogen, meer hart- en longcapaciteit en snel recuperatievermogen.
De gangen willen we minder extreem hoog als bij Friezen, meer economische bewegingen - zowel in stap, draf en galop, waarbij ook veel souplesse getoond wordt, zodat goed geschakeld kan worden tussen verzamelde, arbeids en gestrekte gangen.
De paarden moeten ook voldoende gevoelig zijn voor de hulp van de menners/ruiters. Alerte, onderdanige paarden, zeer handelbaar, met een sportief potentieel gelijk aan andere rassen, maar een stabieler karakter.
Hier een prachtig staalke van een clinic gebracht door Peter Spahn ( met welliswaar één van zijn Friezen ), weet dat paarden volledig opgaan in t muziek en dat ze het een pretje vinden om afwisselend te poseren ... knipoogje !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !! Just
enjoy .... !!
Veel moderne Friezen zijn erg nerveus. Lang niet alle Friese paarden van tegenwoordig hebben nog een volledig beheerst en constant, betrouwbaar karakter en de werkwilligheid laat nog vaker te wensen over.
Veel liefs ..groetjes
... Miryam
P.s . In dit logje zijn zowel de Arabo-Fries te zien als ook het Friese paard !
De Bearded Collie is een hondenras, afkomstig uit Schotland. Zoals alle collies is hij een herder, die zijn oorsprong in de Schotse Hooglanden heeft.De eerste voorouders van de Bearded Collie zouden honden zijn die in 1514 met een schip uit Polen in Schotland aankwamen en geruild werden tegen een ram en een ooi.Door het heersende klimaat in de Schotse Hooglanden was er behoefte aan een hond met een dikke vacht.Zo ontstond de Bearded Collie.In der loop der jaren werd uit de ruwe vacht van vroeger de zijdeachtige vacht van vandaag. De vacht heeft wel regelmatige verzorging nodig. Schofthoogte van 51 tot 56 centimeter, gewicht van 18 tot 27 kilogram. De worpgrootte is gemiddeld 7 pups.
Een Bearded Collie is een zeer energieke hond, en moet daarom ook voldoende beweging krijgen.Het is daarom ook noodzakelijk om dagelijks met de hond te gaan lopen.Tijdens de wandeling kunnen allerlij apporteer spelletjes gedaan worden wat ook de baas-hond relatie verbeterd.Krijgt de hond niet voldoende beweging dan zal de baas dit vanzelf merken aan het gedrag dat de hond binnenshuis zal vertonen, dit kan uiteraard leiden tot sloop gedrag.
Buiten wandelingen kan de hond ook gebruikt worden om agility te doen. Bearded Collies zijn hier zeer geschikt voor en vinden het doorgaans ook erg leuk
Door de dikke vacht is het nodig de hond regelmatig te borstelen, gebeurt dit niet dat zit de hond snel helemaal onder de klitten.De plaatsen waar dit het meest voor komt is onder de hond zijn oksels en bij de snuit. De eigenaar moet daarom minstens een keer per week de hond een goede en grondige borstelbeurt geven. Als de hond gaat wisselen van puppy naar volwassen vacht moet de eigenaar zeer goed opletten omdat de losse haren snel voor klitten zorgen. Het makkelijkste is dan om de hond wat vaker te borstelen of in iedergeval even uit te borstelen.
Ziehier een aangenaam en prachtige voorstelling van deze energieke wolbaal ... vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ......
De Bearded Collie is het resultaat van het kruisen van de Polish Sheepdog ofwel de Polski Owczarek Nizinny met de lokale hoedende honden van Schotland. De Schotten hebben dit ras eeuwenlang als hoeder gebruikt onder de namen "Highland Sheepdog" en "Highland Collie".
"Collie" is het Schotse woord voor hoeder en de naam Bearded Collie komt van het lange haar dat deze hond onder zijn kin heeft. Over het algemeen genomen is de Bearded Collie een gezond ras, waarbij niet veel gezondheidsproblemen te verwachten zijn. Het meest voorkomend bij dit ras is heupdysplasie.De levensverwachting voor de Bearded Collie is 14 tot 15 jaar.
De Noriker ,Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ......
De Noriker ... Een Oostenrijks familiepaard van top tot teen ...
Zo'n 50 % van alle paarden in Oostenrijk behoort tot het oersterke Noriker koudbloedras.Elke Oostenrijkse boer heeft één of meerdere Norikers en 's winters staan ze broederlijk tussen de koeien op stal. Ze gebruiken deze paarden om hout te slepen, toeristen rond te rijden en mee te pronken op oogstfeesten.
In Oostenrijk geniet het dier de status van 'beschermd ras' en dat levert de fokkers en fokpremie op.Een echt werkpaard zal de Noriker altijd blijven. Er was en er is in de bergen nog steeds geen beter vervoer- en transportdier dan dit ras.
Met de opkomst van het toerisme en de groeiende interesse in sport- en recreatiepaarden, blijft het aantal Norikers gestaag toenemen.
De huidige Noriker is mede dankzij zijn zachtaardige karakter en zijn koele hoofd een populair veelzijdigheidspaard dat uitmunt in betrouwbaarheid en werklust.
