Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
25-05-2008
Britse Korthaar katten ...
Britse Korthaar katten ... heerlijk speels ! !
Herkomst Britse Korthaar katten werden rond 1870 in Groot-Brittannië gefokt uit mooie huiskatten, waarna het inkruisen van Perzen heeft gezorgd voor de massieve, gedrongen vorm en het bolle hoofd. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit een ras met een korte vacht. Hoe ze speels ze wel zijn zie je in het hierna opvolgend filmpke .... Kitten en mams ... smile ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Britse Korthaar katten moeten onderscheiden worden van (vooral in Scandinavië voorkomende) Europese Korthaar katten, die een gladdere vacht, langere poten, een langere snuit en grotere oren hebben.
Dan bestaan er ook nog American Shorthair katten. Verder is er een verwantschap met de Exotic Shorthair, maar daarbij is de vachttextuur die van Perzen. Helaas worden blauwe Britse Korthaar katten, ten onrechte, nogal eens verward met Karthuizers (Chartreux), maar deze zijn oorspronkelijk afkomstig uit Frankrijk en hebben een meer trapeziumvormig hoofd, amandelvormige ogen en hoog op het hoofd geplaatste oren.
Karakter Als kittens zijn Britse Korthaar katten heerlijk speels. Later worden het rustige en vriendelijke katten met een zeer gelijkmatig karakter. Ze kunnen uitstekend zichzelf vermaken, houden erg van slapen, maar vinden het ook heerlijk om geknuffeld en geaaid te worden.Wel blijven ze spelen heel leuk vinden, Het zijn gezelllige knuffelberen. Bovendien kunnen ze over het algemeen prima opschieten met kinderen, honden en andere katten. Ze kunnen uitstekend aarden in bovenwoning of flat, maar een terras of tuin vinden ze ook prettig.
Verzorging Britten zijn zeer gesteld op gezelschap van mensen of andere huisdieren. Hun dagelijkse portie aandacht waarderen ze evenveel als hun natje en droogje. Echter, het zal bijna niemand moeite kosten regelmatig zo'n heerlijke "teddy" te knuffelen en lekker tegen hem of haar aan te kletsen. De verzorging bestaat uit het wekelijks borstelen van de vacht en het (indien gewenst) regelmatig knippen van de nagelpunten met een goede nageltang. Controle van de binnenkant van de oorschelpen en het (zo nodig) zeer voorzichtig
De Bobtail is één van de oudste rassen van de herdershonden en wordt ook Old English Sheepdog genoemd.Zijn afkomst is nog steeds niet heel duidelijk. Er doet een theorie de ronde dat hij zou ontstaan zijn door de kruising van een Briard en de Russische Owtchan. In de 19de eeuw was hij een beschermer van de kuddes en een schapenhoeder. In die periode waren deze honden nogal wild en wantrouwig, maar hun karakter is later veranderd tot een lieve gezinshond zoals we die nu kennen.
Zijn naam heeft de Old English Sheepdog te danken aan zijn gecoupeerde staart, vroeger ook ´bobbed tail´ genoemd. Heel typerend voor dit ras is ... ze denken echt steeds op je schoot te moeten zitten alsof ze een zo ontzettend klein iets zijn ... ghiiii ... ook worden ze als puppy zwart wit geboren en naarmate ze ouder worden veranderd het zwart in t grijs ... !
Zie hier een prachtig aangenaam filmpke van deze wolbalen ... hetzij euhh puppys vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
De Bobtail is een goedmoedige en trouwe hond. Hij is erg liefdevol voor zijn baas en gehecht aan zijn familie. Het is van oorsprong een herdershond en hij heeft nog steeds het gevoel dat hij zijn ´kudde´ samen moet houden. Deze grote hond is een echte kindervriend, maar men laat kleine kinderen best nooit alleen bij een hond achter.
De Bobtail is ook een waakhond. Hij zal luidruchtig blaffen als hij onraad ruikt, maar hij wordt nooit agressief en zal niet bijten. Zijn indrukwekkend voorkomen is meestal genoeg. Deze hond heeft een zelfbewust en rustig karakter, maar is ook speels en durft al eens streken uit te halen. Daarom is een strenge, maar fijngevoelige opvoeding nodig om hem de juiste gewoonten bij te brengen
Deze levendige, speelse, onstuimige hond is noch schuw, noch agressief.Hij is aanhankelijk, gehoorzaam, trouw, met een gelijkmatig karakter.Hij is een ideale oppas voor kinderen en wordt dan ook wel Nanny Dog genoemd.Hij heeft een wakerinstinct en is niet bijterig.Met zijn wollige gezicht en zijn gebroken stem is hij trouwens niet erg afschrikwekkend.
De Connemara Pony is afkomstig uit Ierland. Een gebied in het uiterste westen dat Connemara heet en waar de pony zijn naam aan dankt. Eeuwen lang leefden de pony's in het onherbergzame en heuvelachtige gebied in halfwilde staat. Het gebied staat bekend om zijn gure klimaat; veel regen, mist en wind en vooral weinig voedsel. De Connemara is een uiteindelijk product van de oude West-Europese rassen en de destijds op Arabieren gelijkende paarden.
Door het bizarre klimaat konden slechts de sterkste dieren overleven en zodoende bleef er een sterk en gehard paardje over. De huidige Connemara is een robuuste pony met adel en uitstraling.Ziehier een prachtig filmpke ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... !
De Connemara pony bezit een prettig karakter. Ze zijn intelligent, vriendelijk en eerlijk en houden ervan met mensen te werken. De Connemara heeft weinig vluchtneiging, een eigenschap dat veel bergpony's gemeen hebben.
Tot op hoge leeftijd kan het dier werken en met gemak kan het ook een volwassene dragen. De Connemara is daardoor en mede door zijn goede bouw en uithoudingsvermogen een ideale sport en familie pony. Zoals bij veel ponyrassen zijn er ook onder de Connemara's wel eens wat eigenwijze types maar opvoeding speelt ook hier een grote rol!
De Connemara bezit een uitstekend springvermogen en presteert bijzonder goed in de dressuur maar ook in de cross. Daarnaast zijn ze prima te gebruiken bij het aangespannen rijden in zowel enkel-, dubbel- en vierspan. Door hun uithoudingsvermogen en tredzekere pas presteren de Connemara's ook goed bij het Endurance rijden en zelfs de Western sport heeft de Connemara inmiddels ontdekt.
De Maine Coon .... is het grootste kattenras ter wereld...
Het kattenras Maine Coon is het grootste kattenras ter wereld. En dan niet zozeer qua aantal raskatten, waar ze ook wel een eind mee komen, maar wel qua afmeting en gewicht van de Maine Coons zelf. Een kater kan zelfs een kilo of 8-9 wegen, natuurlijk in gezonde conditie. Hoewel de naam nog wel eens verkeerd gespeld wordt zoals Main Coon is het toch echt Maine Coon. Aangezien het eerste deel van de naam, Maine, vernoemd is naar de staat Maine uit de Verenigde Staten.
De Maine Coon heeft ook een erg natuurlijk uiterlijk, dit komt bijvoorbeeld door de vaak gestreepte vacht in bruin of zilver. Natuurlijk zijn er ook allerlei patroon en kleurvarianten zoals bijvoorbeeld een effen Maine Coon.
Wat ook voor het natuurlijke uiterlijk zorgt zijn de halflangharige vacht, volle staart, een kraag en bij een groot deel van de Maine Coons ook pluimpjes op de oren. Dit alles maakt het dus dat de Maine Coon er niet uitziet als een speciaal gefokt ras zoals sommigen met een stompe neus of geheel naakt.
Qua karakter is het ook een geschikte gezelschapskat, Maine Coons zijn over het algemeen goed gehumeurd, intelligent, houden wel van wat spelen, zijn verdraagzaam met mensen en andere dieren en doen meestal ook geen vlieg kwaad. Al moet dat laatste natuurlijk niet te letterlijk genomen worden. Ziehier een prachtig lief filmpke ... twee snoezige kittens ... met een aangenaam fluisterend liedje ... hmm... Voor de kijklustigen onder jullie ... hmm ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Ook zijn Maine Coons vaak erg nieuwsgierig en willen daarom bij van allerlei dingen neuzen en met je meelopen en ze zijn zo af en toe ondeugend door bijvoorbeeld stiekem iets te jatten. Verder is de Maine Coon niet een echt prater en mauwen ze meestel enkel wanneer ze bijvoorbeeld door een deur willen of wat eten verwachten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die hele verhalen hebben.
Verkeer en veiligheid te paard ... (Volgens Belgische Wetgeving)
Ruiters zijn weggebruikers net zoals voetgangers, fietsers en autobestuurders. Zij hebben rechten en plichten. Die staan geschreven in het verkeersreglement. Hoe oud moet je zijn en wat moet je kunnen om je te paard op straat te begeven? Wat is je plaats op de weg? Hoe moeten andere weggebruikers zich tegenover jou gedragen? Hoe zit het met aangespannen voertuigen? Verplichte lectuur voor iedereen die ervan droomt met zijn viervoeter(s) op wandeling te gaan op de openbare weg.
Wanneer geldt het verkeersreglement ? Het verkeersreglement is van toepassing op ruiters die zich op de openbare weg begeven. Een openbare weg is elke weg die door voor het verkeer openstaat.
Dit betekent dat ook aardewegen of paden - bijvoorbeeld in een bos, veld of park - openbare wegen zijn als er verkeer toegelaten is. Is de toegang echter beperkt, dan vervalt het openbaar karakter. Zo zal een weg die bijvoorbeeld naar een manege of een oefenterrein leidt en voorbehouden is voor leden van de club of de deelnemers aan een oefenterrein, niet als een openbare weg wordt beschouwd. dit privé-karakter kan nog worden versterkt door verbodsvoorschriften, afsluitingen, hekken, enz.
Gelden er dan geen regels op privé-wegen? Je moet rekening houden met het voorzichtigheidsprincipe. Zie erop toe dat jij zowel het paard voorbereid zijn op allerlei omstandigheden die je kan tegenkomen onderweg ... een grasmachine... plassen water , onweer , motto , brug ... opschrikkende dieren ... hier in het filmpke word je wel duidelijk wat er kan gebeuren ... op een ... zoals gewoonlijk rustige alledaagse wandeling met je geliefde viervoeter ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !
Dit wil zeggen dat je ook hier regels moet respecteren die analoog zijn aan het verkeersreglement: voorrang (van rechts), manoeuvres, beheersing van de snelheid, enz. Tot slot is ook het begrip openbare plaats voor ruiters van belang. Het gaat niet alleen om de openbare weg, maar ook om terreinen die voor het grote publiek of voor een zeker aantal personen toegankelijk zijn. Zo zijn overtredingen op het vlak van vluchtmisdrijf, dronkenschap en drugsgebruik zowel strafbaar op de openbare weg als op openbare terreinen.
Veel liefs ... hmm als ruiter weet je nu ... euhm ... toch al een beetje hoe het moet als je de openbare weg op moet ...veiligheid eerst ... groetjes Miryam
De Noorse Elkhound is duizenden jaren oud en daarmee een van de oudste rassen die er zijn. Deze honden hebben jagers vergezeld sinds 4000 tot 5000 voor Christus. De Noorse Elkhound werd in Scandinavië gebruikt om op groot wild te jagen en ook op elanden, waar hij zijn naam door heeft gekregen. In de huidige tijd heeft de Noorse Elkhound zich door zijn vriendelijke en betrouwbare karakter zich in vele huizen een plaats verworven als geliefd huisdier. Dit ras werd in 1877 voor het eerst tentoongesteld. In 1923 is de Elkhound Club opgericht en is het ras officieel erkend door de British Kennel Club.
De Noorse Elkhound is een onbevreesde en vriendelijke hond. Terwijl sommige exemplaren enigszins gereserveerd kunnen zijn tegenover vreemden, zal de Noorse Elkhound wanneer hij de mensen heeft leren kennen, ze met enthousiasme begroeten. Deze honden zijn zeer betrouwbare, energieke en alerte begeleiders voor kinderen en gevoelige bewakingshonden. Deze hond is zeer zindelijk en volgzaam.