Zie hier een prachtig getint Oostenrijks winters tafereeltje ... ... ghiiiii ... Sneeuwpret ... ...Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Western rijden, aangespannen rijden voor de kar, de slede of de bierwagen, boomslepen, ploegen, oogsten, dressuur en recreatief rijden, de Noriker vindt het allemaal best. Een familiepaard van top tot teen, een paard met toekomst.
ls menpaard is de Noriker verrassend wendbaar, erg betrouwbaar, verkeersmak en voorwaarts. Van nature reageren ze heel goed op de stem, een eigenschap die ze gemeen hebben met andere boomsleeppaarden. Als rijpaard zijn ze evenzeer supergeschikt. Het hele gezin kan er dagen mee op tocht, ze worden nooit moe. Ze zijn betrouwbaar in alle situaties, zijn berensterk en willen graag werken.
In de Oostenrijkse Alpen vormen kruiden een belangrijk onderdeel van het Noriker menu, dat verder bestaat uit gras en hooi dat veel minder voedzaam is dan bij ons. Daarom moet een Noriker zo sober mogelijk worden gevoed
Soms heb je een handleiding nodig om je kat te begrijpen. Een kat kan gedrag vertonen waar wij mensen het raden naar hebben. Waarom krabt hij naast zijn etensbak, mekkert hij naar vogels of kneedt hij je schoot tijdens het knuffelen? Wat voor ons ronduit vreemd of grappig gedrag lijkt, is meestal logisch te verklaren.
Zie hier een prachtig Reklame filmpke ...!! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
Meestal gaat het om natuurlijk gedrag dat ooit nuttig is geweest, en nog steeds zit ingebouwd in het instinct van je kleine huistijger. . Kneden op je schoot Als je je kat knuffelt, hoe gedraagt hij zich dan? De meeste katten zullen tijdens het knuffelen spinnen en met hun voorpoten je schoot kneden.
Het zijn de uiterlijke tekenen van een tevreden kat. De reden hiervoor is terug te vinden in de kittentijd. Wanneer de kittens wilden drinken, moesten ze eerst de tepelhof van de moederpoes kneden om de melk te doen vloeien.
Ook op deze leeftijd ging het kneden gepaard met tevreden gespin. Het gedrag stamt dus af uit de kittentijd maar is op volwassen leeftijd zijn functie verloren. Ook een kat die zijn bed opmaakt zal meestal eerst de lakens of een kussen kneden. Het is de lichaamstaal van een gelukkige en ontspannen kat.
Een Rhodesian Ridgeback heeft een uitstekende zesde zintuig voor gevaar !!.....
Een Rhodesian Ridgeback heeft een uitstekende zesde zintuig voor gevaar !!
"Deze Zuid-Afrikaanse hond ontleent zijn naam aan de streep van haren op de rug (ridge of pronk) die juist verkeerd zijn geïmplanteerd, vandaar zijn bijnaam "pronkrug".
Zijn voorouders zouden honden zijn die destijds door de Hottentotten gebruikt werden en die gekruist werden met honden geïmporteerd door de eerste kolonialen komend uit Europa in de 17e eeuw; en meer bepaald mastino's, doggen en bloedhonden.
Hij werd door de boeren in Zuid-Afrika ontwikkeld, en zijn standaard werd in 1922 vastgelegd in ex-Rhodesia. Zuid-Afrikaanse jagers gebruikten de ridgeback om grof wild op te jagen en terug te vinden, maar ook voor de leeuwenjacht."
"Vergeleken met andere hondenrassen kan het karakter van de Ridgeback het best worden omschreven als excentriek. De volwassen Ridgeback is onafhankelijk, straalt rust uit en kan gereserveerd zijn tegenover vreemden. Ook laat hij een bepaalde vorm van arrogantie en zelfverzekerdheid zien.
Een Rhodesian Ridgeback is een bijzonder hondenras voor wat betreft de inprenting. Hij heeft namelijk een zeer goed associatievermogen en neemt dan ook alle positieve maar vooral de negatieve indrukken, die zijn omgeving hem bieden, in zich op. Deze indrukken zijn van beslissende invloed op zijn gedrag gedurende de rest van zijn leven.
Zijn eigen wil, vastberadenheid en gevoel voor eigenwaarde maken dat de Rhodesian Ridgeback niet tot onderworpenheid gedwongen kan worden. De houding van deze hond is niet die van een slaaf maar van een partner en de Rhodesian Ridgeback dient als zodanig behandeld te worden. De enige manier om een Ridgeback goed te laten functioneren en om respect van hem te krijgen is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en een goede training.
Als huisgenoot en vriend demonstreert de Ridgeback een bijzondere trouw en toewijding aan zijn huisgenoten en zoekt een individu uit die hij als van hem beschouwt. Vaak wordt er gezegd dat "U" een hond bezit, uw Ridgeback ziet dat anders; "hij" bezit U. Om deze reden is een Ridgeback een uitstekende bodyguard en waakhond. Hij beschouwt namelijk uw eigendom als het zijne.
Van nature een luilak, zal hij geen onnodige energie verspillen om zijn doel te bereiken. Hij zal vaak tevreden zijn als hij zijn tijd kan gebruiken met dutten. Dit mag gezien worden als het tegenovergestelde op de omschrijving van de energieke en dynamische hond waarvoor de Rhodesian Ridgeback vaak doorgaat. Voor de beweging en de conditie van de volwassen Ridgeback zijn lange wandelingen noodzakelijk.Hier een prachtige Duitstalige docu van deze toch wel uitzonderlijk biezonder mooie ras ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Van oorsprong is de Rhodesian Ridgeback een jachthond met een grote presentatie en aanwezigheid. Hij heeft een uitstekende "neus".