Het bijzondere karakter van de elandenjacht stelt hele speciale eisen aan de hond. Hij kan elanden tegenover zich krijgen van wel 300 kg. De hond moet de mannetjeseland uitkiezen en er vervolgens voor zorgen dat het dier zich op hem richt. Daartoe moet hij het dier op allerhande manieren hinderen en tegenhouden, zodat het op dezelfde plek blijft en geen aandacht heeft voor het echte gevaar: de jager Als jager is hij heel moedig en behendig, met een bijzonder groot uithoudingsvermogen.De Noorse Elandhond is naast de jacht ook geschikt als gezelschapshond.
Het is een goede waakhond, normaal gesproken toch vriendelijk maar onafhankelijk van aard. Thuis gedraagt hij zich rustig, terwijl hij buiten heel actief is. Naar vreemden is hij wat gereserveerd, maar bekenden begroet hij uitbundig. Naar andere honden toe gedragen ze zich soms wat dominant, maar ze kunnen doorgaans goed met hen overweg.Ook met kinderen kunnen ze vrij goed omgaan, althans wanneer ze niet worden geplaagd. Door blaffen kondigen ze bezoek aan, maar verder doen ze niets.
Vergeleken met andere Poolhonden zijn de Noorse Elandhonden wat minder eigenzinnig en onafhankelijk.Wel is het van belang om de hond consequent maar liefdevol en rechtvaardig op te voeden en te behandelen.Hij voelt zich echt beledigd wanneer hij onterecht wordt bestraft en laat dat blijken door zijn baas te negeren.
Hij is liefdevol, trouw en is tegelijkertijd gevoelig. De Noorse Elkhound heeft zijn eigen gedachten en is behoorlijk onafhankelijk, een karaktertrek die bij de noordpoolhonden gewoon is. Onnodig baden moet worden vermeden, omdat daardoor de natuurlijke vetten van de huid worden verwijderd. Net als andere poolhonden heeft de Noorse Elkhound niet de gebruikelijke hondengeur. De vacht is zowel water als vuil bestendig.
De Brits Langhaar of de 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
Uiterlijk Voor de Lowlander geldt dezelfde rasstandaard als voor de Britse korthaar met uitzondering van de vachtlengte die halflang tot lang kan zijn. Lowlander katten zijn middelgrote katten. Ze behoren een brede borstkas en een korte, gespierde rug te hebben, de bouw behoort in alle opzichten gedrongen te zijn. De poten zijn kort en recht, met ronde, stevige voetjes. De dikke staart is kort tot gemiddeld van lengte.
De kop is rond, met volle wangen en een brede schedel, en staat geplaatst op een korte en dikke, gespierde nek. De kleine oren zijn kort en breed aan de basis, en staan ver uit elkaar. De ogen zijn groot en rond; ze kunnen verschillende kleuren hebben, afhankelijk van de kleur van de vacht. De brede neus is kort en recht, en de neusaanzet mag niet te "plat" zijn,maar moet in een lichte welving in het voorhoofd overgaan. De kin is stevig en goed ontwikkeld. Lowlander katten combineren een mooie, gedrongen bouw met een langharige vacht en zijn vriendelijke en rustige huisdieren
Zowel in België als Engeland, Frankrijk en Nederland willen fokkers van langharige Britten (pluizen) de naam "Lowlander" aan de langharige Brit gaan geven en als ras laten erkennen. Dit is natuurlijk niet zo vreemd omdat veel rassen hun langharige variant of omgekeerd kennen. Ziehier een prachtig aangenaam filmpke ... een compilatie van allerlei ... enjoy it ... knipoogje .... hiiiiiiii ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Karakter Lowlander katten staan net als Brits-Korthaar katten bekend om hun gelijkmatige en aangename humeur ze zijn misschien wel iets aanhankelijker dan de Brits korthaar, maar dat kan natuurlijk per kat verschillen. De meeste katten zijn uiterst verdraagzaam en vriendelijk, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. De kittens zijn tot op een leeftijd van ongeveer een tot twee jaar net zo speels als andere katten, maar daarna worden de meeste wat minder actief en laten ze hun aanwezigheid nooit zo nadrukkelijk blijken, het ligt niet in hun aard om luidruchtig om aandacht te vragen.
Ze kunnen zichzelf redelijk goed bezighouden. Soms liggen ze uren ergens te slapen, maar ze houden er ook van om geknuffeld en geaaid te worden, en veel contact met de huisgenoten stellen ze zeker op prijs. Ondanks hun zachte karakter vinden Lowlander katten niet altijd alles maar goed, ze blijven hun eigen karakter behouden en als ze het ergens niet mee eens zijn zullen ze dat zeker laten merken.
Veel liefs ... spinnende groetjes ... hiiiii .... Miryam
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken. Hij is het oudste zware ras van Groot-Brittannië en word ergens beschreven als 'een soort Engels paard, met korste benen en een doep lichaam, een korte, dikke kerel'- en dat klopt precies. Zijn oorsprong is onduidelijk, maar William Candem schrijft in zijn in 1586 gepubliceerde Britannia dat het ras van 80 jaar bestaat. Het is sober, vroegrijp, met een lange levensduur, en heeft op vele Europese en Russische zware paardenrassen zijn stempel gedrukt. Het is ook naar de VS uitgevoerd en zelfs naar Pakistan, waar het werd gebruikt om cavaleriepaarden en muildieren te fokken.
Elke Suffolk Punch gaat terug op één enkele hengst, het paard Thomas Crisp uit Ufford, stamboeknummer 404, dat in 1768 geboren werd. Deze hengst werd gebruikt in de omgeving van Woodbridgem Saxmundham en Framlingham, nog steeds een centrum van de fokkerij van Suffolk Punches. Hij had korte benen, een diep lichaam, was een helderrode vos met een schofthoogte van 1,57m en had een beter hoofd dan zijn tijdgenoten. Crisp prees hem aan als 'in staat om goede koetspaarden voort te brengen'. Alle Suffolk Punches zijn vossen. De in 1877 opgerichte Suffolk Horse Society erkent zeven tinten, die van bleke, bijna meel-achtige kleur naar een donkere, haast bruine tint gaan. De meest voorkomende tint is helderrood.
Het uithoudingsvermogen en de trekkracht van de Suffolk Punch zijn enorm, maar hij heeft minder voer nodig dan andere, soortgelijke rassen. Vroeger werkten paarden acht uur per dag en kregen dan twee keer te eten. De Suffolk Punch hoefde maar één keer per dag gevoert te worden, hij dankt zijn bestaan aan een enkel paard, maar een groot deel van zijn verdere ontwikkeling slechts aan een man, Herman Biddell, de eerste secretaris van de Suffolk Horse Society. Hij stelde het eerste stamboek op, The Suffolk Horse History and Stud Book, dat in 1880 werd gepubliceerd. Het bevat een geschiedenis van het ras, van de landbouwmethode in het graafschap, een register van 1230 hengsten en 1120 merries, lijsten van kampioenen en een rasstandaard die nu nog steeds gebruikt word.
Op jaarmarkten in Suffolk werd zijn kracht getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Zelfs als het paard de stam niet in beweging kreeg, slaagde het toch voor de test als het op zijn knieën ging liggen. Deze trekhouding werd kenmerkend voor het ras. Een andere test betrof achteruit lopen, iets wat hij voor het werk in de stad moest kunnen. De uitzonderljike trekkracht van de Suffolk Punch word vooral veroorzaakt door zijn diepe schouders, een kenmerk dat door de vroegere fokkers met zorg is ontwikkeld en ideaal is voor zwaar trekwerk.De moderne Suffolk Punch is groter dan zijn voorouders en 1,65/1,70m hoog. Zijn bewegingen zijn opvallend: de stap is krachtig met veel veerkracht en de draf is vrij vlak en heeft een soort cadans die bij andere zware rassen niet voorkomt.
Ondanks dat het een groot paard is, is de Suffolk sober, hij heeft weinig voer nodig, is vroegrijp en kan een hoge leeftijd bereiken. Suffolks kunnen met twee jaar al licht werk verrichten en op driejarige leeftijd kunnen ze volop aan het werk.Ziehier een prachtig filmpje gebracht op een ritmisch aangenaam muziekje ... let wel , zowel in country cross , jumping en dressuur is één en dezelfde paard een kruising van Suffolk en Hannoveraan ...vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !
Verder kunnen ze wel dertig jaar oud worden en op hun twintigste nog werken en veulens krijgen. De Suffolk is een van de populairste boeren- en trekpaarden, niet alleen in Engeland, maar ook in het buitenland.
De Berner sennenhond ... een waakzaam maar beheerst karakter ... !
De Berner sennen hond is een middelgrote, krachtig gebouwde berghond van Zwitserse afkomst. De hond heeft een schofthoogte van ongeveer 65 cm en is overwegend zwart met bruinwitte aftekeningen op kop, borst en poten. De vacht is lang en golvend. De naam van het ras verwijst naar Bern waar deze hond gefokt werd. 'Sennen' betekent zoveel als 'boeren in de Alpen'.
Functie De Berner sennen hond is gefokt als hoeder van vee, als trekdier en als waakhond. De hond is in staat om vee te hoeden zonder menselijk toezicht. In sommige Zwitserse dorpen worden Berner sennenhonden nog steeds gebruikt om karren met melkbussen te trekken.
Geschiedenis Beweerd wordt dat het ras afstamt van zwarte dogachtige honden die de Romeinen in Zwitserland importeerden. Hieruit ontwikkelden zich verschillende typen sennenhonden ('boerenhonden'). Deze rassen verdwenen echter geleidelijk totdat een aantal Zwitserse kynologen in het Dürrbachgebied in de buurt van Bern zich gingen toeleggen op het fokken van de huidige Berner sennenhond. De hond die eerst 'Dürrbächler' werd genoemd kreeg zijn huidige naam een jaar na de oprichting van de eerste vereniging voor dit ras in 1908.
De Berner sennenhond hoort een waakzaam maar beheerst karakter te hebben. De waakzaamheid van de Berner beperkt zich tot het terrein en de leden van het eigen gezin. Ziehier het prachtig filmpje van een opgroeiende nest Berner sennertjes ... hiii ... hou het wit puntje van de staartjes in de gaten ... als zo een horde puppy's komt afgelopen ....super lief en prachtig mooi om zien ... ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... hiii ... ! !
De hond is niet overmatig fel en grijpt alleen in wanneer het echt nodig is. Tegenover eigen mensen is de Berner sennenhond zeer aanhankelijk.
De zelfstandigheid die de Berner sennenhond heeft ontwikkeld vanwege de taken waarvoor hij is gefokt, kan leiden tot eigenwijs gedrag. Dit maakt dat het ras een zeer consequente training nodig heeft. De hond kan goed overweg met kinderen.
Een experimenteel ras dat in de jaren tachtig in Engeland werd gecreëerd. Eigenlijk een mooie naam voor de Siamees of Balinees Bi-colour.
Uiterlijk Oosters van bouw, met een slank, elegant lichaam, lange hals en wigvormig hoofd met grote oren. De vacht is wit met gekleurde vlekken. Seychellois kunnen zowel lang- als kortharig zijn, hun ogen zijn blauw. De witte tekening komt in diverse patronen voor, onder andere : Seychellois Septième : wit, met een gekleurde staart en grote gekleurde vlekken op kop, lichaam en poten. Seychellois Huitième : wit, met een gekleurde staart en kleine gekleurde vlekken op kop en poten. Seychellois Neuvième : bijna geheel wit, met een gekleurde staart en slechts kleine gekleurde vlekken op de kop.
Geschiedenis Een reportage over de Seychellen vormde de inspiratie voor dit ras. De Britse fokster Pat Turner nam zich voor om het vachtpatroon te gaan fokken van de katten van de Seychellen. Dat bestond uit een bijna witte kat met kleine gekleurde vlekken en een geheel gekleurde staart (eigenlijk het Van-patroon).
Zij startte haar project in 1984, samen met een andere fokster, Julie Smith. Als uitgangsmateriaal kozen ze twee Perzische poezen, schildpadkleurig met wit, en twee Siamese katers.
De nakomelingen werd teruggepaard aan Siamezen en Oosters Kortharen. Ziehier een prachtig speels filmpje ... van Siamese kittens ... grappig mooi om zien... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
Bij elke generatie kwam het Seychellen-patroon versterkt te voorschijn. De eerste volledige geslaagde Seychellois in het programma waren Félicité, Victoria, Amirante en Thérèse en de eerste twee werden geshowd bij de introductie van het ras op een kattenshow in 1988.