Specialisten spreken dit ras toch enigsinds tegen , daar ze het over de " pronkrug hebben , zij beschrijven dit eerder aan aangeboren afwijking nml Spina bifida of "open rug" is een aangeboren afwijking die het gevolg is van een ontwikkelingsstoornis van ruggenmerg en wervelkolom. Meestal is de afwijking ter hoogte van de lendenwervels (lumbaal) gelegen, soms ter hoogte van het heiligbeen (sacraal) of de borstwervels (thoracaal). Fokkers beweren het tegendeel Ziehier een pro en contra van specialisten en fokkers ... !!
De Ridgeback heeft een zesde zintuig voor gevaar en staat open voor indrukken uit zijn omgeving, zoals men dat vaker kan vinden bij wilde dieren. Wellicht is dit het gevolg van de strenge selectie die de jagers op groot wild vroeger doorvoerden. Deze eigenschappen zijn in de erfmassa van de Rhodesian Ridgeback verankerd.
Hij is intelligent en toegewijd zonder dat hij zijn aanhankelijkheid verbergt. De Ridgeback laat zijn toewijding zien bij het werken met zijn eigenaar en het beschermen van zijn eigendom. Kortom een hond die voor eenieder, die eerlijk met hem omgaat, een trouwe en toegenegen huisgenoot is die in extreme omstandigheden tot buitengewone prestaties bereid en in staat is."
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ....
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
Benamingen voor de Turkoman veranderden vaak door de eeuwen heen. Naast Bactrisch, Nisaia, Scythisch en Parthisch, werd het paard door Westerlingen sinds de opkomst van het Osmaanse Rijk vaak �Turk� genoemd, wanneer hij uit bepaalde regio�s in Perzi� kwam zelfs �Arab�.
In de twaalfde eeuw werden Turken en Turkmenen reeds over ��n kam geschoren . Turkoman stond voor �Turk-achtig� en voor de meeste Westerlingen betekende dit dat het om een en dezelfde soort ging: de mensen waren allemaal �Turks�, zo ook de paarden. Turkomans werden dicht bij mensen gehouden. Merries en veulens liepen in kleine kudden op de woestijnvlakte. Hengsten werden aan een touw naast of zelfs in de nomadentent vastgebonden en bouwden een sterke band op met hun meester.
Vaststaat, dat de Turkoman over het algemeen een paard is dat hoog op de benen stond met een recht profiel en zeer dunne beharing. Bont was niet gewenst en de meeste paarden waren valkkleurig, bruin of schimmel. De metaalglans was een uniek kenmerk van de Turkomans en was onderdeel van hun overlevingsmechanismen voor de woestijn, omdat het zonlicht op een andere wijze gebroken werd op hun vacht dan bij andere paardenrassen.Wat men bedoeld met metaalglans kan je hier perfect zien in t filmpje let wel .... dit is geen Turkoman maar een Akhal -Teke !! Vergeet wel even het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken � ...
Volgens de Turkoman nomaden betekende dit dat de paarden daardoor minder snel oververhit raakten.
Westerse avonturiers beschreven met name hun uithoudingsvermogen, hun hazewindhondachtige uiterlijk en hun fijne beharing. Over het karakter van de Turkoman kan men kort zijn. Turkomans zijn gevoelige eenmanspaarden die slecht reageren op een harde aanpak. Wanneer men het vertrouwen van een Turkoman had, ging het paard door het vuur voor zijn meester. Deze kenmerken zijn terug te vinden in de tegenwoordige takken.
De Turkoman werd tevens in onderlinge races ingezet om het paard in topconditie te houden voor rooftochten. Hier een prachtige compilatie van geboorte tot ...
Het belang van zijn snelheid was niet alleen evident voor de mannelijke krijgers, maar ook voor de vrouwen.
Bruiden werden doorgaans weggegeven aan de man wiens Turkoman paard de hare het snelst zou inhalen, de bruid had hierin haar eigen paard in de hand zodat zij zoveel mogelijk de man van haar keuze kon helpen in de race
De Britse kapitein van de Royal Light Infantry Rollo Burslem beschreef dat de gegadigden zich ongewapend verzamelden op de beste paarden die ze tot hun beschikking hadden, terwijl de bruid omringd door haar familie op de rug van de beste Turkoman hengst van haar stam, wachtte tot haar vader het startsein gaf Het hebben van een uitstekend paard was dus niet alleen van levensbelang in hun rooftochten en onderlinge vetes maar tevens in het �bemachtigen� van een goede levenspartner.
Kattige katers !! Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Kattige katers ... Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Is een poes een Einzelgänger of is het een sociale viervoeterke die vlug vrienden maakt''. ,,Een poes is eigenlijk een territoriumdier, in tegenstelling tot de hond, die een roedeldier is. Dat wil zeggen dat ze haar eigen plekje liever niet met anderen deelt." Om kattengedrag te kunnen begrijpen, moet je naar de natuur kijken'',
,,Er bestaan twee soorten katers. De eerste soort is het tijgertype. Die leeft alleen en mannetjes en vrouwtjes komen alleen bij elkaar om te paren. Daarna maakt het mannetje zich uit de voeten en laat hij het wijfje met rust.