Het waren de eerste katten die onder hun nieuwe naam uitkwamen. In 1989 werd de Seychellois Cat Society opgericht en was de toekomst van het ras verzekerd. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als atletisch, warhoofdig, veeleisend en extravert
De Camargue .... liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber. Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... Lorenzo the french flying man ... hiiii ... hij werkt enkel met Camargue paarden ... echt de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen. De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De Mastino Napolitano ideale gezelschapshond heeft veel beweging nodig - goede afschrikker en waakhond
De Mastino Napolitano ( of Napolitaanse Mastiff ) ideale gezelschapshond - heeft veel beweging nodig - goede afschrikker en waakhond is een sterke en indrukwekkende hond en heeft een lange geschiedenis. De oude Romeinse Molosser is zeker een voorouder van dit ras. Hij is een moderne voortzetting van de eeuwenoude vecht- en oorlogshonden. Zijn voorouders vochten met wilde dieren en christenen in de Romeinse arena's. In Italië werkte hij bijna onopgemerkt als waakhond, tot hij als ras- en showhond werd herontdekt.
Het ras werd van de ondergang gered door belangstelling van een Zwitserse kynoloog Leimgruber. Hij maakte mensen buiten Italië attent op dit bijzondere ras. Van aard is de Mastino rustig en kalm. Ziehier een mooi filmpke ... van deze toch wel uitzonderlijk prachtige verschijning ... ! Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
Vooral ten opzichte van bekenden is hij trouw, betrouwbaar en zeer vriendelijk. Met zijn enorme hoofd vol rimpels en beerachtige manier van voortbewegen trekt hij vaak veel belangstelling. Vanwege zijn enorme kracht en strijdlustige verleden moet hij zeer goed worden gesocialiseerd. Het is een hond voor mensen met ruimte en met veel ervaring.
VOOR- EN NADELEN VAN DE VACHT : weinig onderhoud, maar wel veel losse haren in huis. AARD : dit is een onovertroffen verdediger van huis en gezin, maar hij gedraagt zich nooit agressief en aanvallend tegenover mensen. Mastino's zijn geen blaffers. Hij is volgzaam en evenwichtig van aard en daardoor een lieve kameraad. Hij is niet geschikt voor het leven in een flat of appartement, want hij heeft veel ruimte nodig. Leuke noot : het is een verschrikkelijk slordige eter !
ACTIVITEIT : de Mastino Napoletano heeft graag een taak te verrichten. De éne Mastino is natuurlijk de andere niet en afhankelijk van het gewicht heeft de ene hond meer behoefte aan beweging dan de andere. Laat de hond vooral niet té zwaar worden en denk aan zijn gewrichten. OPVOEDING : deze grote Dogachtige moet op een evenwichtige manier opgevoed worden. Wees zeer consequent en kom niet terug op een eerder gegeven bevel als de hond dit bevel niet opvolgt ! Mastinos zijn niet echt honden voor beginners, maar dat ze moeilijk zijn in de omgang is ook weer wat overdreven. Een rustige baas met een natuurlijk overwicht brengt het beste in de Mastino naar boven. Het ligt in de aard van de Mastino om uw bezittingen te beschermen. Hij heeft hier geen extra prikkels of commandos voor nodig.
Oorspronkelijk was de Mastin Napolitano een waakhond. Nu wordt hij ook als gezinshond gehouden. Het is een waakse en dominante hond die niet agressief is en weinig blaft.
Hij treedt juist evenwichtig en rustig op. Ten overstaan van zijn baas is hij aanhankelijk, hoewel de Napolitaanse dog tegenover andere honden een dominant gedrag kan tentoon spreiden, doet hij dat tegenover kinderen niet.
Dat zou wel kunnen gebeuren als men hem plaagt. Het contact met andere huisdieren en katten levert normaal geen problemen op als de Mastino Napolitano hier reeds als pup vertrouwd mee wordt gemaakt.
De Mastino Napolitano vraagt een consequente en weloverwogen opvoeding. Als volwassen hond hebben zij een rustige baas met een natuurlijk overwicht nodig. Op die manier heb je het meest plezier aan hem. Bij deze hond is het belangrijk dat zij direct leren niet aan de riem te trekken. Zo voorkom je dat hij later met jou gaat wandelen.
De Peterbald een Russisch katje met een warm frakske ...brrr !!
De Peterbald of Petersburg Sphynx...een Russisch katje met een warm frakske ...brrr !!
De Peterbald of Petersburg Sphynx is een sierlijke, intelligente kat van het oosterse type die haarloos lijkt te zijn. Rimpels over het grootse deel van het lichaam is een van de opvallende eigenschappen van de Petersburg Sphynx. Deze katten kunnen twee typen vachtstructuur hebben; Katten met een niet-borstelige vacht zullen deze meestal verliezen als ze ouder worden, maar ze behouden een fijn, kort dons op hun lichaam en/of de extremiteiten.
Katten met een borstelige vacht kunnen deze ook verliezen als ze ouder worden en/ of hier en daar een paar haren behouden op het lichaam en de extremiteiten. Katten kunnen met of zonder vacht geboren worden. Bij de katten die met vacht geboren worden en deze later verliezen, begint het haarverlies meestal bovenop de nek en gaat dan verder over het lichaam naar de staart. Als de vacht behouden blijft op de extremiteiten bij niet-borstelige katten, dan voelt dit zeer zacht en donzig aan. De vacht die behouden blijft op de extremiteiten van de katten met borstelige vacht is kort en krullerig. Bij beide vachttypen zit de overgebleven vacht meestal op de snuit, aan de basis van de oren, op de poten en voeten en er kunnen nog enige haren op de staart zitten.