Zij moet het verder maar zelf uitzoeken en haar jongen alleen opvoeden. Als er een andere mannetje het territorium binnendringt, volgt een gevecht. Een indringer zet zijn geurvlaggen uit door te urineren."
,,De tweede soort is het leeuwentype. Leeuwen leven in een groep die bestaat uit één mannetje en verschillende leeuwinnen. De man doet in feite helemaal niets.... hmm !! De dames gaan voor hem op jacht en meneer komt aan tafel. Pas als hij gegeten heeft, mogen de vrouwtjes gaan eten.... !!
Hij draagt zorg voor de bewaking van de groep en is een absolute potentaat. Hij duldt geen andere kerels om zich heen en bijt de nieuw geboren mannetjes dood. Katers kunnen evenwel toch aan elkaar gewend raken, soms zelfs vrienden worden, maar je moet geduld hebben.''
Katten zijn zeer nauwgezet in het uitzoeken van hun lievelingsplek in huis.Oooh ja ... zie hier hoe zelfs een kater aan zijn trekken komt als t poesje hem wandelen stuurt ... euh humm ... KNT ... knipoogje ....!! Ghiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé... !!
Poezen verkiezen een plek in de hoogte om alles wat in hun territorium gebeurt goed te kunnen overzien. Deze plek willen ze het liefst warm (bij de kachel), zacht (op een fleece) en tochtvrij (afgeschermd in een mand of zelfs een kartonnen doos). In dit log uitsluitend foto's van Bengaalse katten ... !!
De Schotse Deerhound is een vriendelijke heer met elegante manieren ...
De Schotse Deerhound is een vriendelijke heer, met elegante manieren en beschaafde affectie. Er wordt beweerd dat alle Deerhounds onder het sterrenbeeld Tweelingen worden geboren omdat ze een dubbele persoonlijkheid bezitten, die ze succes geeft tijdens de ruwe jacht en liefde in een warm huis .Vanwege hun omvang hebben zij veel ruimte nodig en dat schrikt veel mensen af. Het is een slimme, trouwe kameraad met een zacht en liefdevol karakter.
Hij vertoeft graag tussen de mensen. De Deerhound is een zeer oud ras, dat reeds bezongen wordt in gedichten uit de 3de eeuw. De Scottish Deerhound leefde al in Keltische tijden in Schotland.De ontwikkeling van het Schotse ras volgde die van zijn Engelse tegenhanger : de Greyhound. Schotten en Picten, de oorspronkelijke bewoners van de Highlands, voerden zelfs oorlogen om deze windhond. Hij is ideaal gebouwd voor de jacht.
Hij is sneller dan het hert en heeft voldoende gewicht om prooien van meer dan 100 kg neer te halen. De hond was lange tijd de exclusieve eigendom van de Schotse adel. Door sociale veranderingen en overbejaging door gebruik van het geweer, kwam het ras tot verval
Zie hier een aangenaam kennismaking met deze prachtige Giant ...Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt é ... !!
Vroeg in de 19de eeuw werd het ras echter door Archibald en Duncan McNeill, de latere lord Colonsay, in ere hersteld. In Schotland, het land van herkomst, dragen nog vele plaatsen in de bergen namen van omgekomen honden.
Voor de echte liefhebbers van de Schotse Deerhound , ziehier een prachtig mooie slide ... zij worden aangenaam getrakteerd op een eigen liedje van deze toch uitzonderlijk hoogbegaafde hond !
Als huishond is de Deerhound goedgemanierd en trouw; hij heeft wel veel ruimte nodig en moet veel bewegen. Hou echter rekening met zijn felheid en jachtpassie wanneer je de hond laat rennen ! De Deerhound van vandaag wordt maar door een beperkt aantal mensen gehouden.
De Highland Pony is één van de twee inheemse rassen van de Schotse hooglanden en eilanden. Gedurende vele eeuwen heeft het ras zich aangepast aan het veranderende en vaak barre klimaat en de leefomstandigheden van Schotland.
De wintervacht bestaat uit een laag sterk, dasachtig haar over een zachte, dikke onderlaag, die dit ponyras geschikt maakt het hele jaar buiten te verblijven
En wat hij van zijn Keltische voorvaderen geërfd heeft, is vandaag nog volop zichtbaar.
DNA-onderzoek heeft ten andere aangetoond dat hij, zoals enkele zeldzame andere paardenrassen, een zeer hoge graad aan oorspronkelijke zuiverheid overgehouden heeft. De afzondering in het ruwe klimaat van zijn Schotse vaderland is daar wel de verklaring voor, evenals voor de adel van zijn atletisch lichaam. Onder zijn strakke huid lijken de sterke spieren en de droge gewrichten als gebeiteld.
Andere kenmerken: een harmonische bouw, een sterke en gewelfde hals, een korte rug en krachtige lenden, wapperende manen en een zijdeachtige beharing. Stokmaat tussen 1,32 m en 1,47 m. De toegelaten kleuren zijn grijs, zwart, izabel en baai. Aalstreep en zebrastrepingen op de benen en zeer goede voeten.