Lijkt gewoonlijk haarloos te zijn. Het lichaam kan met fijn kort dons overdekt zijn wat al of niet verdwijnt als de kat ouder wordt; dons blijft meestal aanwezig op de points en het lichaam wordt haarloos; of alle vacht verdwijnt en kat wordt compleet haarloos. Bij sommige katten is bij de geboorte een patroon zichtbaar wat verdwijnt met de vacht. Bij anderen lijkt het patroon in de huid te zitten en blijft het zichtbaar nadat de kat zijn vacht is kwijgeraakt. Snorharen en wenkbrouwharen zullen, als ze bestaan, golvend zijn en kunnen afgebroken zijn. Borstelharige (kan een volle, dichte vacht met korte, krullende haren zijn of hier en daar verspeid plukjes kort krullend haar over het hele lichaam) katten zijn toegestaan op show tot 2 jaar oud maar verdient geen voorkeur
Textuur
Zeemleerachtig bij haarloze katten. De huid is zacht en soepel en moet bij aanraking
niet olieachtig aanvoelen. Katten met een echte borstelvacht verliezen die nooit. De vacht bestaat uit zeer korte, dichte, krullende haren. Sommige katten die geboren worden met de borstelige vacht kunnen uiteindelijk wel alle krullende haren verliezen. Bij dit soort katten blijft meestal dons over het hele lichaam behouden.
De Peterbald is een erg actieve kat.Ze vragen veel aandacht van de eigenaar.Ze zijn erg speels en blijven dit ook als ze ouder zijn.Het is een ondernemende,nieuwsgierig kat.Ze zijn niet snel onder de indruk van dingen en erg zelfverzekerd.De Peterbald past zich makelijk aan,ook met andere dieren.Het is een vriendelijke, knuffelbare kat.
Opgepast voor zonnig en warm weer ... Diarree bij het paard ... !
De belangrijkste oorzaken van diarree bij jonge en volwassen paarden en pony's zijn worminfecties, salmonellose, colitis-X, zand in de darm, een afwijkend rantsoen en vergiftigingen. Heel zelden kan diarree ook aangetroffen worden bij tumoren in de darm of in de maag. Ook bij andere aandoeningen, bijvoorbeeld van de lever of nieren, kan diarree worden gezien. Ook bij nerveuze paarden is diarree mogelijk, o.a. tijdens het werk of tijdens transport. Men noemt dit 'nervositeits-diarree'. Bij zogende veulens kan diarree eveneens veroorzaakt worden door bacterien, virussen of parasieten, maar ook de samenstelling van de moedermelk is een enkele keer de oorzaak van dunne mest bij veulens. Ook een door mest bevuilde staart van een paard wijst op diarree.
Ziehier een filmpje ... van een paard die uitgebroken is door het feit dat die een zonneslag heeft en beslagen is door de warmte ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé...
Vergiftiging. Giftig zijn bijvoorbeeld ricinusbonen (25 gram bonen zijn voor een paard van 500 kg al dodelijk). Deze kunnen als verontreiniging zitten tussen andere bonen. Het paard wordt zo'n zeven uur na opname sloom, gaat zweten en verliest de coördinatie. Het raakt al snel in shock en sterft. Andere vergifigingen welke gepaard gaan met diarree kunnen veroorzaakt worden door arsenicum, kwik, en enkele plantensoorten, zoals digitalis (vingerhoedskruid), rhododendron, pseudo-acacia en buxus. vanzelfsprekend zijn er nog veel meer giftige planten, maar die geven meestal geen diarree .
Van links naar rechts: buxus, vingerhoedskruid, pseudo-acacia en rhododendron
Behandeling van diarree Belangrijk is in ieder geval het toedienen van infusen bij uitdroging. Daarnaast zijn er medicijnen die de spasmen van de darm opheffen en andere medicijnen die een min of meer 'stoppend' effect hebben. Het zal duidelijk zijn dat het bestrijden van de oorzaak, als die tenminste gevonden wordt, het meest effectief zal zijn.
Veel liefs en ... "Dont feel the thunder " ... hiii ... Miryam
Het Rode Leger .......kreeg de opdracht om een hond te fokken .De Zwarte Russische Terrier...
Het Rode Leger kreeg de opdracht om een hond te fokken ....De Zwarte Russische Terrier
De Zwarte Russische Terrier is een van de nieuwere rashonden in de wereld. Het Sovjetrussische Ministerie van Landbouw erkende de Tchiorny Terriër in 1981 als nieuw Russisch ras. In 1984 volgde de erkenning van de FCI ( Federation Cynologique International). Sindsdien maakt deze geweldige hond steeds meer vrienden over de gehele wereld
Het Rode Leger kreeg de opdracht om een hond te fokken, die breed inzetbaar was voor veel militaire doeleinden. Juist deze militaire doeleinden zijn er debet aan, dat er zo weinig van deze hond bekend is. Het fokprogramma van de nieuwe hond is dan ook gebaseerd op honden, welke waren buitgemaakt op de Duitse Leger ten tijde van de oorlog.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk, dat enkele Duitse rassen aan de basis staan voor de Zwarte Rus. Dit zijn o.a. de Riesenschnauzer en de Rottweiler. Ook de Airedale Terrier en de New Foundlander zijn naast andere honden ook voorouders van de Zwarte Russische Terrier. Het nieuwe ras moest groot en sterk genoeg zijn, om zware lasten tekunnen verplaatsen. Ontzag inboezemen. Bestand zijn tegen de enorme klimatologische en topografische verscheidenheid van de toenmalige Sovjet-Unie. Het Rode Leger had een allrounder nodig; een hond die alle gewenste eigenschappen in een groot, sterk en gezond lichaam herbergde.
De hondenspecialisten van de Rode Ster Kennels maakten creëerden een hond met alle gevraagde eigenschappen. Hij moest zowel de hitte van het zuiden als de ijzige koude van het noorden kunnen doorstaan. Hij moest groot zijn, maar ook atletisch en wendbaar. Ziehier een prachtige voorstelling van de black russian terrier ... geheel gepast met een Russia melodieke ... Ka-lin kaka lin ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
Zeer waakzaam, zonder in het wilde weg om zich heen te gaan bijten. Bovendien moest hij snel af te richten zijn. De Rode Honden mannen begonnen met een prototype, waaraan de Riesenschnauzer, de Rottweiler en de Airedale Terriër hun bijdrage leverden. De Airedale gaf zijn uithoudingsvermogen, gehoorzaamheid en zijn temperament; de Rottweiler zijn stevige bouw en fysieke kracht. Van de Riesenschnauzer kreeg hij zijn grootte en felheid.