Uitzonderlijk degelijk en mooi, krachtig en polyvalent, zelfbewust en trots, open en vriendelijk, zachtmoedig en leergierig: met zo'n karakter is de Highland Pony een haast spreekwoordelijk mensvriendelijk ras. Maar nooit onderdanig, want hij is en blijft een nobel paard. Misschien is het wel daarom dat de Britse koningin er in Balmoral een stoeterij van Highland pony's op na houdt.
Ik neem u effe mee naar de prachtige streek " de Scotland Highlanders " met deze prachtige viervoeter " De Highland pony ...!!Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!
Zoals alle juwelen, is het aantal Highland pony's echter beperkt. Wereldwijd vindt men er amper een vijfduizendtal en elke eigenaar ziet zijn Highland pony werkelijk als een waardevol bezit, waarop hij terecht trots is. In België bleef het ras lange tijd omzeggens onbekend: de allereerste Highland pony werd pas in 1992 ingevoerd. Dit ras is dan ook amper te vinden en niet bepaald goedkoop.
De Bombay ..treffende gelijkenis met de zwarte panter ....
De Bombay ... treffende gelijkenis met de zwarte panter !
Herkomst: Amerika De Bombay is in de jaren vijftig in amerika onstaan door de kruising van een American-shorthair met een Burmees... de vacht kenmerkt zich door zijn diepzwarte kleur.
De Bombay is vernoemt naar de stad Bombay (India) om zijn treffende gelijkenis met de zwarte panter die daar leeft. De Bombay is een zeer sociale kat die gek is op mensen en ondanks zijn gelijkenis met de zwarte panter er betrekkelijk weinig moeite mee heeft altijd binnen te zijn.
Ziehier een prachtig mooi filmpje van twee kittens die zich naar hartelust uitleven ... schattig om zien met een super leuk achtergrond muziekje ... ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten , alvorens dit aan te klikken ... !!
Buiten de verenigde staten komt de Bombay nog nauwelijks voor ( is in Engeland nog niet eens erkend)maar vermoedelijk zal dit gezien zijn pracht niet lang meer duren.
Kenmerken : Kop: Rond met een bol gezicht dat driehoeksvormig uitloopt in een goed ontwikkelde snuit Ogen:Rond, wijd uiteenstaand goud tot koper kleurig Oren: breed aan de basis met een afgeronde top iets naar voren gericht
Lichaam: gespierd, maar tegelijkertijd lenig, middelgroot formaat. Staart: een staart van gemiddelde lengte. Vacht: De vacht moet kort en glad aanliggend zijn. Kleur:De kleur is glanzend diepzwart .
De witte herder oftewel De Canadese herdershond ...
De witte herder ... oftewel De Canadese herdershond ...! !
Het originele land van herkomst is Duitsland. Voordat de eerste officieel geregistreerde Duitse Herder er was, waren er al witte herders in Duitsland. Maar ook andere kleuren herders kwamen voor. De eerste officieel geregistreerde Duitse Herder had een grootouder die wit was. In de eerste instantie kwamen er dan ook witte Duitse Herders in Duitse keuringen en shows voor. Tot ca. 1930 was de kleur wit volledig erkend voor een Duitse Herder Een voorbeeld hiervan is Berno von der Seewiese.
Doch al spoedig besloot Duitsland dat de kleur wit niet gewenst was voor de Duitse Herder. Dit was een probleem, want witte en gekleurde pups kwamen in een nest voor. Al die tijd werd er niet op kleur gefokt en het gen voor de kleur wit was van het begin af tevens recescief aanwezig gezien de eerste officieel ingeschreven honden dit gen bij zich droegen.
Algemeen: De Witte Herder is een krachtige, goedgespierde, middelgrote (lang) stokharige herdershond met staande oren, rechthoekig formaat, van middelzware bouw en met elegante, harmonisch vloeiende belijning. Ziehier een super lief filmpje van een 4 maand oud puppy... Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ..!
Gedrag en karakter: Temperamentvol zonder zenuwachtigheid, opmerkzaam en waakzaam; naar vertrouwde mensen toe vriendelijk, vertrouwelijk en aanhankelijk; makkelijk te leiden en evenwichtig; tegenover vreemden gereserveerd, echter NIET angstig of agressief; benadert onbekende invloeden eerst terughoudend/voorzichtig, daarna nieuwsgierig.
In Nederland waren de witte pups meestal uit het nest verwijderd en er waren dus weinig of geen witte Duitse Herders die uit de oorspronkelijke Nederlandse Duitse Herder kennels kwamen.
De Appaloosa ..... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige slide ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Wereld dierendag !.! Dieren houden van mensen ....
Wereld dierendag !! Dieren houden van mensen...
Dieren hebben sinds mens en heugenis een grote betekenis in het leven van de mens. Maar dieren kunnen ook van grote invloed zijn op de gezondheid van bijvoorbeeld ouderen. Voor veel ouderen is het moeilijk structuur te geven aan de dag. Wanneer er niemand of niets is om naar om te kijken, is men al snel geneigd om de hele dag in bed te blijven.
Het hebben van een huisdier biedt structuur. Het dier moet gevoed en honden moet ook uitgelaten worden. Een huisdier biedt aanspraak en tijdens het wandelen met de hond komt u behalve buiten in de frisse lucht, vaak ook andere hondenliefhebbers tegen. Dat is weer goed voor de sociale contacten.
Huisdieren maken ons gelukkig, zo blijkt uit een recente enquête. Maar liefst 64 procent van de baasjes geeft dan ook toe dat hij zijn lieveling als een echt lid van de familie beschouwt. Meer nog: 43 procent geeft toe dat ze meer over hun huisdier praten dan over hun partner, kinderen of het werk.
Wellnesscoach Elizabeth Scott vindt dat niet overdreven, maar net een goede zaak. "Niemand kan in een slecht humeur blijven als een puppy je met zijn lieve ogen aanstaart of als een superzachte kat tegen je hand wrijft",En daar blijft het volgens haar niet bij, want huisdieren maken je ook socialer. Zeker wanneer je gaat wandelen met je hond, biedt dat meer kansen om nieuwe mensen te ontmoeten.
Verder bleek ook dat de meerderheid van de mensen opgevrolijkt wordt door schattige foto's van dieren. Zoals verwacht geldt dat meer voor vrouwen dan voor mannen, met 81 procent ten opzichte van 66 procent.
Verder gaf 87 procent ook aan dat leuke verhalen over dieren een glimlach op hun gezicht kunnen toveren. En dat is niet alleen het geval bij baasjes, want ook 57 procent van de ondervraagden zonder huisdier bevestigde dat.Overtuig jezelf door het prachtig filmpke te zien... liefde tussen mens en dier !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Serotonine Ten slotte is er ook wetenschappelijk bewijs dat huisdieren ons gelukkig maken. Zo kunnen ze de stress verlichten en helpen ze ons om kalmer te zijn. "Door te gaan wandelen met je hond of paard ,of te spelen met je huisdier, komen er chemicaliën zoals serotonine en dopamine vrij in je hersenen", bevestigt Blair Justice van de University of Texas School of Public Health aan WebMD. "Het zijn die stoffen die je dat gelukkige gevoel geven." (lbs)
Veel liefs ... warmhartige groetjes ... een knuffff voor je geliefde huisdier ... Miryam
Wanneer een vrouw in verwachting is, zal zij zich afvragen of de relatie met haar kat gedurende haar zwangerschap, en later als het kindje er eenmaal is, dezelfde zal blijven. Veel aanstaande moeders zijn bezorgd dat de kat een gevaar voor de baby vormt. Er bestaat inderdaad gevaar voor toxoplasmose.
Toxoplasmose wordt veroorzaakt door een parasiet, die overgedragen wordt via de uitwerpselen van de kat. Daarom is het van belang enkele hygiënevoorschriften in acht te nemen. Wanneer de aanstaande moeder de kattenvoerbakjes en de kattenbak verschoont, respectievelijk de bakvulling vervangt, dient ze handschoenen te dragen. Het is beter om dit door iemand anders te laten doen, totdat de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Vertel je arts dat je een kat hebt. Een bloedonderzoek brengt snel uitsluitsel, of je immuun bent tegen toxoplasmose. Dit is het geval bij ongeveer 40% van alle vrouwen. Wanneer jouw kat nooit buiten komt en in principe altijd blikvoer of brokjes krijgt, kun je ervan uitgaan dat zij geen toxoplasmose kan overdragen; meestal is rauw vlees de bron van infectie. Infectie in de tweede helft van de zwangerschap kan schadelijk zijn voor de foetus. Wanneer de aandoening in vroeg stadium onderkend wordt, kan een behandeling met medicijnen het gevaar afwenden.
In het volgend filmpje kan men o.a zien, met wat men rekening moet houden ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te klikken alvorens dit aan te klikken
Ook wanneer je zwanger bent, kun je je kat rustig aaien. Was daarna wel je handen, zeker wanneer het kind geboren is en als je borstvoeding geeft. Het kan voorkomen dat je kat jaloers op de baby wordt. Dit is heel normaal.
Laat je kat langzaam wennen aan de nieuwe omstandigheden, en wel voordat de baby er is. Laat haar bijvoorbeeld niet op je schoot, maar op een kussen naast je liggen. Vraag je partner of andere gezinsleden om de kat wat extra aandacht te geven; zo weet je kat dat jullie nog om haar geven
Het Konikspaard...een opgewekt en vlijtig temprament
Een konik is van oorsprong een in Polen en Wit-Rusland gehouden paardenras, dat klein van stuk en heel resistent is. Koń is Pools voor paard, konik (konjiek) voor paardje.Het konikpaard heeft geen verzorging nodig en kan het hele jaar vrij rondlopen. Om deze reden wordt het dier vaak ingezet voor begrazing in natuurgebieden in Nederland. Hoewel alle paarden nazaten zijn van hun wilde voorouders wordt voor begrazing vaak gekozen voor de konik, omdat er geen storende factor is van "liefhebbende fokkers" en omdat de konik nauw verwant is aan de tarpan, een oorspronkelijk wild paard. De konikpaarden bleken bovendien nagenoeg vrij van gebreken die onze huispaarden hebben
De konik heeft nog veel overeenkomsten met zijn voorouders: de tarpan (het oorspronkelijke wilde paard). Door deze geërfde kenmerken wordt het konikpaard veel ingezet bij begrazing in natuurgebieden. De dieren zijn zelfverzorgend en komen zelfs strenge winters relatief goed door.