Karakter Door gericht te fokken en een strenge selectie op de fokdieren toe te passen ontwikkelde de eerste kruisingsproducten tot de geweldig mooie en stoere hond van nu. De Zwarte Russische Terriër is zeer evenwichtig van karakter, uiterst betrouwbaar en zeer intelligent. Hij heeft door zijn langdurig gebruik in het Rode Leger, zijn enorme arbeidsgeschiktheid en betrouwbaarheid bewezen. Zijn stabiel karakter en zijn goede en snelle opmerkingsgave maakt hem voor meer als alleen bewakingsdoeleinden geschikt.
Doordat hij al zijn zintuigen zo goed gebruikt, en hij zo sensibel is, is hij een zeer bruikbare hond in alle hondensporten. Bij uitstek is hij een zeer bekwame verdediger van erf en goed, daar hij een zeer specifiek gevoel voor goed en kwaad heeft De Zwarte Russische Terriër is dol op wandelen en zeer actief, zomer en winter. Hij zwemt graag. Hij wil graag actief beziggehouden worden. In huis is hij duidelijk aanwezig, zonder druk of zenuwachtig te zijn. Hij is erg waaks, zonder overmatig veel geblaf; hij is een echte melder. Hij heeft, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, een enorme Will to please, wat hem tot een onovertroffen sporthond maakt.
Neva Masquerade hebben een hypo-allergeen vacht ....
Neva Masquerade hebben een hypo-allergeen vacht .... !!
Een leuk weetje bij de Neva Masquerade is het feit dat deze katten een hypo-allergeen vacht hebben, wat zover bekend is enkel bij het Siberische ras voorkomt. De "Newskaja Maskaradnaja" komt uit Rusland en werd daar pas in 1978 erkend De eerste Neva Masquerade kwam pas naar Europa 12 jaar later .
Neva Masquerade is geen apart ras, maar een kleurslag van de Siberische kat met een eigen naam, fokkers in Rusland hebben hem deze naam gegeven wat betekend "Maskerkat van de Neva" dit omdat deze katten voor het eerst gezien werden bij de rivier de Neva die van St. Peterburg tot diep in het koude noorden loopt. Ziehier een vertederend lieve slide van deze toch uitzonderlijk mooie ras ... alleen al het fluisterend liedje is euhhh ... knipoogje Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ...enjoy it ! !
Dit ras heeft zich op natuurlijke wijze ontwikkeld zonder toedoen van de mens.
De Neva Masquerade is een vrij grote, goed gespierde halflangharige kat met korte poten en een naar verhouding zware botstructuur. Korte wigvormige kop met een brede schedel, afgeronde snuit en stevige wangen, die geaccentueerd worden door brede kaken. De kop is breed. Brede ronde neusbrug. Het profiel heeft een lichte glooiing boven neusbrug. Het voorhoofd is iets rond. Stevige kin.Vrij grote oren met afgeronde toppen, breed aan de basis.
De ruimte tussen de oren bedraagt de breedte van een oor. Het binnenoor heeft een sterke beharing en pluimpjes op de toppen van de oren zijn gewenst. De oren wijzen iets naar voren Het lichaam is middelgroot van afmeting, stevig en goed gespierd en vrij lang met een horizontale ruglijn. De nek is kort en stevig.De poten zijn stevig, goed gespierd en vrij kort. Forse ronde voeten met haarplukken tussen de tenen.
Een leuk weetje bij de Neva Masquerade is het feit dat deze katten een hypo-allergeen vacht hebben, wat zover bekend is enkel bij het Siberische ras voorkomt.Wat houdt dit in, bij alle katten zit in het speeksel het proteïne FELD-1 dit is een proteïene wat door het schoonlikken op de vacht terecht komt en hierdoor krijgen ze een soort roos, hele kleine schilvers die niet uit de lucht te filteren zijn.
Veel mensen die allergische zijn, zijn dus allergisch voor deze schilvers, bij dit ras is dat dus niet mogelijk om hier allergisch voor te zijn, mensen die dus een allergische reactie krijgen van katten die die schilvers bij zich hebben kunnen dus wel een Siberische (neva masquerade) kat houden zonder dat ze daar ooit last van hoeven te hebben.
De Achal Tekkiner ... komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor ....
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor
De foto's van de Achal Tekké zijn voor alle duidelijkheid niet bewerkt. ! ! Het zijn dan ook geen echte kleuren , maar de vacht of haren van de Achal Tekké zijn "hol" waardoor er licht heen schijnt en hij dan deze prachtige glim krijgt!
De Achal Tekkiner alias de Achal Tekké komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is een typisch nomadenpaard, hij staat er om bekend dat hij lange perioden zonder water en voedsel kan zonder dat hij er minder om presteert. Het uithoudingsvermogen van dit mooie dier is ongekend enorme hitte trotseert hij moeiteloos.
Hij valt ook onder de oudste raspaarden, 1000 voor Christus kwam de Achal Teké al voor in het Aziatische deel van Rusland. Uiterlijke kenmerken Dit dier heeft een recht profiel met een iets te lange rug, hij heeft een hoge schoft en schuine schouders. De hals maakt bijna een rechte hoek met het lichaam. Het hoofd is lang en rank, en het profiel is kaarsrecht.
Hij heeft vrij wijde neusgaten en mooie grote ogen. De enigszins lange oren staan iets verder uit elkaar dan bij andere rassen en ogen sierlijk. De mondlijn komt boven de schofthoogte uit, dit is kenmerkend voor het ras. De benen zijn lang en hebben lichte maar stevige botten. De zijdeachtige staart is kort met een lage inplant. De manen zijn over het algemeen redelijk kort. Ziehier een heerlijk glanzend stoeipartij ... knipoogje ... een Achal en een Haflingerpaardje ... !Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
De Achal Tekkiner komt voor in goudkleur, zilverkleur en lichtbruin. Schimmelkleurig komt zelden voor.Veelal heeft hij witte aftekeningen op het hoofd en benen. Door zijn enorme uithoudingsvermogen is de Achal Tekkiner bij uitstek geschikt als renpaard. Maar als rijpaard is de Achal Tekkiner ook zeer geschikt. De Achal Tekkiner is niet geschikt voor beginnende paardenliefhebbers, het is geen gemakkelijk paard. Hij heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk temperamentvol; een consequente hand is absoluut noodzakelijk.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is een heel oud ras en zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld. De geschiedenis van de Shar-pei gaat wel meer dan 2000 jaar terug. Waarschijnlijk is de plaats van oorsprong de stad Dialak in de Chinese provincie Kwung Tung. De Shar-Pei werd toen gebruikt als werkhond, zoals voor de jacht, bewaking en als herdershond. De Shar-Peis werden geselecteerd op hun kracht en intelligentie en wanneer ze daaraan niet voldeden werden zij waarschijnlijk opgegeten. Als soort van amusement werd de Shar-Pei in de dorpjes ingezet als vechthond, immers zijn harde vacht voelde niet prettig aan in de bek van een tegenstander en ook de kleine driehoekige oren en zijn diepliggende ogen maakte hem minder kwetsbaar.