De grootste kudde konikpaarden ter wereld leeft momenteel in de Oostvaardersplassen (Lelystad - Flevoland). In 1985 zijn hier de eerste twintig Poolse koniks losgelaten. Per september 2006 leven er 980 exemplaren in het bijna 6000 hectare grote natuurgebied (waarvan circa 2000 hectare begrazingsgebied).
Eigenlijk is het konikpaard een kruising van diverse paardensoorten, dit verklaart ook waarom er tussen de overwegend muisgrijze paarden soms felgekleurde exemplaren kunnen zitten. Stokmaat : Tussen de 1.25 en 1.35 meter Kleur : Koniks zijn vaal met een aalstreep over de rug . Sommige Koniks worden 's winters wit . Karakter : De meeste Konikpaarden hebben een opgewekt en vlijtig temprament; niet alleen het uiterlijk, maar ook het karakter is echter authentiek De Konik galoppeert en springt uitstekend .
Hier een prachtig natuurfilmpke van het doen en laten van het Konikspaard in het prachtig rivieroeverreservaat de Blauwe Kamer... gelieve eerst het liedje bovenaan het log niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Exterieur:De Konik heeft alle uiterlijke kenmerken van een oerpaard en doet sterk denken aan deTarpan .Het is een taai, sober en wendbaar paard met een grote weerstand. Het profiel is concaaf en de oren klein.De hals is enigszins gedrongen en romp is stevig en lang.
De American Curl is met zijn naar achteren gekrulde oren zonder meer een opvallende verschijning. In juni 1981 werd in Lakewood, Californie, een uitgehongerd zwart poesje gevonden door Joe en Grace Ruga. Deze kitten, die de naam Shulamith kreeg, werd door de Ruga's in huis opgenomen en zou later de stammoeder van alle American Curls worden.
Ze schonk het leven aan vier kittens, twee daarvan hadden teruggekrulde oren, net als de moeder. Nieuwsgierig geworden naar de genetische achtergrond van dit fenomeen, nam Grace kontakt op met een wetenschapper, die tot de conclusie kwam dat het hier ging om een spontane mutatie en dat het gen dat resulteerde in de achterwaarts gekrulde oren een enkelvoudig dominant gen was.Ziehier een prachtig filmpje met schattige lieve kittens ... leuk om zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ...
Liefhebbers vonden deze oren zo aantrekkelijk en grappig, dat ze besloten een fokprogramma op te stellen met als doel deze mutatie vast te leggen. In het begin van de jaren 90 werd het ras in de Verenigde Staten officieel erkend.
De American Curl heeft een mensgerichte instelling. Ze zijn nieuwgierig, intelligent, en worden graag betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen het gezin waar ze deel van uitmaken. Ze houden van knuffelen en vinden het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ze hebben een evenwichtig karakter en zijn niet snel ergens van onder de indruk. Ze blijven hun leven lang speels en ondernemend. De omgang met andere katten en honden is over het algemeen uitstekend.
Omdat een ondervacht vrijwel ontbreekt, zijn deze katten eenvoudig in een goed conditie te houden. Het is toereikend om de vacht een keer per week te borstelen en daarna te kammen met een fijne kam.
Het Smousje , waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke lieve rattenvanger !
En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.
Oorsprong De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. .
Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos.
Mag ik u voorstellen ... het smoushondje Sven ... hij word hier vriendelijk uitgenodigd om mensen kunstjes aan te leren in een prachtige demo ,als voorbereiding op Doggy dance , Hoe begin ik eraan ... ?? Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.
Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd
Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.
Gezelschap De smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.
De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zijn snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!
Het is angstaanjagend. Vuur wat alles verslindend om zich heen grijpt. De paarden hinniken in paniek. De rook is verstikkend. Kunnen de paarden worden gered? Brand in de paardenstal. Het heeft vaak een kleine oorzaak maar met verschrikkelijke gevolgen.
¨Mocht het toch tot een brand komen blijf dan vooral rustig. Denk in de eerste plaats aan je eigen veiligheid. Bel de brandweer zo snel mogelijk, ook bij kleine brandjes. De brandweer is nog altijd een zorgverlenende instelling, je krijgt echt geen rekening gepresenteerd achteraf. Voor informatie over brandpreventie kan men altijd terecht bij de afdeling preventie van de plaatselijke brandweer.
Preventie : Ik kan er niet genoeg op hameren ! ! Brandveiligheid in dierenverblijven waaronder ook en vooral paardenstallen behoren .. ¨In eerste plaats is er... het gezond verstand. Je gaat natuurlijk niet staan roken in een stal. Maar hoe vaak er toch stiekem een sigaretje wordt opgestoken bij het paard in de stal ... dom, heel dom, ... 'het kan geen kwaad, ik kijk goed uit', soms heb je zelfs paarden eigenaren die een stal uit mesten en hierbij een peukje in de mond hebben ...
Enkele tips: Bel de brandweer, en de dierenarts. Je eigen veiligheid staat voorop, ga geen paarden redden als je leven daardoor in gevaar komt. Blijf vooral rustig.