Het is niet ondenkbaar dat de Shar-Pei middelen kreeg toegediend omdat de agressie die nodig was voor dit soort gevechten van nature niet in de Shar-Pei zat.Eind jaren zestig was het ras bijna uitgestorven en het is te danken aan de in Hong Kong wonende Matgo Law dat vandaag de dag een heleboel mensen over de hele wereld genieten van dit heerlijke ras. Algemeen. De Shar-Pei is een compact gebouwde, rustige hond. Als pup hebben zij veel rimpels maar als ze ouder worden verdwijnen die,ze groeien in hun Jas. Alleen op hun schoft en kop zijn dan rimpels toegestaan. Er zijn verschillende hoofdtypes, de dikkere Meathmouth en de smallere bonemouth Ziehier het prachtig luidruchtig filmpje .... euh ... lolly bay ... maar hmm ... een klein beetje ... euh ... gezaag bij ... hmmm knipoogje ! ! Vergeet je t liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... hiiii ... slaapwel ...
De Shar-Pei behoort een blauwe tong te hebben, net zoals de Chowchow en men denkt ook dat de Shar-Pei ontstaan is uit meerdere rassen zoals bv de Chowchow. Ook zijn er twee vacht types, de korte stugge horsecaot vacht en de wat langere zachte brushcoat. De Shar-Pei is een echte gezinshond, hij is zeer intelligent en is erg lief voor kinderen.Ook is hij zeer trouw aan zijn baas en gezin. Ten opzichte van vreemden kunnen zij wat terughoudend zijn maar kennen ze je eenmaal dan zijn het hele aanhankelijke honden. Het zijn goede bewakers van huis en haard.
Ondanks dat ze stoer en macho overkomen zijn ze over het algemeen zeer gevoelig en als ze vinden dat een ander teveel aandacht krijgt dan zullen ze alles uit de kast halen om dat even te veranderen, met hun charmes wel te verstaan! Over het algemeen kunnen zij goed met andere dieren overweg, helemaal als zij daarmee van jongs af aan mee opgroeien. De Shar-Pei is over het algemeen zeer snel zindelijk .Het zijn schone honden en de meeste vinden water en modder maar niets, uitzonderingen daar gelaten. Soms ontstaan wel eens communicatie problemen met andere honden. Door zijn vreemd uitziende uiterlijk, de hoog gedragen staart, de rimpels op de schoft waardoor het haar iets omhoog staat, de rimpels op de kop en soms het snurkende geluid,kunnen andere honden dat opvatten als zijnde dominant gedrag. Een Shar-Pei heeft wel een strakke hand qua opvoeding nodig maar het is zeker niet zo dat dit ras niets te leren valt zoals vroeger nog wel eens gedacht werd. Vele Shar-Pei doorlopen met glans de gehoorzaamheids en behendigeids cursussen!
Na de Lundehond nu ook een meertenige kat meer bepaald de Polydactyle kat ...
Na de Lundehond nu ook een meertenige kat ... meer bepaald de Polydactyle kat ...
Katten hebben gewoonlijk 18 tenen, 5 aan elk van de voorpoten en 4 aan elk van de achterpoten. Polydactyle katten (ook wel hyperdactyl genoemd) hebben extra tenen aan hun poten. Bij polydactylie zijn er meer dan het normale aantal tenen. Het komt van het Griekse "poly" dat "veel" en "dactylo" dat "vinger of teen" betekent.
Vroeger waren ongeveer 40% van de Maine Coons Polydactyl. In de Amerikaanse volksverhalen werd gezegd dat deze katten wilde jagers waren en dat ze hun overgrote voeten daar bij gebruikten om levende vis uit de rivieren te vangen. Onderzoeken aan katten met Polydactyl tussen de 40er en 70er jaren wezen uit dat het begin van deze eigenschap bij katten waarschijnlijk zijn voorgekomen door de uit Engeland meegebrachte katten door Puriteinen naar de Boston omgeving.
Volgens de engelstalige wikipedia is een polydactyle kat een kat die meer dan de normaal aantal tenen heeft aan zijn poten. Polydactylie bestaat in de dierenwereld, maar ook bij mensen. Normaal gezien hebben katten vijf tenen aan elke voorpoot en vier aan elke achterpoot. Bij polydactyle katten is het zelfs mogelijk om 7 tenen te hebben aan voor- en/of achterpoten. Polydactylie is afkomstig van een dominant gen in één van de voorouders van een poes. Het is niet schadelijk voor de poes. Tegendeel zelfs, het kan soms een voordeel zijn voor de poes. Het komt vaak voor dat een polydactyle kat een extra teen heeft die te vergelijken is met de menselijke duim. Door deze extra teen wordt de poes in staat gesteld om dingen vast te grijpen of te openen.
Polydactylie lijkt het meest voor te komen aan de Oostkust van de Verenigde Staten en in Zuid-West Engeland. Geruchten bestaat dat polydactyle katten een uitzondering zijn in Europa omdat deze aanzien werden als gelijken met heksen. Andere geruchten vertellen dan weer dat polydactyle katten veel voorkomend zijn in de Cardigan gebieden aan Wales. Daar zijn ze beter gekend als Cardi-cats.
Nobelprijswinnaar Ernest Hemingway is de meest bekende polydactyle kattenliefhebber. Na zijn dood werd zijn huis dan ook omgevormd tot museum en opvangtehuis voor katten, waaronder verschillende polydactyle katten)
De Boulonnais word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden. Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtig filmpje van een trekpaard ... let wel ... dit is geen Boulonnais maar een Percheron ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.