Breng paarden al dan niet geblindeerd met een jute zak over het hoofd een voor een aan het halster naar buiten. En zet ze zo ver mogelijk bij de brand vandaan. Dat kan in een weiland of paddock. Paarden hebben de neiging om weer terug te lopen naar de stal daarom heeft naar buiten jagen geen zin. merries met veulens: Het veulen aan het halster van de merrie binden. Jonge veulens kun je optillen, dan zal de merrie volgen.
Warrior was zes jaar toen een vlammenzee haar te pakken kreeg !
Ziehier een nieuwsbericht wat een ravage een brand kan aanrichten ... om stil van te worden ... maar liefst 50 paarden lieten hun leven hierbij ... 3 paarden konden uit de vlammenzee worden gered ... Twee mensen man en vrouw zijn eveneens in de vlammenzee gebleven !! Als aandenken aan dit vreselijk gebeuren een herdenking aan de paarden die hun leven lieten in de Bridlewood Stallen...Vooraleer je deze nieuwsfeiten bekijkt gelieve dan eerst het liedje bovenaan het logje eerst uit te zetten alvorens dit te bekijken ... Vreselijk dat .... ! !
Een hengst is een ander verhaal, hij zal voor onrust zorgen zet deze dan niet bij de andere paarden maar zet hem goed vast.
Blijf naast de paarden lopen dit voor je eigen veiligheid, paarden in paniek kunnen nog wel eens steigeren, waardoor je geraakt kan worden door een van de hoeven.
Paarden die toch in aanraking met het vuur gekomen zijn leg je natte dekens op om erger te voorkomen. Paarden die erg in paniek raken en niet willen meelopen kun je beetpakken in een huidplooi in de hals of aan een oor zo zal het paard tijdelijk beter luisteren. Een praam kan ook uitkomst bieden maar daar is vaak helaas geen tijd voor.
Maar tot slot nog dit, je kunt het technisch nog zo mooi voor elkaar hebben, het menselijk gedrag is één van de belangrijkste factoren bij brandpreventie.
En weet dat men er goed van doordrongen moet zijn dat brand "echt" niet alleen bij de buurman gebeurt ...!
Maar ... voorkomen is altijd beter ! Gebruik je gezond verstand... en vermijd een uitslaande brand ...!
De Peterbald of Petersburg Sphynx is een sierlijke, intelligente kat van het oosterse type die haarloos lijkt te zijn. Rimpels over het grootse deel van het lichaam is een van de opvallende eigenschappen van de Petersburg Sphynx. Deze katten kunnen twee typen vachtstructuur hebben; Katten met een niet-borstelige vacht zullen deze meestal verliezen als ze ouder worden, maar ze behouden een fijn, kort dons op hun lichaam en/of de extremiteiten.
Katten met een borstelige vacht kunnen deze ook verliezen als ze ouder worden en/ of hier en daar een paar haren behouden op het lichaam en de extremiteiten. Katten kunnen met of zonder vacht geboren worden. Bij de katten die met vacht geboren worden en deze later verliezen, begint het haarverlies meestal bovenop de nek en gaat dan verder over het lichaam naar de staart.
Zie hier prachtig spelende Peterbalds kittens.... vergeet eerst het liedje bovenaan het blogje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje
Als de vacht behouden blijft op de extremiteiten bij niet-borstelige katten, dan voelt dit zeer zacht en donzig aan.De vacht die behouden blijft op de extremiteiten van de katten met borstelige vacht is kort en krullerig. Bij beide vachttypen zit de overgebleven vacht meestal op de snuit, aan de basis van de oren, op de poten en voeten en er kunnen nog enige haren op de staart zitten.
Lijkt gewoonlijk haarloos te zijn. Het lichaam kan met fijn kort dons overdekt zijn wat al of niet verdwijnt als de kat ouder wordt; dons blijft meestal aanwezig op de points en het lichaam wordt haarloos; of alle vacht verdwijnt en kat wordt compleet haarloos. Bij sommige katten is bij de geboorte een patroon zichtbaar wat verdwijnt met de vacht. Bij anderen lijkt het patroon in de huid te zitten en blijft het zichtbaar nadat de kat zijn vacht is kwijgeraakt. Snorharen en wenkbrouwharen zullen, als ze bestaan, golvend zijn en kunnen afgebroken zijn. Borstelharige (kan een volle, dichte vacht met korte, krullende haren zijn of hier en daar verspeid plukjes kort krullend haar over het hele lichaam) katten zijn toegestaan op show tot 2 jaar oud maar verdient geen voorkeur
Textuur
Zeemleerachtig bij haarloze katten. De huid is zacht en soepel en moet bij aanraking niet olieachtig aanvoelen. Katten met een echte borstelvacht verliezen die nooit. De vacht bestaat uit zeer korte, dichte, krullende haren. Sommige katten die geboren worden met de borstelige vacht kunnen uiteindelijk wel alle krullende haren verliezen. Bij dit soort katten blijft meestal dons over het hele lichaam behouden.
De Peterbald is een erg actieve kat.Ze vragen veel aandacht van de eigenaar.Ze zijn erg speels en blijven dit ook als ze ouder zijn.Het is een ondernemende,nieuwsgierig kat.Ze zijn niet snel onder de indruk van dingen en erg zelfverzekerd.De Peterbald past zich makelijk aan,ook met andere dieren.Het is een vriendelijke, knuffelbare kat.
!!
